Gangrena w postaci Kluzik-Rostkowskiej, Jakubiak, Migalskiego… (kanap)

W końcu komitet polityczny Prawa i Sprawiedliwości przerwał ten taniec szaleńca w sklepie z droga porcelaną. Szkód poczynionych nie ma sensu naprawiać, teraz konieczny jest głęboki remanent. Tym bardziej, iż samo sprzątnięcie potłuczonych kosztowności nie wiele da. Należy przyjrzeć się tym, które z pozoru się trzymają a faktycznie uszkodzone, wyszczerbione mogłyby narazić renomę lokalu na szwank. Czas nieodpowiedni, zbliżają się Święta Bożego Narodzenia (żyła złota), a  nowa handlową tradycją stało się obrzydzanie społeczeństwu sedna, meritum tych świąt, poprzez eksponowanie jedynie komercyjnej strony, zapominając o duchowej, na wiele tygodni przed ich obchodami.

Tylko kto mógł przewidzieć i zapobiec wygórowanym ambicjom koleżanek?

Ostatnia decyzja partyjnej góry była jedynie odpowiedzią na działania grupy darzącej do rozłamu w partii. Środowisko określane, jako liberalne skrzydło najpierw poddawało w wątpliwość słuszność przedłużenia prezesury Jarosława Kaczyńskiego do 2014 r. (wysyłanie szefa partii do Sulejówka, na polityczną emeryturę – autorstwa Pawła Poncyliusza). Kolejnym etapem, który grupa odczytała za okazję do wyniesienia osoby z  swojego grona na fotel prezesa były wybory prezydenckie. Wystarczyło wypchnąć Kaczyńskiego z ugrupowania do Pałacu Prezydenckiego, nic z tego nie wyszło. Została tylko jedna droga: skompromitować partię, rozbić ją, założyć własne stronnictwo. Do realizacji założeń przystąpiono tuż po wyborach listem Marka Migalskiego wymierzono pierwszy potężny cios, później posypały się kolejne, liczne wywiady, rozmowy w studiach reżimowych mediów. Jednym słowem działania na szkodę Prawa i  Sprawiedliwości. W tak zwanym międzyczasie Joanna Kluzik-Rostkowska odrzuca propozycję kandydowania na prezydenta Warszawy, daje tym samym wyraz jak bardzo jej wypowiedzi w stylu – doprowadziłam do 47 proc. poparcia Jarosława Kaczyńskiego – są jedynie zabiegiem propagandowym. Sama nie wierzy w możliwość swojego cudownego umysłu, rzekomo przyciągającego tłumy, rozbudzającego chęć poparcia, nie wierzy w osobisty sukces w stolicy! Wcześniej nie przyjmuje oferty zostania wiceprezesem PiS, teraz ambicje sięgają wyżej, jedynie stanowisko prezesa może je zaspokoić. Pozostaje wojna! Tylko tak przeprowadzona, aby z agresora zrobić ofiary, ale, od czego ma się przyjaciół. Media, które możliwość zniszczenia Jarosława Kaczyńskiego wyczuwają z kilometra i zawsze służą pomocą. Tego potencjału wprost nie można zmarnować.

Gazeta „Fakt” 15.10.2010r.podaje informację o spotkaniu Poncyliusza i Migalskiego. Takich schadzek w rożnych konstelacjach zapewne było wiele. Trwało dopinanie scenariusza. Obecnie Elżbieta Jakubiak i Joanna Kluzik-Rostkowska cynicznie stwierdzają „byłyśmy zaskoczone” decyzją komitetu politycznego, nie rozumiemy ich przyczyn.

Była szefowa sztabu kandydata na prezydenta Jarosława Kaczyńskiego idzie dalej, wszystkiemu winni są Zbigniew Ziobro i Jacek Kurski. Nie potrafi zauważyć prostych faktów. Po pierwsze przegrała kampanię prezydencką, a w niej nie liczy się wynik, który uzyskała osoba z drugim rezultatem, tutaj zwycięzca jest tylko jeden. Po drugie kwestionując przywództwo w partii, opowiadając, iż jest gotowa rywalizować z  Zbigniewem Ziobro o fotel prezesa wyrządza szkodę ugrupowaniu. Po trzecie porównywanie swoich wywiadów do wywiadu euro posła Kurskiego jest nieuprawnione. Rozmowa dziennikarza z Jackiem Kurskim dotyczyła wizerunku PiS w reżimowych mediach z szczególnym naciskiem na programy Kuby Wojewódzkiego, Michała Figurskiego czy „Szkło kontaktowe”. Diagnoza tam zawarta w pełni słuszna „bez odklejenia gombrowiczowskiej gęby, PiS nie wygra wyborów ”. Nijak nie można tego przyrównywać do publicznego plucia na Prawo i  Sprawiedliwość przez liberałów. Koncepcja pani Kluzik-Rostkowskiej w  stylu Platforma Dwa, podróba Platformy jest beznadziejna i szkodliwa dla kraju w dłuższej perspektywie, ale posłanka nie jest wstanie tego zauważyć, dla gazety „Rzeczpospolita’ konstatuje: „Nasza oferta doprowadziła do 36 proc. w pierwszej turze wyborów prezydenckich i 47 proc. w drugiej …”.

Obecnie można jedynie posługiwać się informacjami z obozu liberałów, bo do nich dzwonią posłowie z deklaracjami poparcia, zapewnieniami opuszczenia Prawa i Sprawiedliwości i przyłączenia się do nowego stronnictwa. To oni deklarują – liczymy na kilkadziesiąt osób minimum 25 posłów, którzy uciekną z PiS. To Elżbieta Jakubiak ocenia, iż w skali partii odejdzie aż sześćset osób. Oby wszystko skończyło się tak jak z niejakim posłem z Biłgoraja, dużo szumu a efekt żaden.