Karol Wojtyła, drogi do Boga

avatar użytkownika Michał St. de Zieleśkiewicz

   Przyszły Papież, Polak, Słowianin, Jan Paweł II, przyszedł na Świat w Wadowicach jako Karol Józef Wojtyła,
Ksiądz, poeta, dramaturg, poliglota, sportsmen, filozof, nauczyciel akademicki.
Kiedy już zostanie Pierwszym po Bogu na ziemi w rodzinnych Wadowicach z uśmiechem na twarzy poety, aktora, przepięknie powie:
 
Tu w tym mieście, Wadowicach,
wszystko się zaczęło. I życie się zaczęło,
i szkoła się zaczęła, studia się zaczęły,
i teatr się zaczął,
i kapłaństwo się zaczęło.

 

 

 

Karola Józefa Wojtyły drogi cierniste  do Domu Pana
1920

18 maja Urodził się Karol Józef Wojtyła, syn Karola i Emilii z Kaczorowskich, zamieszkałych w Wadowicach, Rynek 2, m. 4 (dziś Kościelna 7), w domu należącym do Chaima Bałamutha.

20 czerwca Chrzest w kościele parafialnym w Wadowicach udzielony przez ks. Franciszka Żaka, kapelana wojskowego. Rodzice chrzestni: Józef Kuczmierczyk, szwagier matki i Maria Wiadrowska, siostra matki.

1926

15 września Zaczyna uczęszczać do męskiej Szkoły Powszechnej im. Marcina Wadowity w Wadowicach.

1929

13 czerwca Śmierć matki.

16 czerwca Pogrzeb matki poprowadził ks. Leonard Prochownik.

1930

Początek nauki w Państwowym Gimnazjum Męskim im. Marcina Wadowity w Wadowicach (na ulicy Wiedeńskiej).

1932

5 grudnia Śmierć brata Edmunda Wojtyły (ur. 23 VIII 1906), lekarza. Zmarł zaraziwszy się od pacjentki szkarlatyną, podczas epidemii tej choroby.

1938

6 maja Książę Metropolita Adam Stefan Sapieha wizytuje Gimnazjum im. Marcina Wadowity w Wadowicach. Na powitanie Arcybiskupa mowy wygłosili prof. Szeliski i Wojtyła – uczeń kl. VIII.

Maj Przyjmuje sakrament bierzmowania. Świadkiem jest ojciec przyjaciela, p. Siłkowski.

14 maja Egzamin dojrzałości.

20 czerwca – 17 lipca Służba w 7 Batalionie 9 Kompanii Junackich Hufców Pracy.
Sierpień Przeprowadzka wraz z ojcem do Krakowa. Zamieszkali w domu rodziny Kaczorowskich w dwóch pokojach z kuchnią, na Dębnikach, ul. Tyniecka 10.

27 września – 2 października Sześciodniowy kurs wstępny do Legii Akademickiej.

Październik Początek studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim (polonistyka).

1939

6 lutego Otrzymuje legitymację Sodalicji Mariańskiej Akademików UJ w Krakowie. Należy do sekcji eucharystycznej i charytatywnej. Tego samego dnia uzyskał „kartę wstępu” nr 15 do czytelni Polskiej Akademii Umiejętności na rok 1939.

18 maja Udział w pielgrzymce młodzieży akademickiej do Częstochowy.

Wiosna – lato Powstaje poemat: Dawid – renesansowy pasterz (Księga słowiańska), dedykowany matce.

1 września Wybuch II wojny światowej. Poranne naloty wywołują popłoch wśród pracowników Katedry tak, że nie miał kto posługiwać do Mszy św. Przyszedł Karol, który chciał przystąpić do spowiedzi i Komunii św.

Październik U Korczyńskich spotykają się na czytanie literatury polskiej: Tadeusz Kwiatkowski, Danuta Michałowska, Juliusz Kydryński, Karol Wojtyła. Czytają dzieląc się rolami. Z tego powstanie przyszły Teatr Rapsodyczny.

6 listopada Niemcy aresztują profesorów UJ. Zawieszenie pracy Uniwersytetu.

1940

Luty Poznaje Jana Tyranowskiego któremu, jak sam napisze, wiele zawdzięcza jeśli chodzi o powołanie kapłańskie.

Marzec Rozpoczyna pracę w prywatnej firmie jako goniec sklepowy.

Wielki Post - powstaje Hiob – drama ze Starego Testamentu. Także w tym roku powstaje Jeremiasz – drama narodowa w trzech działach.

11 października Początek pracy w fabryce Solvay w Borku Falęckim. Przez rok w kamieniołomach w Zakrzówku, potem wewnątrz fabryki na tzw. oczyszczalni wody.

Październik – grudzień Spotkania w mieszkaniu dr. Tadeusza Kudlińskiego (ul. Słoneczna 15, obecnie Bolesława Prusa 15). Grono powiększa się o kilku uczestników byłego „Studia 39”; oprócz uprzednio wymienionych bywają stale: Krystyna Dębowska, Bogusława Czuprynówna, Emil Dańko, a także nie-aktorzy: Wojciech Żukrowski, Tadeusz Ostaszewski Dyskusje nad Weselem Wyspiańskiego, ćwiczenia, próby.

1941

18 lutego Śmierć Karola Wojtyły – ojca. Tego dnia przeprowadzka do państwa Kydryńskich (ul. Felicjanek 10), gdzie mieszka do września.

22 lutego Pogrzeb ojca. Msza św. godz. 11.30 w kaplicy na cmentarzu Rakowickim.

1942

Październik Studia na tajnych kompletach Wydziału Teologicznego UJ – jako kleryk zakonspirowanego Seminarium Archidiecezji Krakowskiej. Mieszka i pracuje jak poprzednio.

21 – 23 listopada Udział w obchodach czterechsetnej rocznicy urodzin św. Jana od Krzyża. Zaprzyjaźnił się z ówczesnym prowincjałem karmelitów bosych o. Józefem Prusem i jemu zdradza sekret, że pragnie wstąpić do tego zakonu.

1944

29 lutego Wracając z Solvayu po podwójnej zmianie, dziennej i nocnej, zostaje potrącony przez ciężarowy samochód niemiecki. Przebywa w szpitalu na ul. Kopernika w klinice chirurgicznej. Zostaje wypisany 12 marca. Rekonwalescencję przechodzi w domu zaprzyjaźnionej rodziny Szkockich.

Lato Wakacje w parafii Raciborowice. Kleryk Karol Wojtyła mieszka na plebani zaproszony przez wikariusza ks. Adama Bielę, pochodzącego z Wadowic.

9 września Otrzymuje z rąk Księcia Metropolity tonsurę.

1945

1 kwietnia Podejmuje obowiązki młodszego asystenta na Wydziale Teologicznym
1 kwietnia Podejmuje obowiązki młodszego asystenta na Wydziale Teologicznym UJ (do 31 VIII 1945 r.).

9 kwietnia Wybór na wiceprezesa Bratniej Pomocy UJ (funkcję pełni do 1946 roku).

1 listopada Powołanie na stanowisko młodszego asystenta przy Seminariach Wydziału Teologicznego (do 31 VIII 1946 r.).

1946

1 września Zatrudniony jako asystent przy seminarium dogmatyki UJ. Na mocy umowy zawartej w tym dniu przyjmuje na siebie obowiązki młodszego asystenta przy seminarium dogmatyki szczegółowej i przy seminarium patrologii i historii dogmatów (do 31 VIII 1947 r.).

13 października Święcenia subdiakonatu.

20 października W kaplicy Domu Biskupiego otrzymuje z rąk Księcia Metropolity święcenia diakońskie.

1 listopada Święcenia kapłańskie z rąk Księdza Kardynała Sapiehy w kaplicy Domu Biskupiego w dzień Wszystkich Świętych.

2 listopada Msza św. prymicyjna na Wawelu w krypcie św. Leonarda.

11 listopada Po raz pierwszy udziela sakramentu chrztu św. Chrzci Monikę Katarzynę – córkę swoich przyjaciół Tadeusza Kwiatkowskiego i Haliny z Królikiewiczów.

15 listopada Wyjazd na studia do Rzymu wraz z ks. Stanisławem Starowieyskim. Na życzenie Księdza Metropolity Sapiehy zamieszkali w Kolegium Belgijskim.

26 listopada Składa podanie o przyjęcie na Papieski Uniwersytet Angelicum.

1947

3 lipca Egzamin licencjacki. Otrzymuje wszystkie możliwe punkty u czterech egzaminatorów.

Lato Podróż do Belgii i Holandii.

1948

14 czerwca Egzamin doktorski.

19 czerwca Obrona pracy doktorskiej.

8 lipca Dekret nominacyjny tzw. aplikata na wikarego w Niegowici k. Gdowa.

28 lipca Przyjazd do Niegowici. Proboszczem jest wówczas ks. Kazimierz Buzała. Współwikarym ks. Kazimierz Ciuba. Ks. Wojtyła uczy w szkołach wiejskich w Wiatrowicach, Pierzchowie, Cichawie, Nieznamowicach. Prowadzi wraz z ks. Ciubą Żywy Różaniec. Zakłada kółko dramatyczne.

24 listopada Wystawienie dyplomu magistra teologii UJ.

16 grudnia Posiedzenie zwyczajne Rady Wydziału Teologicznego UJ. Ks. prof. W. Wicher wnosi, by ks. Wojtyle przyznać doktorat teologii i zaproponował notę końcową bardzo dobrą. Wniosek przyjęto jednomyślnie.

1949

17 marca Przeniesienie z Niegowici do parafii św. Floriana w Krakowie.

Marzec Debiut publicystyczny artykułem Mission de France w „Tygodniku Powszechnym”.

1950

1 stycznia Zostaje członkiem zwyczajnym Towarzystwa Teologicznego w Krakowie.

Zima Organizuje w kościele św. Floriana kursy dla narzeczonych.

1951

1 października Urlop naukowy dla przygotowania habilitacji.

1952

Drugi rok urlopu naukowego. Kontynuacja pracy w duszpasterstwie akademickim w kościele św. Floriana.

1953

30 września – 3 grudnia Zakończenie przewodu habilitacyjnego na Wydziale Teologicznym UJ. 30 września – nadzwyczajne posiedzenie Rady Wydziału, głosowanie nad przyjęciem pracy zatytułowanej Próba opracowania etyki chrześcijańskiej według systemu Maxa Schelera. Recenzenci: S. Swieżawski z KUL-u oraz ks. A. Usowicz i ks. W. Wicher z UJ (wszyscy profesorowie). Wynik głosowania: jednogłośnie pozytywny. 1 grudnia – kolokwium habilitacyjne. Głosowanie: wszyscy oddają głosy pozytywne. 3 grudnia – nadzwyczajne posiedzenie Rady Wydziału Teologicznego UJ: wykład habilitacyjny ks. K. Wojtyły pt. Analiza aktu wiary w świetle filozofii wartości. Podjęto decyzję o przedstawieniu ks. K. Wojtyły do zatwierdzenia przez Min. Szkolnictwa Wyższego jako docenta etyki i teologii moralnej.

1954

Sierpień Lublin, kurs duszpasterski dla księży. Konferencja Matka Boża w życiu kapłana.

Październik Po zlikwidowaniu Wydziału Teologicznego na UJ prowadzi wykłady dla studentów trzech seminariów (Krakowskiego, Śląskiego, Częstochowskiego). Wykłada dla słuchaczy IV i V roku katolicką etykę społeczną.

12 października Pismo prorektora KUL-u (Ks. S. Płodzień) w sprawie zatrudnienia ks. K. Wojtyły na Wydziale Filozoficznym: historia doktryn etycznych, proseminarium.

19 listopada Turyście, Karolowi Wojtyle została przyznana Odznaka Turystyki Pieszej w stopniu brązowym, w kategorii D, tj. dla dorosłych.

1955

Zostaje członkiem-współpracownikiem Towarzystwa Naukowego KUL.

19 sierpnia Zajęcia zlecone na rok akademicki 1955/56 z historii doktryn etycznych dla III i IV roku studentów specjalizacji prawnej oraz dla tejże grupy – seminarium z historii doktryn etycznych. Temat wykładów: Dobro i wartość.

Październik Rozpoczyna w Krakowie wykłady katolickiej nauki społecznej oraz principiów teologii moralnej.

1956

Październik W roku akademickim 1956/57 wykłada w Seminarium Krakowskim propedeutykę teologii oraz etykę gospodarczą.

1 grudnia Ks. dr Karol Wojtyła jest oficjalnie zastępcą profesora przy Katedrze Etyki KUL. Również w tym miesiącu wniosek do Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej dla Pracowników Nauki o zatwierdzenie go jako docenta.

1957

15 listopada Pismo Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej dla Pracowników Nauki informujące, że podanie Senatu KUL w sprawie zatwierdzenia ks. dra Karola Wojtyły jako docenta zostało rozpatrzone przychylnie.

31 listopada Oficjalne pismo CKK zawierające uchwałę o nadaniu ks. dr Karolowi Wojtyle tytułu docenta.

1958

4 lutego Śmierć biskupa sufragana Stanisława Rosponda.

12 marca Arcybiskup Eugeniusz Baziak prosi Stolicę Apostolską o nominację nowego biskupa sufragana – ks. dr Karola Wojtyłę.

26 czerwca Na KUL-u obrona pracy doktorskiej s. Marii Kasperkiewicz Przyjaźń i jej miejsce i zadanie w arystotelesowskim systemie etycznym, promotor: Ks. doc. Karol Wojtyła. (Pierwsza obrona pracy doktorskiej, której promotorem był ks. doc. K. Wojtyła).

4 lipca Nominacja na biskupa sufragana krakowskiego przez Papieża Piusa XII.

5 września Ksiądz Prymas powitał nowych biskupów: Wronkę, Plutę, Drzazgę, Blecharczyka i Wojtyłę. Poinformował również, że księża biskupi Pluta i Wojtyła zostali powołani do Komisji Duszpasterstwa Ogólnego.

28 września Konsekracja biskupia w Katedrze Wawelskiej. Konsekratorem Wojtyły był arcybiskup Baziak, współkonsekratorami biskupi: Franciszek Jop z Opola i Bolesław Kominek z Wrocławia. Nowy biskup przyjął za dewizę słowa św. Ludwika Marii Grignion de Montforta – Totus Tuus (Cały Twój).

1959

19 lutego Lublin, referat Natura ludzka podstawą etycznej formacji człowieka wygłoszony w ramach II Tygodnia Filozoficznego na KUL-u.

19 – 22 sierpnia Posiedzenie Komisji Duszpasterskiej Episkopatu. Wykład: Charakterystyczne trudności i napięcia w dzisiejszym duszpasterstwie parafialnym.

3 października Jako biskup pomocniczy (i tytularny Ombitanus) wysyła „animadversiones” (uwagi) w odpowiedzi na ankietę Papieskiej Komisji Przedprzygotowawczej Soboru Watykańskiego II.

1960

23 – 25 sierpnia Referat: Wychowanie do małżeństwa wygłoszony w cyklu organizowanych przez Rektorat KUL-u letnich wykładów dla duchowieństwa

I wydanie książki Miłość i odpowiedzialność.

1961

18 – 19 stycznia Zakopane, „Księżówka”. Spotkanie duszpasterzy krajowych. Ks. bp K. Wojtyła w zastępstwie nieobecnego ks. Romana Lena SAC, krajowego duszpasterza pisarzy (wydawnictw) poinformował o sytuacji w tej dziedzinie.

9 września W Katedrze na Wawelu Msza św. na 20-lecie Teatru Rapsodycznego.

1962

15 marca Uzupełniono skład komisji Konferencji Episkopatu Polski. Do Komisji Studiów dokooptowano ks. bpa K. Wojtyłę.

22 – 24 sierpnia Wykłady dla duchowieństwa na KUL-u, poświęcone problematyce: kapłan w świecie współczesnym. Referat bpa Wojtyły: Kapłan na tle przemian współczesnych.

11 października – 8 grudnia Udział w I sesji Soboru Watykańskiego II.

Przemawia na XXIV kongregacji Soboru w związku z I rozdziałem schematu o źródłach Objawienia.

Wypowiedź na piśmie odnosząca się do schematu o środkach przekazu społecznego.

Wypowiedź na piśmie w związku ze schematem De Ecclesia.

1963

11 stycznia Na KUL-u obrona pracy doktorskiej ks. Tadeusza Stycznia SDS: Możliwość etyki naukowej u J. Locke'a. Promotor: Ks. prof. bp Karol Wojtyła. Ks. dr T. Styczeń zostaje adiunktem przy Katedrze Etyki i najbliższym współpracownikiem w pracy naukowej ks. bpa K. Wojtyły.

3 czerwca Śmierć papieża Jana XXIII.

6 czerwca W Katedrze Wawelskiej Msza św. i egzekwie za Jana XXIII.

30 czerwca W Katedrze Wawelskiej Msza św. i kazanie z okazji koronacji papieża Pawła VI. "

15 sierpnia Uczestnictwo w koronacji figury Matki Bożej Ludźmierskiej z Dzieciątkiem.

7 października – 4 grudnia Udział w II sesji Soboru Watykańskiego II.

5 – 15 grudnia Pielgrzymka do Ziemi Świętej.

30 grudnia Nominacja na metropolitę krakowskiego przez papieża Pawła VI.

1964

18 stycznia Urzędowa nominacja bpa Wojtyły na arcybiskupa krakowskiego.

12 lutego Uroczyste spotkanie Rady Papieskiego Wydziału Teologicznego w Krakowie z nowo mianowanym księdzem arcybiskupem.
7 marca Tyniec. Dzień skupienia przed ingresem arcybiskupim.

8 marca Ingres do Katedry Wawelskiej; przemówienie powitalne ks. infułata Bohdana Niemczewskiego.

14 kwietnia W ramach IV Tygodnia Społecznego na temat: "Wychowanie społeczne" referat: Rola wspólnoty chrześcijańskiej w wychowaniu społecznym człowieka.

19 kwietnia Sesja środowiskowa „Tygodnika Powszechnego” i „Znaku”. Zjazd zajmował się problematyką kultury duszpasterskiej.

27 – 29 sierpnia Cykl wykładów dla duchowieństwa na KUL-u na temat: Etos polskiego charakteru. Referat: O wychowaniu do prawdy i wolności.

9 września List do księży archidiecezji przed wyjazdem na III sesję Soboru. Przedstawia zagadnienia, jakie mają być omówione na Soborze. Informuje, że na Sobór udaje się wraz z bpem Janem Pietraszką.

10 września – 20 listopada Udział w III sesji Soboru Watykańskiego.

Na 107 kongregacji Soboru głos w sprawie apostolatu świeckich (o dialogu).

Uwagi na piśmie odnoszące się do schematu dekretu De Ministerio et Vita Presbyterorum.

Uwagi na piśmie odnoszące się do tekstu IV rozdziału schematu o Kościele w świecie współczesnym

Powołany do Subcommissio Centralis, która składała się początkowo z ośmiu biskupów, później z kilkudziesięciu ekspertów, także świeckich, a która miała się zająć przygotowaniem soborowego schematu XIII De Ecclesia in mundo huius temporis (O Kościele w świecie współczesnym).

6 grudnia Powrót z Rzymu.

1965

31 stycznia – 6 lutego Arccia. Przygotowanie w zespołach roboczych konstytucji o Kościele w świecie współczesnym; uczestniczy w zespole, do którego należą m. in. ks. J. Daniélou, H. de Lubac.

9 marca Na KUL-u w ramach VIII Tygodnia Filozoficznego, poświęconego tematowi: Z pogranicza etyki i filozofii wartości, referat: O niektórych implikacjach kulturowych współczesnych ujęć etyki.

26 marca Na KUL-u dwie obrony prac doktorskich, których promotorem był ks. prof. K. Wojtyła. Stanisław Grygiel: Świadomość moralna w filozofii Sartre'a; s. Hildegarda A. Szymeczko: Teologia a egzemplaryzm w etyce św. Tomasza z Akwinu.

29 marca – 6 kwietnia Rzym, sesja zespołu roboczego opracowującego Konstytucję o Kościele w świecie współczesnym.

8 maja Kraków, sesja omawiająca wyniki ekspertyzy relikwii św. Stanisława.

9 maja W kościele na Skałce w Krakowie koronacja obrazu Matki Boskiej Świętojańskiej, Matki Boskiej Niewolników.

22 – 23 czerwca Konferencja Episkopatu Polski w Warszawie.

14 września – 8 grudnia Udział w IV sesji Soboru Watykańskiego II.

Głos na piśmie w dyskusji nad VIII rozdziałem schematu De Ecclesia.

Głos na piśmie w związku z dyskusją nad IV rozdziałem schematu De Ecclesia.

Na 133 kongregacji generalnej Soboru przemawia w dyskusji o wolności religijnej (De libertate raligiosa).

Na 137 kongregacji generalnej Soboru przemawia w dyskusji o I części dokumentu o Kościele w świecie współczesnym (m. in. na temat ateizmu).

21 października Decyzja rozpoczęcia procesu informacyjnego Sługi Bożej s. Faustyny Kowalskiej.

1966

31 stycznia W kaplicy Domu Biskupiego konkluzja procesu informacyjnego Celiny i Jadwigi Borzęckich.

27 lutego W Katedrze Wawelskiej Msza św. z kazaniem dla parafii przybyłych w pielgrzymce z racji Jubileuszu Tysiąclecia Chrztu Polski.

16 kwietnia Gniezno, Msza św. przy grobie św. Wojciecha, nieszpory na zakończenie uroczystości milenijnych.

26 kwietnia W kaplicy Seminarium Duchownego Msza św. na rozpoczęcie sesji milenijnej Polskiego Towarzystwa Teologicznego.

6 maja W Katedrze Wawelskiej powitanie wędrującego obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej.

7 maja Publiczna sesja Episkopatu Polski w Katedrze Wawelskiej poświęcona dziejom Kościoła krakowskiego. Referat: Adam Stefan Sapieha – metropolita krakowski oraz duchowieństwo archidiecezji krakowskiej w okresie ciemnej nocy okupacji.

8 maja Kazanie na Skałce w Krakowie po procesji z Wawelu. W procesji niesiono obok relikwii św. Stanisława, św. Jana Kantego i św. Jacka także relikwie św. Wojciecha – dar Prymasa dla Krakowa. Ks. Arcybiskup odczytał dwa telegramy Ojca Świętego. Tegoż dnia na Wawelu pożegnanie obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej.

13 maja W kaplicy domowej msza św. z kazaniem dla ss. Felicjanek oraz otwarcie procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożego ks. Pawła Smolikowskiego CR.

29 maja W Bydgoszczy udział w koronacji obrazu Matki Pięknej Miłości.

4 czerwca Posiedzenie Rady Papieskiego Wydziału Teologicznego w Krakowie.

5 – 6 czerwca Uroczystości milenijne w Lublinie. Kazanie podczas Mszy św. koncelebrowanej przez profesorów KUL, udział w sesji naukowej KUL.

13 września Lublin, KUL, referat na sesji naukowej teologów polskich: Znaczenie konstytucji pastoralnej „Ecclesia in mundo huius temporis” dla duszpasterstwa.

1967

21 – 23 lutego W Lublinie X Tydzień Filozoficzny KUL na temat: „Filozofia a teologia”. Referat inaugurujący: Etyka a teologia polska.

6 kwietnia Zebranie Komisji ds. Apostolstwa Świeckich: przygotowanie udziału świeckich w III Kongresie Apostolstwa Świeckich w Rzymie (jesień 1967) i ankieta przed Kongresem. Przewodniczący (ks. abp Wojtyła) mianowany konsultantem Consilium pro Laicis (na 9 lat).

13 – 20 kwietnia W Rzymie na posiedzeniach Consilium de Laicis.

18 kwietnia Rozpoczęcie obrad komisji Iustitia et Pax.

8 maja Posiedzenie Rady Papieskiego Wydziału Teologicznego w Krakowie.

17 maja Rejonowy zjazd księży w sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej. Przedmiotem obrad była odnowa liturgiczna.

18 maja W Seminarium Duchownym po adoracji kapłańskiej konferencja na temat Consilium.

29 maja Urzędowa wiadomość o powołaniu do Kolegium Kardynalskiego.

13 czerwca Zebranie Komisji ds. Apostolstwa Świeckich – sprawozdanie z prac rzymskich organizatorów apostolstwa świeckich Consilium de Laicis, Iustitia et Pax.

31 czerwca Obrona pracy doktorskiej Jerzego Gałkowskiego Analiza normowania moralnego u Jana Dunsa Szkota. Promotor: ks. abp K. Wojtyła.

21 czerwca Kazanie w Katedrze Wawelskiej przed wyjazdem na konsystorz na którym „arcybiskupa krakowskiego Ojciec Święty ma powołać do grona kardynałów św. Kościoła Rzymskiego”.

23 czerwca Wyjazd do Rzymu.

26 czerwca W Aula Pia wręczenie nominacji kardynalskiej.

28 czerwca O godz. 17 w Kaplicy Sykstyńskiej inwestytura kardynalska przez Pawła VI.

9 lipca Powrót z Rzymu po otrzymaniu godności kardynalskiej. Kazanie powitalne wygłoszone przed Katedrą Wawelską.

31 sierpnia Likwidacja Teatru Rapsodycznego.

10 września W Gietrzwałdzie koronacja obrazu Matki Bożej Gietrzwałdzkiej.

13 – 14 września Zebranie Komisji ds. Apostolstwa Świeckich. Sondaż na temat pierwszych realizacji Vaticanum II.

15 września Msza św. w Domu Biskupim z udziałem ss. Albertynek i rozpoczęcie procesu apostolskiego Brata Alberta Chmielowskiego.

16 – 24 września Soborowy Tydzień Modlitw w Bydgoszczy.

20 września Zakończenie procesu diecezjalnego Sługi Bożej s. Faustyny Kowalskiej.

29 września – 29 października Pierwsza sesja zwyczajna Synodu Biskupów w Rzymie. Kardynał Karol Wojtyła nie wyjechał, solidaryzując się z kardynałem Stefanem Wyszyńskim, któremu władze cywilne odmówiły paszportu.

1968

17 – 18 czerwca Kokoszyce (diecezja katowicka). Posiedzenie Komisji Duszpasterstwa Episkopatu Polski. Ks. kard. K. Wojtyła zapoznał uczestników z pracami Komisji Apostolstwa Świeckich.

24 – 25 czerwca Zebranie Komisji ds. Apostolstwa Świeckich – analiza wypowiedzi na temat Kongresu – program prac nad „Dyrektorium dla apostolstwa świeckich” w Polsce, nad aspektami apostolstwa bierzmowania, kontaktami z diecezjami, nad radami duszpasterskimi z udziałem świeckich.

29 czerwca Koronacja obrazu Matki Bożej w Poznaniu.

11 sierpnia Koronacja obrazu Matki Bożej w Świętej Lipce.

18 sierpnia Koronacja obrazu Matki Bożej Święto-rodzinnej w Studziannej.

25 września Wyjazd do Rzymu.

6 października W Bazylice św. Piotra udział w beatyfikacji męczenników koreańskich.

7 października Audiencja w Congregazione dei Vescovi „ad limina”.

8 października Msza św. w Bazylice w Rzymie przy grobie św. Piotra.

13 – 15 października podróż do Francji.

Paryż, msza św. w Seminarium Polskim.

Taizé, Odwiedziny wspólnoty, udział w modlitwie chóralnej.

20 października Lublin, udział w uroczystościach z okazji 50-lecia KUL-u.

7 listopada Posiedzenie Rady Papieskiego Wydziału Teologicznego w Krakowie. Ksiądz kardynał przedłożył projekt 4 studiów: liturgicznego (którym się bliżej zajęto), rodziny, katechetycznego i studium dialogu.

24 – 25 listopada Sympozjum naukowe Polskiego Towarzystwa Teologicznego na temat: „Professio fidei Ojca Świętego Papieża Pawła VI”. Inicjatorem i gospodarzem był ks. kard. K. Wojtyła, on też podsumował sympozjum.

9 grudnia w kaplicy domowej zakończenie procesu beatyfikacyjnego (apostolskiego) Brata Alberta.

12 grudnia Posiedzenie Rady Papieskiego Wydziału Teologicznego w siedzibie ks. kard. K. Wojtyły, Kanclerza Wydziału – tytuł ten od tej chwili będzie używany w protokołach posiedzeń Rady Wydziału.

15 grudnia W Bazylice Mariackiej w Krakowie, uroczyste zakończenie peregrynacji Obrazu w archidiecezji krakowskiej. Koronacja obrazu Matki Bożej Mariackiej i przekazanie nawiedzenia diecezji tarnowskiej.

16 grudnia W Katedrze na Wawelu nabożeństwo błagalne o beatyfikację królowej Jadwigi, Brata Alberta i innych polskich kandydatów na ołtarze z udziałem ks. Prymasa i Episkopatu.

1969

16 stycznia Kraków, posiedzenie Komisji Duszpasterstwa i wszystkich przewodniczących Komisji Episkopatu Polski. Przedmiotem obrad jest przedłożony przez ks. kard. K. Wojtyłę problem realizacji Soboru w Polsce. Druga część obrad: przedłożenia dotyczące planu duszpasterskiego realizacji Soboru w Polsce, jego założeń. Trzecia ukazywała „modus procedendi”, rysując plan tematów, które mają być przedmiotem nauczania.

23 – 25 stycznia W Krakowie ogólnopolska sesja teologów poświęcona encyklice Humanae vitae. Sesji przewodniczy ks. kard. K. Wojtyła, referat: Nauka encykliki o miłości.

1 – 2 lutego Zebranie Komisji ds. Apostolstwa Świeckich. Relacja na temat apostolstwa świeckich w Kościele powszechnym na tle Consilium de Laicis – problem: dialog wewnątrz Kościoła.

28 lutego Odwiedziny synagogi w Krakowie na ul. Szerokiej podczas wizytacji kanoniczej parafii Bożego Ciała na Kazimierzu.

9 marca Wyjazd przez Wiedeń do Rzymu na sympozjum w Papieskiej Komisji ds. Dialogu z Niewierzącymi.

11 – 12 marca Rzym, posiedzenie Consilium de Laicis. Tego dnia audiencja u Papieża Pawła VI. Również w tym dniu zatwierdzenie statutu Konferencji Episkopatu – zostaje formalnie zastępcą przewodniczącego Konferencji.

11 kwietnia Lublin, referat Osoba ludzka a prawo naturalne, wygłoszony na sesji z okazji 50-lecia KUL-u.

29 kwietnia W kaplicy domowej zakończenie procesu Sługi Bożego Pawła Smolikowskiego.

4 – 5 maja Konferencja Episkopatu Polski na Jasnej Górze.

5 maja Jasna Góra, posiedzenie Podkomisji ds. realizacji Soboru Watykańskiego II w Polsce.

2 czerwca Zebranie Komisji ds. Apostolstwa Świeckich. Ostateczna redakcja Dyrektorium – Pro memoria dla duszpasterzy na temat apostolstwa świeckich.

11 – 28 października I sesja nadzwyczajna Synodu Biskupów w Rzymie na temat ściślejszej łączności pomiędzy konferencjami biskupimi i Stolicą Apostolską oraz samymi konferencjami biskupimi.

25 października Przewodniczący delegowany kard. Angelo Rossi zakomunikował Ojcom synodalnym, że powołano specjalną komisję do zredagowania deklaracji końcowej o pracach synodalnych. Członkiem jej został także ks. kard. K. Wojtyła.

28 listopada Kraków, posiedzenie Podkomisji ds. realizacji Soboru w Polsce.

1 – 3 grudnia Sympozjum na KUL-u poświęcone kulturze chrześcijańskiej. Referat ks. kard. K. Wojtyły: Wychowanie do pełni kultury ludzkiej.

Grudzień ukazuje się książka: Osoba i czyn, PTT, Kraków.

1970

5 marca habilitacja ks. Tadeusza Stycznia: Problem możliwości etyki jako empirycznie uprawomocnionej i ogólnie ważnej teorii moralności, recenzentem ks. kard. prof. K. Wojtyła.

12 – 13 maja Posiedzenie Komisji Episkopatu ds. Nauki Katolickiej. Ks. Kardynał poinformował o przekształceniu Podkomisji Studiów w Komisję ds. Nauki Katolickiej i dołączeniu do niej dwóch nowych członków: bpa Kazimierza Majdańskiego i bpa Walentego Wójcika.

20 sierpnia Krościenko, przed kaplicą Dobrego Pasterza pierwsze bezpośrednie spotkanie ks. Kardynała z ruchem Oaz. W formie rozmowy – wywiadu ks. Kardynał zorientował się w założeniach, programie i życiu Oazy Żywego Kościoła.

4 października Rzym, Bazylika św. Piotra, udział w ogłoszeniu św. Katarzyny doktorem Kościoła.

1971

Ukazuje się księga pamiątkowa poświęcona ks. kard. K. Wojtyle w 25-lecie otrzymania święceń kapłańskich: Logos i Ethos. Rozprawy filozoficzne, PTT Kraków.

12 marca Wyjazd do Rzymu na sesję Concilium de Laicis.

25 marca Watykan, audiencja u papieża Pawła VI.

8 maja Powołanie Komisji Przygotowawczej Synodu Archidiecezji Krakowskiej.

26 maja I posiedzenie Komisji Przygotowawczej Synodu. Ks. Kardynał przedstawia swoje opracowanie: Problem 900 rocznicy św. Stanisława oraz Synodu Prowincjalnego.

23 czerwca II posiedzenie Komisji Przygotowawczej Synodu Krakowskiego.

28 czerwca Kaplica ss. Urszulanek. Msza św. z kazaniem, konferencja na 20-lecie Wyższego Instytutu Katechetycznego. Od tej chwili WIK, mocą decyzji Kongregacji ds. Nauki Katolickiej, został związany z Papieskim Wydziałem Teologicznym w Krakowie.

6 września III posiedzenie Komisji Przygotowawczej Synodu Krakowskiego. Omawianie systemu i znaczenia pracy w zespołach studyjnych, których opracowania staną się podstawą redagowania schematów synodalnych dokumentów.

21 – 23 września Lublin, KUL, Kongres Teologów Polskich na temat: "Teologia a antropologia chrześcijańska". Ks. kard. K. Wojtyła przewodniczył całemu kongresowi oraz wygłosił referat Zadanie teologów w Kościele posoborowym.

27 września IV zebranie Komisji Przygotowawczej Synodu. Opracowanie zgłoszonych tematów synodalnych oraz tekstu informacji o pracach przygotowawczych do odczytania w środowiskach księży i świeckich.

30 września – 6 listopada Udział w II sesji zwyczajnej Synodu Biskupów na temat kapłaństwa i sprawiedliwości w świecie. Ks. kard. K. Wojtyła wziął w niej udział z ramienia Konferencji Episkopatu Polski.

17 października Rzym, Bazylika św. Piotra, beatyfikacja o. Maksymiliana Kolbego, Msza św. koncelebrowana z Ojcem Świętym.

5 listopada Rzym, Synod Biskupów. Ks. kard. K. Wojtyła został wybrany jako kandydat z Europy do Rady Sekretariatu Synodu Biskupów obok kardynałów Vicente Enrique y Tarancón i Josepha Höffnera.

20 listopada Kraków, uroczyste posiedzenie Rady Wydziału Teologicznego w Krakowie z racji uroczystego obchodu 25-lecia kapłaństwa J. E. Ks. Kard. K. Wojtyły, Wielkiego Kanclerza Wydziału, z udziałem zaproszonych gości z KUL-u i Krakowa.

1972

28 kwietnia Posiedzenie Rady Papieskiego Wydziału Teologicznego w Krakowie. Ks. Kardynał dokonuje przeglądu całości problemów dotyczących Wydziału w chwili obecnej.

8 maja Inauguracja Synodu Archidiecezji Krakowskiej. Przemówienie programowe.

15 – 16 maja Posiedzenie Komisji ds. Nauki Katolickiej.

22 maja Posiedzenie Rady Papieskiego Wydziału Teologicznego w Krakowie. Sprawy organizacyjne, m.in. afiliacji częstochowskiego Studium Dokumentów Soborowych. Ks. kardynał wskazuje na potrzebę powołania w przyszłości specjalnej komisji, która rozpatrzyłaby wszechstronnie problem instytutów, a szczególnie ich relacje i związek z Wydziałem Teologicznym.

27 – 28 czerwca Kraków, 131 Konferencja Plenarna Episkopatu Polski. Zostaje zatwierdzony statut nowo powstałej Rady Naukowej Episkopatu Polski.

2 lipca Jana Góra, Msza św. koncelebrowana z 15 duszpasterzami z kazaniem do pielgrzymów: nauczycieli i wychowawców. Ks. kard. K. Wojtyła dokonał aktu oddania w macierzyńską niewolę Maryi.

22 sierpnia Referat Służebność kapłaństwa w ramach letnich wykładów dla duchowieństwa na KUL-u.

5 września Poznań-Żabikowo, poświęcenie miejsca ofiar II wojny światowej, uroczysta Msza św. w intencji beatyfikacji Edmunda Bojanowskiego.

4 października Częstochowa, inauguracja Studium Dekretów Soborowych.

15 października Oświęcim, uroczystość ku czci bł. o. Maksymiliana Kolbego w rocznicę beatyfikacji. Obecni: ks. kard. Jan Józef Król – przewodniczący Episkopatu Stanów Zjednoczonych, ks. kard. Paolo Bertoli – prefekt Kongregacji do spraw Beatyfikacji, który prowadził do końca proces beatyfikacyjny, ks. kard. John Wright – prefekt Kongregacji do spraw Duchowieństwa. Tego dnia w Katedrze Wawelskiej, Msza św. i modlitwy o beatyfikację królowej Jadwigi – pod przewodnictwem ks. kard. Jana Króla.

Ukazuje się książka U podstaw odnowy. Studium o realizacji Vaticanum II, PTT Kraków.

1973

9 – 10 stycznia Kraków, posiedzenie Komisji Episkopatu ds. Duszpasterstwa Ogólnego. Wybrano podkomisję do przygotowania sześcioletniego planu duszpasterskiego.

24 – 25 stycznia Warszawa, konferencja plenarna Episkopatu Polski. Konferencja powołała kościelny komitet dla uczczenia 500-lecia urodzin Mikołaja Kopernika, przewodniczącym komitetu – ks. kard. K. Wojtyła.

6 lutego – 1 marca Podróż na Filipiny (Manila), do Australii, Gwinei i Nowej Zelandii. Uczestnictwo w Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym w Mellbourn.

11 marca W pierwszą niedzielę Wielkiego Postu odczytano z ambon we wszystkich kościołach
10 maja Zebranie Komisji ds. Apostolstwa Świeckich. Prace nad dialogiem, nad bierzmowaniem w aspekcie apostolskim, problem ministeriów w przygotowaniu do kapłaństwa i w apostolstwie świeckich (lektorat, akolitat).

15 maja Kraków, pierwsze posiedzenie Rady Naukowej Episkopatu Polski. Referat inauguracyjny i przedstawienie statutu Rady, zatwierdzonego przez konferencję plenarną Episkopatu.

11 czerwca Krościenko. Wizyta ks. kard. K. Wojtyły w centrali ruchu oazowego. Poświęcenie na Kopiej Górce figury Niepokalanej i powierzenie dzieła ruchu Niepokalanej Matce Kościoła. Ruch traktuje to wydarzenie jako początek swego intensywnego rozwoju.

17 października Udział wraz z Prymasem Polski i pozostałymi członkami Rady Głównej Episkopatu w uroczystościach powtórnego pogrzebu króla Kazimierza Jagiellończyka i jego żony Elżbiety w Katedrze Wawelskiej.

Październik – listopad Powołanie dekanalnych duszpasterzy ds. duszpasterstwa rodzinnego, duszpasterstwa młodzieży i duszpasterstwa służby liturgicznej.

1974

19 – 20 lutego Kraków, spotkanie ze współautorami pracy Teologia rodziny. Ks. Kardynał napisał wstęp wyjaśniający pojęcie „teologia rodziny” oraz rozdziały: Rodzina jako communio personarum, Próba interpretacji teologicznej.

23 lutego Obrona pracy doktorskiej ks. Zbigniewa Majchrzyka pt. Problem alienacji u polskich marksistów. Recenzent – ks. kard. K. Wojtyła.

12 marca Referat: Osobowa struktura samostanowienia w ramach XVII Tygodnia Filozoficznego KUL na temat: "Aktualność tomizmu, w 700-lecie śmierci św. Tomasza".

8 maja Odezwa do Kapłanów Archidiecezji Krakowskiej, poświęcona problematyce ochronie życia dzieci zagrożonych w łonach matek. Tego samego dnia Odezwa do Wiernych Archidiecezji Krakowskiej w obronie życia nienarodzonych.

11 maja W Katedrze Wawelskiej nabożeństwo ku czci bł. królowej Jadwigi w obecności ks. kard. Wyszyńskiego i Šepera – prefekta Kongregacji Nauki Wiary oraz bpa Emila De Smedta z Brugii, polskich biskupów i przedstawicieli wydziałów teologicznych z całej Polski. Ks. kard. Wojtyła mówi o kanoniczności kultu królowej Jadwigi pochodzącego sprzed konstytucji Urbana VIII Caelestis Jerusalem z roku 1634, i zapowiada złożenie prośby o potwierdzenie świętości królowej Jadwigi przez Stolicę Apostolską per viam cultus.

24 maja Posiedzenie Rady Papieskiego Wydziału Teologicznego w Krakowie. Propozycja umowy o współpracy z Seminarium Duchownym w Przemyślu, projekt memoriału do władz w sprawie Wydziału. Zwrócono się także do ks. kard. K. Wojtyły o objęcie katedry teologii moralnej i ogólnej.

17 – 22 września Podróż do Republiki Federalnej Niemiec (Frankfurt, Monachium, Dachau).

25 września Rzym, obrady Kongregacji pro Institutione Catholica

27 września – 26 października Rzym, III sesja zwyczajna Synodu Biskupów na temat: "Ewangelizacja współczesnego świata". Ks. kard. K. Wojtyła uczestniczy jako jeden z trzech członków polskiej Konferencji Episkopatu. Jest relatorem części doktrynalnej prac synodalnych.

8 października Konferencja prasowa w Watykańskiej Sala Stampa. Obecnych ok. 200 dziennikarzy. Ks. kard. K. Wojtyła streścił relację, wygłoszoną przed południem w auli synodalnej i odpowiedział na postawione pytania. Tego dnia udzielił również wywiadu dla Radia i Telewizji Włoskiej na temat prac synodalnych.

13 października Konferencja prasowa dla Centro Romano di Incontri Sacerdotali (CRIS). Tego dnia ks. kard. K. Wojtyła wygłasza wykład w CRIS na pt. Ewangelizacja i człowiek wewnętrzny. Wykład ten zostaje wydany drukiem w 1975 r. po włosku, pod tytułem L'Evangelizzazione e l'uomo interiore.

14 października Ks. kard. K. Wojtyła przedstawia syntezę dyskusji Ojców synodalnych nad drugą częścią schematu (autorstwa o. Domenico Grasso) i własną relację. Ks. kard. Wojtyła wymienił następujące problemy, które były szczególne zauważalne w dyskusji synodalnej: temat indigenizacji, tzn. wzajemnych odniesień pomiędzy Ewangelią i życiem oraz kulturą rodzimą narodów czy kontynentów (Afryka); temat wielkich religii niechrześcijańskich (Bliski Wschód, Azja); temat wyzwolenia w sensie teologicznym, moralnym i społecznym (Ameryka Łacińska); temat sekularyzacji i niebezpieczeństwo sekularyzmu (Europa Zachodnia, Ameryka Północna); temat ateizmu zaprogramowanego albo totalnej negacji Ewangelii i religii w życiu osobistym i zbiorowym ludzi.

21 października Stolica Apostolska zatwierdza statut i Ratio studiorum dla Papieskiego Wydziału Teologicznego w Krakowie.

22 października W czasie trwania XX kongregacji generalnej zostały podane wyniki głosowania na członków Rady Sekretariatu Synodu Biskupów. Ks. kard. K. Wojtyła został wybrany jako jeden z trzech reprezentantów Europy: 115 głosów na 192 głosujących.

20 listopada – 1 grudnia Komisja ds. Apostolstwa Świeckich. Tekst Dyrektorium przekazany do podkomisji. Przyjęcie instrukcji w sprawie duszpasterskich rad parafialnych. Bierzmowanie: tekst dla Komisji Duszpasterskiej jako uzupełnienie instrukcji duszpasterskiej. Apostolstwo międzynarodowe: zreferowany udział w ekumenicznej konsultacji na temat formacji apostolstwa świeckich w Asyżu IX 1974 i na Forum Europejskim w Londynie VIII 1974. Spotkanie z przedstawicielami zagranicznych środowisk katolików świeckich.

20 grudnia Kraków, trzecie zebranie Komisji Ekspertów Synodu Prowincjalnego. Przewodniczył ks. kard. Wojtyła. Postanowiono powołać Komisję Koordynacyjną Synodu Prowincjalnego. W jej skład weszli eksperci z dotychczasowej komisji oraz po dwóch przedstawicieli każdej diecezji znających środowisko duszpasterskie i jego problemy.

1975

8 – 9 stycznia Kraków, posiedzenie Komisji Episkopatu ds. Duszpasterstwa Ogólnego. Referat ks. kard. K. Wojtyły Duszpasterstwo polskie w świetle IV Synodu Biskupów poświęconego ewangelizacji świata współczesnego.

15 stycznia Powołanie przez 145 Konferencję Plenarną Episkopatu Polski ks. kard. K. Wojtyły na przewodniczącego Komisji ds. Apostolstwa Świeckich. W tym samym dniu ks. bp Bronisław Dąbrowski zawiadomił ks. kard. Wojtyłę, o powołaniu go na wniosek Rady Głównej przez 145. Konferencję Episkopatu Polski na: Przewodniczącego Komisji ds. Nauki Katolickiej; na członka Komisji ds. Instytucji Polskich w Rzymie; na członka Komisji ds. Duszpasterstwa Ogólnego.

3 – 14 lutego W sześciu punktach archidiecezji odbyły się konferencje rejonowe kapłanów, wszystkie pod przewodnictwem ks. Kardynała (z udziałem księży biskupów). Referowano i dyskutowano zagadnienia apostolskiej formacji młodzieży.

8 – 9 lutego W sali klasztoru oo. Franciszkanów w Krakowie I ogólnopolska sesja naukowa lekarzy i teologów na temat: "Specjalistyczne aspekty problemu przerywania ciąży". Referentami byli: doc. dr Tomasz Cieszyński, doc. dr Maria Rybakowa, doc. dr Włodzimierz Fijałkowski, dr Wanda Półtawska, ks. bp Stanisław Smoleński, ks. Kazimierz Górny. Ks. kard. Wojtyła – przemówienie inauguracyjne.

18 – 19 lutego Kraków, klasztor oo. Dominikanów, sympozjum pod patronatem ks. kard. Wojtyły poświęcone omówieniu programu prac i wydawnictw, które realizowane będą w najbliższych latach w ramach Atlasu chrześcijaństwa w Polsce.

27 lutego – 1 marca Szwajcaria (Fryburg), udział w Międzynarodowym Kolokwium Fenomenologicznym na temat: "Soi et autrui – la crise de l'irréductible dans l'homme". Referat Patricipation or Alienation?

3 – 8 marca Udział w pierwszym zebraniu nowej Rady Sekretariatu Synodu Biskupów w Rzymie.

8 maja W Katedrze na Wawelu odbyło się IV zebranie plenarne Synodu Krakowskiego pod przewodnictwem ks. kard. Wojtyły, który wygłosił przemówienie wstępne. Ogłoszenie dekretu ks. Kardynała o powołaniu duszpasterskich rad parafialnych w archidiecezji krakowskiej.

20 maja Zebranie Komisji ds. Nauki Katolickiej, wspólnie z przewodniczącymi sekcji. Sprawa Kongresu Teologów – informacje komisji przygotowującej Kongres. Sprawa uczelni katolickich w Białymstoku i Olsztynie. Dziesięciolecie II Soboru Watykańskiego. Zadania Komisji ds. Nauki na odcinku „doctrina fidei”. Komisja zwraca się do ks. Kardynała z prośbą o przygotowanie referatu na temat zagrożeń moralności i wiary w Polsce.

24 maja Komisja ds. Apostolstwa Świeckich. Opracowanie statutu Komisji.

31 maja Ks. Jan Piątek (z Kielc) broni w Rzymie pracę doktorską La Formazione della persone umana all'amore allo luce del pensiero filosofio del Card. Karol Wojtyła. Promotor: o. Feliks Bednarski.

13 – 14 czerwca Międzynarodowe kolokwium w Paryżu, na które ks. kard. Wojtyła przesłał referat Subiectivity and the Irreductible in Man.

19 sierpnia Słowo wstępne w ramach wykładów dla duchowieństwa na KUL-u: Katolicy świeccy w parafii.

31 sierpnia Koronacja obrazu Matki Bożej w Jodłówce k. Jarosławia (diecezja przemyska).

6 września Koronacja obrazu Matki Bożej w Sejnach.

7 września Koronacja statuy Matki Bożej w Sejnach.

10 września Śląskie Seminarium Duchowne, zjazd księży rektorów, referat Kapłaństwo a celibat.

19 – 23 września podróż do NRD (Görlitz, Budziszyn, Crostwitz, Drezno, Naumburg, Erfurt).

25 września Kraków, w związku z przygotowaniami do III Sympozjum Biskupów Europy, spotkanie dyskusyjne pod przewodnictwem ks. kard. Wojtyły nad problematyką sympozjum. W spotkaniu uczestniczą księża biskupi wydelegowani na sympozjum (J. Ablewicz, K. Majdański, S. Smoleński) oraz dwaj teologowie: S. Nagy i A. Kubiś.

8 – 22 października Rzym, udział w Sympozjum Biskupów Europejskich poświęconemu problemowi: Biskup w służbie wiary. Wygłasza jeden z trzech głównych referatów: Biskup sługą wiary. Podstawy teologiczne problemu.

19 października Rzym, Bazylika św. Piotra, udział w beatyfikacji Marii Teresy Ledóchowskiej.

28 października I posiedzenie Komisji Koordynacyjnej Synodu Prowincjalnego Krakowskiego – 50. rocznica powstania metropolii krakowskiej, bulli Vixdum Poloniae unitas.

5 listopada Ołtarzew, sympozjum teologiczne Odpowiedzialność za świat, zorganizowane przez Wyższe Seminarium Duchowne xx. Pallotynów z okazji 40. rocznicy śmierci Siostry Faustyny. Referat.

14 listopada Posiedzenie Rady Papieskiego Wydziału Teologicznego. Ks. Kardynał zabiega o utworzenie Instytutu Historycznego przy Papieskim Wydziale Teologicznym jako placówki naukowo-badawczej.

24 – 28 listopada Rzym, udział w następnym posiedzeniu Rady Sekretariatu Biskupów, wchodzi w skład małej komisji, która wypracowała drugą redakcję dokumentu na temat katechezy, zaproponowanego Radzie przez ekspertów.

1 grudnia Wizyta w Mediolanie, Ambrosianum – konferencja i referat: Prawa osoby ludzkiej w świetle ostatniego Synodu Biskupów.

1976

8 stycznia Kraków, drugie posiedzenie Komisji Koordynacyjnej Synodu Prowincjonalnego. Zatwierdzenie tekstów Informacja o pracach wstępnych I Synodu Prowincji Krakowskiej i Tematyka prac I Synodu Prowincji Krakowskiej ukazana przez Komisję Ekspertów. Powołanie podkomisji statutowej.

10 stycznia Zebranie Komisji ds. Apostolstwa Świeckich. Powołanie podkomisji do redakcji dokumentu na temat wychowania do dialogu.

13 – 14 stycznia Obrady Komisji Episkopatu ds. Duszpasterstwa Ogólnego. Referat: Ewangelizacja jako temat duszpasterstwa w Polsce.

7 – 8 lutego Kraków, w klasztorze oo. Dominikanów – II ogólnopolska sesja naukowa lekarzy i teologów na temat: Specjalistyczne aspekty problemu antykoncepcji. Referat: Personalistyczna koncepcja człowieka

7 – 14 marca Rekolekcje w Watykanie dla Ojca Świętego i Kurii Rzymskiej. Polski tekst rekolekcji watykańskich ukazał się pt. Znak, któremu sprzeciwiać się będą, Pallotinum, Poznań-Warszawa 1976.

26 marca Rzym, udział w pracach Kongregacji Rzymskiej pro Institutione Catholica.

27 marca Gregorianum, Introduzione del punto di wisita di una fenomenologia dell'azione: wprowadzenie do dyskusji na temat I gradi dell'essere nella fenomenologia e nella metafisica classica.

5 maja Kraków, sesja na temat konferencji Światowej Rady Kościołów w Nairobi.

7 maja Odsłonięcie pomnika Księcia Kardynała Adama Stefana Sapiehy przy licznym udziale duchowieństwa i społeczeństwa Krakowa. Rzeźbę wykonaną w brązie ustawiono na placu kościelnym koło bazyliki oo. Franciszkanów.

21 – 22 maja Lublin, KUL, udział w spotkaniu z Radą Międzynarodowej Federacji Uniwersytetów Katolickich (FIUC) oraz w konferencji rektorów europejskich uniwersytetów katolickich, na której przedstawia w obszernym wystąpieniu sytuację Kościoła katolickiego w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem wyższego szkolnictwa katolickiego.

31 maja Kraków, spotkanie z grupą byłych studentów tajnego Uniwersytetu, którzy wręczyli egzemplarz książki Ne cedat Academia, zawierającej dzieje tajnego Uniwersytetu, oraz medal 600-lecia UJ.

1 czerwca Kraków, III posiedzenie Komisji Koordynacyjnej Synodu Prowincjalnego. Przyjęcie projektu statutu i regulamin Synodu.

4 czerwca Zebranie Komisji ds. Apostolstwa Świeckich. Przygotowanie zebrania na temat formacji apostolskiej. Dyskusja nad pierwszą redakcją dokumentu o formacji do bierzmowania; dyskusja na temat współczesnej sytuacji apostolstwa. Spotkanie z zaproszonymi na temat formacji apostolskiej w ruchu „Światło-Życie”.

6 czerwca W uroczystość Zesłania Ducha Świętego w Katedrze Wawelskiej akt ponowienia modlitwy Ojca Świętego Pawła VI do Maryi Matki Kościoła z 8 XII 1975, w której Ojciec Święty zawierzył świat Matce Najświętszej.

24 lipca – 5 września Podróż do Stanów Zjednoczonych i Kanady. Udział w Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym w Filadelfii.

8 września Genua. Wykład inauguracyjny na Kongresie Filozoficznym, poświęconym problemowi "Teoria e prassi". Tytuł wykładu: Teoria – praxs: un tema umano e cristiano.

26 października Kraków, IV posiedzenie Komisji Koordynacyjnej Synodu Prowincji Krakowskiej. Powołanie zespołów konsultacyjnych.

22 listopada – 3 grudnia Rzym, udział w II Międzynarodowym Kongresie Uniwersytetów i Wydziałów Studiów Kościelnych.

6 – 5 grudnia Posiedzenia Komisji Episkopatu ds. Apostolstwa Świeckich. Prezentacja ruchu „Światło–Życie” w aspekcie działalności formacyjnej świeckich. Ks. Kardynał zaprosił na to spotkanie ks. F. Blachnickiego i jego współpracowników.

1977

17 stycznia Kraków, V posiedzenie Komisji Koordynacyjnej Synodu Archidiecezji Krakowskiej. Ks. Kardynał wskazał jako pierwsze zadanie wprowadzenie w życie działalności synodalnych zespołów konsultacyjnych. Wskazał również zadania każdego z zespołów.

5 – 6 lutego Kapitularz klasztoru oo. Dominikanów, sesja naukowa Studium Instytutu Rodziny na temat czystości przedmałżeńskiej. Referat: Problematyka dojrzewania człowieka – aspekt antropologiczno – teologiczny.

7 – 15 marca Rzym, zebranie Rady Sekretariatu Synodu Biskupów, zajmującego się przygotowaniem prac synodalnych: Instrumentum laboris, Calendarium, Panorama.

18 marca Mediolan, Uniwersytet Katolicki Sacro Cuore, spotkanie ze studentami na temat Kościoła w Polsce. Wykład: Il problema del costituirsi deela cultura attraverso la praxis umana.

31 marca List Rektora KUL-u M. A. Krąpca do Departamentu Studiów i Badań Uniwersyteckich i Pedagogicznych Ministerstwa Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki w Warszawie: prośba o zatwierdzenie uchwały Senatu KUL-u z dnia 10 XII 1976 by nadać ks. kard. K. Wojtyle tytuł (przewidziany Statutem KUL-u) profesora honorowego KUL-u. Odpowiedzi Ministerstwa brak w dokumentach KUL-u.

10 maja Kraków, zebranie Komisji ds. Nauki Katolickiej z przewodniczącymi sekcji. Projekt utworzenia sekcji wykładowców literatury religijnej w seminariach duchownych. Projekt przygotowania do publikacji dokumentu o stanie nauki katolickiej w Polsce. Sprawa nowego regulaminu.

15 maja Konsekracja kościoła w Nowej Hucie-Bieńczycach.

23 czerwca Moguncja, nadanie doktoratu honoris causa Uniwersytetu Jana Gutenberga. Wykład doktorski: Podmiot i wspólnota. Myśli na temat współczesnego sporu o człowieka.

1 – 4 lipca Podróż do Paryża. Ośrodek xx. Pallotynów Centrze du Dialogue. Odczyt Pt. Kościół w Polsce w 900-lecie śmierci biskupa Stanisława.

30 września – 29 października Rzym, udział w IV sesji zwyczajnej Synodu Biskupów.

21 listopada Lublin, KUL, referat Od ewangelizacji do katechizacji na sympozjum katechetycznym Katecheza na V Synodzie Biskupów.

1978

6 sierpnia Zmarł w Castel Gandolfo papież Paweł VI.

10 sierpnia Msza św. w Katedrze Wawelskiej w intencji zmarłego papieża.

12 sierpnia Wyjazd do Rzymu na pogrzeb papieża. Konklawe.

26 sierpnia Wybór patriarchy Wenecji, kard. Albino Lucianiego na papieża, który przybrał imię Jana Pawła I.

noc z 28 na 29 września Śmierć papieża Jana Pawła I.

29 września – 1 października Wizytacja kanonicza parafii Opatrzności Bożej na Złotych Łanach w Bielsku-Białej (ostatnia wizytacja w diecezji).

1 października Msza św. w intencji zmarłego papieża w bazylice Mariackiej w Krakowie.

4 października Pogrzeb papieża Jana Pawła I.
 
za KAI

14 października Początek konklawe.

W poniedziałek 16 października  podczas siódmego głosowania, około godz. 17.15, Metropolita Krakowski Kardynał Karol Wojtyła zostaje wybrany 264  Papieżem,  patriarchą Rzymu, głową Kościoła rzymskokatolickiego, Katolickich Kościołów Wschodnich, Stolicy Apostolskiej i Państwa Watykan, Status Civitatis Vaticanae.
 
Konklawe rozpoczęło się 14 października, uczestniczyło w nim 111 kardynałów w tym 25 z Włoch.
 
Po wygraniu wyborów, nowy Papież chcąc oddać hołd  swym Wielkim poprzednikom Pawłowi IV, Paulus Sextus oraz Janowi Pawłowi I, Ioannes Paulus Primus wybrał sobie imię Jana Pawła II. Dewizą było "Totus Tuus" Cały Twój.
Karol Wojtyła był pierwszym papieżem nie będąc Włochem od 1522 roku, kiedy to Papieżem został Holender Hadrian IV Adriaan Florenszoon Boeyens, Dedel.
 
O godzinie 18:18 z komina Bazyliki Sykstyńskiej, zaczął wydobywać się biały dym E'bianca!, świadczący o wyborze Papieża.
 
O godzinie 18:44, Kardynał Pericle Felici, diakon S. Apollinare, wypowiedział sakramentalne słowa:
 
Annuntio vobis gaudium magnum; Habemus Papam.  Eminentissimum ac Reverendissimum Dominum, Dominum...,
Następne słowa Kardynała Pericle Felici:
Carolum Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalem Wojtyla qui sibi nomen imposuit Ioannis Pauli Secundi.
 
Po godzinie 19 z balkonu Bazyliki Jan Paweł II przemówił do Rzymian i milionowego grona wiernych po włosku:
 
"Sia lodato Gesù Cristo!
 Miei cari fratelli e sorelle!
 Verificano ancora grande tristezza per la morte del nostro amato Papa Giovanni Paolo I, ecco, i signori cardinali hanno già istituito il più augusto del nuovo vescovo di Roma. Lo hanno riferito ad un paese lontano, da lontano, ma sempre chiudere la connessione di fede e tradizione cristiana.
 Avevo paura di prendere questa opzione, ma l'ho accettato in obbedienza al Signore nostro Gesù Cristo e uno spirito di completa fiducia nella sua Madre, la Beata Vergine.
 Non so se posso parlare con i tuoi ... per la nostra lingua italiana. Se faccio un errore, mi ha fatto poprawicie. Vi presento a tutti voi oggi per esprimere la nostra fede comune, la nostra speranza, la nostra fiducia riposta nella Madre di Cristo e della Chiesa con l'aiuto di Dio e il popolo di aiuto. "
 
Non abbiate paura
 
 
„Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Najdrożsi bracia i siostry!
Jeszcze przeżywamy wielki smutek z powodu śmierci naszego ukochanego papieża Jana Pawła I, a oto Najdostojniejsi Kardynałowie już powołali nowego biskupa Rzymu. Powołali go z dalekiego kraju, z dalekiego, lecz zawsze tak bliskiego przez łączność w wierze i tradycji chrześcijańskiej.
Bałem się przyjąć ów wybór, jednak przyjąłem go w duchu posłuszeństwa dla Pana naszego Jezusa Chrystusa i w duchu całkowitego zaufania Jego Matce, Najświętszej Maryi Pannie.
Nie wiem, czy potrafię rozmawiać waszym…naszym językiem włoskim. Jeżeli się pomylę, to mnie poprawicie. Przedstawiam się wam wszystkim dzisiaj, by wyznać naszą wspólną wiarę, naszą nadzieję, naszą ufność pokładaną w Matce Chrystusa i Kościoła z pomocą Pana Boga i z pomocą ludzi”.
 
„Nie lękajcie  się"
 
 

 

 

W dniu 22 października 1978 r., w pierwszą niedzielę po wyborze, nastąpiła oficjalna inauguracja pontyfikatu nowego papieża. Wygłoszone przez niego podczas kazania do zgromadzonych na placu św. Piotra tłumów słowa brzmiały znamiennie:
 
Nie lękajcie się

 

 

 

Etykietowanie:

9 komentarzy

avatar użytkownika Maryla

1. „Nie lękajcie się"

Amen

Maryla

------------------------------------------------------

Stowarzyszenie Blogmedia24.pl

 

avatar użytkownika Michał St. de Zieleśkiewicz

3. Do Pani Maryli,

Szanowna Pani Marylo,

Nie lękamy się !

Ukłony

Michał Stanisław de Zieleśkiewicz

avatar użytkownika Michał St. de Zieleśkiewicz

4. Pan intix

Szanowny Panie,

Bardzo dziękuję.

Pozdrawiam

Michał Stanisław de Zieleśkiewicz

avatar użytkownika intix

5. Szanowny Panie Michale

Witam.
To ja dziękuję za piękny wpis.
"Nie lękamy się !"
***

Dziękujemy Panu Bogu za Jana Pawła II.
Z Bogiem idziemy, tylko z Bogiem przetrwamy...
***
Pozdrawiam serdecznie
3-majmy się!

avatar użytkownika Michał St. de Zieleśkiewicz

6. Pan intix,

Szanowny Panie,

Bardzo mi miło.

Nie lękajmy się!

Ukłony

Michał Stanisław de Zieleśkiewicz

avatar użytkownika teresat

7. Witam Panie Michale

Dziękuję. Na Pana można zawsze liczyć. Ta piękna pieśń z ostatniej wizyty w rodzinnym mieście (czerwiec 1999) dla Pana.

Pozdrawiam serdecznie

------------------------

Nie strach, nie trwoga tylko Miłość do Boga tarczą mą i drogowskazem.

 

avatar użytkownika Michał St. de Zieleśkiewicz

8. Pan teresat,

Szanowny Panie,

Bardzo dziękuję.

Ukłony

Michał Stanisław de Zieleśkiewicz

avatar użytkownika Maryla

9. 43. lata temu kard. Karol


43.
lata temu kard. Karol Wojtyła został papieżem. Ks. Skrzypczak: "To była
prawdziwa bomba mająca niesamowitą siłę dobrej nowiny"


Kardynałowie 16 października 1978 r. wybrali na papieża
metropolitę Krakowa 58-letniego kard. Karola Wojtyłę. Przyjął on imię
Jan Paweł II. Był pierwszym od 1522 r. papieżem nie z Włoch. W czasie
27 lat posługi odbył 104 pielgrzymki międzynarodowe. Polskę
odwiedził 9 razy.

CZYTAJ TAKŻE:

Marzena
Nykiel: Ile w nas zostało św. Jana Pawła II? Kim jesteśmy 16 lat
po jego odejściu? Ckliwe wspomnienia nie wystarczą,
zaniedbaliśmy obowiązki

Mimo medialnej i politycznej nagonki, św. Jan Paweł II wciąż w sercu ogromnej większości Polaków. SPRAWDŹ wyniki ważnego badania

Papież Jan Paweł I zmarł 28 września 1978 r. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 4 października 1978 r. na placu Świętego Piotra.

Konklawe,
czyli wybór następcy, rozpoczęło się 14 października 1978 r.
Uczestniczyło w nim 111 kardynałów. Z tego 56 było Europejczykami,
a 26 Włochami. Zgodnie obowiązującym prawem obrady i głosowania odbywały
się kaplicy Sykstyńskiej.

Przed wyjazdem na pogrzeb Jana Pawła
I i na konklawe kard. Karol Wojtyła noc spędził w domu gościnnym sióstr
urszulanek na warszawskim Powiślu. 14 października 1978 r. rano odprawił
Mszę św. w Papieskim Kolegium Polskim przy Piazza Remuria.

W czasie
konklawe w wyniku ósmego głosowania 16 października kardynałowie
wybrali na papieża metropolitę Krakowa 58-letniego kard. Karola Wojtyłę.
Oznaczało to, że pierwszy raz od 1522 r. papieżem został duchowny,
który nie był Włochem. Na kard. Wojtyłę zagłosowało wówczas
99 kardynałów ze 111 uczestniczących w konklawe.

O wyniku wyborów
poinformował świat zewnętrzny biały dym unoszący się nad kaplicą
Sykstyńską. Dym powstaje ze spalenia kartek do głosowania, do których
dodaje się mniej lub więcej słomy i ewentualnie innych substancji (dla
uzyskania odpowiedniego koloru dymu).

Kard. Wojtyła przyjął imię
Jan Paweł II. Tradycja, w której nowo wybrany papież przybiera nowe imię
wywodzi się z Biblii. Powołując Szymona (w języku hebr. Szymon pochodzi
od im. Symeon – „Jahwe wysłuchał”) na apostoła, Jezus zmienił jego imię
na Kefas (po aramejsku, w tłum. na grekę „Piotr”, czyli „kamień”. Była
to zapowiedź tego, czym Piotr stanie się dla Kościoła.

Pełny
tytuł Jana Pawła II brzmiał: „Jego Świątobliwość Ojciec Święty Jan Paweł
II, Biskup Rzymski, Namiestnik Pana Naszego Jezusa Chrystusa, Następca
Księcia Apostołów, Najwyższy Kapłan Kościoła Katolickiego, Patriarcha
Zachodu, Prymas Italii, Arcybiskup i Metropolita Rzymskiej Prowincji
Kościelnej, Suwerenny Władca Państwa Watykańskiego”.

Został
on 264. zwierzchnikiem Kościoła katolickiego i pierwszym od 1903 r.
papieżem, który nigdy nie był urzędnikiem kurii rzymskiej.

W pierwszym
wystąpieniu powiedział, że kardynałowie „powołali go z dalekiego kraju,
z dalekiego, lecz zawsze tak bliskiego przez łączność w wierze
i tradycji chrześcijańskiej. Lękałem się przyjęcia tego wyboru, jednak
czynię to w duchu posłuszeństwa naszemu Panu Jezusowi Chrystusowi oraz
w całkowitym zawierzeniu Jego Matce, Najświętszej Maryi Pannie”.

Uroczysta
Msza inaugurująca pontyfikat odbyła się 22 października na placu św.
Piotra w Rzymie. W homilii nowy papież powiedział: „Nie lękajcie się!
Otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi”. Przesłanie to uważane
jest za jeden ze społecznych i teologicznych fundamentów
jego pontyfikatu.

Pierwszą pielgrzymką papieża była wizyta 29 października w sanktuarium Matki Bożej Łaskawej na Mentorelli.

Podczas
27 lat posługi odbył 104 pielgrzymki międzynarodowe, odwiedzając 129
krajów na wszystkich kontynentach. Ponadto odbył ponad 140 podróży
apostolskich po Włoszech.

Pierwszą podróż odbył do Republiki Dominikańskiej, Meksyku i na Wyspy Bahama – w styczniu 1979 r.

Polska
jest krajem, który papież odwiedzał najczęściej – dziewięć razy. Siedem
razy odwiedził USA i Francję, Meksyk i Hiszpanię – po pięć razy.
W czasie podróży zagranicznych Jan Paweł II wygłosił ponad
2400 przemówień.

Najdalszą była 32. podróż zagraniczna –
na Daleki Wschód i do Oceanii (18 listopada – 1 grudnia 1986 r.), papież
przebył 48 974 km. Podróż na Daleki Wschód i do Oceanii była też
najdłuższa, trwała – 13 dni. Na drugim miejscu pod tym względem była
pielgrzymka do Ameryki Południowej (31 marca – 13 kwietnia 1987 r.).
Na trzecim – siódma podróż do Polski – 12 dni.

Podczas swego
pontyfikatu papież Jan Paweł II ogłosił 14 encyklik, 14 adhortacji,
11 konstytucji apostolskich i 43 listy apostolskie.

Zwołał 9 konsystorzy, mianował 232 kardynałów (łącznie z ogłoszonymi 28 września 2003 r.), w tym 10 Polaków.

Kanonizował
478 świętych (w tym 9 Polaków i dwóch świętych związanych z Polską)
i beatyfikował 1318 błogosławionych (w tym 154 Polaków).

Ks. Skrzypczak: Wszyscy w Polsce zdawali sobie sprawę z tego, że ten wybór oznacza przełom w świecie

Wybór
kard. Karola Wojtyły na papieża to była prawdziwa bomba mająca
niesamowitą siłę dobrej nowiny. Wszyscy w Polsce zdawali sobie sprawę
z tego, że ten wybór oznacza przełom w świecie – powiedział PAP ks.
prof. Robert Skrzypczak z Akademii Katolickiej w Warszawie.

W sobotę
przypada 43. rocznica wyboru kard. Karola Wojtyły na papieża.
Metropolita krakowski kard. Wojtyła został wybrany na papieża
16 października 1978 r. i przybrał imię Jan Paweł II. Był pierwszym
od 455 lat papieżem spoza Włoch i najmłodszym z papieży, jakich wybrano
od półtora wieku.

Ks. prof. Skrzypczak zaznaczył, że doskonale pamięta dzień, kiedy kard. Karol Wojtyła został papieżem.

Miałem
wtedy 14 lat. Kiedy służyłem do mszy św. jako ministrant, przybiegł
jeden ksiądz, przywołał mnie do zakrystii i powiedział mi tę wiadomość,
prosząc, żebym przekazał ją księdzu odprawiającemu mszę

— wspomina ks. Skrzypczak.

Podkreślił, że wiadomość o wyborze papieża Polaka miała wówczas „niesamowitą siłę dobrej nowiny, czegoś niezwykłego”.

To była
prawdziwa bomba, wyłom w szarzyźnie codzienności. Zwłaszcza że polska
codzienność była kształtowana przez smutny, przaśny PRL. Później
z ogromnym wzruszeniem i poczuciem, że uczestniczę w wydarzeniu o randze
historycznej śledziłem pojawienie się nowego papieża na balkonie
bazyliki św. Piotra w Watykanie i ten słynny gest wyciągnięcia rąk

— przypomniał.

Według
ks. Skrzypczaka wszyscy w Polsce zdawali sobie sprawę z tego, że ten
wybór oznacza przełom w świecie, ponieważ Karol Wojtyła był nie tylko
przedstawicielem Kościoła polskiego lecz także Kościołów
w krajach komunistycznych.

Na pewno rozumieli
to także agenci służb specjalnych władz komunistycznych. Być może
żałowali, że dali kard. Wojtyle paszport i pozwolili na jego
wyjazd na konklawe

— ocenił.

Jego zdaniem wcześniej władze PRL nie doceniły kard. Wojtyły.

Dostrzegali
w nim poetę, filozofa, kogoś niemającego większego wpływu na Kościół.
To raczej prymas Wyszyński był postrzegany jako zagrożenie dla systemu

— stwierdził.

Zaznaczył,
że przed konklawe nazwisko Wojtyły nie pojawiło się w żadnym rankingu
tzw. papabile, czyli ewentualnych kandydatów na papieża. Dodał,
że w tamtych czasach nie wyobrażano sobie, że papieżem mógłby
zostać nie-Włoch.

Karol Wojtyła pojawił się
na tronie Piotrowym jak jajko niespodzianka. Nagle okazało się, że Jan
Paweł II okazał się papieżem z bardzo dobrze przemyślanym programem

— ocenił.

Ks. prof. Skrzypczak przypomniał, że od początku pontyfikatu widać było ogromne zmiany, które wprowadził nowy papież.

Jan Paweł II skracał dystans, wprowadził ogromną ewangeliczną radość w układy watykańskie, od samego początku doceniał kobiety

— wymienił duchowny.

Przypomniał,
że podczas bankietu po konklawe nowy Ojciec Święty odebrał dzbanek
z rąk siostry zakonnej obsługującej kościelnych hierarchów i sam zaczął
rozlewać wino, częstując także i tę siostrę.

Na tron
Piotrowy wstąpił mistyk, człowiek rozmodlony, który był zakochany
w Chrystusie, a z drugiej strony nie miał w sobie nic z klerykalnego
nadęcia i hierarchicznej wyniosłości

— podkreślił.

Ks.
prof. Skrzypczak przypomniał wezwanie Jana Pawła II podczas mszy
inaugurującej pontyfikat: „Nie lękajcie się! Otwórzcie na oścież
drzwi Chrystusowi”.

Nagle przedstawiciel Kościoła
uciskanego, prześladowanego – jak nazywano Kościoły za żelazną kurtyną –
pokazuje twarz człowieka, który nosi w sobie przesłanie paschalne. Nie
lękajcie się to nawiązanie do słów Chrystusa, które
wypowiedział po zmartwychwstaniu

— mówił.

Ks.
Skrzypczak przypomniał, że w 1978 r. świat był ogarnięty zagrożeniem
atomowym i zajęty zimną wojną między dwoma blokami militarnymi.

To był
świat mocno podzielony, na granicy między Wschodem a Zachodem był drut
kolczasty i zasieki. Wielu ludzi, zwłaszcza na Zachodzie, odpadało wtedy
od Boga i popadało w czysty materializm, żyło bez perspektywy życia
wiecznego i nieba

— zastrzegł.

W tym
momencie pojawił się człowiek, który mówił: nie lękajcie się! Otwórzcie
serca, ale też otwórzcie granice swoich bloków militarnych

— podkreślił duchowny.

Przypomniał, że jedną z pierwszych decyzji nowego papieża było zwołanie poświęconego rodzinie synodu biskupów.

Fundamentalną
myślą jego pontyfikatu była intuicja, że trzeba nadać chrześcijańską
definicję ludzkiej miłości, którą jest autentyczność, szczerość,
trwałość i płodność. Jan Paweł II od razu przystąpił do głoszenia
ewangelii małżeństwa i rodziny, wykorzystując do tego środowe audiencje.
Wtedy właśnie zainaugurował trwający przez 5 lat cykl katechez
nazwanych później teologią ciała. Nigdy wcześniej w znanej nam historii
papiestwa, żaden papież nie poświęcił tyle czasu na rozważanie
jednego tematu

— stwierdził ks. Skrzypczak.

Dodał,
że kontynuacją tej linii Jana Pawła II była adhortacja poświęcona
rodzinie „Familiaris consortio”, a następnie „List do rodzin”
i „List do kobiet”.

Nic dziwnego, że w akcie kanonizacji papież Franciszek, charakteryzując sylwetkę Jana Pawła II, nazwał go papieżem rodziny

— podkreślił ks. prof. Skrzypczak.

Drugim
wyznacznikiem pontyfikatu Jana Pawła II było – według ks. prof.
Skrzypczaka – „postawienie wykrzyknika na kwestię prawdy”.

Jan
Paweł II widział, że nasza cywilizacja zsuwa się w otchłań relatywizmu.
Wiedział, że jeśli nie uznajemy istnienia obiektywnej prawdy, to nie
będziemy umieli odróżniać dobra i zła. Widział, że w różnych częściach
świata prawda jest zamieniana na ideologię, że zanika poczucie grzechu

— ocenił.

Przypomniał, że Jan Paweł II nauczał, że prawda została nam objawiona przez Boga i ona nie zależy od nas.

Papież
mówił, że prawda nie ma żadnych przymiotników. Nie ma prawdy
katolickiej i liberalnej. Jeśli jest, to jest to prawda
obiektywnie istniejąca

— stwierdził.

Kolejnym
rysem pontyfikatu Jana Pawła II był nakaz misyjny. Papież zwracał
uwagę, że nie potrzebujemy nowej Ewangelii, tylko nowych pokładów
gorliwości i nowych sposobów jej głoszenia. Dlatego Jan Paweł II był
papieżem wędrownym, który odbył 106 zagranicznych pielgrzymek. Był
nieustannie w drodze

— podkreślił.


Morawiecki:
43 lata temu rozpoczął się nowy etap dla Kościoła i dla Polski.
Czuliśmy, że historia narodu zmienia się na naszych oczach

16 października 1978 roku biały dym nad Kaplicą
Sykstyńską zwiastował wybór młodego kardynała Karola Wojtyły na Stolicę
Piotrową. Tego dnia, 43 lata temu, rozpoczął się nowy etap zarówno dla
Kościoła Katolickiego jak i dla Polski

— napisał w sobotę premier na Facebooku.

Jak
wspominał, był wtedy dzieckiem, miał 10 lat, ale - jak dodał - pamięta
dobrze „tę podniosłą atmosferę, radość, dumę i nadzieję, jaka wówczas
ogarnęła cały kraj”.

Od samego początku pontyfikatu
świętego Jana Pawła II było widoczne, że świat czeka wielka przebudowa.
Nam, Polakom, trudno przecenić rolę Papieża Polaka w naszej walce
o niepodległość i późniejszą akcesję do Unii Europejskiej

— dodał szef rządu.

Maryla

------------------------------------------------------

Stowarzyszenie Blogmedia24.pl