Bohaterki Powstania Warszawskiego, Krystyna Krahelska,

Piękną kobietą o klasycystycznej urodzie. Pozowała jako modelka Pani profesor Ludwiki  Nitschowej, pozowała do  rzeźby pomnika ze spiżu Warszawskiej Syrenki, symbolu Warszawy / stoi nad Wisłą  /pilnując Mostu Świętokrzyskiego. Ale warszawka o tym nie wie,bo  to polskie!/

Oddzielnym rozdziałem w życiu Krystyny Krahelskiej, było harcerstwo, skąd trafiła do Armii Krajowej, by wałczyć w obronie Ojczyzny.

W 1931 roku reprezentuje II Rzeczypospolitą na Zjeździe Skautów Słowiańskich.

 

Była córką Jana Krahelskiego, wojewody Poleskiego. Była rodzoną siostrą Haliny  Krahelskiej pseudonim "Myszka" W czasie powstania powołana do pracy w biurze Biurze Wojskowej Komendy Głównej AK.

Zamordowana w niemieckim obozie koncentracyjnym i zagłady w Ravensbrück.

 

Krystyna Krahelska była bratanicą Wandy Krahelskiej, uczestniczki zamachu na Gieorgija Antonowicza Skałona, generał -gubernatora Warszawy.

 

    Po wybuchu Powstania Warszawskiego, za rekomendacją drużyn harcerskich złożyła przysięgę wojskową i wstąpiła do Armii Krajowej.

Otrzymała przydział jako sanitariuszka do 1108 plutonu w 3 szwadronie 1 Dywizji "Jeleń" w 7 Pułku Ułanów Lubelskich Armii Krajowej.

 

Została zabita kula karabinową w dniu  1 sierpnia około godziny 18 w Powstaniu Warszawskim w czasie ataku na "Nowy Kurier Warszawski”.  Kula  dosiegnęła  Ją na ulicy Polnej,na Mokotowie, kiedy opatrywała rannego żołnierza Armii Krajowej, Zygmunta Gebethnera ps. „Zygmuntowski Zmarła kilkanaście godzin później na punkcie sanitarnym  przy Polnej 34.Otrzymała trzy pociski w płuca.

 

Została pochowana na cmentarzu Służewieckim, przy ulicy Renaty po ekshumacji zwłok w dniu 9 kwietnia 1945 roku. Na pogrzebie była Pani profesor Ludwika Nitschowa.

 

Chryste Panie z przydrożnych połamanych krzyży...
Daj nam, Chryste przydrożny, silną wolę życia!
I daj nam śmierć żołnierską jeśli umrzeć trzeba.
Poprzez ciemność i burze daj nam iść najprościej
Drogą do nowej Polski, drogą do wolności.

Fragment „modlitwy” - Krystyna Krahelska.

 

 

Została odznaczona Krzyżem Walecznych

oraz  Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami

 

W czasie Powstania Warszawskiego nadal pisała wiersze.

Dla  zdgupowania Pułku Baszta / batalion ochrony sztabu/ odznaczonego srebrnym Krzyżem Virtuti Militari napisała pieśń  w styczniu 1943 roku:

 

" Hej chłopcy bagnet na broń"

 

Hej chłopcy, bagnet na broń!                
     Długa droga, daleka przed nami,             
     Mocne serca, a w ręku karabin,              
     Granaty w dłoniach i bagnet na broń!        
 
          Ciemna noc się nad nami                           
          Roziskrzyła gwiazdami                            
          Białe wstęgi dróg w pyle, długie noce i dni,      
          Nowa Polska zwycięska jest w nas i przed nami     
          W równym rytmie marsza - raz, dwa, trzy!          
          
     Hej chłopcy, bagnet na broń!
     Długa droga daleka, przed nami trud i znój,
     Po zwycięstwo my młodzi idziemy na bój,
     Granaty w dłoniach i bagnet na broń!

          Jasny świt się roztoczy,
          Wiatr owieje nam oczy
          I odetchnąć da płucom i rozgorzeć da krwi.
          I piosenkę, jak tęczę, nad nami roztoczy
          W równym rytmie marsza - raz, dwa, trzy!

     Hej chłopcy, bagnet na broń!
     Bo kto wie, czy to jutro, pojutrze czy dziś,
     Przyjdzie rozkaz, że już, że już trzeba nam iść!

 

Napisała również:

 

 "Kołysanka" lub  "Kołysanka o zakopanej broni") 

 "Kujawiak"  "Kujawiak konspiracyjny", "Kujawiak partyzancki"

 oraz wiersze:

 "Polska", "Modlitwa" i "Wiersz o Tobruku".