Ku pokrzepieniu serc, czyli niewygodna rocznica

Dzisiaj mija 215 rocznica Insurekcji Warszawskiej. Wojsko polskie i lud Warszawy pod wodzą Jana Kilińskiego wyparł w dniach 17-18 kwietnia 1794 roku rosyjski garnizon. Jak wiemy zwycięskie powstania nie cieszą się w naszym kraju wielką popularnością. Szczególnie Insurekcja Warszawska jest mało obecna w naszej świadomości. Polskie elity po 1989 roku oraz media skrzętnie omijają ten niewygodny temat. Myślę, że i dzis i za PRL-u działo się tak z powodu tego, co stało się już po wyparciu rosyjskich wojsk. Tacy zdrajcy i przywódcy Targowicy jak biskup inflancki Józef Kossakowski, hetman wielki koronny Piotr Ożarowski, marszałek Rady Nieustającej Józef Ankwicz, hetman polny litewski Józef Zabiełło zadyndali na szubienicach w publicznych egzekucjach, mimo że byli „autorytetami” i „elitą” opływającą w dostatki. To samo spotkało pomniejszych zdrajczyków. Warto zauważyć, że na bohaterskie czyny, ratowanie honoru narodu nie decyduje się nigdy żadna większość, tak pożądana w demokracji. Ten „Lud Warszawy”, który chwycił za broń to zaledwie 2% jej obywateli. Armia Krajowa, z której tak jesteśmy dziś dumni w swym szczytowym okresie liczyła 1% ówczesnej populacji. Dziś wiele osób utyskuje na ogłupione społeczeństwo, które ma klapki na oczach i nie dostrzega zaprzaństwa „polskich elit”. Nie, kochani, nic się nie zmieniło. W czasie okupacji niemieckiej na przykład apele podziemia niepodległościowego o bojkot gadzinówki „Nowego Kuriera Warszawskiego” zakończyły się kompletnym fiaskiem. Nigdy to cały Naród nie walczył i nie chwytał za broń, lecz jego najdzielniejsza znikoma garstka ku zdziwieniu i pukaniu się w czoło całej ogłupiałej reszty. I dzisiaj są tacy ludzie, choć demokracja w obecnym wydaniu robi wszystko, aby tych „niebezpiecznych osobników” zepchnąć na margines. Dzisiejsza rocznica, o której jak zwykle będzie cicho, to memento dla wszelkich złotoustych zdrajców wystrojonych w piórka wielkich autorytetów. Po co wracać pamięcią do wydarzeń wywołujących u niektórych i dziś ciarki, gęsia skórkę i zimny pot.