13 Grudnia - Podła Rocznica

13 grudnia - podła rocznica. Mija 28 lat - od wojennego stanu. Go ogłosił Jaruzel i paru innych panów. To już nie towarzysze to dziś starsi panowie, Którzy ciągle Polakom lub przynajmniej połowie Wciskają, że dla dobra Polski tak postąpili I że nie mieli wyjścia w tej krachu – strasznej chwili, Gdy groził nam tu najazd sowieckich zbirów – krwawych Musieli napaść sami dla dobra polskiej sprawy. Wprawdzie przedtem te zbiry na wspólnej z nimi naradzie, Stwierdzili, że socjalizm tu – pokotem się kładzie. To zbrodnia niesłychana.! Kara zaraz być musi ! Mołczat i nie rozrabiać ! Ma być tak jak na Rusi ! I wspomniałem bandytę, co zeznawał przed sądem, Że udusił staruszkę, bo głośno darła mordę. Że sama sobie winna ! - Jej ukarać nie da się, Bo już dawno nie żyje. Cóż – umarła przed czasem, Ale była już stara, a bandyta był młody. Jej forsy potrzebował - takie były powody. I kiedy syn staruszki krzyknął do niego „łotrze” ! Spokojnie odpowiedział „miało być według potrzeb” I tu - się zamyśliłem - wytłumaczenie było. A jak z stanem wojennym ? Czy też się opłaciło ? I rachuję,- że władza jeszcze przez osiem latek Utrzymała się. Robiąc wciąż niedostatek Wszystkiego co tylko pomyśleć by się dało. I te hasła, że naród wciąż pracuje za mało. Bo co zrobi, gdzieś znika. Po prostu czarna dziura. Władza chce jak najlepiej, lecz nie może nic wskórać. Przez te osiem lat przyszedł towarzyszom do głowy. Ot, genialny w istocie pewien plan ratunkowy: Gdy socjalizm się sypie, nawet w Rosji się wali, Trzeba zrobić fikołka – wprowadzić kapitalizm. Z tym, że ci towarzysze – silni, zwarci przy żłobie, Pstryk ! już kapitaliści. Tak polepszą byt sobie. Tak się stało ! Fikołek teraz zwą go przekrętem, Połączony z zrobionym w mediach - głowach - zamętem Sprawił, że towarzysze – pardon – teraz panowie W rezydencjach i w sejmie, głoszą wciąż pustosłowie To aż ćwierć wieku – kłamstw oraz różnej bzdury. - Dało tym - twórcom stanu - wielkie emerytury. I bezkarność z bezczelnością - co nam staje w gardłach - ością! -