Prawdą w oczy

Jacek Mruk, pt., 15/04/2011 - 17:01

Ja będę Prawdę rzucał w oczy wciąż

Choćby kłamcy wmawiali ,że jestem jakiś wąż

Albo powiedzą ,że jestem tylko psychicznie chory

Bo tak orzekają sprzedajne , na sznurku doktory

Kamienie można rozbić młotkiem ,czy jakimś udarem

Słowa nikt nie zniszczy, jeśli Prawdy darem

Niesie przesłanie ,dla mało myślących w nadziei

Że otoczy świadomością i wyciągnie z breji

Kłamliwe słowa ,są jako puch na wietrze

Im ja krótką drogę bytu teraz wieszczę

Bo się rozwieją jak mgła słońcem rozpuszczona

Która wpada w Prawdę ,wstydem pokornie oszołomiona

Kłamcy potrafią budować ,wielkie lecz wątłe piramidy

Które nie wytrzymują równowagi na szali Temidy

Bywa ,że Temida jest ślepa korupcji uległością

Podatna na wpływy ,albo dla rządzących spolegliwością

To jednak się oczyszcza jak woda filtrowana

Która nocą oczyszczona jest czysta z rana

Nocy ciemności różne miewały znaczenie w przeszłości

Teraz będzie inaczej bo zapanuje Prawda Miłości

Etykietowanie:

Logowanie