PROBLEM AWARII - WYJAŚNIENIE CZY ROZWIĄZANIE?

Wyjaśnianie problemu zamiast jego rozwiązywania. To jest strategiczny błąd. Łapać winnego zamiast usuwać zło i jego przyczyny. Cokolwiek się nie stanie, "prokurator wyjaśni sprawę". Katastrofa jest jaka jest, rozleciały się dwa kolektory w tunelu. Prezydent Rafał Trzaskowski już wyjaśnił sprawę i zwolnił jakiegoś wiceprezesa. Diagnozę i propozycję rozwiązania podałem w piątek, tydzień temu [link]:

"Oba kolektory nie nadają się do eksploatacji i nie mogą być ani wymienione ani naprawione w rozsądnym terminie". Konieczne jest wykonanie rurociągu awaryjnego i podałem bardziej szczegółową diagnozę i wynikający z niej wariant procedury dalszego działania. Dzień później Premier Mateusz Morawiecki podjął podobną decyzję o budowie rurociągu awaryjnego, który powinien rozpcząć pompowanie ścieków w ciągu najbliższych dwóch dni. Zarządowi Warszawy pozostała praca nad usuwaniem awarii, przy pełnej gotowości do współpracy ze strony rządowej. Katastrofa jest jedna, ale działanie obu stron uczestniczących w rozwiązywaniu problemu katastrofalnie inne.

Porównajmy. Widzimy nieomal na własne oczy wszystko, co się dzieje na "rządowej" budowie rurociągu awaryjnego. Wiemy jakie firmy uczestniczą w tej pracy, wiemy jakie mają problemy, jaki jest program pracy i jaki harmonogram realizacji. Natomiast nadal nie wiemy co się stało w tunelu, nie wiemy co robią służby miasta stołecznego Warszawy. Nie ma informacji.

Wiemy co się dzieje w całej przestrzeni rzeki, wiemy co się dzieje i jakie działania podejmują ludzie odpowiedzialni za każdy kilometr Wisły, wiemy co planują firmy wodociągowe miast na północ od Warszawy. Co się dzieje w miejscu awarii?

Nie wiemy nic o tym, co się rzeczywiście stało, nie wiemy nic o tym jakie działania podejmują służby warszawskich speców od kanalizacji. Wybiło szambo. Dokładnie tak samo, jak to kiedyś działo się w Czernobylu. Wybiło szambo.

Porozmawiajmy o strategiach obu stron wobec tego samego problemu.

1. Strategia i umiejetność zarządzania awarią:
   Po stronie rządowej postawa otwarta, pełna jawność działania.
   Strategia: nastawienie na optymalne rozwiązanie problemu - holistyczna analiza problemu, diagnoza, wybór wariantu rozwiązania, decyzje i kalkulacje, realizacja przyjętego rozwiązania.
   Wniosek: umiejętność skutecznego zarządzania skomplikowanymi kryzysami - na piątkę.
   Po stronie samorządowej, postawa zamknięta, pełna niejawność działania.
   Strategia: nastawienie na analizę politycznych konsekwencji katastrofy, unikanie jasnego określania celu działania, brak przygotowania do samodzielnej analizy problemu i decyzji chociaż w sprawie koncepcji jego rozwiązania.
   Wniosek: Brak umiejętności zarządzania skomplikowanymi kryzysami, ucieczka od zasadniczego problemu, a nawet wyraźne próby matactwa w celu uniknięcia odpowiedzialności.
2. Dylemat pomiędzy dążeniem do wyjaśnienia problemu zamiast dążenia do jego rozwiązania. W normalnym działaniu ten dylemat nie ma prawa się pojawiać. Problemy trzeba przede wszystkim rozwiązywać, nie wyjaśniać. Wyjaśniać trzeba, to jasne, ale wyjaśnienie jest częścią rozwiązania. Mówiąc dosadnie. Gdy widzimy na ulicy leżącego rannego człowieka i płonący samochód nie wzywamy prokuratora, by wyjaśnił sprawę. Najpierw trzeba wezwać pogotowie i straż pożarną.