Ostracyzm w sieci

Badanie dotyczyły ostracyzmu w sieci.  Prof. Dominic Abrams wraz z zespołem przebadał różne grupy osób pod kątem zachowań będących skutkiem lekceważenia i pomijania w trakcie gry online. We wszystkich badanych grupach wiekowych ostracyzm współgrających znacząco obniżył  poczucie własnej wartości i znaczenia. Jednocześnie sprzyjał obniżeniu nastroju.  Wykluczenie społeczne w trakcie gier najsilniej odczuły dzieci 8-9 letnie. W grupie młodzieży i dorosłych radzono sobie z tym nieco lepiej.

Po tym eksperymencie nasuwa się refleksja, iż życie przenosi się do sieci, a tam - tak jak wszędzie - każdy chce mieć znaczącą pozycję społeczną. Jeśli jest lekceważony i pomijany rodzi to w nim frustrację. Frustracja jest tym większa, im to nowe, internetowe życie jest dla niego ważniejsze.

Dlaczego małe dzieci odczuwają tę sytuację najdotkliwiej? Pewnie dlatego, iż  w większym stopniu identyfikują się z grupą, z uwagi na to, że chodzi akurat o zabawę, która jest integralną częścią ich życia. Gdyby badano reakcję na ostracyzm w trakcie na przykład dyskusji na forum skutki  wykluczenia prawdopodobnie bardziej odczułyby osoby starsze.

(O problematyce funkcjonowania dzieci w świecie mediów można przeczytać w książce Nessia Laniado, Gianfilippo Pietra, pt. "Gry komputerowe, Internet i telewizja")