Słownik (nie)poprawnego Polaka

"System postkomunistyczny - „Gazeta Wyborcza". Sprawiedliwość społeczna - niesprawiedliwość ludzka; wariant: pretekst do zwiększenia biuro­kracji. Wielokulturowość - doktryna, podług której lu­dzie, których przodkami byli Europejczycy, sto­ją moralnie niżej niż wszyscy inni mieszkańcy globu. Wojciech Jaruzelski - służący Leonida Breżniewa, jego poprzedników i następców; za pilne wykonywanie swych powinności otrzymał sze­reg wojskowych gwiazdek, a nawet został pierw­szym sekretarzem PZPR. Lustracja - niesprawiedliwa i naganna próba ze­msty na ludziach, którzy wywiązywali się z oby­watelskich obowiązków wobec międzynarodo­wo uznawanego państwa. Małżeństwo - archaiczna instytucja stworzona dla gnębienia kobiet i seksualnego wykorzysty­wania dzieci. W okrutny sposób niedostępna dla większości par homoseksualnych. Umiarkowany islamista - postać mityczna, której co pewien czas należy składać hołd. Poglądy uproszczone - argumenty prawicowe, z którymi nie zgadza się postępowiec, ale na któ­re nie można sensownie odpowiedzieć ; wariant: wyrażanie opinii, że zło i dobro istnieją i w ja­kimś stopniu różnią się od siebie. Postęp (w kwestiach kulturowo-obyczajowych) - regres. Tolerancja - wyznawanie poglądów zalecanych przez postępowych intelektualistów. Brak tolerancji - niewyznawanie poglądów zale­canych przez postępowych intelektualistów. Równe możliwości, stwarzanie - preferencyjne traktowanie właściwych grup. Nie obejmuje po­lityki i poglądów politycznych. Szowinista - człowiek nieżyczący dobrze wro­gom swego kraju. Rządy kompromitujące Polskę, destrukcyjne -rządy pragnące wydobyć Polskę spod postkomunizmu. Rządy zapowiadające odpowiedzialność i roz­sądek - rządy pragnące zachowania w Polsce postkomunizmu. Rządy obiecujące kompromis historyczny, po­jednanie narodowe - rządy dążące do pogłębie­nia w Polsce postkomunizmu. Pokój - ugłaskiwanie przeciwników. Kiedyś to­talitarnych dyktatur, dziś terrorystycznych islamofaszystów. Walka o pokój - starania o przegraną strony, do której nominalnie się należy. Dominacja amerykańska - potworność, czyli ostatni istniejący ratunek dla naszej cywilizacji. Nacjonalizm - były patriotyzm, pogardy godne stawianie dobra własnego kraju nad innymi. Zaściankowość - przywiązanie do rodzimej tra­dycji, korzeni i obyczajów. Otwartość - wyzbycie się przywiązania do ro­dzimej tradycji, korzeni i obyczajów. Niechęć do bolszewizmu, komunizmu, sowietyzmu, PRL - patologia. B. mur berliński - symbol podziału Europy, czyli pożądane, neutralne określenie symbolu komunizmu. Wstyd - termin staropolski, obecnie w zaniku, jako przeszkoda w obalaniu ostatnich tabu. Nienormalność - normalność, której wyznawcy są krzywdzeni. Normalność - ksenofobia, reakcyjność i wiele innego zła. Równość (poza równością wobec prawa) - zaha­mowanie rozwoju we wszystkich dziedzinach życia. Kontrowersyjny (projekt) - propozycja prawi­cowa, z rzadka lewicowa, wtedy gdy jest tak obłędna, iż potrzebuje dodatkowego przymiot­nika. Lobby specjalnych interesów - politycznie zor­ganizowani konserwatyści. Grupa zatroskana społecznie - politycznie zorganizowani lewicowcy(Owo zróżnicowanie dotyczy wszystkich organizacji pozarządo­wych). Aktywista, działacz, bojownik o prawa czło­wieka - lewak, komunista, dzisiaj także terro­rysta. Kościół tradycyjny - zaściankowość, odpustwość, tudzież opresyjność. Kościół otwarty - Kościół proponowany przez przeciwników religii chrześcijańskiej w celu za­pewnienia triumfu nowej religii, świeckiej. Dialog - monolog. Prawica radykalna - faszyści. Prawica (szcze­gólnie społeczna) - prawica radykalna. Lewica radykalna - nie istnieje. Lewica (zwłaszcza polityczna) - ludzie o poglądach umiarkowanych, centrowych, zaangażowani ide­owo aktywiści. Faszyzm - absolutnie wszystko, czyli cokol­wiek, czego nie aprobują autorytety (patrz niżej). Autorytety - postępowi psychologowie, socjo­logowie, politolodzy, piosenkarze rockowi, akto­rzy, uczestnicy reality shows, czasem pracowni­ce seksualne. Elita, której opinii każdy dojrzały, inteligentny człowiek powinien w pełni się pod­porządkować. Arogancja - cecha charakteru, której w imponu­jący sposób wyzbyte są autorytety. Resocjalizacja - wczesne wypuszczenie z wię­zienia ofiary warunków społecznych, która zabiła 8 osób; jeśli po wyjściu zamorduje 3 dalsze, bę­dzie to wskazówka, że należy ją resocjalizować jeszcze parę lat. Zaostrzenie podejścia do młodych bandziorów - godne najostrzejszej krytyki wprowadzenie na­kazów i zakazów, które, w odróżnieniu od zrozumienia i pobłażliwości, nikogo jeszcze nie wy­chowały. Pluralizm w mediach elektronicznych - obec­ność w nich wyłącznie 36 Żakowskich, Lisów, Paradowskich i Olejnik; wówczas jest normal­nie. Brak pluralizmu w mediach elektronicznych -obecność w nich, oprócz 36 Żakowskich itd., także 6 osób o innych poglądach. Wówczas wy­stępuje „przechył w prawo". Lustrzane odbicie - kiedyś między USA i ZSRR, komunizmem i antykomunizmem, PRL i Portugalią, dziś zwłaszcza między islamistami a Ameryką. Pochwały godne, coraz widoczniejsze lustrzane odbicie między polskimi użytecznymi idiotami a ich zagranicznymi to­warzyszami. Globalne ocieplenie - teza przyjęta a priori, do której trzeba dobrać właściwe statystyki (kolej­ność działań podobna do Marksa i jego „teorii"). Wysokość grantów zapewnia dużą sprawność w opracowywaniu statystyk. Seksizm - bezsensowne upieranie się przy po­glądzie, że między kobietą i mężczyzną istnieją pewne różnice. Gender studies - nauczanie, że między kobietą a mężczyzną żadnych różnic nie ma. Ponadto, iż kobiety (jak ongi Pietrow i Iwanów) są w istocie autorkami większości wynalazków i postępu cy­wilizacyjnego. Eutanazja - poprawa warunków bytowych i wy­gody poprzez usunięcie starszych członków ro­dziny. Partnerstwo - związek zastępujący „małżeń­stwo" (a często równie przestarzałą „miłość"), opierający się na zaspokajaniu potrzeb fizjolo­gicznych, bez przeszkód dla kariery, odpowie­dzialności i patriarchalnego wyzysku. Molestowanie seksualne - uznanie (podobnie jak w wielu innych dziedzinach) skrajności za normę. Zapewnianie dialektycznie pojmowanej mniejszości (kobietom) nieograniczonej możli­wości rewanżu. Wtłaczanie się organów admini­stracyjnych w odwieczne relacje damsko-męskie, aby szlachetnie a odgórnie wyzwolić świat także z tych okowów. Prawdziwa demokracja (która może jeszcze po­wróci) - „Poza nami komunistami niech każdy ma prawo do swoich własnych socjalistycznych motywacji" (Stefan Bratkowski, jesień 1980). Polityków dojrzewanie - obiecujący proces, naj­lepiej ukazany przez personalne przykłady. Doj­rzeli politycznie np. Andrzej Celiński, Janusz Onyszkiewicz, a także Waldemar Kuczyński i w stopniu znacznym - Stefan Niesiołowski Propagatorzy nienawiści, nietolerancji, oszołomstwa - Adam Michnik wraz z uczniami i roz­ległym kręgiem zwolenników." http://pitulandia.nowy.salon24.pl/175951.html