Byliśmy wielcy...

Byliśmy wielcy.12 września 1683 roku byliśmy najwięksi w Europie. Pod Wiedniem pobiliśmy „na łeb” największą wtedy potęgę militarną świata. Turcję Osmanów, wroga całej chrześcijańskiej Europy. I mamy prawo być z tego dumni. I co nam z tego zostało ? Ano niewiele, nawet nie tyle aby w dzisiejszych mediach ktoś to przypomniał. Może dlatego, że muzułmanie, może ze względu na aspiracje Turcji do UE, a może z braku pamięci. A przecież tak niewiele mamy okazji do pokazania światu dlaczego jesteśmy dumni z własnej historii i własnego kraju. A naprawdę mamy być z czego dumni. Nie z wydumanych ambicji, nie z nadętym ego, ale ze względu na zwykłą prawdę. Mieliśmy kraj, w którym mimo wewnętrznych swarów i prywaty potrafiliśmy wspinać się na wielkość. A zapłacono nam odmową kurowania naszych rannych w wiedeńskich szpitalach, austriackim zaborem, przemilczaniem po dziś dzień. I jak nie będziemy sami się starać o pamięć, to za kilka lat w podręcznikach będzie stało jak byk , że to Polacy sprowokowali Turecką biedną armię do obrony soją napaścią i ponieśli zasłużoną klęskę, a potem sprawiedliwie uczyniono im rozbiory. Ciekawi mnie tylko, jak wytłumaczą obecność Kara Mustafy pod Wiedniem ? Sojuszem z zaprzyjaźnioną Austrią ? Hmm…