W styczniu 2011 r. Bronisław Komorowski poinformował, że zjadł w
szwajcarskim Davos lunch z prezydentem Ukrainy Wiktorem Janukowyczem.
Nie dodał jednak, że w spotkaniu uczestniczyli m.in. Oleg Deripaska,
właściciel zakładów, które remontowały polskiego tupolewa, oraz Saif
al-Islam al-Kaddafi – ścigany dziś za zbrodnie przeciwko ludzkości syn
libijskiego dyktatora.



Lunch odbył się 28 stycznia 2011 r. podczas Światowego Forum Ekonomicznego.



Na oficjalnej stronie internetowej prezydenta ukazała się na temat spotkania tylko krótka informacja o „dyskusji panelowej z prezydentem Ukrainy Wiktorem Janukowyczem, promującej mistrzostwa Europy w piłce nożnej Euro 2012”. Już po spotkaniu opublikowano zaś lakoniczną wypowiedź Komorowskiego:
„Brałem udział w spotkaniu, takim lunchu ukraińskim, który zamienił się
w lunch ukraińsko-polski, który służył z kolei promocji, pokazaniu
światu biznesu i polityki zgromadzonemu tutaj w Davos, tych dobrych form
współpracy polsko-ukraińskiej i dobrych zamiarów na przyszłość” oraz kilka ogólnikowych cytatów z wystąpienia prezydenta w Davos.



Szczegóły wspólnego posiłku, przemilczane zarówno przez Kancelarię
Prezydenta, jak i polskie media, przedostały się do ukraińskiego
oddziału rosyjskiej agencji prasowej Interfax oraz do gazety
„Kommiersant”. Ta ostatnia z pewnym zdziwieniem odnotowała 31 stycznia
2011 r.: „Konferencja, w której uczestniczyli prezydenci Ukrainy i
Polski, Wiktor Janukowycz i Bronisław Komorowski, zainteresowała raczej
rosyjskich oligarchów aniżeli polskich inwestorów”.



Okazuje się, że najważniejszymi uczestnikami „polsko-ukraińskiego
lunchu” na temat Euro 2012 byli rosyjscy oligarchowie z najbliższego
kręgu Władimira Putina, z Olegiem Deripaską, właścicielem firmy
kontrolującej zakłady w Samarze, które remontowały przed katastrofą
smoleńską samolot Tu-154M nr 101, na czele. Współbiesiadnikami
Komorowskiego byli też m.in. German Gref, prezes Sbierbanku (który
według niedawnych doniesień mediów chce kupić w Polsce Bank Millennium i
Kredyt Bank), oraz prezes Łukoilu Wagit Alekperow. W lunchu
uczestniczyli również Saif al-Islam al-Kaddafi, syn libijskiego
dyktatora, a także Aleksander Kwaśniewski i kontrowersyjny ukraiński
oligarcha Wiktor Pinczuk.



Lunch z Olegiem



Dlaczego prezydent ukrył fakt wspólnego lunchu z Deripaską? Czyżby
wstydził się złej atmosfery wokół oligarchy? A może nie chciał, by
niezależne media ponownie postawiły przy tej okazji pytanie o powiązania
Komorowskiego z polską firmą, która zleciła wykonanie remontu rządowego
Tu-154M zakładom należącym właśnie do Deripaski? Bronisław Komorowski
nie odpowiedział na nasze pytania dotyczące uczestników lunchu.



Jak pisaliśmy jesienią 2010 r. w „Gazecie Polskiej”, współbiesiadnik
Komorowskiego od pięciu lat ma zakaz wjazdu do USA. Władze Stanów
Zjednoczonych anulowały wizę Deripaski w 2006 r. Zbiegło się to w czasie
z próbą przejęcia koncernu Daimler Chrysler Group przez jedną ze spółek
Rosjanina. „Wall Street Journal” donosił, cytując jako źródła dwóch
funkcjonariuszy amerykańskiego wymiaru sprawiedliwości, że przyczyną tak
zdecydowanego stanowiska władz USA są możliwe powiązania milionera z
rosyjskimi organizacjami przestępczymi.



Właściciel zakładów, które remontowały rządowego tupolewa, był także
przesłuchiwany przez śledczych z Europy Zachodniej. Sprawa dotyczyła
podejrzeń o pranie brudnych pieniędzy i związki z moskiewską mafią.



Hiszpańscy prokuratorzy badali np. związki rosyjskiego miliardera z moskiewskimi gangami działającymi w USA i Europie Zachodniej.
„Deripasce i jego byłym wspólnikom stawia się zarzuty współudziału lub
współpracy z gangiem izmajłowskim, jedną z rosyjskich grup mafijnych” – pisała w maju 2010 r. hiszpańska gazeta „El Mundo”, donosząc o
„operacji Osa, pierwszym dużym śledztwie przeciwko rosyjskiej mafii w
Hiszpanii”. „Według źródeł zbliżonych do prokuratury, sędziowie i
policja podejrzewają, że Deripaska prał brudne pieniądze w Hiszpanii” – informowali hiszpańscy dziennikarze.



Komorowski-MAW Telecom-Deripaska



Nie jest tajemnicą, że Deripaska, podobnie jak kilku innych uczestników
lunchu, np. prezes Sbierbanku German Gref czy szef koncernu Renova Group
Wiktor Wekselberg, należy do najbliższego kręgu zaufanych Władimira
Putina. Oleg Deripaska to m.in. stały uczestnik delegacji premiera
Rosji, gdy ten udaje się z biznesowymi wizytami do innych państw.



Według brytyjskiego „Evening Standard”, prawą ręką Deripaski jest
Walerij Pieczenkin, były agent sowieckich i rosyjskich specsłużb.
Pieczenkin – odpowiadający za bezpieczeństwo w holdingu Basic Elements
(w którego skład wchodzą także zakłady Awiakor w Samarze) – był wysokim
oficerem KGB, a w FSB służył w randze generała pułkownika, pełniąc tam
funkcję wicedyrektora wydziału operacji kontrwywiadowczych.



Te wszystkie fakty nie przeszkodziły polskim władzom, by w 2009 r.
niespodziewanie zgodzić się na remont rządowego tupolewa właśnie w
zakładach kontrolowanych przez Deripaskę (choć wcześniej takie naprawy
odbywały się w zakładach lotniczych WARZ-400 SA w podmoskiewskim
Wnukowie).



O skierowaniu Tu-154 do Samary zadecydowało bezpośrednio konsorcjum firm
MAW Telecom i Polit Elektronik, które w 2009 r. wygrało wart ok. 70 mln
zł przetarg Ministerstwa Obrony Narodowej. Kilka miesięcy przed
katastrofą smoleńską biuro ówczesnego marszałka sejmu, czyli Bronisława
Komorowskiego, rozesłało do posłów foldery reklamowe jednej z tych
spółek (MAW Telecom).



Jesienią 2010 r., gdy ujawnialiśmy tę skandaliczną sprawę, Komorowski
nie chciał odpowiedzieć na nasze pytania, czy coś łączy go z MAW Telecom
i z jakiego powodu jego biuro reklamowało firmę, która nieoczekiwanie
powierzyła remont Tu-154 zakładom kontrolowanym przez Deripaskę.



Libijska przystawka



Równie ciekawy uczestnik „polsko-ukraińskiego” lunchu to Saif al-Islam
al-Kaddafi. Syn Muammara Kaddafiego to jeden z najbardziej zaufanych
członków klanu libijskiego tyrana. Przed wybuchem zamieszek w Libii
powszechnie uważano go za następcę dyktatora.



W czerwcu 2011 r., a więc pięć miesięcy po lunchu z Komorowskim,
Międzynarodowy Trybunał Karny w Hadze wydał nakaz aresztowania Saifa
al-Islama, zarzucając mu popełnienie zbrodni przeciwko ludzkości, w tym
torturowanie i zabijanie ludności cywilnej. To właśnie Saif miał być
najbardziej gorliwym wykonawcą planu ojca, który nakazał niszczyć
opozycję i protestujących cywili wszelkimi legalnymi środkami.



Syn Kaddafiego od wielu lat prowadzi interesy w Europie Zachodniej,
budząc zainteresowanie mediów rozrywkowym trybem życia i skandalami. W
imieniu libijskiego reżimu negocjował m.in. wypłatę odszkodowań dla
rodzin ofiar zamachu bombowego na amerykański samolot nad szkockim
Lockerbie w 1988 r. (zginęło wówczas 270 osób). Choć zamach, jak
niezbicie wykazało prowadzone przez Amerykanów i Brytyjczyków śledztwo,
był dziełem służb specjalnych Libii, Saif al-Islam popisał się
wyjątkowym cynizmem. W 2008 r. w wywiadzie dla BBC stwierdził
mianowicie, że rodziny ofiar zamachu „kupczą krwią swoich synów i córek” i są
„bardzo chciwe”. „Negocjacje z nimi były bardzo straszne i bardzo
materialistyczne. Wciąż żądali coraz więcej i więcej pieniędzy” – dodał.



Libijski uczestnik lunchu z prezydentami Komorowskim i Janukowyczem to
również dobry znajomy Olega Deripaski. Saif al-Islam Kaddafi zapraszał
rosyjskiego oligarchę nawet na swoje urodziny.



Całość artykułu w środowym wydaniu tygodnika “Gazeta Polska”