Z prasowego archiwum - Wspomnienie o Generale

Generał brygady Józef Kustroń Był jednym z wielkich bohaterów kampanii wrześniowej. Dowodził 21 Dywizją Piechoty Górskiej, która wchodząc w skład „Armii Kraków” walczyła z wojskami niemieckimi od Ziemi Cieszyńskiej po Lubaczowską. Poległ z bronią w ręku 16 września 1939 roku w bitwie pod Oleszczycami k. Lubaczowa przy próbie przebicia się z okrążenia, śmiertelnie raniony serią z karabinu maszynowego. Gen. Józef Kostroń był odznaczony trzema krzyżami Orderu Wojennego „Virtuti Militari” ( kawalerskim, srebrnym i złotym, w tym dwoma pośmiertnie), czterema Krzyżami Walecznych, Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Oficerskim „Polonia Restituta” oraz dwukrotnie Złotym Krzyżem Zasługi. Był nie tylko wojskowym, ale i publicystą i społecznikiem. Urodził się 16 października 1892 r. w Stryju. Celująco ukończył gimnazjum klasyczne w Nowym Sączu. W czasach gimnazjalnych założył męską organizację samokształceniowo – niepodległościową „Jastrzębie” oraz wraz ze swymi kolegami nowosądecki oddział Związku Strzeleckiego. Studiował matematykę i prawo w Uniwersytecie Jagiellońskim, jednocześnie ukończył w Krakowie Akademię Handlową. W czasie studiów uniwersyteckich, w Związku Strzeleckim odbył kurs oficerski. W II Brygadzie Legionów Polskich jako chorąży 3 Pułku Piechoty uczestniczył w walkach I wojny światowej na froncie w Karpatach Wschodnich. Został ciężko ranny w bitwie pod Mołotkowem i w dowód uznania za męstwo awansowany do stopnia podporucznika. Ponownie na front wrócił po 7-miesięcznym pobycie w szpitalu. Walczył na Wołyniu aż do rozwiązania Legionów w 1917 roku. Przechodząc kolejne awanse, w ostatnim okresie wojny był dowódcą 4 Pułku Piechoty. Po kryzysie przysięgowym został zdegradowany przez Austriaków i zwolniony z wojska. W 1918 roku w Krakowie brał udział w rozbrajaniu oddziałów austriackich. Po zgłoszeniu się do nowo tworzonego Wojska Polskiego pełnił funkcję Wojskowego Biura Prasowego. Przez wiele lat pracował w ówczesnym Ministerstwie Spraw Wojskowych. Od 1922 r. pełnił funkcje dowódcze, najpierw w Białymstoku, potem w Lesznie Wielkopolskim i w Grudziądzu. Od 1935 r. był dowódcą stacjonującej w Bielsku 21 Dywizji Piechoty Górskiej. Cześć Jego pamięci! ("Tygodnik AWS" nr 36 z 14.09.1997)