Polska Organizacja Wojskowa "POW"
Michał St. de Z..., śr., 27/10/2010 - 10:59
Dziewięćdziesiąt pięć lat temu, 22 października 1914 roku,Józef Piłsudski, powołał w Warszawie Polską Organizację Wojskową POW. Powstała ona z połączenia Polskich Drużyn Strzeleckich i Związku Walki Czynnej, działających w Królestwie Polskim.Powstała kiedy wojska austro-węgierskie a więc i oddziały dowodzone przez Piłsudskiego musiały opuścic tereny Królestwa Polskiego.
Celem Polskiej Organizacji Wojskowej było utworzenie niepodległego Państwa Polskiego.
Polskie Drużyny Strzeleckie, to związek niepodległościowy, który został powołany w 1911 roku, przez Organizację Młodzieży Niepodległościowej "Zarzewie"
Organizacja Młodzieży Niepodległościowej "Zarzewie" została założona w 1909 roku w Galicji z inicjatywy frondy: Narodowej Demokracji Romana Dmowskiego,herbu Pobóg, Narodowego Związku Robotniczego, Stronnictwa Robotniczego, NZR założonego w 1905 roku w Królestwie Polskim przez czołowych działaczy z Antonim Kaczorowskim, Marianem Rapackim, Janem Stanisławem Jankowskim. Związku Młodzieży Polskiej ZET /ZMP/ organizacji młodzieży akademickiej działającej we wszystkich zaborach. Twórcami Drużyn Strzeleckich, byli: Generał Dywizji Marian Januszajtis "Żegota"pułkownik Legionów, Pułkownik Dyplomowany Wojska Polskiego, Henryk Bagiński oraz Eugeniusz Homer. Drużyny Strzeleckie ściśle współpracowały ze Związkiem Strzeleckim. Kiedy wybuchła wojna austriacko rosyjska, Związki i Drużyny Strzeleckie zostały zmobilizowane i połączone pod wspólną Komendą Józefa Piłsudskiego w I Brygadę Legionów.
Pierwsza Brygada Legionów, została sformowana 19 grudnia 1914 roku. Do października 1916 października dowodzona przez Jozefa Piłsudskiego, następnie Generała Broni, Kazimierza Sosnowskiego, herbu Godziemba w krótkim okresie , bo od 3 do 29 września 1916 roku a od października 1916 roku przez Generała Dywizji Mariana "Żegotę" Januszajtisa. We wrześniu 1916 roku weszła w skład Polskiego Korpusu Posiłkowego.
Polski Korpus Posiłkowy to polskie oddziały wojskowe, Legiony Polskie, którym początek dała Pierwsza Kampania Kadrowa utworzona w sierpniu 1914 roku w Galicji z inicjatywy Józefa Piłsudskiego oraz Naczelnego Komitetu Narodowego.
Na jesieni 1917 roku Komendantem Głównym Polskiej Organizacji Wojskowej został Generał Edward Rydz Śmigły
Przez cały czas istnienia Polska Organizacja Wojskowa, uznawała zwierzchnictwo polityczne i wojskowe Józefa Piłsudskiego. W początkowym okresie POW ograniczyła swe działania do Królestwa Polskiego. W późniejszym okresie rozszerzyła sie na Rosję. Po odmowie złożenia przysięgi przez żołnierzy I II Brygady Legionów Polskich w dniu 9 lipca 1917 r. na ręce Wilhelma II oraz internowania Józefa Piłsudskiego i osadzenia w Magdeburgu. Żołnierzy z zaboru rosyjskiego internowano w Szczypiornie k / Kalisza i Beniaminowie. W Magdeburgu został również osadzony Kazimierz Sosnkowski. POW rozszerzyła się na Galicje, Wielkopolskę.Latem 1915 roku Organizacja Wojskowa liczyła około 1000 członków. Polska Organizacja Wojskowa zaczęła działać w Moskwie, Petersburgu, Wilnie na Ukrainie. Część członków POW wstąpiła do Legionów Polskich. W lipcu 1916 roku, POW liczyła około 6000 osób. W styczniu 1917 roku, POW uznało zwierzchnictwo Tymczasowej Rady Stanu, pierwszego organu władzy polskiej ustanowionych na ziemiach Królestwa Polskiego. przez przedstawicieli Niemiec i Austrii w czas I Wojny Światowej. W skład rady wchodził Józef Piłsudski zajmujący sie sprawami wojskowymi. Po kryzysie przysięgowym, aresztowaniu Józefa Piłsudskiego, w dniu 25 sierpnia 1917 roku, Tymczasowa Rada Stanu podała sie do dymisji.. Jej następczynią została Komisja Przejściowa Rady Stanu w Królestwie Polskim w dniu 28 sierpnia 1917 roku. Po jej rozwiązaniu, powstała Rada Regencyjna, jako kolegialny / triumvirat / organ sprawujący władze w Królestwie Polskim. Powstała 12 września 1917 roku. W dniu 26 listopada 1917 roku, Rada Regencyjna Królestwa Polskiego powołała Rząd pod Premierem Królestwa Polskiego, Janem Kucharzewskim. W dniu 7 grudnia 1917 roku Rząd Kucharzewskiego został zatwierdzony przez Radę Regencyjną. W dniu 7 października Rada regencyjna ogłosiła niepodległość Polski.W dniu 12 grudnia Rada regencyjna pozbawiła Hansa Hartwiga von Beselera dowództwa nad Polską Siłą Zbrojną, Polnische Wehrmacht,Oddziały zbrojne Królestwa Polskiego, polski Korpus Posiłkowy złożony z żołnierzy Legionów Polskich. W dniu 11 listopada 1918 roku Rada Regencyjna powierzyła naczelne dowództwo brygadierowi Jozefowi Piłsudskiemu. W dniach od 14 do 22 listopada Józef Piłsudski był Regentem Królestwa Polskiego. W dniu 22 listopada 1918 roku został Tymczasowym Naczelnikiem Państwa Polskiego. W tym samym dniu zmienił nazwę państwa na Rzeczpospolita Polską. W dniu 11 listopada Komendant Główny POW, wydał rozkaz rozwiązania Polskiej Organizacji Wojskowej. Powstało Wojsko Polskie.
Przez cały czas istnienia Polska Organizacja Wojskowa, uznawała zwierzchnictwo polityczne i wojskowe Józefa Piłsudskiego. W początkowym okresie POW ograniczyła swe działania do Królestwa Polskiego. W późniejszym okresie rozszerzyła sie na Rosję. Po odmowie złożenia przysięgi przez żołnierzy I II Brygady Legionów Polskich w dniu 9 lipca 1917 r. na ręce Wilhelma II oraz internowania Józefa Piłsudskiego i osadzenia w Magdeburgu. Żołnierzy z zaboru rosyjskiego internowano w Szczypiornie k / Kalisza i Beniaminowie. W Magdeburgu został również osadzony Kazimierz Sosnkowski. POW rozszerzyła się na Galicje, Wielkopolskę.Latem 1915 roku Organizacja Wojskowa liczyła około 1000 członków. Polska Organizacja Wojskowa zaczęła działać w Moskwie, Petersburgu, Wilnie na Ukrainie. Część członków POW wstąpiła do Legionów Polskich. W lipcu 1916 roku, POW liczyła około 6000 osób. W styczniu 1917 roku, POW uznało zwierzchnictwo Tymczasowej Rady Stanu, pierwszego organu władzy polskiej ustanowionych na ziemiach Królestwa Polskiego. przez przedstawicieli Niemiec i Austrii w czas I Wojny Światowej. W skład rady wchodził Józef Piłsudski zajmujący sie sprawami wojskowymi. Po kryzysie przysięgowym, aresztowaniu Józefa Piłsudskiego, w dniu 25 sierpnia 1917 roku, Tymczasowa Rada Stanu podała sie do dymisji.. Jej następczynią została Komisja Przejściowa Rady Stanu w Królestwie Polskim w dniu 28 sierpnia 1917 roku. Po jej rozwiązaniu, powstała Rada Regencyjna, jako kolegialny / triumvirat / organ sprawujący władze w Królestwie Polskim. Powstała 12 września 1917 roku. W dniu 26 listopada 1917 roku, Rada Regencyjna Królestwa Polskiego powołała Rząd pod Premierem Królestwa Polskiego, Janem Kucharzewskim. W dniu 7 grudnia 1917 roku Rząd Kucharzewskiego został zatwierdzony przez Radę Regencyjną. W dniu 7 października Rada regencyjna ogłosiła niepodległość Polski.W dniu 12 grudnia Rada regencyjna pozbawiła Hansa Hartwiga von Beselera dowództwa nad Polską Siłą Zbrojną, Polnische Wehrmacht,Oddziały zbrojne Królestwa Polskiego, polski Korpus Posiłkowy złożony z żołnierzy Legionów Polskich. W dniu 11 listopada 1918 roku Rada Regencyjna powierzyła naczelne dowództwo brygadierowi Jozefowi Piłsudskiemu. W dniach od 14 do 22 listopada Józef Piłsudski był Regentem Królestwa Polskiego. W dniu 22 listopada 1918 roku został Tymczasowym Naczelnikiem Państwa Polskiego. W tym samym dniu zmienił nazwę państwa na Rzeczpospolita Polską. W dniu 11 listopada Komendant Główny POW, wydał rozkaz rozwiązania Polskiej Organizacji Wojskowej. Powstało Wojsko Polskie.
[]Warszawa, 11 listopada 1918 r.
Rada Regencyjna do Narodu Polskiego.
Wobec grożącego niebezpieczeństwa zewnętrznego i wewnętrznego, dla ujednolicenia wszelkich zarządzeń wojskowych i utrzymania porządku w kraju, Rada Regencyjna przekazuje władze wojskowa i naczelne dowództwo wojsk polskich, jej podległych, Brygadierowi Józefowi Piłsudskiemu.
Po utworzeniu Rządu Narodowego, w którego ręce Rada Regencyjna, zgodnie ze swymi poprzednimi oświadczeniami, zwierzchnia władze państwową złoży, Brygadier Józef Piłsudski władzę wojskową, będącą częścią zwierzchniej władzy państwowej, temuż Rządowi Narodowemu zobowiązuje się złożyć, co potwierdza podpisaniem tej odezwy.
Aleksander Kakowski,
Józef Ostrowski,
Zdzisław Lubomirski,
Józef Piłsudski
Dekret naczelnego dowódcy Józefa Piłsudskiego z 14 listopada 1918 roku.
Warszawa, dnia 14 listopada 1918 r.,
Wyszedłszy z niemieckiej niewoli, zastałem wyzwalającą się Polskę w najbardziej chaotycznych stosunkach wewnętrznych i zewnętrznych, wobec zadań niezmiernie trudnych, w których lud polski sam musi wykazać swoją zdolność organizacyjną, bo żadna siła z zewnątrz nie może mu jej narzucić. Uważałem za swój obowiązek ułatwić ludowi pracę organizowania się i postanowiłem rozważyć rolę i znaczenie przywódców polskich stronnictw ludowych, które miały nadać charakter nowemu rządowi.
W rozmowach, prowadzonych z przedstawicielami niemal wszystkich stronnictw w Polsce, spotkałem się, ku wielkiej mej radości, z zasadniczem potwierdzeniem mych myśli. Przeważająca większość doradzała utworzenie rządu nie tylko na podstawach demokratycznych, ale i z wybitnym udziałem przedstawicieli ludu wiejskiego i miejskiego. Licząc się z potężnemi prądami, zwyciężającemi dzisiaj na Zachodzie i Wschodzie Europy, zdecydowałem się zamianować prezydentem gabinetu pana posła Ignacego Daszyńskiego, którego długoletnia praca patrjotyczna i społeczna daje mi gwarancję, że zdoła w zgodnej współpracy z wszystkiemi żywiołami przyczynić się do odbudowy dźwigającej się z gruzów Ojczyzny.
Ciężkie położenie ludu nie pozwoliło mu wyłonić z pośród siebie licznych sił fachowych, których kraj dzisiaj potrzebuje; zażądałem więc od pana prezydenta ministrów, aby, licząc się z tem, wzmocnił skuteczność pracy swego gabinetu przez udział w nim wybitnych sił fachowych, niezależnie od ich przekonań politycznych.
Z natury położenia Polski jest charakter rządu aż do czasu zwołania Sejmu Ustawodawczego prowizorycznym i nie dozwala na przeprowadzenie głębokich zmian społecznych, które uchwalić może tylko Sejm Ustawodawczy. Przekonany, że twórcą praw narodu może być tylko Sejm, żądałem zwołania go w możliwie krótkim, kilkumiesięcznym terminie.
Licząc się z wyjątkowem pod względem prawnym położeniem narodu, wezwałem p. Prezydenta Ministrów, aby mi przedłożył projekt utworzenia najwyższej władzy reprezentacyjnej Republiki Polskiej, aż do czasu zwołania Sejmu Ustawodawczego, obejmującej wszystkie trzy zabory.
Liczne uwagi i programowe żądania stronnictw, złożone na moje ręce, przekazuję niniejszem Rządowi Republiki.
Józef Piłsudski []
"oto żyję w różnych czasach, jak owad w bursztynie,
(...)
oto żyję w różnych czasach, nieruchomy, a wyposażony
we wszystkie ruchy, bowiem żyję w przestrzeni i należę do niej (...)
oto żyję w różnych czasach, nie istniejący boleśnie
nieruchomy i boleśnie ruchliwy i nie wiem zaiste, co jest mi dane,
a co odjęte na zawsze"
Zbigniew Herbert, "Czas"
- Michał St. de Zieleśkiewicz - blog
- Zaloguj się, by odpowiadać
Etykietowanie:
napisz pierwszy komentarz