Muzułmańska Europa fakt 52mln, wizja w roku 2050 104mln.

Niemiecka Republika Islamska będzie dopiero w 2050 roku wg. urzędu statystycznego. W Rosji 25% populacji islamicznej w tym 40% stanu osobowego Armii Rosyjskiej. W USA rozwój populacji islamskiej imigrantów był określany w 1970 było 100.000 a, już w 2008 roku 9.000.000 http://www.youtube.com/watch?v=6-3X5hIFXYU Muzułmanie są drugą co do wielkości grupą religijną w wielowyznaniowym społeczeństwie UE. Muzułmanie mieszkający w UE stanowią wysoce zróżnicowaną zbiorowość osób o różnym pochodzeniu etnicznym, odmiennych językach, tendencjach świeckich i religijnych, tradycjach kulturowych i przekonaniach politycznych. Muzułmanie z Turcji, Afryki Północnej, Bliskiego Wschodu, Pakistanu, Bangladeszu i byłej Jugosławii dominują w populacjach muzułmańskich Unii Europejskiej. Znaczna ich liczba posiada obywatelstwo UE. Niektórzy muzułmanie mieszkający w UE mogą pochwalić się długoletnią historią w krajach, w których mieszkają. Europejska statystyka populacji muzułmańskiej link http://www.islamicpopulation.com/Europe/europe_general.html Kraj -Populacja w 2008 %Procent muzułmanów Polacja Channels Islands 0.2 1 Denmark 5.5 3.02 0.16 Estonia 1.3 0.70 0.01 Finland 5.3 0.18 0.01 Iceland 0.3 0.04 Ireland 4.5 0.01 Latvia 2.3 0.38 0.01 Lithunia 3.4 0.14 0.00 Norway 4.8 1.04 0.05 Sweden 9.2 3.10 0.28 U.K. 61.3 2.80 1.51 Austria 8.4 2.23 0.19 Belgium 10.7 3.60 0.38 France 62.0 10.00 6.12 Germany 82.2 3.70 3.05 Leichtenstein 0.04 3.43 0.00 Luxembourg 0.5 1.10 0.01 Monaco 0.03 0.50 0.00 Netherlands 16.4 5.40 0.89 Switzerland 7.6 3.10 0.23 Belarus 9.7 0.10 0.01 Bulgaria 7.6 11.87 0.91 Czech Rep. 10.4 0.20 0.02 Hungary 10.0 0.10 0.01 Moldova 4.1 0.20 0.01 Poland 38.1 0.10 0.04 Romania 21.5 1.00 0.22 Russia 141.9 19.00 27.04 Slovakia 5.4 0.02 Ukraine 46.2 0.45 0.21 Albenia 3.2 70.00 2.24 Andora 0.1 0.63 0.00 Bosnia Herzegovenia 3.8 60.06 2.34 Croatia 4.4 3.00 0.13 Greece 11.2 1.50 0.17 Italy 59.9 2.40 1.42 Macedonia 2.0 30.00 0.60 Malta 0.4 1.10 Portugal 10.6 0.50 0.05 San Marino 0.03 Slovenia 2.0 1.55 0.03 Spain 46.5 1.20 0.55 Kosovo 2.2 90 2 Montenegro 0.6 17.74 0.11 Serbia 7.4 4 0.3 Total 735.2 51.46 Komisja Europejska zaproponowała stworzenie wspólnotowej strategii w sprawie przyjmowania uchodźców i azylantów w z państw trzecich na obszar Unii Europejskiej. Nowy program będzie nosił nazwę „Wspólny unijny program przesiedleń”, a jego celem jest zapewnienie skuteczniejszej ochrony uchodźców dzięki synchronizacji polityki państw członkowskich w tym zakresie, wyrażenie solidarności z krajami trzecimi, a także włączenie w program większej ilości krajów unijnych. PSZ Sytuacja imigracyjna w Polsce 1% populacji W Polsce notuje się wszystkie wyróżniane w teorii typy imigracji, a mianowicie: napływ przybyszów w ramach tzw. „ruchów wahadłowych” (napływ „petty trawers”) z krajów sąsiednich, a zwłaszcza byłego ZSRR; 1) przepływ migrantów tranzytowych; 2) napływ uchodźców (głównie z Czeczenii oraz z krajów azjatyckich: Sri Lanki, Bangladeszu, Afganistanu, Pakistanu); 3) imigracje „na stałe” (zarówno ze Wschodu jak i Zachodu); 4) napływ cudzoziemców w ramach ruchu wizowego; 5) napływ wysoko wyspecjalizowanej kadry z Zachodu. HISTORIA ISLAMU W EUROPIE O rdzennej ludności muzułmańskiej możemy obecnie mówić przede wszystkim w odniesieniu do Półwyspu Bałkańskiego i Europy Wschodniej oraz Środkowo-Wschodniej. W Bułgarii, Grecji, Rumunii muzułmanie żyją od XIV–XV w., co jest związane z panowaniem Turcji osmańskiej na tym obszarze. W wyniku różnych posunięć w ramach polityki wewnętrznej sprowadzano tu ludność z Anatolii, Krymu i pozostałych części imperium, część miejscowej ludności także przechodziła na islam, choć nie było to wcale zjawisko masowe. W wyniku końca panowania Imperium Osmańskiego na tych terenach, część ludności wyznania muzułmańskiego przesiedliła się do Turcji w kilku falach: z Grecji w 1923 r., w następstwie ustaleń traktatu z Lozanny, znacznie później z Bułgarii, w wyniku tzw. bułgaryzacji. Obecnie muzułmanie stanowią w Bułgarii 12 proc. ogółu ludności, w Grecji 3–3,5 proc., w Rumunii 0,22 proc. Zdecydowaną większość z tego stanowią Turcy, ale muzułmanami są też etniczni Bułgarzy (czyli Pomacy, bułgarskojęzyczna ludność zislamizowana), Cyganie, Albańczycy, Tatarzy i przybysze nowej daty – imigranci z krajów arabskich. Inaczej sytuacja wygląda na terenie Bośni i Hercegowiny, Albanii i Kosowa, gdzie muzułmanie stanowią większość i gdzie jest to głównie ludność autochtoniczna, która przyjęła islam pod panowaniem Turcji osmańskiej. Polityka wyznaniowa Osmanów na tych obszarach różniła się od prowadzonej w innych prowincjach, były to bowiem tereny graniczne i sułtanom zależało na posiadaniu tutaj lojalnych poddanych. Inną grupę autochtonicznej ludności muzułmańskiej na terenie Europy stanowią Tatarzy, których przodkowie przywędrowali aż z Mongolii wraz z wojskami potomków Dżyngis-chana. Państwo tatarskie od połowy XIII w. było muzułmańskie. Tatarów spotkać można także na Białorusi i Litwie oraz w Polsce – stanowią oni odłamy tej samej grupy, tzw. Tatarów litewsko-polskich, którzy przybywali na te tereny od XIV w. i wtopili się językowo w otaczające społeczeństwo, zachowując odrębność obyczajową i religijną. Islam europejski czy islam w Europie Muzułmanie napływowi, stanowiący obecnie większość osób tego wyznania w Europie Zachodniej, najczęściej realizują dwie drogi egzystencji w społecznościach europejskich: całkowitą integrację i przesunięcie spraw religijnych w sferę życia prywatnego albo zachowanie całej tożsamości i odmienności muzułmańskiej, w większości nacechowanej etnicznie, przy jednoczesnym skazaniu się przez to na wyobcowanie z lokalnego społeczeństwa. Nie należy także zapominać o istnieniu – bardzo wprawdzie nielicznej – grupy muzułmanów nastawionych na prowadzenie działalności misyjnej na terenie Europy. Tarik Ramadan, europejski muzułmanin, reformator islamu i znawca zagadnień związanych z obecnością islamu w Europie, proponuje trzecią opcję: integrację przy jednoczesnym pozostaniu muzułmaninem zgodnie z zasadami swojej religii. Wartości czerpane ze źródeł islamu, z Koranu i sunny, jego zdaniem, nie kłócą się wcale z wartościami europejskimi, zagwarantowanymi w konstytucjach, takimi jak wolność, równość, demokracja itp. Ramadanowi chodzi o to, że można być lojalnym obywatelem państwa europejskiego bez utraty religijnej, duchowej i moralnej tożsamości. Ważne jest bowiem to, by muzułmanie nie skupiali się wyłącznie na podkreślaniu własnej odrębności, lecz także, by włączali się w życie społeczne kraju, w którym żyją. Na tym właśnie polega istota propagowanego przezeń islamu europejskiego. Agata S. Nalborczyk