Ignacy Krasicki, Książe Poetów Rzeczypospolitej,

avatar użytkownika Michał St. de Zieleśkiewicz
Michał St. de Z..., sob., 14/03/2009 - 17:31

                   Dwieście osiem lat temu, 14 marca 1801 roku zmarł w Berlinie, Książe poetów Rzeczypospolitej, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli doby Oświecenia w Polsce, Wieku rozumu, kultury i sztuki.

 
    Jgnacy Błażej Franciszek  Krasicki herbu Rogala, syn Jana, hrabiego  Świętego Cesarstwa Rzymskiego był księdzem, ba arcybiskupem gnieźnieńskim, Prymasem Rzeczypospolitej. Księciem Sambijskim, hrabią Świętego Cesarstwa Rzymskiego.
 Urodzenie w rodzinie hrabiów Świętego Cesarstwa, pozwoliło mu na kontakt z najwybitniejszymi rodami polskimi.Bardzo szybko  został kanonikiem kijowskim i przemyskim,bo  już w 1759 roku, a w 1763 roku sekretarzem Prymasa,arcybiskupa gnieźnieńskiego, Władysława II Aleksandra  Łubieńskiego herbu  Pomian, Legata Papieskiego na Rzeczypospolitą. Od 5 października 1763 roku do 25 listopada 1764 roku pełniącego  urząd interrexa Królestwa Polskiego.
Urząd  Kapelana Króla Stanisława Augusta dał mu bardzo szybko awans, bo już w 1766  został Biskupem Warmińskim.Tytuł książęcy. Biskupstwo warmińsko pozwoliło mu na pełną samodzielność.
 
Bardzo blisko związany z ostatnim Królem Rzeczypospolitej Obojga Narodów, mimo, iż był prezydentem Trybunału Koronnego w Lublinie, nosił godności senatorskie, na niwie polityki niczym wielkim się nie wsławił. Był po prostu  typowym Słowianinem, Polaninem, gzie los Rzeczypospolitej nie był mu obojętny. Żył w czasach kiedy Rzeczypospolita upadała.  Przeżył wszystkie trzy rozbiory, upokorzenia Narodu Polskiego.
Całe swe życie poświecił nauce, kulturze i sztuce. Szło mu to łatwo, gdyż Król Stanisław August Poniatowski był jego przyjacielem. On spowiednikiem króla. Był człowiekiem wszechstronnie wykształconym w  kraju i poza granicami.
Odznaczony:
Orderem Orła Białego,
Św. Stanisława,
Medalem honorowym z dewizą Signum laude virum musa vetat mori (Niech ten znak sławi męża, a muza uczyni nieśmiertelnym
 
Znakomity filozof niemiecki Immanuel Kant określił okres Oświecenia jako "wyjście człowieka z niepełnoletniości, w którą popadł z własnej winy", przy czym niepełnoletniość rozumiał jako "niezdolność człowieka do posługiwania się własnym rozumem". Dlatego, dowodził, hasło oświecenia brzmi: "Sapere aude", co znaczy: "miej odwagę posługiwać się własnym rozumem". Również słowa Kartezjusza, René Descartes "cogito ergo sum" "myślę więc jestem" podkreślały znaczenie i możliwości ludzkiego umysłu, uznawały rozum za najbardziej istotny i twórczy element każdego człowieka.
 
 Na podstawie tych dwóch wypowiedzi widzimy potrzebę szerzenia oświaty, nauki, kultury, sztuki. To było mottem życia świeckiego i duchowego, Księcia Poetów Polskich. Ignacy Krasicki,  stał się nauczycielem i wychowawcą, mentorem i mistrzem dla jemu współczesnych. Rozpoczął działalność literacką jako współpracownik "Monitora". Treść jego artykułów i felietonów obejmowała rozmaite tematy.Mistrz Ignacy Krasicki  interesował się zarówno zagadnieniami społecznymi i moralnymi, jak też problemami kultury i literatury.
Obok wybitnej inteligencji, wszechstronnego wykształcenia i talentu literackiego miał też Krasicki przymioty osobiste, które jednały mu sympatię otoczenia, ułatwiały drogę do kariery. Wytworny, dowcipny, przystojny, brylował w salonach stołecznych i magnackich. Prezentował idealny wzór ówczesnego człowieka z towarzystwa – „galantomana"
"Wyżyny sztuki Krasicki osiągnął w "Satyrach" oraz "Bajkach i przypowieściach". "Satyry" Krasickiego są przede wszystkim satyrami obyczajowymi. Piętnują one pogoń za modą cudzoziemską i życie nad stan, odsłaniają zdrożności życia dworskiego i zamiłowanie do pijaństwa, krytykują rozrzutność i marnotrawstwo, słowem - poddają krytyce wszelkie ujemne zjawiska społeczne, szkodliwe dla moralności narodu. Nie brak w nich także akcentów społecznych ("Pan nie wart sługi") i politycznych ("Do króla"). Występują tutaj satyry-kazania, skupiające uwagę na zjawiskach ogólnych, znamionujących kulturę XVIII wieku"
Prawdziwe mistrzostwo osiągnął Krasicki w bajkach, które podobnie jak satyry, stanowiły gatunek literacki rozpowszechniony w dobie oświecenia. Oprócz bajek o treści społecznej i politycznej, występują bajki o problematyce moralnej, które wyrażają filozofię poety, głoszą określone zasady postępowania, formułują ideały życiowe i przynoszą praktyczne wskazania. Mądrość bajek płynie z obserwacji świata i ludzi.
Twórczość Krasickiego poraża kunsztem i bogactwem gatunkowym.
 
Do Jego najważniejszych dzieł zalicza się:
Hymn do miłości ojczyzny,
Bajki,
Satyry,
Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki,
Myszeida,
Monachomachia i Antymonachomachia.
Zbiór potrzebniejszych wiadomości, drugą po Nowych Atenach polską encyklopedię powszechną. 
Został pochowany w Berlinie  w katedrze p.w. Świętej Jadwigi Śląskiej

napisz pierwszy komentarz