Sean Penn, Oskar i lobby gejów

Jak co roku rozdanie Oskarów odbywa się pod znakiem skandali lub dawania statuetek filmom, które na nie nie zasługują. W tym roku nie mogło być inaczej. Jako, że gardzę każdą formą oceniania czegokolwiek przez pryzmat „szanownych komisji”, które przyznają nagrody za coś najlepszego lub i nie tym samym rozdawanie Oskarów jest dla mnie snobizmem i cmokaniem się samych siebie po dupskach. Od lat jestem przeciwnikiem gali oskarowej jak i festiwalu w Cannes. Nigdy nie mogłem zrozumieć jak można oceniać filmy lub muzykę. To czyste kuriozum! Sztuka niech broni się sama, nie trzeba jej dodatkowo pomagać rozdawaniem nagród. Ileż to razy w historii tych festiwali dochodziło do sytuacji tak żenujących, że aż wspominam to wszystko z obrzydzeniem. Ileż to rozdano Oskarów filmom, które na nie nie zasługiwały. Tak samo jak nie rozumiem, dlaczego garstka ludzi z Akademii Filmowej w Hollywood ma decydować, jaki film jest dobry a jaki nie. Dużo ciekawych filmów nawet nie dopuszczono, bo ich po prostu zjadacze hamburgerów z Hollywood nie zrozumieli. Dlatego przyznawanie Oskarów to czysto onanizacyjna dla samych komisarzy. Bywa czasem tak, że szanowna komisja trafnie dobierze film i przyzna mu nagrodę. Jednak są to zjawiska rzadkie i niepasujące do panujących poglądów. Tegoroczne Oskary to tryumf homoseksualizmu nad normalnością. To promocja pedalstwa nad normalnym życiem. Mówię tu o dwóch filmach. Pierwszy to „Obywatel Milk” drugi to „Ciekawy przypadek Benjamina Buttona”. „Obywatel Milk” to film o aktywiście homoseksualnym, który walczy o prawa homoseksualistów w USA. Od dawna walczą tam ci aktywiści o swobodę wchodzenia w związki małżeńskie i adopcję dzieci. Film, który nie powinien był być dopuszczony do nagradzania a tym bardziej nie powinno się go puszczać w kinach. Jednak świat woli homosiów na ekranie niż prawdziwe, życie. Skandaliczna wypowiedź Penna po otrzymaniu nagrody odbije się szerokim echem w środowiskach heteroseksualnych. Oto człowiek ten wypowiada się w następujących słowach „Ci, którzy głosowali przeciwko równouprawnieniu par gejowskich, powinni się teraz zastanowić, jaki wstyd przynoszą sobie, swoim dzieciom i wnukom”. Wstydźmy się wszyscy!!! Sean Penn nawrócił się na ścieżkę gejostwa!! Słuchajmy jego głosu i róbmy wszystko by nasze dzieci i wnuki się za nas nie wstydziły. Czy ten człowiek wie, co mówi? Zapewne tak. Lobby gejowskie klaszcze w dłonie, bo odniosło kolejny sukces. Ofiarą jest moralna postawa ludzi, którzy myślą normalnie, którzy nie dają się ogłupić chorym ludziom. A jednak gwiazdy z Hollywood dały się nabrać na ten chwyt. Penn uległ gejom i teraz jest ich głosem i piewcą. A za nim pójdą inni, którzy Hollywood traktują jak wyznacznik tego, co jest modne. „Ciekawy przypadek Benjamina Buttona” nie miał szans dostać statuetki, bo nie był kontrowersyjny, nie mówił tragicznej historii gejów walczących o swoje prawa. To film o przemijaniu, miłości, rodzinie. Wszystko jak Bóg przykazał. Zero gejostwa i skandalu. Czy musi nas zalać fala gejów, żebyśmy zrozumieli błąd?