O szacunku dla urzędu Prezydenta Polski

 Link do notki: [link] szacunku dla urzedu prezydenta polski   ...

 Link do notki: http://emerytka.salon24.pl/208188,o-szacunku-dla-urzedu-prezydenta-polski

 

 

 

szacunku dla urzędu Prezydenta Polski Po wygraniu przez Bronisława Komorowskiego wyborów prezydenckich dało się nagle słyszeć wiele głosów wzywających do ograniczenia krytyki prezydenta-elekta w imię szacunku dla urzędu Prezydenta Polski. Parę dni temu taki apel wystosował też Igor Janke. Ciekawe, że jakoś nie mówiono o tym, gdy prezydentem był Lech Kaczyński. Wtedy każde wyzwisko było równie dobre, a i dzisiaj różne łotry starają się znieważyć jego pamięć. Niezależnie od tego, takie wezwania budzą liczne wątpliwości. Po pierwsze, nie jest jasne, czy chodzi tu o szacunek, czy o zwykłe nieobrzucanie obelgami. Ja na przykład nikomu nie urągam, ale szacunek żywię dla bardzo niewielu osób. Po drugie, co to właściwie znaczy "szacunek dla urzędu"? Często sądzi się, że prezydent państwa, to ktoś, kto niejako pełni rolę monarchy i reprezentuje swój kraj. Nie jest to jednak prawdą. Dawni królowie nie byli tylko władcami, lecz również namiestnikami Pana Boga. Ceremonia koronacji miała charakter religijny, polegała m. in na namaszczaniu olejami świetymi przez kapłana. Dlatego też mowiono o "bożym pomazańcu". Obraza majestatu była uważana za straszliwą zbrodnię, gdyż obrażano nie tylko władcę, ale i samego Boga. W republikach urząd prezydenta państwa nie wiąże się z niczym nadprzyrodzonym. Jest to po prostu urzędnik wynajety przez lud /wyborców/, względnie przez parlament do pełnienia funkcji reprezentacyjnych i sprawowania pewnej cząstki władzy. Prestiż tak rozumianej prezydentury zależy więc przede wszystkim od tego kto ją sprawuje i w jaki sposób. W Polsce zaś było z tym i jest bardzo źle. Pierwszym prezydentem po II Wojnie Światowej był Bolesław Bierut, agent NKWD i stalinowski zbrodniarz. Potem nastąpily 44 lata przerwy po czym prezydentem został Wojciech Jaruzelski wsławiony puczem wojskowym,stanem wojennym i sprawowaniem dyktatury komunistycznej przez prawie osiem lat. On również ma krew na rękach. Po nim był przez pięć lat Lech Wałęsa, postać niejednoznaczna. Z jednej strony to "Bolek", agent SB, ale z drugiej strony facet, który parę razy wystawił komunistów do wiatru i rzeczywiście przyczynił sie do klęski komunizmu /dobrze opisał to Ziemkiewicz w rozdziale "Renesans" swojej książki "W skrócie"/. Trzeba jednak powiedzieć, iż kompletnie nie nadawał się on na to stanowisko i jego prezydentura szybko okazała sie klapą. Nastepnie przez dwie kadencje prezydentem był Aleksander Kwaśniewski, dość przeciętny funkcjonariusz aparatu PZPR, który w dodatku okazał się pijaczkiem i cwaniaczkiem. Tylko Lech Kaczyński był godny wysokiego urzędu i może właśnie dlatego zginął. Obecnie zaś kochani wyborcy uszczęśliwili nas prezydentem Bronisławem Komorowskim znanym dotąd głównie z niejasnych związków z byłym WSI oraz będącym w kręgu podejrzeń związanych z tragedia smoleńską. Do jego zaprzysiężenia brakuje jeszcze co najmniej trzech tygodni, a już zdołał on popełnić dwa poważne błędy. Pierwszym z nich jest chęć usunięcia krzyza poświęconego pamięci jego poprzednika sprzed Pałacu Prezydenckiego /pisałam o tym przedwczoraj w notce "Krzyż i duch Banka" /TUTAJ//, a drugi to ustąpienie z funkcji Marszałka Sejmu i tym samym przekazanie prezydentury w ręce Grzegorza Schetyny na prawie miesiąc. Powstało wrażenie, że Komorowskiemu na tym urzędzie wcale nie zależy, bądź też, że jest on marionetką sterowaną przez jakieś zakulisowe siły. Odnoszę wrażenie , iż w kampanii prezydenckiej walczyło ze sobą dwóch kandydatów, zmuszonych przez okoliczności do udziału w niej, ale którzy wcale nie marzyli o tej prezydenturze. Premier Polski Donald Tusk określił ją zaś pogardliwie jako "żyrandol". Trudno w opisanej powyżej sytuacji mieć szacunek dla tego urzędu. Zachęcam do czytania moich blogopism. Linki - /TUTAJ/.