Zmierzch bohaterów w Internecie (stajemi)

Pozwólcie Państwo na krótkie podsumowanie – recenzję wpisu na jednym z blogów p.t. „Zmierzch bohaterów”

Zmierzch bohaterów w Internecie wieszczy autor: jegomość – znalazłszy w Internecie odór siarki, m. In. stwierdza:

„…Sieć bogata jest we wszelkiej maści “miłośników igrzysk”, lubujących się w dogryzaniu, psuciu atmosfery i zadawaniu ciosów…”

„…Niczym sfora psów, głuchych i ślepych na argumenty, napadną na każdego, wszędzie węsząc spisek, aferę i oszustwo…”

Każdy uporczywie lansowany przez reżim bohater gawiedzi już dawno się przejadł.

„…Poczytajcie sobie drodzy wypowiedzi internautów pod dowolnym artykułem mówiącym o Bartoszewskim, Mazowieckim czy Wałęsie…”

„…Niepoprawność polityczna czy radykalizm nie są już od dawna przejawami nonkonformizmu – a już na pewno nie w globalnej sieci. Bo w niej dużo łatwiej znaleźć szyderę niż pochwałę, atak niż obronę… ale też kłamstwo łatwiej znaleźć niż prawdę. Internet stał się pewnego rodzaju areną, na której możemy dotknąć, a nawet zranić osoby, które w realnym życiu znajdują się daleko poza zasięgiem naszego oddziaływania.”

Nasuwa się jeden tylko wniosek: Internet trzeba ocenzurować, aby bohaterowie reżimu np. Jurek Owsiak długo utrzymywał się na “powierzchni”. Aby pozostał mitycznym herosem i nie stał się (broń Boże) w oczach ludzi coraz bardziej… człowiekiem. Z fenomenu nie stał się podstarzałym, jąkającym się złodziejem w dziwacznych OKULARKACH. Aby zdecydowanie długo odnosił sukcesy, zdecydowanie długo stał na świeczniku ( najlepiej do końca świata i jeden dzień dłużej głosił: „Róbta co chce ta, a jak nie to z bańki”). Nie zejdzie mu się, jak śp. Kotańskiemu, obrośnie legendą. Nie doczeka go upodlenie –nieuniknione. “Jako żywa legenda” będzie społeczeństwa zupełnie do strawienia… a już na pewno  dla społeczności internetowej.