Nie było WAS był las. Jeśli nie będzie WAS przetrwa las

Puszcza zwana jest czasami „lasem bez wieku”. Na niewielkim jej obszarze występują drzewa we wszystkich grupach wiekowych. Od górujących nad nią wysokich, starych świerków po rozłożyste dęby czy młode samosiejki. Zwykły kornik ma w niej takie same prawa jak żubr czy jenot.

Gdyby Donald Tusk chciał zarobić na polskich lasach i puszczy to powinien organizować do polski ekskluzywne wycieczki dla unijnych polityków i europejskich biurokratów specjalizujących się w prostowaniu bananów i produkowaniu kilkudziesięciostronicowych instrukcji obsługi drabin.

Może to oderwane od realiów życia towarzystwo wzajemnej adoracji zauważyłoby w końcu, że bez ingerencji człowieka coś potrafi samo przetrwać w doskonałym stanie.

Lasów w naszym rozumieniu w Europie Zachodniej już niema. Padająca często kwota 300 miliardów złotych do tylko wartość samego drewna. A gdzie reszta? Nie sposób tu wymienić i oszacować wszystkich bogactw oraz funkcji, jakie las pełni.

Las to też pamięć o nas samych. W dzieciństwie wakacje spędzałem w okolicach lasów parczewskich.

Pamiętam jak dziadek brał mnie na ręce, podnosił do góry i pokazywał wyryte na drzewach daty i napisy zrobione przez partyzantów. Rosnąc doganiałem wzrostem te napisy. Później jednak i tak przegrałem. Las rósł dalej i pouciekały mi one gdzieś wysoko w górę, zarosły korą i pokryte żywicą zniknęły wysoko, ale wiem, że gdzieś tam jeszcze są.

Panie Donaldzie Tusk – wara od polskich lasów. Wara od 27% terytorium mojej ojczyzny, które dla Pana jest tylko zwykłym towarem, który można spieniężyć i odwlec w czasie katastrofę finansów publicznych, która nadchodzi.

Trochę więcej pokory. Mam nadzieję, że już niedługo pamięć o tym najbardziej szkodliwym rządzie ostatniego dwudziestolecia stanie się zanikającym gdzieś w leśnych ostępach echem.