"Jezus umarł w wieku 40 lat, bo był gruby"

Ostatnio byliśmy świadkami jak to organizacje żydowskie wieszczyły koniec dialogu chrześcijaństwa z judaizmem. Izrael groził zerwaniem stosunków dyplomatycznych z Watykanem, a prasa i media elektroniczne epatowały nas skandalem polegającym na zdjęciu przez Papieża Benedykta XVI ekskomuniki z lefebrystów w tym z biskupa, który podważa dogmat o holokauście. Ku uciesze postępowego świata i prawdziwych Europejczyków trwało szarpanie za nogawkę Watykanu przez naszych starszych braci w wierze. Potrącenie rabina na ulicy, krytyka jakiegoś ubeckiego oprawcy pochodzenia żydowskiego, czy nazwanie w ślad za poetą Żydów, Judejczykami przez Stanisława Michalkiewicza w jednym ze felietonów zdobywało rozgłos w całym świecie i oburzenie nawet tam gdzie płoną synagogi i dewastowane są żydowskie cmentarze. Ksiądz Michał Czajkowski, były współprzewodniczący Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów, zanim jeszcze dowiedzieliśmy się, że był przez ćwierć wieku donosicielem SB o pseudonimie TW „Jankowski” dzielnie cenzurował pieśni i modlitwy katolickie cofając się aż do średniowiecza. Apelował o zmiany tam gdzie mogliby się poczuć urażeni ich treścią Żydzi. Tymczasem nie przebiła się do głównych polskich programów informacyjnych podana wczoraj przez PAP wiadomość o telewizyjnym show w Izraelu, w którym nasi tak wrażliwi przyjaciele zrywali ze śmiechu boki z dowcipów typu: Za PAP z dnia 20-02-2009 "Jezus umarł w wieku 40 lat, bo był gruby" „Maria zaszła w ciążę w wieku 15 lat z kolegą z klasy" Myślę, że gdyby ktoś ośmielił się na coś podobnego w polskiej telewizji i zrobiłby sobie pośmiewisko z tego co dla Żydów jest świętością to mięlibyśmy do czynienia ze światowym skandalem i posypałyby się głowy winowajców. Tymczasem Stowarzyszenie Otwarta Rzeczpospolita skierowało do prokuratury zawiadomienie o przestępstwie dokonanym przez profesora Wolniewicza. Podstawą tego kroku była wyłuskana z anteny Radia Maryja następująca wypowiedź profesora: „nachalne forsowanie kultury żydowskiej i żydowskiego punktu widzenia staje się już nie do zniesienia!” Sprawdza się na naszych oczach staropolskie przysłowie mówiące, że: Co wolno wojewodzie to nie tobie smrodzie