Łapanka do ministerstwa

Czasem więcej o stanie rządu i państwa więcej mówią nam informacje przemykające gdzieś na n-tej stronie dzienników czy szybko znikające z portali notki, niż głośne afery i wydarzenia absorbujące media przez wiele dni. W państwie którym rządzą zdrowe zasady, uczestnictwo w najwyższych organach władzy powinno być odbierane jako wielki zaszczyt i ukoronowanie kariery. Oto jednak przez Onet przemknęła dość krótka informacja o problemach jakie ma premier Tusk ze znalezieniem chętnych do objęcia zaszczytnej funkcji ministra w jego rządzie. O ile znalezienia kandydata na ministra sportu nie było problemem, poszukiwanie osoby skłonnej przyjąć zaszczytną funkcję ministra sprawiedliwości sprawia jednak znacznie więcej kłopotów. Nie polegają one bynajmniej na problemie decyzji który z licznych kandydatów jest najlepszy - przeciwnie, żaden proszonych przez Tuska “autorytetów prawniczych” nie chce się zgodzić. Podobnie, nie ma chętnych na objęcie teki ministra w MSWiA. Taki stan rzeczy powinien być tematem gorącej dyskusji w Polsce. Coś jest bowiem zdecydowanie nie tak. Dlaczego nikt z elit, które przecież tak gorąco wspierały Tuska, nie chce pracować w jego rządzie? Za mało płaci? A może po prostu wiedzą jakie rzeczywiste cele będą stawiane przed nimi i nie chcą brać w tym udziału? Czy nikt nie chce “zrobić czegoś dla Polski” czy też są tacy co chcą, ale wiedzą, że w tej ekipie jest to niemożliwe? Jak tak dalej pójdzie nasz kochający premier będzie musiał organizować łapanki do swojego rządu. Wyraźnie widać, że nie tylko grający na boisku są kiepscy, ale ławka rezerwowych PO jest wyjątkowo krótka. Może więc czas zmienić trenera?