Podatek fotoradarowy

Niedawno przyszło do mnie dość drogie zdjęcie z wakacji. Chodzi oczywiście o mandat z fotoradaru. Jako że jestem osobą dociekliwą, poczytałem sobie o tym konkretnym urządzeniu, które zrobiło mi fotografię. Okazuje się, że w tym wypadku (gmina Kobylnica), jak i w wielu innych, nie chodzi wcale o jakąś poprawę bezpieczeństwa, czy zwrócenie uwagi kierowców na szczególnie niebezpieczne miejsce, ale po prostu o kasę.

Ładna, prosta droga z poboczem, dookoła drzewa, pojedyncze zabudowania w sporej odległości od jezdni, zaraz wyjazd z miejscowości. To doskonałe miejsce do polowania na śmiercionośnych kierowców! Bo po co tam, gdzie jest niebezpiecznie? Jeszcze, nie daj Boże, kierowca by zwolnił i uszczuplił tym gminną kasę!

Ktoś może pomyśleć, że chodzi o bezpieczeństwo. Niestety to jest ono tu najmniej ważne. Gdyby chodziło o nie, to zaczęto by budować dobre drogi z chodnikami i odgradzać od nich pieszych za pomocą barierek. Fotoradar, który zrobił mi zdjęcie nie znajduje się w jakimś szczególnie niebezpiecznym miejscu. Nie jestem zabójcą, tylko kierowcą.

Gminy skalkulowały sobie i stwierdziły, że taki fotoradar to niezły biznes. Zwraca się po 3 miesiącach, a potem czysty zysk. Oczywiście wszystko kosztem kierowców, jednej z bardziej uciśnionych grup w naszym kraju. W sumie można powiedzieć, że jesteśmy filarem tego systemu.

Tankując na stacji benzynowej, przede wszystkim wspieramy kulturę, bezrobotnych, "samotne" matki, górników, szkolnictwo, służbę zdrowia... no i płacimy za paliwo. Koszt tego ostatniego to mniejsza część tego, co wydajemy na stacji, resztę pochłania szereg podatków, w tym szczególnie okrutny podatek - VAT od podatku za towary luksusowe (tak, tak - w państwach socjalistycznych paliwo ma być luksusem!) - akcyzy.

Urzędnikom gratuluję kreatywności w ograbianiu ludzi!