STO DWUDZIESTA ÓSMA MIESIĘCZNICA SMOLEŃSKIEJ ZBRODNI!

W mojej zakładce Mój blog nie ma poprzedniego wpisu "STO DWUDZIESTA SIÓDMA MIESIĘCZNICA SMOLEŃSKIEJ ZBRODNI!" z 10 listopada 2020. Robię to co miesiąc i w tegorocznym listopadzie także nie odpuściłem. Ale ten felieton fizycznie jest, istnieje od 10.11.2020. Wystarczy kliknąć http://blogmedia24.pl/node/84323 i jest, a w ewidencji Mojego blogu pusto.

To styl dyskusji w komunistycznym towarzystwie. Oczywiście plan Jurija Andropowa nie pojawił się bez zażartych sporów w najwyższych sowieckich gremiach Biura Politycznego, Armii Czerwonej oraz KGB. To jest oczywiste, że tego typu strategiczna decyzja jest mocno kontrowersyjna i musiała być przyczyną bardzo ostrych konfliktów politycznych. Spór został rozstrzygnięty jesienią 1967 roku w klasyczny sowiecki sposób. Czołowe grono antagonistów tego projektu, członkowie najwyższych władz Sowieckiego Sojuza zginęli w katastrofie lotniczej. Warto to przypomnieć przy okazji kolejnej miesięcznicy smoleńskiej zbrodni.

obozu zdrajców, totalitarnej opozycji oraz wszelkich antypolskich idiotów, już słowa nie mówiąc o ordynarnym chamstwie. (11 grudnia 2020 - dzień po wielkim zgromadzeniu szefów europejskich państw)

Co prawda osiągnęliśmy prawie to, co Polsce było potrzebne, ale w zamian Donald Tusk spotkał się z Martą Lempart. Jest to świadectwo tego, że absolutnie nie mamy do czynienia z dżentelmenami, można by nawet zauwaźyć, że Unia Europejska zbliża się do poziomu Marty Lempart.

Unia Europejska nie jest unią dżentelmenów, ani nawet dobrze wychowanych osób.

Największym kłopotem współczesności,
jest powszechny brak rozumienia jej złożoności.

Weźmy przykład zadania kierowania polską nawą państwową. Czy to jest tak łatwe, że każdy gówniarz w ładnym garniturze to potrafi, czy może tak jak gra w brydża, albo w szachy. Czy może jest to praca trochę bardziej wymagająca kwalifikacji, takich na przykład jak dowodzenie grą wojenną na rozległym poligonie. A może ta robota bardziej przypomina utrzymywanie równowagi przez linoskoczka na linie rozpiętej między masztami rozchwianego okrętu, na sztormowej fali?

Przyglądając się realnej polskiej rzeczywistości jest to wielowymiarowa gra strategiczna wymagająca równoczesnego rozwiązywania wielu problemów w nieprzyjaznym środowisku. Z pewnością jest to bardziej skomplikowane niż cyrkowe balansowanie na rozszalałej linie. To nawet nie jest to coś takiego jak dowodzenie eskadrą okrętów na tej sztormowej fali, toczącej bitwę z wrogą armadą. To nie jest tylko jedna bitwa, to jest prawdziwa wojna i to nie tak durna, jak ta, o której idiotyzmy gada pani Marta Lempart.

To jest strategiczne dowodzenie wojną o los polskiej nawy państwowej, to jest odpowiedzialność za przyszłość Polski, na której pokładzie panoszy się bezmyślna dywersja prymitywnych durni, zwanych totalną opozycją. Do tego zadania potrzebne są prawdziwe kwalifikacje, doświadczenie i wiele wyjątkowych umiejętności, o których żaden głupek totalitarnej opozycji bladego pojęcia nie ma. To tylko stado prymitywnych typów, a w sumie mniej niż zero.

A co do "przechwałek Morawieckiego", to warto wiedzieć, że polskie zagrożenie wetem nadal trwa. Przecież program tego finansowania musi być ratyfikowany przez wszystkie kraje Unii. Jestem spokojny o to, że pan Premier nie tylko o tym świetnie wie, jestem również pewien tego, że zakłada nieuczciwość i złą wolę po stronie naszych przeciwników, którzy "nie są dżentelmenami". I dlatego, godząc się na to porozumienie, w dalszym ciągu dysponuje tą samą przewagą weta. Tym razem w formie odmowy ratyfikacji.

Unia Europejska nie jest unią dżentelmenów, ani nawet dobrze wychowanych osób. "Nieoficjalnie już wiemy, że Komisja Europejska złożyła deklarację dotyczącą budżetu UE i mechanizmu warunkowości. Zobowiązuje się do stosowania zapisów konkluzji RE! [link]".

Nasz antypolski przeciwnik także już wie, że targanie się po szczękach z Polską to poważne strategiczne zadanie, a nie gra w salonowca z takimi typami jak Piotr Borys, Budka, Kosiniak-Kamysz, Hołownia, Gdula, albo pani Marta Lempart, czyli w sumie mniej niż zero.

Krzysztof Szczerski o konkluzjach szczytu RE: Oceniam je pozytywnie, aczkolwiek one dopiero rozpisują proces, który ma nastąpić w ich wyniku. [link]. Coś takiego trzeba zrozumieć, to nie jest, ani nigdy nie była jedna bitwa, ani jeden wyjątkowy sukces, to jest proces, który trwa.

mamy awarię serwera i niektóre funkcje portalu nie działają. Niestety, ze względu na brak środków finansowych chyba na długo tak zostanie.
Nic na blogach nie zniknęło. Trochę utrudnienia. ale przez wyszukiwarkę znajdzie sie wszystko.

Pozdrawiam

Jak widzisz, cierpliwie robię swoje i zastanawiam się nad rozwiązaniem. Pozdrawiam Ciebie i cały nasz zespół bardzo serdecznie.
Michael