Po głośnym odwołaniu pokazu filmu W. Smarzowskiego w Kijowie po kuriozalnej interwencji ichniego MSZ byłem ciekaw, jak na ten film zareagują ukraińskie środowiska nacjonalistyczne, którymi tak straszono organizatorów pokazu. Bez zaskoczeń - fanatycy UPA przeprowadzili na film atak totalny... nie oglądając go. "Nowi" nacjonaliści opublikowali obszerną recenzję merytoryczną, z którą się można zgadzać lub nie, jednak różnica między tymi dwiema postawami najlepiej ilustruje procesy mające miejsce wśród tamtejszych radykałów. 

 

Zacznijmy od Szuchewycza-juniora, deputowanego do Rady Najwyższej, syna jednego z komendantów UPA w czasie ludobójstwa dokonywanego na Polakach oraz, z ramienia "Swobody", inicjatora szeregu antypolskich działań na terenie zachodniej Ukrainy.

 

(...) wyszedł film „Wołyń”. Ohydny, antyukraiński film. I znalazłem takie… wiecie wszystkich tych słów cytować tu… nie będę tu cytował całych zdań z Lenina, ale jeden jest wniosek, że on nazwał takich ludzi „lokajami, chamami”. I 30 naszych (aktorów) tam i wychwalają to wszystko! Dyrektor teatru Zańkowieckiej (Teatr im. Marii Zańkowieckiej we Lwowie – red.) Stryhun… lokaje Chamy! Hańba na całej Ukrainie tym, którzy wzięli udział w antyukraińskim filmie.

 

(źródło i całość - kresy.pl)

 

Pełną recenzję filmu na swoim portalu społecznościowym, piórem swojego przedstawiciela na Polskę - Władysława Kowalczuka - zaprezentował Ruch Azowski, dzisiaj dominujący, "nowy", nurt ukraińskiego nacjonalizmu. Nie będę jej tu całej tłumaczył, ograniczę się do poszczególnych elementów:

 

- w sposób wyważony jest przedstawione streszczenie filmu

 

- cały tekst jest merytoryczny a nie emocjonalny

 

- jako negatyw autor podkreśla brak ukazania motywów narastania antypolskich nastrojów na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej

 

- jedna rzecz, którą wcześniej sam miałem okazję sprawdzić - w internetowych dyskusjach o wołyńskiej zbrodni "łowcy banderowców" konsekwentnie przytaczają 7. punkt tzw. "Dekalogu Ukraińskiego Nacjonalisty" w wersji zmienionej ponad dekadę przed rokiem 1943, która pierwotnie brzmiała następująco "Nie zawahasz się spełnić największej zbrodni, kiedy tego wymaga dobro sprawy." jako jednego z kluczowych dowodów na stricte barbarzyński charakter tych struktur już na poziomie przedwojennej ideologii. Tymczasem już po 1930 treść tego punktu wyewoluowała w "Nie zawahasz się dokonać najniebezpieczniejszego czynu, kiedy tego wymaga dobro sprawy.". I w tej wersji jest uznawana  dzisiaj m.in. przez "azowców"

 

- ukazanie akcji odwetowej Armii Krajowej  autor wskazuje jako "dość obiektywne"

 

- jako pozytyw - nie wymienianie nazwisk Bandery i Szuchewycza jako bezpośrednich sprawców, co autor uznaje za "polski mit", co w przypadku Szuchewycza jest po prostu fałszem, chociaż bez komentarza jest przytoczona podnoszona w Polsce kwestia odpowiedzialności Bandery jako ideologa OUN-UPA

 

Konkluzja sprowadza się do sformułowania, że co by W. Smarzowski pokazał albo pominął, nowe pokolenia Ukraińców i Polaków powinny z historii obu narodów wyciągnąć wnioski i doprowadzić do tego, by nie tylko podobne, ale żadne krwawe wydarzenia nie miały miejsca. "Świat się zmienia, zmieniamy się i my, ale nie zmienia się wróg. (...) Dzisiaj w żadnym wypadku nie możemy pozwolić, by tragiczne wydarzenia z przeszłości dały podstawę dla ukraińsko-polskiego konfliktu i w efekcie doprowadziły do skutecznego ataku wroga i jego triumfu na szczątkach naszych narodów. Dzisiaj musimy patrzeć razem do przodu i wreszcie wrócić do starego, ale aktualnego jak nigdy przedtem hasła 'Za Wolność Naszą i Waszą'".

 

(całość recenzji w oryginale)

 

A jak mielą młyny nacjonalizmu "starego"? Możemy wrócić do materiałów z... kresy.pl, poczytać i porównać.

 

 

 

 

 

Ale to nie wszystko. Portal ten pod tytułem "Ukraińskie media rozważają atak Polski na Ukrainę" daje materiał, którego treść sprowadza się do:

 

 

Portal zaprezentował także dyskusję pomiędzy dziennikarzem Ołeksijem Arestowyczem, wykładowcą Akademii Kijowsko-Mohylańskiej Ołeksijem Kurinnyjem oraz ekspertem wojskowym Olegiem Żdanowem. Kurinnyj stwierdził, że dążenie Polski do uznania rzezi wołyńskiej za ludobójstwo jest wstępem do wystąpienia przez nasz kraj o odszkodowanie. Zdaniem wykładowcy żądanie poprzedzone będzie widocznymi już teraz działaniami propagandowymi. Jak twierdzi, później zostaną wysunięte roszczenia finansowe bądź terytorialne. (...)

 

(źródło i całość)

 

"Ukraińskie media"? Litości... Z innej beczki, przypominam, mamy do czynienia z portalem (kresy.pl), który dotąd konsekwentnie prezentuje politykę polskiego rządu i większości parlamentarnej wobec Ukrainy jako kapitulacyjną i jednocześnie chwali Orbána, pod którego kierownictwem Węgrzy:

 

Dbają przede wszystkim o interesy Węgier i starają się ugrać dla nich w kontaktach z Rosją jak najwięcej. Czynią to z powodzeniem nie biorąc pod uwagę żadnych zaszłości w historycznych stosunkach.

 

(źródło i całość, tekst pod tytułem: "Węgierski realizm")

 

"Żadnych"? To jednak nie jest "kapitulacja"? "Patrz Pan".

 

Kolejna rzecz - kresy.pl poza jakimiś marginalnymi kryminalnymi zarzutami/pomówieniami "nie zauważają" Korpusu Narodowego/wcześniej Ruchu Azowskiego. Jest to ciekawe o tyle, że tworzy wrażenie jakiegoś wielkiego potencjału i pełnej dominacji na ukraińskiej nacjonalistycznej scenie banderowskiej "Swobody". Pytanko: komu i po co taka manipulacja jest potrzebna, skoro łatwo wykazać jej fałsz (Ukraiński nacjonalizm czasu wojny w Donbasie) . 

 

Rzecz zauważyły kresy24.pl - materiał dość ułomny, ale jeżeli ktoś chce coś poczytać po polsku o KN poza moim blogiem ;) - proszę bardzo: Idzie nowy ukraiński nacjonalizm – Korpus Narodowy.

 

Karuzela się kręci, a "Wołyń" Smarzowskiego najwyraźniej przyśpieszył tempo. I nikt nie powie, że czerwone jest żółte, a czarne niebieskie....