Walczyk poselski

Niedawne X-lecie PO przebiegało jakoś tak bez fanfar czy hucznych zabaw. A myślę, że przydałaby się chociaż skromna potańcówka. Napisałem więc walczyk, który na taką imprezkę by się nadawał. Oddajmy  głos posłowi…

***

WALCZYK POSELSKI

Ach, żebrać sie wstydzę, a kopać nie umiem –

jak przebić się zdołam w podobnych mi tłumie?

Jak mam o dostatek dla swoich się starać?

Wypadnie mi chyba od bliźnich brać haracz…

Tu dwie są metody: być mogę mafiosem,

co firmy objeżdża co miesiąc swym wozem.

Lecz ścieżka to kręta i łatwo o gafę;

nie każdy też ładnie wygląda z kałachem.

 Refren:

              Raz, dwa, trzy; raz, dwa trzy; niech walczyk mój płynie…

              Kto ogra frajerów, ten w życiu nie zginie!

Na szczęście wymyślił dla chwackich mniej osób

na pobór haraczu odmienny ktoś sposób:

partyjną znajduję platformę miast gangu,

by z niej wnet na Wiejską dać susa jak kangur.

A tu już błogostan, już  pełna skarbonka –

wystarczy słać uśmiech przymilny do Donka.

I troskę o haracz od razu mam z głowy:

bo sprawnie załatwia to urząd skarbowy.

                 Raz, dwa, trzy; raz, dwa trzy…..

Gdy kolej nie jeździ, a drogi dziurawe,

rzecz główna dla posła omotać lud prawem:

moc ustaw uchwalam mentalność by zmieniać,

by zaczął gmin wreszcie szanować zboczenia.

I dziatki by chował bez klapsów przymusu,

a nianię popędził zapisać do ZUS-u.

A żeby nie zrobił siurpryzy zły kryzys,

podniesie się VAcik lub doda akcyzy.

                Raz, dwa, trzy; raz, dwa trzy…

By naród mi nadal zapewniał wygody,

o pijar dbać muszę i sporo lać wody;

od rana więc straszę okropnym Kaczorem,

by zorzę obietnic zapalać wieczorem.

I chociaż realność coś jakby mniej słodka,

lecz wspiera mnie Wołek i Lis,  i Stokrotka;

więc jakoś to będzie –  daj głos optymiście:)…

ach, byle mnie Donek umieścił na liście!

                 Raz, dwa, trzy; raz, dwa trzy…..