"Wprost" przeprasza za Króla i kończy współpracę. No proszę, a dlaczego?

no nieźle, nieźle ;)) który od niedawna jest we "Wprost" szefem działu społecznego. - W rozmowie z właścicielami padł argument, że od momentu kupienia pisma od rodziny Królów próbujemy zdjąć z niego agresywny wizerunek wytworzony w ostatnich latach, a felieton Króla naszą pracę zaprzepaszcza

Poniedziałek, 19 kwietnia 2010

Nie polezie orzeł w GWna

„Sen Wyspiańskiego o Polsce wolnej, żal do współczesnej, ból, sarkazm, ten porachunek poetycki z własnym pokoleniem Wajda przetłumaczył na język filmu, a raczej na wrzask i bełkot. Inteligencję tych czasów przedstawił nam jako bandę niezdolnych do czynu kabotynów, którym w pijackim zamęcie coś tam we łbach się majaczyło. Kazał nam zapomnieć, że z tego środowiska, z tej ziemi, już za lat 30 wyszli pierwsi od lat polscy żołnierze”. W czasach, z których pochodzi ten cytat, nie należało przypominać, że żołnierze ci to legiony Piłsudskiego. Nie napisał tych słów jakiś wyznawca kaczyzmu czy ideolog PiS. To fragment felietonu z początku lat 70. Antoniego Słonimskiego. Nikt tak konsekwentnie nie zwalczał w tamtych czasach popieranego przez partię i rząd zjawiska wajdalizmu jak twórca tego zapomnianego określenia - Antoni Słonimski. Co było istotą wajdalizmu, wyjaśnia następny cytat z felietonu Słonimskiego. „Niechęć swoją do romantycznych kart naszej historii wyraził już Wajda w »Popiołach« Żeromskiego. Już nam pokazał, że napoleonidzi, którzy nieśli do Polski sztandary wolności i hasła rewolucji francuskiej, to były żałosne łachudry, kondotierzy spraw przegranych, niepochowane trupy ziemi jałowej”. Mijały lata i wydawać by się mogło, że wajdalizm rósł w siłę. Wizja Polski jako brzydkiej panny na arenie międzynarodowej, niezbyt lubianego członka rodziny europejskiej, zdominowała, wydawało się, serca i umysły Polaków. Katastrofa, w której zginął prezydent Lech Kaczyński i znacząca część elit przeciwstawiająca się takiej wizji Polski zdegradowanej, ich tragiczna śmierć, mogła ostatecznie pogrzebać ducha Wernyhory. Ku zaskoczeniu salonu i jego autorytetów tysiące, a może setki tysięcy Polaków w ostatnim tygodniu noc i dzień składało hołd prezydentowi i jego żonie Marii, pierwszej parze najjaśniejszej Rzeczypospolitej. Mimo że wcześniej sam Donald Tusk zdegradował prezydenturę do żyrandola i czerwonego dywanu, powtarzając, że prezydent nie jest mu do niczego potrzebny, mimo nieustannego poniżania prezydenta przez Komorowskiego, Niesiołowskiego i Palikota, mimo tego wszystkiego Lech Kaczyński doczekał się wdzięczności i szacunku Polaków. Był z nich dumny i jako pierwszy obywatel kochał, szanował i wierzył w wielkość swoich rodaków. I dlatego, choć poniżany i niedoceniany za życia, po tragicznej śmierci stał się wielkim symbolem dumnej Polski. A symbole w Polsce są bardzo niebezpieczne, bo mogą zniszczyć wieloletni dorobek postępowych polskich Europejczyków, ukrywających brzydką pannę w kątach salonów Brukseli, Paryża czy Berlina. Nie dość, że wbrew zaleceniom Polacy zaczęli się narodowo bałamucić, to jeszcze ten pochówek pary prezydenckiej na Wawelu. To był kolejny policzek dla postępowego salonu i zagrożenie, że prawicowo-romantyczna hydra, demony, jak je nazwał Kazimierz Kutz, urosną w siłę. Bezideowe palikmioty nie mogły na coś takiego pozwolić. Redaktor Adam chwycił zdenerwowany za telefon i zadzwonił do Andrzeja do Krakowa. „A… a… Aaandrzej naa... na… napisz list. Zde… zde… zdewaweluj Kaczora. Ty ma… ma… masz sukces z ty… tym »Katyniem«, to… tobie wolno. A my w… w… w »Gazecie« cię po… po… poprzemy”. Trudno odmówić racjonalności działaniu redaktora, który pokochał jak nikt inny organizacyjną funkcję prasy. Niestety, poparcie było niewielkie, bo Polacy nie dorośli do poziomu wajdalizmu historii. Niezależnie od opinii i ocen prezydenta Kaczyńskiego, Polacy pożegnali swojego prezydenta, podkreślam: swojego prezydenta, po królewsku. Jestem z tego dumny, bo moi rodacy jeszcze raz potwierdzili to, o czym w „Weselu” tak dobitnie pisał Stanisław Wyspiański: „Ptok ptokowi nie jednaki./ Człek człekowi nie dorówna,/ dusa dusy zajrzy w oczy,/ nie polezie orzeł w gówna”. A dzisiaj już wiemy: nie polezie orzeł w GWna, drodzy redaktorzy. http://www.wprost.pl/blogi/marek_krol/?B=1200 Musiałem,bo jest co czytać dla rozrywki :) pzdr.

ciekawe, co na to blogerzy, którzy pisza swoje blogi na platformie wprosta? Zaczyna się, jak na S24. Ja tam Króla nie zamierzam bronić, ale zaczynaja się walki buldogów pod okrągłym stoliczkiem. Dla nas to dobry znak ;)

ale napisał PRAWDĘ! - ma u mnie punkty :* - to się nazywa "Wejście Smoka"!

ps.ja sobie myślę że jest czas,Król znajdzie pracę ma stałych czytelników,Łatkowski będzie musiał przegrać!

http://www.wprost.pl/blogi/marek_krol/?B=1200 Pzdr.

http://www.wprost.pl/blogi/marek_krol/ „Dobry smak, jak wiadomo, polega na tym, żeby nie nalegać” Albert Camus Szanowni Czytelnicy, Drodzy Autorzy, Platforma Mediowa Point Group, nowy wydawca tygodnika „Wprost”, informuje, że miejsce, które do tej pory zajmowały felietony byłego właściciela oraz wieloletniego redaktora naczelnego „Wprost” Pana Marka Króla, począwszy od następnego wydania tygodnika, oddane zostanie redakcji i współpracującym z nią Autorom. Jednocześnie wydawca pragnie przeprosić wszystkich Szanownych Czytelników oraz Szanownych Autorów, którzy poczuli się dotknięci treścią ostatnich felietonów Pana Marka Króla, a w szczególności formą ostatniego utworu tegoż felietonisty, opublikowanego 19 kwietnia, a więc dzień po zakończeniu żałoby narodowej. Wszystkie głosy i uwagi, które dotarły do wydawcy, zostały wnikliwie przeanalizowane. Wydawca podziela pogląd Czytelników i także uważa, że tygodnik opinii nie jest właściwym miejscem na rozpowszechnianie i propagowanie tego typu treści. Platforma Mediowa Point Group zapewnia jednocześnie Czytelników, że dołoży wszelkich starań, by „Wprost” jako medium kształtujące opinie dbało o wysoki standard debaty publicznej – zarówno w sferze światopoglądowej, jak i etyczno-moralnej. Z poważaniem wydawca „Wprost”

ale inny tekst,a pod podanym przeze mnie linkiem jest ten właściwy.

http://niezalezna.pl/article/show/id/33462 To wszystko jest teatr- jeden udaje "niezależnego" publicystę, drugi reżysera, trzeci aktora. Wszyscy się zbierają do kupy gdy powstaje z popiołów osławiony "polski nacjonalizm" czyli zwykły patriotyzm bo ludzie mają już dosyć srania na ich symbole i historię. I obyśmy dożyli chwili gdy płatnych pomagierów pachołków (sami dopowiedzcie jakiego kraju) będą osądzać trybunały i sądy. I po tym właśnie poznaję prawdziwych ludzi, po stosunku do polskiej historii. Bo np. rzekoma prawica często mami innych iluzjami. A później wychodzi szydło z wora i TPPR. A, że jest to nominalny konserwatyzm? To także tradycja...

wściekli się na niego!.Oj będzie się działo,znów mi się przypomina ten sen - to nieszczęsne tornado w Polsce. Widziałem korony wielkich "drzew" które pod siłą "wiatru" pochyliły się aż do ziemi!.Bałem się bardzo (już kiedyś byłem w realu świadkiem takiej wichury która dachy z domów zrywała).Jakaś ogromna dłoń delikatnie mnie przykryła chroniąc,pewnie by mnie ten huragan zmiótł jak piórko!

ciągnie ten wątek dalej, nawet próbowali dyskutować o poezji Rymkowskiego, ze ten wiersz to jest grafomania, Kuczyński twierdził, ze zamierzona, zeby trafiła do ciemnych mas ;) Wolskiego potraktowali "podstarzałym satyrykiem" http://blogmedia24.pl/node/28401#comment-86970