Inwokacja

W 2004 roku, w dwudziestą szóstą rocznicę pontyfikatu Jana Pawła II napisałem ten wiersz "z potrzeby serca", praktycznie "od ręki", z niewielkimi tylko poprawkami stylistycznymi. Chociaż niektórzy znajomi sarkają na "częstochowskie rymy", postanowiłem go zachować, jako pamiątkę moich wzruszeń i przeżyć z tamtego czasu. Chciałbym tymi rymami podzielić się z czytelnikami mojego bloga: Polsko Rzeczypospolita - o, kraino żyzna, Ty jesteś dla mnie – Matka, Ty jesteś – Ojczyzna. Dla Ciebie Twoje córki i najlepsze syny Z życia swego ofiarne składali daniny I wywalczoną wolność zanosili w darze Hetmance i Królowej Twojej przed ołtarze. Ty dałaś nam Papieża z królewskiego grodu - Pierwszego w dziejach świata z polskiego narodu! I chociaż przygarbiony i sterany bólem, To przecież On jest większy, niż najwięksi króle! On się modlił do Boga o zesłanie Ducha I cud Twojej odnowy. I Bóg Go wysłuchał. Sługa sług i Król królów na Rybaka tronie Powiedział: „Totus tuus” Najświętszej Madonnie A Ona Go swym płaszczem czule otuliła, Kiedy śmiertelna kula Papieża trafiła. Cudownie ocalony przez Fatimską Panią Zawierzył Jej świat cały. I chociaż Go ranią Grzeszne czyny i zbrodnie skarlałej ludzkości, Nie ustaje w świadczeniu o Bożej Miłości I dźwiga wraz z Chrystusem krzyż swego cierpienia, Pomagając Mu w dziele naszego zbawienia. Papież – Pielgrzym Pokoju, Polak – Ojciec Święty, Zaiste, dla nas wszystkich cud to niepojęty! A wszystko się zaczęło tu, gdzie Wadowice I Kalwaria i Wawel, krakowskie ulice I klasztor jasnogórski z Cudownym Obrazem I góry i jeziora – a to wszystko razem Jest przecież naszą Polską, naszą ojcowizną. Więc jakże ciebie nie kochać, najdroższa Ojczyzno ? 16.10.2004 http://freeman48-grochzkapusta.blogspot.com/