Proste wybory

Jeden z aktualnych pupilków administracji tej szacownej platformy blogowej, niejaki Piotr Piętak, napisał wczoraj wyjątkowo porywający tekst, który można streścić jednym zdaniem: Twierdząc, że obniży wiek emerytalny PiS kłamie, ponieważ wtedy negatywnie zareagowałyby rynki finansowe. W dalszej części jest też o tym, że Platforma sprzedała nie tylko głosujący na nią proletariat słoikowy, ale każdego, komu dane było w tym kraju się urodzić.

My oczywiście nie mamy w tej chwili pojęcia, co zrobiłoby Prawo i Sprawiedliwość po dojściu do władzy i zależnie od poglądów politycznych lub po prostu stopnia ich braku możemy domniemywać, że albo faktycznie nic z wiekiem emerytalnym nie zostałoby zrobione lub wręcz odwrotnie –  jakieś w miarę rozsądne granice przymusu tyrania na prawo do pobierania naszych własnych pieniędzy zostałyby przywrócone.

Widać więc, że tekst Piętaka jest po prostu opinią w rodzaju: „Porzućcie lepiej wszelkie nadzieje prole, bo wasze losy zostały już przesądzone.” Tym samym wpisuje się doskonale w obowiązujący gawiedź telewizyjną paradygmat, że jaka by ta PO nie była, to z racji bezalternatywności dziejów, jej trwanie u władzy jest uzasadnione. Każdy, kto miał przyjemność przeczytać jakiś komentarz etatowych piewców najlepszego premiera od czasów legendarnego Saula Wahla wie, że zwłaszcza w ostatnim okresie sukcesów narastających z szybkością Pendolino na polskich szynach, akcentuje się bardziej nie to, że kiedyś może być lepiej, lecz raczej, że nie wolno nic zmieniać, bo może być tylko gorzej.

Pytanie więc, które powinniśmy sobie postawić, jest niezmiennie takie same: Czy ryzykując, że nasze nadzieje znów zostaną zawiedzione udowodnimy, że nie odebrano mam przynajmniej wiary, czy też zgodnie z intencją rządzących i sugestią Piętaka od razu się wypinamy. Ile by tam luf nie miały te wszechmocne „rynki finansowe”, polecam to rozważyć.