Marszałek Sejmu: Pontyfikat Jana Pawła II nadal kształtuje polskie społeczeństwo

Spór wokół uchwały o 4 czerwca. Radni PiS: Nie wykreślajcie z historii Jana Pawła II

Mocne słowa o Janie Pawle II. „Wiedział, że Polaków nie poruszą pieniądze i polityka. Co innego jest ważne”

Kiedy myślę o tym, co dzisiaj mają wziąć z Jana Pawła II
ludzie młodzi, to mówię im: to jest człowiek, który potrafił żyć i
którego nie dało się wtłoczyć w żadne schematy – powiedział dyrektor
programowy Centrum Myśli Jana Pawła II Michał Łuczewski.

W tym roku mija 40 lat od pierwszej pielgrzymki papieża Jana Pawła II
do Polski, która trwała od 2 do 10 czerwca 1979 r. To wówczas papież
wypowiedział w Warszawie słynne słowa: „Niech zstąpi Duch Twój! I
odmieni oblicze ziemi. Tej ziemi!”.

Jak zaznaczył Łuczewski, pielgrzymka Jana Pawła II do Polski była
„krokiem w nieznane” zarówno dla nowo wybranego papieża, dla narodu
polskiego, jak i dla władz PRL.

Wyjaśnił, że Jan Paweł II rozumiał, że Polaków nie poruszą pieniądze i
polityka, a komunizmu nie skruszy przejęcie instytucji publicznych.

„Papież wiedział, że ludzi poruszy dotarcie do ich człowieczeństwa ze
sprawami, które są naprawdę ważne. Pierwszą z tych spraw jest kultura,
której rdzeniem jest moralność – rozgraniczenie tego, co jest dobre, a
co złe – a rdzeniem moralności jest wiara” – zaznaczył.

Jak ocenił dyrektor programowy, choć w latach 70. w Polsce konsumpcja
zaczęła rosnąć, był to czas „wszechobecnej beznadziei”. „I wtedy
przyjechał Jan Paweł II, który potrafił powiedzieć ludziom: jesteście
dziećmi Bożymi, Duch Święty może tu zstąpić i możecie zacząć życie od
nowa” – zaznaczył.

„2 czerwca 1979 r. coś się stało z ludźmi, którzy przyszli na plac
Piłsudskiego. Przyszli ze swoich małych betonowych mieszkań, najeżeni i
jakoś wyobcowani. Papież wypowiedział te słynne słowa: +niech zstąpi
Duch Twój+, i ci sami ludzie bili mu brawo przez 10 minut” – podkreślił.
Zdaniem Łuczewskiego tymi słowami zaskoczeni zostali także komuniści.
„Na ich plac Zwycięstwa – a porażki narodu i Kościoła katolickiego –
przyszedł Jan Paweł II i to zwycięstwo im odebrał” – dodał.

Podkreślił, że pielgrzymka 1979 r. była „momentem narodowej
jedności”, do której Polacy chcieli później wielokrotnie powrócić. „Taki
moment jedności powtórzył się w naszej historii jeszcze kilkakrotnie:
podczas wyborów w czerwcu 1989 r., podczas pielgrzymek papieża w roku
1999 i 2002, po śmierci Jana Pawła II i po katastrofie smoleńskiej” –
wymienił.

Według Łuczewskiego zaraz po zakończeniu pielgrzymki wydawało się, że
nie będzie ona miała żadnego przełożenia na życie w Polsce.

„Na chwilę zapadła cisza, która trwała do sierpnia 1980 r., kiedy w
Stoczni Gdańskiej postanowiono zwolnić Annę Walentynowicz. Wtedy nagle
okazało się, że w krótkim czasie stanęło wiele zakładów, a w strajk
zaangażowało się kilkadziesiąt tysięcy osób. Z tych kilkudziesięciu
tysięcy osób zrobiło się później 10 milionów. I tak powstała
+Solidarność+” – mówił.

Przypomniał, że po wprowadzeniu stanu wojennego komuniści zostali całkowicie zdelegitymizowani.

„Już nie byli kimś, z kim można negocjować. Stali się wrogami” –
ocenił. Według Łuczewskiego po tej delegitymizacji sami komuniści
zmierzali w stronę pokojowej transformacji, po której mogliby podzielić
się władzą ze stroną solidarnościową.

Przypomniał, że pontyfikat Jana Pawła II, który był człowiekiem
pochodzącym z kraju rządzonego przez komunistów w Europie
Środkowo-Wschodniej, zmienił postrzeganie komunizmu nie tylko w
Watykanie, ale na całym Zachodzie.

„To był znak nadziei dla całego bloku wschodniego. Polacy od razu
wiedzieli, że wszystko się zmieni. A KGB od razu zidentyfikowało Jana
Pawła II jako najgroźniejszego przeciwnika” – ocenił Łuczewski.

Według eksperta stało się tak, ponieważ system komunistyczny opierał
się na strachu, donosicielstwie i tworzeniu „brudnej wspólnoty”, w
której każdy ma haki na każdego.

„A Jan Paweł II przychodził i mówił: +Nie lękajcie się+, przychodził i
mówił: +Solidarność+, przychodził i mówił: +miłosierdzie+. On był
chodzącym zaprzeczeniem tego systemu, ucieleśnieniem wiary, nadziei i
miłości” – stwierdził.

Łuczewski podkreślił, że Jan Paweł II pokazywał, że nie da się myśleć ideologicznie o świecie.

„Jana Pawła II nie dało się wtłoczyć w żadne schematy. Był
jednocześnie księdzem, intelektualistą i robotnikiem, powracał do źródeł
i szedł naprzód. Jego tajemnica polegała na tym, że umiał łączyć ze
sobą przeciwieństwa. On był po prostu z innego świata. Kiedy myślę o
młodych, co oni mają wziąć dzisiaj z papieża, to nie mówię do nich o
tym, że Jan Paweł II zmienił Polskę, bo ich to mało obchodzi. Mówię im:
to jest człowiek, który potrafił żyć. A czy ty potrafisz żyć?” – pytał.

Według Łuczewskiego klucz do Wojtyły był w tym, że „miał otwarte
serce, wychodził w nieznane, improwizował, spotkanie z nim za każdym
razem było przygodą”. „Kiedy Jan Paweł II z kimś się spotykał, to ten
człowiek miał wrażenie, że on mu patrzy w duszę. A my, spotykając się z
kimś, z góry wiemy, co powie druga strona i nawet nie słuchamy” –
ocenił.

IPN ujawnia dokumenty Kiszczaka w sprawie pielgrzymki Jana Pawła II. "Klerykalne wstecznictwo"

Rzecznik Episkopatu: Od pielgrzymki Jana Pawła II do Polski zaczęło się rozmontowywanie komunizmu

Pierwsza
pielgrzymka papieża Jana Pawła II do Polski w dniach 2-10 czerwca 1979
r., to był jeden z najważniejszych tygodni w XX wieku dla Polski i dla
Europy - powiedział PAP rzecznik Konferencji Episkopatu Polski ks. Paweł
Rytel-Andrianik.

Wrażenie
pobytu Ojca Świętego w Polsce było olbrzymie nie tylko w kraju, ale też
na całym świecie. Ronald Reagan, widząc te tłumy, miał łzy w oczach. To
było dla niego namacalnym dowodem, że skruszenie tej kurtyny było
możliwe – powiedział w sobotnich „Aktualnościach Dnia” na antenie Radia
Maryja prof. Grzegorz Kucharczyk. Odniósł się w ten sposób do pierwszej
pielgrzymki Jana Pawła II do Polski.

"Nie
przychodźcie na Plac Zwycięstwa, bo zadepczą was jak w Meksyku" -
ostrzegały służby. Niektórzy mogli oglądać tę msze z okien

40 lat temu, 2 czerwca 1979 roku - pierwszy raz od wybuchu II wojny światowej i ponownej utraty wolności, najpierw za sprawą napaści i okupacji przez hitlerowskie Niemcy, później zniewolenia przez reżim komunistyczny - Polska poczuła narodową jedność i nadzieję na ponowne odzyskanie niepodległości.Tego dnia, cztery dekady temu, po raz pierwszy ojczystą ziemię ucałował pierwszy w historii Kościoła katolickiego Papież Polak. Święty Jan Paweł II rozpoczynał pielgrzymkę w Warszawie, by modlić się ze swoim narodem kolejno w Gnieźnie, na Jasnej Górze, Krakowie, Wadowicach, Kalwarii Zebrzydowskiej, Oświęcimiu, Nowym Targu. Między innymi do tych wydarzeń odnosi się w swojej najnowszej książce „Droga krzyżowa Narodu Polskiego” ks. abp prof. Marek Jędraszewski.
We wstępie do publikacji z 2019 roku czytamy:

W homilii wygłoszonej na Placu Zwycięstwa w Warszawie 2 czerwca 1979 roku św. Jan Paweł II powiedział: „Jeśli jest rzeczą słuszną, aby dzieje narodu rozumieć poprzez każdego człowieka w tym narodzie – to równocześnie nie sposób zrozumieć człowieka inaczej jak w tej wspólnocie, którą jest jego naród. Wiadomo, że nie jest to wspólnota jedyna. Jest to jednakże wspólnota szczególna, najbliżej chyba związana z rodziną, najważniejsza dla dziejów duchowych człowieka. Otóż nie sposób zrozumieć dziejów narodu polskiego – tej wielkiej tysiącletniej wspólnoty, która tak głęboko stanowi o mnie, o każdym z nas – bez Chrystusa. Jeślibyśmy odrzucili ten klucz dla zrozumienia naszego narodu, narazilibyśmy się na zasadnicze nieporozumienie. Nie rozumielibyśmy samych siebie. Nie sposób zrozumieć tego narodu, który miał przeszłość tak wspaniałą, ale zarazem tak straszliwie trudną – bez Chrystusa”.

40 lat temu, 2 czerwca 1979 roku - pierwszy raz od wybuchu II wojny światowej i ponownej utraty wolności, najpierw za sprawą napaści i okupacji przez hitlerowskie Niemcy, później zniewolenia przez reżim komunistyczny - Polska poczuła narodową jedność i nadzieję na ponowne odzyskanie niepodległości.

Tego dnia, cztery dekady temu, po raz pierwszy ojczystą ziemię ucałował pierwszy w historii Kościoła katolickiego Papież Polak. Święty Jan Paweł II rozpoczynał pielgrzymkę w Warszawie, by modlić się ze swoim narodem kolejno w Gnieźnie, na Jasnej Górze, Krakowie, Wadowicach, Kalwarii Zebrzydowskiej, Oświęcimiu, Nowym Targu. Między innymi do tych wydarzeń odnosi się w swojej najnowszej książce „Droga krzyżowa Narodu Polskiego” ks. abp prof. Marek Jędraszewski.

We wstępie do publikacji z 2019 roku czytamy:

W homilii wygłoszonej na Placu Zwycięstwa w Warszawie 2 czerwca 1979 roku św. Jan Paweł II powiedział: „Jeśli jest rzeczą słuszną, aby dzieje narodu rozumieć poprzez każdego człowieka w tym narodzie – to równocześnie nie sposób zrozumieć człowieka inaczej jak w tej wspólnocie, którą jest jego naród. Wiadomo, że nie jest to wspólnota jedyna. Jest to jednakże wspólnota szczególna, najbliżej chyba związana z rodziną, najważniejsza dla dziejów duchowych człowieka. Otóż nie sposób zrozumieć dziejów narodu polskiego – tej wielkiej tysiącletniej wspólnoty, która tak głęboko stanowi o mnie, o każdym z nas – bez Chrystusa. Jeślibyśmy odrzucili ten klucz dla zrozumienia naszego narodu, narazilibyśmy się na zasadnicze nieporozumienie. Nie rozumielibyśmy samych siebie. Nie sposób zrozumieć tego narodu, który miał przeszłość tak wspaniałą, ale zarazem tak straszliwie trudną – bez Chrystusa”.

Reklama

Chcemy – jako Polacy – siebie zrozumieć. Chcemy zrozumieć naszą wspaniałą i zarazem tak niekiedy straszliwie trudną przeszłość, aby umieć iść w przyszłość, budować na pewnych fundamentach. (…) Chcemy naszą myślą i modlitwą ogarnąć Kościół tamtych lat – szczególnie polskich kapłanów, którzy wspierali cierpiący naród. Pragniemy z całą powagą i odpowiedzialnością – wpatrzeni w Chrystusa – pojąć to, co dla Polski możemy i powinniśmy czynić dzisiaj, by dzięki naszej wierze, nadziei i miłości mogła ona wzrastać na miarę tego, czego oczekuje od niej sam Pan Bóg.

„Droga krzyżowa Narodu Polskiego” to rozważania metropolity krakowskiego abpa Marka Jędraszewskiego, dokonane w kontekście historii walk o odzyskanie niepodległości Polski. Autor interpretuje sens tragicznych dziejów, powstań narodowych, zrywu Solidarności, który był owocem pierwszej pielgrzymki Jana Pawła II do ojczyzny oraz nieustępliwą i wytrwałą walkę wielu pokoleń o odzyskanie suwerennego i wolnego państwa polskiego.

Książka jest bogato ilustrowana pięknymi reprodukcjami malarskimi, portretami, historycznymi fotografiami, które dopełniając tekst, pomagają zrozumieć opisane przez autora burzliwe dzieje narodu polskiego, prawdziwej drogi krzyżowej, przez pryzmat cierpienia, upadków, ale i nadziei, nieustannej walki o odrodzenie. Rozważania abpa Jędraszewskiego ukazują kontekst historyczny i duchowy polskich zmagań o niepodległość. Metropolita krakowski pisze o niezłomnym narodzie polskim, jego umiłowaniu wolności, odwadze i wiernym staniu przy Bogu zwłaszcza w najtrudniejszych okresach naszych dziejów. Bez tej wiedzy i refleksji trudno zrozumieć, czym była 40 lat temu i czym owocuje po dziś dzień pierwsza wizyta Jana Pawła II na ojczystej ziemi. Dla ponownie zniewolonego narodu była impulsem do przebudzenia się do wolności, policzenia się, odważnego przyznania do wiary, odzyskania godności.
https://www.niedziela.pl/artykul/43153/%E2%80%9EDroga-krzyzowa-narodu-po...

Ulicami Warszawy ruszył Narodowy Marsz Papieski! Wyraźmy wdzięczność za pontyfikat Jana Pawła II. Stańmy w jego obronie

Kibice
Jagielloni Białystok i Arki Gdynia w obronie św. Jana Pawła II:
"Kłamstwo nie zbruka Świętości"; "Nigdy nie zostaniesz sam"

Wiemy, kim jest człowiek, który zniszczył pomnik Jana Pawła II w Łodzi. To „tęczowy” aktywista i zwolennik aborcji

Aktywista, który zniszczył pomnik Jana Pawła II w Łodzi, występował w TVN24! Pojawił się też na spotkaniu z Tuskiem