wodospad

a każda skała
ciągnie sznur słów
i cisza biała
zapada znów

W tej miękkiej ciszy
nadstawiam ucha
i znowu słyszę...
i znowu słucham

Pozdrawiam serdecznie

ucicha szelest szumiących piór skały spadają z serca i z chmur..nie za bardzo to czestochowskie rymy?

Groźna ta cisza i jakby złowieszcza
Pobudza myśli niejednego wieszcza
Budzi obawy i lęk o Ojczyznę
Czy nie zostawią nam samą goliznę
Bez środków do życia i jego tworzenia
By Polska nie była sednem istnienia
Polaków nie klonów, czy szpicli wszelkich
O chęci do przekrętów wielkich
Pozdrawiam

Przytuleni do siebie
wpatrzeni w marzenia
zasłuchani w swe serca
zawiśli nad wodospadem
pewni, że czas, miłości nie zmienia...

Pozdrawiam serdecznie;))

czysta woda
lodowy gmach
scisnięte ręce
ciernisty strach
ciemna woda
zamęt słów
dzieci ukryte
w zaslonie snów
szelest  piór
jak slów sznur 

w dolinie ciszy
szczyty gór

Pozdrawiam

Z parasolem

Bezpieczna cisza i jakby natchniona
Pobudza myśl, uduchowiona
Budzi nadzieje i mysl o Ojczyznie
zostawia lze jak lek na bliznie.
W hojnosci zycia, jego tworzenia
By Polska była sednem istnienia
Polaków, nie klonów, lecz ludzi wielkich
i chęc do zdrowia i zalet wszelkich

Pozdrawiam

Z nadzieją rośnie też wiara
By to była ostatnia nasza ofiara
By Polska była przykładem dla innych
Tych oszukanych lecz czemu winnych
Cierpień które wciąż ich dopadają
Ważne niech Miłość choć w sercach mają
Pozdrawiam

czas, miłości nie zmienia... wciaz niebieska :)