katyński las szumi ostatnie preludia Chopina

przeszywane kirem krążących wron i meldunków

Bóg Honor Ojczyzna

a miała być wiosna i uroczysta msza...

Tamci przybici ołowiem do zakurzonych ideałów

zapomnieni w kopalni odkrywkowej bohaterów

i ta nowa odsiecz z nieba Strącona

w ciężkiej mgle bólu i spiskowych teorii

czyjąs ręką „dorżnięta wataha”

tylko spływa katyńska łza po przestrzelonej czasce

na przywitanie krewnych i dostojnych gosci

taki zaszczyt powtórnie z najwyższej półki i szczebla

nie daremnie czekali w smoleńskich wrotach 70 lat

ta odsiecz odbije się o wysoki katyński las

i wykuta z nadziei i cierpliwosci

wróci echem do Kraju

do raju potrzeb

myslisz, że dotrze

do Ciebie

obudzi nas?