Konstytucja RP - Rozdział I - projekt

W związku z opublikowaniem przez Jacyla rozdziału I jego projektu Konstytucji RP: [link] rozdzial nowej ... zdecydowałem się zap...

W związku z opublikowaniem przez Jacyla rozdziału I jego projektu Konstytucji RP: http://niepoprawni.pl/blog/509/i-rozdzial-nowej-... zdecydowałem się zaprezentować swój, będący w ciągłym opracowaniu projekt, a co :). W sumie to nie do końca mój bo jest/będzie to w sumie Konstytucja Kwietniowa/Marcowa - oczywiście zmieniona, "dostosowana", subiektywnie poprawiona choć mam nadzieję, że nie zatracająca ducha tamtej.

KONSTYTUCJA RZECZPOSPOLITEJ POLSKIEJ

I. Rzeczpospolita Polska
Art. 1
(1) Państwo Polskie jest wspólnym dobrem wszystkich obywateli.
(2) Wskrzeszone walką i ofiarą najlepszych swoich synów i córek ma być przekazywane w spadku dziejowym z pokolenia w pokolenie.
(3) Każde pokolenie obowiązane jest wysiłkiem własnym wzmóc siłę i powagę Rzeczypospolitej.
(4) Za spełnienie tego obowiązku odpowiada przed potomnością swoim honorem i swoim imieniem.
Art. 2
(1) Konstytucja jest najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej.
(2). Przepisy Konstytucji stosuje się bezpośrednio, chyba że Konstytucja stanowi inaczej.
Art. 3
(5) Rzeczpospolita Polska jest państwem jednolitym (unitarnym), strzeże niepodległości i nienaruszalności swojego terytorium.
Art. 4
W Rzeczypospolitej Polskiej językiem urzędowym jest język polski.
Art. 5
(1) Na czele Państwa stoi Prezydent Rzeczypospolitej.
(2) Na Nim spoczywa odpowiedzialność wobec Boga i historii za losy Państwa.
(3) Jego obowiązkiem naczelnym jest troska o dobro Państwa i obywateli, gotowość obronną i stanowisko wśród narodów świata.
Art. 6
(1) Zadaniem naczelnym Organów Państwa jest służenie Rzeczypospolitej i jej obywatelom.
(2) Organami Państwa, pozostającymi pod zwierzchnictwem Prezydenta Rzeczypospolitej, są: Rząd, Siły Zbrojne, Kontrola Państwowa.
(3) Organem Państwa sprawującym władzę ustawodawczą jest Parlament składający się z Sejmu i Senatu.
(4) Organami Państwa sprawującymi władzę sądowniczą są sądy i trybunały.
Art. 7
(1) W ramach Państwa i w oparciu o nie kształtuje się życie społeczeństwa.
(2) Państwo zapewnia mu swobodny rozwój, a gdy tego dobro powszechne wymaga, nadaje mu kierunek lub normuje jego warunki.
(3) Państwo powoła samorząd terytorialny do udziału w wykonywaniu zadań życia zbiorowego.
Art. 8
(1) Twórczość jednostki jest dźwignią życia zbiorowego.
Art. 9
(1) Obywatelem polskim jest poczęty z rodziców (rodzica) mających obywatelstwo polskie.
(2) Obywatel polski nie może utracić obywatelstwa polskiego, chyba że sam się go dobrowolnie zrzeknie. Zrzeczenie się obywatelstwa może nastąpić dopiero po ukończeniu 18 lat.
(3) Rodzice (rodzic) nie może zrzec się obywatelstwa polskiego za dziecko.
(4) Osobie, która zrzekła się obywatelstwa polskiego, obywatelstwo polskie nigdy więcej nadane nie będzie.
(5) Tryby i sposoby nadania obywatelstwa polskiego oraz warunki jakie trzeba spełnić określa ustawa.
Art. 9
Obywatele winni są Państwu wierność oraz rzetelne spełnianie nakładanych przez nie obowiązków.
Art. 10
Państwo dąży do zespolenia wszystkich obywateli w harmonijnym współdziałaniu na rzecz dobra powszechnego.
Art. 11
(1) Każdy może swobodnie opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
(2) Obywatela polskiego nie można wydalić z kraju ani zakazać mu powrotu do kraju.
(3) Swobodę opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej można zawiesić tylko orzeczeniem sądu.
Art. 12
(2) Państwo gwarantuje obywatelom możność rozwoju ich wartości osobistych oraz wolność sumienia, słowa, zrzeszeń, pokojowych zgromadzeń oraz pozyskiwania i rozpowszechniania informacji.
(3) Granicą tych wolności jest dobro powszechne i bezpieczeństwo Państwa.
(4) Jednocześnie zakazane jest istnienie zrzeszeń czy jakichkolwiek innych organizacji które:
    a) utajniają w całości czy też części swoje struktury czy członkostwo;
b) odwołują się jawnie lub skrycie do metod, praktyk i idei totalitarnych komunizmu, nazizmu, faszyzmu lub mieszaniny tych systemów;
c) zakładają lub dopuszczają stosowanie przemocy w celu zdobycia władzy lub wpływu na politykę Państwa;
    d) działają lub ich cele są sprzeczne z Konstytucją.
(5) Ustawa może określić rodzaje zrzeszeń podlegających rejestracji w rejestrze sądowym, tryb tej rejestracji oraz formy nadzoru nad tymi zrzeszeniami.
(6) O odmowie rejestracji lub wydanie zakazu działalności zrzeszenia orzeka sąd.
Art. 13
(1) Nie można stanowić ustaw ograniczających wolność prasy i innych środków masowego, społecznego przekazu.
(2) Ustawa może wprowadzić obowiązek rejestracji w rejestrze sądowym prasy i innych środków masowego, społecznego przekazu.
(3) Art. 12 ustęp 3 i 4  stosuje się odpowiednio.
(4) Publikowanie pod pseudonimem nie jest naruszeniem postanowień ustępu 3 punktu a.
Art. 14
(1) Każdy obywatel ma prawo zachowania swej narodowości i pielęgnowania swojej mowy i właściwości narodowych.
Art. 15
(1) Wszystkim obywatelom poręcza się wolność wyznania. Żaden obywatel nie może być z powodu swego wyznania i przekonań religijnych ograniczony w prawach, przysługujących innym obywatelom.
(2) Wszyscy mieszkańcy Państwa Polskiego mają prawo wolnego wyznawania zarówno publicznie jak i prywatnie swej wiary i wykonywania przepisów swej religii lub obrządku, o ile to nie sprzeciwia się porządkowi publicznemu ani obyczajności publicznej.
Art. 16
(1) Wolności wyznania i sumienia nie wolno używać w sposób, przeciwny ustawom.
(2) Nikt nie może uchylać się od spełnienia obowiązków publicznych z powodu swoich wierzeń religijnych i przekonań.
Art. 17
Zapisy artykułów 15 i 16 stosuje się odpowiednio do osób niewierzących.
Art. 18
(1) Nikt nie może być zmuszony do udziału w czynnościach lub obrzędach religijnych, o ile nie podlega władzy rodzicielskiej lub opiekuńczej do ukończenia lat 16.
(2) Ustępu pierwszego nie można interpretować jako zezwolenia na stosowanie przemocy.
Art. 19
Każdy związek religijny uznany przez Państwo ma prawo urządzać zbiorowe i publiczne nabożeństwa, może samodzielnie prowadzić swe sprawy wewnętrzne, może posiadać i nabywać majątek ruchomy i nieruchomy, zarządzać nim i rozporządzać, pozostaje w posiadaniu i używaniu swoich fundacji i funduszów, tudzież zakładów dla celów wyznaniowych, naukowych i dobroczynnych. Żaden związek religijny jednak nie może stawać w sprzeczności z ustawami państwa.
Art. 20
(1) Wyznanie rzymsko-katolickie, będące religią przeważającej większości narodu, zajmuje w Państwie naczelne stanowisko wśród równouprawnionych wyznań.
(2) Kościół Rzymsko-Katolicki rządzi się własnemi prawami. Stosunek Państwa do Kościoła będzie określony na podstawie układu ze Stolicą Apostolską, który podlega ratyfikacji przez Sejm.
Art. 21
(1) Kościoły mniejszości religijnych i inne prawnie uznane związki religijne rządzą się same własnemi ustawami, których uznania Państwo nie odmówi, o ile nie zawierają postanowień, sprzecznych z prawem.
(2) Stosunek Państwa do tych Kościołów i wyznań będzie ustalany w drodze ustawowej po porozumieniu się z ich prawnemi reprezentacjami.
Art. 22
Uznanie nowego lub dotąd prawnie nieuznanego wyznania nie będzie odmówione związkom religijnym, których urządzenia, nauka i ustrój nie są przeciwne porządkowi publicznemu ani obyczajności publicznej.
Art. 23
(1) Badania naukowe i ogłaszanie ich wyników są wolne.
(2) Nikt nie może być poddany eksperymentom naukowym, w tym medycznym, bez
dobrowolnie wyrażonej zgody.
(3) Każdy obywatel ma prawo nauczać, założyć szkołę lub zakład wychowawczy i kierować niemi, skoro uczyni zadość warunkom, w ustawie przepisanym, w zakresie kwalifikacji nauczycieli, bezpieczeństwa powierzonych mu dzieci i lojalnego stosunku do Państwa.
(4) Wszystkie szkoły i zakłady wychowawcze, zarówno publiczne jak i prywatne, podlegają nadzorowi władz państwowych w zakresie, przez ustawy określonym.
Art. 24
(1) W zakresie szkoły powszechnej nauka jest obowiązkową dla wszystkich obywateli Państwa. Czas, zakres i sposób pobierania tej nauki określa ustawa z tym że:
a) obowiązek szkolny zaczyna się z początkiem roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy siedem lat życia;
b) obowiązek szkolny kończy się wraz z końcem roku szkolnego dziewiątego roku nauki;
c) o ile w ciągu trwania obowiązku szkolnego dziecko nie ukończy nauki w zakresie szkoły powszechnej, obowiązek szkolny może być dla niego przedłużony, ale nie dłużej niż do końca trwania roku szkolnego rozpoczętego w roku kalendarzowym w którym kończy lat 18;
d) w szczególnych, określonych w ustawie przypadkach można dziecku przyśpieszyć rozpoczęcie obowiązku szkolnego o jeden rok, jednakże przyśpieszenie obowiązku szkolnego nie może dotyczyć dzieci, które przed rozpoczęciem roku szkolnego nie ukończą sześciu lat życia;
(2) Rodzice lub prawni opiekunowie, w zakresie klas 1-3 szkoły powszechnej (nauczanie początkowe), maja prawo samodzielnie uczyć dziecko, nie posyłając go do szkoły. W takim przypadku ich obowiązkiem jest spełnienie minimum programowego przewidzianego w programie nauczania.
(3) W przypadku określonym w ustępie 2 Państwo ma prawo do kontroli postępów w nauce dziecka w zakresie minimum programowego w sposób określony w ustawie, ale nie częściej niż dwa razy do roku.
(4) Rodzice lub prawni opiekunowie niewywiązujący się z obowiązku określonego w ustępie 2 zostają orzeczeniem sądu pozbawieni prawa do samodzielnego nauczania dziecka. Za niewywiązanie się z tego obowiązku uznaje się nieumiejętność / nieznajomość przez dziecko:
a) pisania, czytania, podstawowych działań matematycznych – od klasy drugiej;
b) oraz mniej niż 60% minimum programowego.
(
UWAGA:
PUNKT TEN TRZEBA SKONSULTOWAĆ Z KIMŚ KTO SIĘ ZNA NA PROGRAMACH DLA NAUCZANIA POCZĄTKOWEGO I DOPRACOWAĆ SEMANTYCZNIE
)
(5) ...
(
UWAGA:
Ustęp piąty, jeśli będzie :), określi dostęp do szkół państwowych i publicznych szczebla „średniego” dla tych którzy chcą się dalej uczyć (powszechność dostępu do bezpłatnej(z kieszeni ucznia/rodzica/opiekuna) nauki)
)
Art. 25
(1) Na żądanie rodziców lub prawnych opiekunów co najmniej czworga dzieci i lub tej samej liczby uczniów powyżej  szesnastego roku życia szkoła zapewnia organizację nauki religii i wpisuje ją do planu zajęć.
(2) Zapisu ustępu pierwszego nie stosuje się do szkół i zakładów wychowawczych prowadzonych przez związki religijne.
(3) Kierownictwo i nadzór nauki religii w szkołach należy do właściwego związku religijnego, z zastrzeżeniem naczelnego prawa nadzoru dla państwowych władz szkolnych.
Art. 26
(1) Małżeństwo to związek kobiety i mężczyzny.
(2) Rodzina, macierzyństwo, rodzicielstwo znajdują się pod opieką i ochroną Rzeczypospolitej.
(3) Matka przed i po urodzeniu dziecka ma prawo do ochrony i szczególnej pomocy Państwa.
(4) Opieka nad dziećmi, wychowanie dzieci zgodnie z własnym sumieniem i przekonaniami są naturalnym, niezbywalnym prawem rodziców i stanowią ich najważniejszy obowiązek.
(5) Pozbawić władzy rodzicielskiej można tylko w przypadkach zagrożenia dla życia i zdrowia dziecka i tylko orzeczeniem sądu.
(6) Dziecko pozbawione opieki rodzicielskiej ma prawo do opieki i pomocy Państwa.
(7) Stałe zatrudnianie dzieci niżej lat 16 jest zakazane.
Art. 27
(1) Praca jest podstawą rozwoju i potęgi Rzeczypospolitej.
(2) Państwo roztacza opiekę nad pracą i sprawuje nadzór nad jej warunkami.
Art. 28
(1) Rzeczpospolita Polska uznaje wszelką własność, czy to osobistą poszczególnych obywateli, czy to zbiorową związków obywateli, instytucji, ciał samorządowych i wreszcie samego Państwa, jako jedną z najważniejszych podstaw ustroju społecznego i porządku prawnego, oraz poręcza wszystkim mieszkańcom, instytucjom i społecznościom ochronę ich mienia, a dopuszcza tylko w wypadkach, ustawą przewidzianych, zniesienie lub ograniczenie własności, czy to osobistej, czy to zbiorowej, ze względów wyższej użyteczności, za odszkodowaniem.
(2) Tylko ustawa może postanowić, jakie dobra i w jakim zakresie, ze względu na pożytek ogółu, mają stanowić wyłącznie własność Państwa, oraz o ile prawa obywateli i ich prawnie uznanych związków do swobodnego użytkowania ziemi, wód, minerałów i innych skarbów przyrody - mogą, ze względów publicznych, doznać ograniczenia.
(3) Ziemia, jako jeden z najważniejszych czynników bytu Narodu i Państwa, nie może być przedmiotem nieograniczonego obrotu. Ustawy określą przysługujące Państwu prawo przymusowego wykupu ziemi, oraz regulowania obrotu ziemią, przy uwzględnieniu zasady, że ustrój rolny Rzeczypospolitej Polskiej ma się opierać na gospodarstwach rolnych, zdolnych do prawidłowej wytwórczości i stanowiących osobistą lub rodzinną własność.