Mikołaj Kopernik, a jednak się kręci

Wczoraj 24 maja 2009 roku minęło 466 lat od śmierci polskiego astronoma księdza Kanonika Mikołaja Kopernika, astronoma wszech czasów, gdyż jako pierwszy potrafił udowodnić metodami naukowymi, że to ziemia wraz z innymi planetami krąży wokół słońca. Nicolaus Copernicus Toruniensis zmarł we Fromborku. Urodził sie w Toruniu 19 lutego 1473 roku przy ulicy świętej Anny, obecnie Kopernika. Ojciec, Mikołaj Watzenrode, był kupcem. Handlował metalami, miedzią. Pochodził z okolic Nysy, założonej przez Bolesława Krzywoustego w 1134 roku. Wedle poleceń Henryka IV Probusa, Prawego,Nysa była stolicą Księstwa Nyskiego. Księstwo nyskie, to biskupie księstwo feudalne. Po śmierci Ojca, Mikołaj Kopernik był wychowywany przez brata swej Matki, biskupa warmińskiego Łukasza Watzenrode. Mikołaj Kopernik w 1491 zapisał się do Akademii Krakowskiej pod nazwiskiem Nicolaus Nicolai de Thuronia. W owym czasie Uniwersytet Jagielloński, był jednym z najsłynniejszych uniwersytetów Świata. Astronomię,matematykę, fizykę, Mikołaj Kopernik studiował u Wojciecha z Brudzewa, Albertus de Brudzewo z Ziemi Kaliskiej. Akademie Krakowską ukończył w 1495 roku z tytułem magister artium, magistrem sztuk. W tymże roku został kanonikiem warmińskim. Rok później jest studentem Uniwersytetu w Bolonii, jednym z najstarszych uniwersytetów. Uniwersytet został założony 1158 roku /1088 / z polecenia cesarza Fryderyka I Barbarossy; Studiuje tam prawo w latach 1496- 1499. W Bolonii studiuje również pod okiem Dominika Marii Nowara. Studiuje sprzeczności ruchu księżyca opisanych przez Ptolemeusza Klaudiusza, greckiego uczonego pochodzącego z Tebaidy a żyjącego w II wieku naszej ery. Mikołaj Kopernik prowadzi w Bolonii obserwację gwiazd. To te obserwacje i rozważania nad Ptolomeuszem Klaudiuszem pozwalą mu później udowodnić swoją teorię heliocentryczną Świata. W 1501 roku wyrusza na dalsze studia do Padwy,by kontynuować studia prawnicze i medycynę. Studia na Uniwersytetach w Krakowie, Bolonii, Padwie pozwolą mu uzyskać w dniu 31 maja 1503 roku w Ferrarze tytuł doktora prawa kanonicznego. W Ferrarze na książęcym dworze d'Este poznaje wielu sławnych ludzi, którzy później przyczynią się, ze stanie się największym uczonym Świata tego okresu. W Padwie kończy studia medyczne, które dają mu prawo wykonywania zawodu lekarza. W roku 1507 wraz z biskupem warmińskim Łukaszem Watzenrode, uczestniczy w koronacji Zygmunta I Starego. Uczestniczy w zyciu politycznym Rzeczypospolitej. Bierze udział w Sejmie Krakowskim, zjazdach stanów Prus Królewskich. W 1509 roku wydaje pierwszy zarys teorii heliocentrycznej Świata: "Nicolai Copernici de hypothestibus motuum coelestium a se constitutis commentariolus" W 1510 roku na swą siedzibę wybiera Frombork. W czasach pobytu we Fromborku aktywnie uczestniczy w zyciu politycznym państwa i Kościoła. W 1514 roku we Fromborku rozpoczyna systematyczne prace związane z poznawaniem ruchu ciał niebieskich.Zajmuje sie obronnością ziem mazurskich przed zakusami Krzyżaków. Robi to tak dobrze, że Krzyżacy omijają Olsztyn, który ufortyfikował Mikołaj Kopernik. Prowadzi rozmowy z Wielkim Mistrzem Krzyżackim Albrechtem Hohenzollernem o zwrot Braniewa. W latach 1515-1530 powstaje dzieło Jego zycia: "De revolutionibus orbium coelestium" ; o obrotach ciał niebieskich. Jego dzieło zostaje wydane dopiero w 1543 roku w Norymberdze. Opracowana i udowodniona naukowo jego heliocentryczna teoria Świata był a sprzeczna z Biblią, nauką Kościoła. W latach 1539 - 1541 przebywa we Fromborku profesor matematyki wittemberskiego uniwersytetu Jerzy Joachim von Lauchen, zwany powszechnie Retykiem. Opuszczając Frombork zabrał ze sobą odpis De Rovolutionibus celem wydrukowania go w Norymberdze. Twórca rewolucji naukowej we wszechświecie zmarł we Fromborku 24 maja 1543 roku. Do dziś nie udało się odszukać miejsca pochówku tego uczonego człowieka. Hipotez znamy wiele. Przez wieki ze szczególną namiętnością prześladowany i tępiony był kopernikański system heliocentryczny, gdyż nieruchomość Słońca przeczyła biblijnej przygodzie Jozuego, który miał je na pewien czas „wstrzymać" A Jehowa wywołał wśród nich zamieszanie na oczach Izraelitów i ci zaczęli ich zabijać, urządzając pod Gibeonem wielką rzeź, i ścigali ich drogą po zboczu Bet-Choron, i zabijali ich aż do Azeki i Makkedy. A gdy uciekali przed Izraelem i byli na zboczu Bet-Choron, Jehowa zrzucał na nich z niebios wielkie kamienie aż po Azekę, tak iż wyginęli. Więcej było tych, którzy zginęli od gradu kamieni, niż tych, których synowie Izraela zabili mieczem. Wtedy Jozue odezwał się do Jehowy — w dniu, gdy Jehowa wylał Amorytów synom Izraela — i zaczął mówić na oczach Izraela: „Słońce, stań nieruchomo nad Gibeonem i księżycu — nad niziną Ajjalon". Toteż słońce stało bez ruchu i zatrzymał się księżyc, aż naród wywarł pomstę na swych nieprzyjaciołach. Czyż nie jest to zapisane w Księdze Jaszara? I słońce stało pośrodku niebios, i nie śpieszyło ku zachodowi, mniej więcej przez cały dzień." (Joz 10,10-13) [...]Tam na nich słońcu postawił namiot, a ono jak oblubieniec wychodzi ze swej komnaty, Raduje się jak bohater, biegnąc swą drogą. Z jednego krańca niebios wychodzi i biegnie do drugiego krańca, i nic się nie ukryje przed jego żarem." (Ps. 19:5-7); „Pan króluje, oblekł się w dostojność; oblekł się Pan w możność, i przepasał się; utwierdził też okrąg świata, aby się nie poruszył." (Ps. 93:1); "Słońce wschodzi i zachodzi, i na miejsce swoje spieszy z powrotem, i znowu tam wschodzi." (Koh 1:5).[..]