Science Fiction. Dlaczego nie mamy strzychwi na rakietach?

i oczywiście, nad stoliczkiem pojawiła się zgrabna damska pupa obmacywana przez naukowca w gronostajach i birecie.
Podbiłem pupę w górę, bo zasłaniała mi rozmówcę. Facet w birecie klasnął na podłogę.
Było duszno a towarzystwo Słomkowa nie nastrajało zbyt optymistycznie. Albo miał już za dużo w czubkach, albo umyślnie mnie prowokował.

- Ale zobacz Jacek na tych Paradyzjaków – mówi – Od trzech tysięcy waszych lat tylko grzędzą i murkują. Ich cywilizacja tkwi w ewidentnym niedoczasie, ale strzychwie na rakietach mają! Jeszcze raz pytam, – Dlaczego nie macie strzychwi na rakietach?

Otarłem pot z czoła i patrząc pod światło na ostro rżnięte szkło szklanki, zamyśliłem jednak trzy kostki lodu. Kostki lodu zastukały jak kości w maganie. Pierwszy łyk i znajomy biały płomień dżinu. Chłodny, choć nieco narowisty smak. Braciszkowie drodzy, tego porównać się z niczym nie da!

- Słuchaj – mówię – Gdybyś się skoncentrował, dawno byś zrozumiał. Przed siedmiuset laty na Ziemi, tuż przed nastaniem ery prawdziwej miłości oraz rządów rozumnych przez dwa lata rządzili naszym ludem dwaj straszni bracia. Zaniedbania, zbrodnie, wstyd i ogólne elit zbaranienie. Gdybym wyliczył wszystkie ich przewiny, wprowadziłbym twe słomy w ogień!

- No, niby tak, ale… – wtrącił – Mieliście dosyć czasu by poprawić, zmienić…

- Ty nic nie rozumiesz! – Odstawiłem szklankę na stoliczek i jeszcze raz zacząłem mu klarować punkt po punkcie błędy oraz haniebne czyny tamtego rządu. Na koniec, nieco rozgrzany chłodnym płomieniem walnąłem pięścią w stół i wykrzyczałem mu wprost w jego słomianą mordę

- I dlatego nie mamy do dzisiaj strzychwi na rakietach!

Osunął się w sobie i zaszczekał okazując swoje rozbawienie. Takiemu Aldebaranowi jak zaszczeka to tylko w mordę dać! Jak ja nie cierpię tego ich szczekania!

- No dobra! Może i masz rację. Niech będzie, że ci wierzę! Tylko jedno jest dla mnie niejasne. Tylko jedno mam pytanie! Dlaczego wy, do dniaprocia, nadal nie macie strzychwi na rakietach?

I tłumacz takiemu! Wtedy akurat dokulał się do naszego stoliczka wruwy Magucjan ze swoją czterolistną partnerką.

-, Czego ty tutaj bracie widły zawraszysz i nasz starzysz Kaczorami?Czała szczala w twoich głupich wirażach. I jeszcze ołtarzyki tego wytrzeszczonego z aureolką siną nad łebkiem. Myśl człowieku o seksie albo o szczporcie!

No obraził publicznie naszego ProTusia. Stoliczek zaraz w drzazgi a tego z kopa kłębkiem pod stół Faramużnych posłałem. Ci do mnie! Awantura straszna, ale jak powiadają : Nec Herkules contra międzygalaktyczny plures!

Wyprowadzili mnie. Złożyłem się jakoś, tyle, że lewej ręki nie mam. Głupstwo.

Oparłem się o Mavelę i jęczę. Chłodno a niebo gwiaździste jak diabli. Ziemi stąd nie widać bo to, prawda, pyłek jest. Już mnie roboty, robociczki ulubione sztramują do kupy. Już mnie chłodzą i goją. Rękę brakującą doklukują w port. Patrzę w te wiry nieba i wiem, że w tym całym chaosie jest jedna stała rzecz. Jedna idea.
Czemu nie mamy strzychwi na rakietach? – Co to w ogóle a pytanie! Gdyby jeden z drugim Aldebarańczyk wiedział, czego jeszcze nam brak przez tych Kaczyńskich. Dopiero by było!

Nadjechał włośniak i razem z moją roboczą czeredą udałem się do hotelu. I tak satysfakcja została po mojej stronie. Co z tego, że mnie wywalili z biesiady na zbitą mordę, skoro do rana im zostały moje antykaczystowskie myśli? Jak mnie już wlekli to jeszcze dobre dwadzieścia razy wyobraziłem sobie Lecha Wałęsę. Niech mają!
Niech się nasycą, a ja tymczasem szybko się spakuje i pędzę na Ziemię, bo za trzy dni wybory. Chociaż niby to mamy 53% poparcia to ci kaczyści jednak…

Szkoda tylko, że nie mam strzychwi na rakiecie. Miałbym jak każdy, gdyby nie ten cały Ziobro starodawny! On to bowiem…