Komunizm: "precz z miłością bliźniego, my potrzebujemy nienawiści"

Komunizm: "precz z miłością bliźniego, my potrzebujemy nienawiści"

Wykładający w Instytucie Czerwonej Profesury[i] Anatolij W. Łunaczarski, bolszewicki "komisarz oświaty, radziecki filozof i teoretyk kultury, przedstawiciel estetyki marksistowskiej" wręcz twierdził, iż: "precz z miłością bliźniego, my potrzebujemy nienawiści, musimy umieć nienawidzić. Tylko za tę cenę zdobędziemy świat."[ii] 

Łunaczarski nakreślił praktyczną wizję komunistycznej walki z kulturą, zwłaszcza z chrześcijańską kulturą poprzez sowiecką "oświatę" twierdząc, że: "Wszystkie religie są trucizną, przede wszystkim zaś chrześcijaństwo, bo chrześcijaństwo naucza miłości bliźniego i miłosierdzia, a jedno i drugie przeczy naszym zasadom".

Bolszewiccy zbrodniarze masakrują duchownych i katolików

O swojej nienawiści do ludzi oraz religii — komunistyczni zbrodniarze nie musieli nikogo przekonywać. W rezultacie masowych zbrodni sowieccy bandyci zamordowali około 200 tysięcy duchownych różnych wyznań; 300 tys. uwięziono oraz splądrowano i zniszczono 40 tysięcy świątyń.[iii]

W 1930 roku bolszewicy zapowiedzieli "ostateczne rozwiązanie otumanienia religijnego mas i bezwzględną walkę z wszelkimi religiami w najszerszym znaczeniu tego słowa". Planowano, że: "Do dnia 1 maja 1937 roku na całym terytorium ZSRR nie powinno pozostać ani jednego domu modlitwy i samo pojęcie Boga powinno zostać przekreślone jako przeżytek średniowiecza, jako instrument ucisku mas robotniczych."[iv]

Robert Royal w książce pt. "Katoliccy męczennicy XX wieku" stwierdził, że w ciągu pierwszych ośmiu lat po bolszewickiej rewolucji 1917 roku — w Rosji zniknęło bez śladu przynajmniej 200 tys. katolików. Eksterminacja wyznawców Chrystusa, zapoczątkowana przez Lenina, kontynuowana była od Europy Wschodniej po Afrykę i od Azji po Amerykę Południową.[v]

Komuniści wymordowali ponad 170 milionów osób na świecie

W 2009 roku Philip Vander Elst w materiale "The link between statism and supranationalism”[vi] podał liczbę ofiar zamordowanych przez despotyczne rządy na 170 mln, dodając, iż ponadto miliony osób zostały życiowo zrujnowane przez socjalistyczne planowanie oraz urzędników państwowych.

Tak więc, dane o około 100 mln komunistycznych ofiar podane w "Czarnej księdze komunizmu", wydanej najpierw we Francji w 1997 roku, można uznać za bardzo zaniżone. Zresztą książka ta w zbyt dużym stopniu skoncentrowana została na komunistycznych zbrodniach popełnionych przez komunistycznych bandytów wyłącznie przeciwko komunistom.

Te bolszewickie tradycje walki ze społeczeństwem i jego tradycyjną wiarą oraz kulturą są przejmowane przez kolejne pokolenia komunistów oraz lewaków snujących plany kolejnych komunistycznych zbrodni. Znaczy to, że od tamtej pory w myśleniu różnych zbrodniczych komunistycznych czekistów, czerwonogwardzistów i hunwejbinów nic się nie zmieniło… Czerwoni bandyci[vii] ciągle marzą o tym, by ponownie przystąpić do masowych mordów i ustanowić władzę krwawych — bandyckich, sowieckich "rad"…

Bolszewizm jako awangarda historii dla współczesnego lewactwa

Prof. Jacek Bartyzel tak opisuje ten problem: "Gdy w XX wieku 'awangardą' i 'lokomotywą' historii stała się 'ojczyzna światowego proletariatu', 'nowoczesność' przybrała postać 'sowietyzacji'; obecnie analogicznego znaczenia nabrała 'europeizacja'. Iście szatańskim narzędziem 'detradycjonalizacji' i rzekomej modernizacji jest schlebianie 'młodym, świetnie wykształconym i dobrze zarabiającym' mieszkańcom wielkich miast oraz szczucie ich przeciwko starym, niewykształconym, 'brudnym' i prymitywnie 'ksenofobicznym', 'zabobonnie' religijnym i 'ślepo' przywiązanym do tradycji mieszkańcom wsi i małych miasteczek."[viii]

Detradycjonalizacja i rzekoma modernizacja awangardą postsowieckiej politycznej poprawności

Tak więc, poprzez detradycjonalizację i rzekomą modernizację — postbolszewicka propaganda w mass mediach wtłacza młodym ludziom czystą bolszewicką nienawiść do przeciwników dalszej sowietyzacji Polski. Bo przecież przywiązani do swojej tradycji mieszkańcy kraju będą się sprzeciwiali oraz przeszkadzali w jego przekształceniu w antypatriotyczną i kulturalną pustynię, na której nieznane są takie pojęcia jak patriotyzm, rodzina czy naród.

Eksterminacja polskich elit patriotycznych przez komunistycznych bandytów

Od lat 1944/1945 rządzili nami z sowieckiego nadania przedwojenni i wojenni komuniści, czyli ci, którzy prowadzili zbrodniczą działalność przeciwko II PR, a następnie w podziemiu zwalczali organizacje niepodległościowe, przy zastosowaniu najbardziej niegodziwych metod (na przykład we współpracy z Niemcami!). O własne zbrodnie oskarżali zaś bezwstydnie największych polskich bohaterów, ludzi o nieposzlakowanej przeszłości, skazując ich (lub mordując w śledztwach) pod zarzutem szpiegostwa, zdrady, antysemityzmu.[ix]

 Obecnie ci, którzy mordowali polskich patriotów oraz sowietyzowali Polskę na rozkaz tow. Stalina, a także ich liczna zbolszewizowana progenitura — udaje elity w kraju. Mogą udawać te elity po przekazaniu im władzy przez SB, w sowieckim przedstawieniu zwanym "okrągły stół" — zorganizowanym w PRL, przez sowieckich agentów Informacji Wojskowej, m.in. tow. Jaruzelskiego. Dlatego, od tych postsowieckich bandytów padają zarzuty zdrady wobec płk. Ryszarda Kuklińskiego, czy oskarżenia o antysemityzm wobec polskich patriotów.

Nasze miejsce zagarną ludzie cywilizowani inaczej, podrzuceni jak kukułcze jaja

Tę sytuację doskonale przedstawia Leszek Żebrowski pisząc: Jeśli pozwolimy zabrać sobie fundamenty naszej cywilizacji, cały gmach runie, a nasze miejsce zagarną ludzie cywilizowani inaczej, podrzuceni jak kukułcze jaja.[x]