Tak się wygrywa prawdę

Wczorajsze wystąpienie premiera Donalda Tuska w sprawie katastrofy smoleńskiej podsumować można krótko: Rosja to mocarstwo, więc podskakiwanie nie miało sensu. Oczywistym jest więc, że trzeba było siedzieć cicho i liczyć, że uda nam się prowadzić niezależne śledztwo. Tym samym każdy uważający inaczej musi być szaleńcem, a wręcz proszącym się o wojnę idiotą. Dlatego też przyjęta przez rząd uległa postawa petenta była objawem realizmu i dzięki niej Polska po dziesiątym kwietnia jest cała i nietknięta.

W ten sposób, przedstawiwszy dwie skrajności – przyjętą spolegliwość vs pieniacze wymachiwanie szabelką– jako jedyne możliwości dochodzenia do prawdy w sprawie Smoleńska, premier Tusk mógł już skupić się na udowadnianiu, że jego metoda była najlepsza. Bez dwóch zdań zresztą słusznie, bo skoro alternatywą była wojna z Rosją, argumentacja taka musiała trafić do każdego wychowanego na Szkle Kontaktowym wykształceńca.

Tak więc zupełnie nieważne, że na zdrowy rozum musiały istnieć umiarkowane, niewymagające klęczenia ani wygrażania pięścią sposoby rozmów z Rosją i prowadzenia śledztwa – Premier Milionów Polaków powiedział, że taka zerojedynkowa wizja jest jedyną możliwą, więc sprawa zamknięta.

Ustawiwszy sobie w ten sposób oponenta, Tuskowi nie pozostało już nic innego, jak odgrywając bezsilnego wobec okoliczności zewnętrznych realistę, walić śmiało w Kaczora, który sieje nienawiść, jątrzy i chce wojnę rozpętać. Przy wsparciu lewicy głoszącej, że prawda leży pośrodku i winny nieszczęścia jest nie tylko pijany polski generał, ale także troszkę obsługa lotniska, medialnie debata już na starcie została rozstrzygnięta.

Dzięki temu wspomniany kilkakrotnie w tym wystąpieniu cel, jakim jest „wygrywanie prawdy” został osiągnięty: Bezdyskusyjne przyjmowanie rosyjskich metod prowadzenia śledztwa było objawem zdroworozsądkowego realizmu, gdyż alternatywą była wojna. Cieszcie się więc Polacy i dziękujcie Bogu, że nie rządzi już Kaczyński, bo ten by ją na pewno rozpętał.

A prawda w sprawie przyczyn katastrofy? Później. Teraz nie róbmy polityki! Przecież Polska nadal zasługuje na cud gospodarczy, musimy o tym pamiętać!

Filed under: dywagacje, media, polityka, polityka zagraniczna, Polska, społeczeństwo, ustroje