Bolesław I Wielki, Chrobry, Zjazd Gnieźnieński,

avatar użytkownika Michał St. de Zieleśkiewicz
Michał St. de Z..., pon., 16/03/2009 - 15:40
Pierwszy koronowanym władcą Słowiańskiego Państwa Polan, był Bolesław I Wielki, zwany Chrobrym z Dynastii Piastów. Koronował się  w 1025 roku./ Być może drugi raz/ Dziś nie zdajemy sobie sprawy, jak potężni, mądrzy  musieli być Wielkopolscy Piastowie, że pod bokiem krwiożerczych, dzikich  plemion germańskich stworzyli potężne  Państwo Polan.
 
Musimy sobie jasno powiedzieć, że Mieszko nie był pierwszym władcą Polan. Byłoby rzeczą niemożliwą aby w ciągu jednego czy dwóch pokoleń stworzyć Państwo, które dziś liczy sobie ponad tysiąc lat. Musimy sobie postawić pytanie, jakie było pochodzenie Mieszka I. Skąd wywodził sie jego ród, który stworzył dynastie piastowską.
 
   Mieszko I pojawia sie na scenie politycznej Europy jako władca dobrze zorganizowanego państwa, dużego, rozległego.Kto to państwo stworzył, kto rządził plemionami Polańskimi przed Mieszkiem I
Musimy sięgnąć do Kroniki Galla Anonima, mnicha niewiadomego pochodzenia, choć wszystko wskazuje, że był Gallem i przez Wegry przybył do Państwa pierwszych Słowian. Jeżeli by był Niemcem nie byłby nam Polanom tak przychylny.
Wiec sięgnijmy do Galla, który pisze w XII wieku.
 
     Pierwszym władcą był Piast, syn Chościska, protoplasta dynastii, żył i kierował swoim państwem Polańskim około drugiej połowy IX wieku. Żył w okolicach Gniezna.
Następnym był:
 
Siemowit, prawdopodobnie rządził w  drugiej połowie IX wieku lub na poczatku X wieku.
Lestek, pierwsza połowa X wieku.
Siemomysł, przed 960 rokiem
Mieszko I być może od 935 roku do 992.
 
    Bolesław I Wieli zwany Chrobrym, odziedziczył Państwo Polan po swym ojcu, rozbite miedzy liczne dzieci i Odę, która z jednej strony reprezentowała interesy niemieckie i swych małoletnich synów : Mieszka, Świętopełka oraz Lamberta. Moim zdaniem za namową Niemców postanowiła pozbawić dziedzictwa tronu Bolesława Chrobrego. Takie byly interesy Niemców.
Oda Dytrykówna, byla druga żoną  Mieszka I, córka Dytryka ,Theoderich, Dietrich von Haldensleben, margrabiego Marchii Północnej, Nordmark. Była  mniszką z klasztoru w Kalbe nad Muldą koło Magdeburga.
Kronikarz Thietmar z Merseburga pisze w swej kronice: "Thietmari merseburgensis episcopi chronicon"

Kiedy matka Bolesława umarła jego ojciec poślubił bez zezwolenia Kościoła mniszkę z klasztoru w Kalbe, która była córką margrabiego Dytryka. Oda - było jej imię i wielką była jej przewina. Albowiem wzgardziła Boskim oblubieńcem, dając pierwszeństwo przed nim człowiekowi wojny (...). Z uwagi jednak na dobro ojczyzny i konieczność zapewnienia jej pokoju, nie przyszło z tego powodu do zerwania stosunków, lecz znaleziono właściwy sposób przywrócenia zgody. Albowiem dzięki Odzie powiększył się zastęp wyznawców Chrystusa, powróciło do ojczyzny wielu jeńców, zdjęto skutym okowy, otwarto wrota więzień przestępcom.

To Oda wymusiła na swym mężu Mieszku I, akt darowizny kraju papieżowi - Janowi XV "Dagome Iudex".Nie wiemy gdzie ten dokument został wytworzony, w Gnieźnie, Kwedlinburgu, dawnej rezydencji Ottona I Wielkiego lub w Rzymie około 991, 992 roku.
Oda mimo poparcia "Niemiec" została wypędzona z państwa Polan wraz ze swymi synami. Wróciła do klasztoru w  Kwedlinburgu,Quedlinburg.  Zmarła w 1023 roku.
Po uporaniu sie z Odą, jej synami, stronnikami, Niemcami, Bolesław I, nazwany Wielkim, Chrobrym, zabrał się za tworzenie nowoczesnego państwa europejskiego.
Europa owego czasu, była kontynentem  całkowicie zdominowanym przez Kościół rzymskokatolicki. To było dobre, gdyż mimo wielu wojen, Europa, Polska zachowały swój europejski charakter.
Mniej więcej w tym samum czasie w Czechach narósł spór miedzy rodem Sławnikowiców  z rządzącym księciem Bolesławem II z rodu Przemyślidów,  co skończyło się rzezią książąt Libickich . Biskupem Pragi był pózniejszy święty, Wojciech, Adalbert, którego Czesi-Przemyślidzi wypędzili z Pragi. Został mile przyjety przez Bolesława Chrobrego. Przy jego pomocy finansowej i zbrojnej wyruszył na nisje chrystianizacyjne  do Prus, gdzie zginął  23 kwietnia 997 roku w okolicach wsi Cholin.  Ciało Biskupa Wojciecha, Bolesław Chrobry wykupił na wagę złota. Zwłoki złożono do grobu w Gnieźnie. Wielkim sukcesem Bolesława Wielkiego było doprowadzenie do kanonizacji Wojciecha w 999 roku.
 
 Polska, która się ochrzciła 966 r. trzydzieści trzy  lat później miała świętego
 
Śmierć Wojciecha wywarła olbrzymie wrażenie w świecie zachodniego chrześcijaństwa. Wstrząsnęła zwłaszcza umysłem Ottona III, ktory zaczął gorliwie zabiegać o kanonizację męczennika. Najdalej w roku 999 papież Jan IV, uznał Wojciecha świętym.
 
Na tronie niemieckim zasiadał młodziutki Otto III zwany Rudym.Czwarty z kolei władca z dynastii Ludolfingów saskich. Otto III, został koronowany na Cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego w dniu 21 maja 996 roku. Miał wówczas lat 15. Pan Świata, Cesarz Oto III miał dwa przesłania :
Stworzenie cesarstwa uniwersalnego.Chciał połączyć tradycje karolińskie z tradycją dawnego, chrześcijańskiego Cesarstwa Rzymskiego w nowej, Jego pomysłu Europie, Renovatio Imperi Romanorum  gdzie władcą  wszystkich Słowian miał zostać Bolesław Chrobry.
 
Stolicą tego uniwersalnego państwa miał być Rzym. Stolica Cesarstwa mającego objąć nie tylko Niemcy i Italię ,  cały świat chrześcijański, w sensie federacji równoprawnych państw i narodów chrześcijańskich.
 
Chcąc realizować swe dalekosiężne plany, najpierw postanowił przybyć do grobu swego przyjaciela w Gnieźnie, nauczyciela, mentora Świętego Wojciecha a przy okazji zjednać sobie potężnego władcę na wschód od jego państwa, Bolesława Chrobrego.
Sam fakt chęci przybycia do grobu świętego Wojciecha w Gnieźnie, był wielkim sukcesem politycznym Bolesława Chrobrego. Europa rzymska, łacińska dowiedziała się, że na wchód od państwa niemieckiego leży potężne państwo słowiańskie, państwo Polan, będące krajem katolickim.
W marcu 1000 roku cesarz Otto III odbywa świętą pielgrzymkę do grobu św. Wojciecha. Bolesław oczekiwał Cesarza,  gości na granicy państwa, w Iławie nad Bobrem.
 
[...]...przedziwne wprost cuda przygotował na przybycie cesarza; najpierw szyki przeróżne rycerstwa, następnie książąt rozstawił, jak chóry, na obszernej ró;wninie, poszczególne, , z osobna stojące szyki wyróżniała odmienna barwa stroów. A nie była to tania pstrokacizna byle jakich ozdób, lecz wszystko, cokolwiek kosztowniejszego można znaleźć u wszelkich ludów; gdyż za czasów Bolesława wszyscy rycerze i wszystkie damy dworskie zamiast sukien lnianych lub wełnianych nosiły płaszcze z delikatnych tkanin, a skór, nawet kosztownych, nie noszono na jego dworze bez podszycia kosztowną tkaniną i bez złotogłowiu. Złoto bowiem za jego czasów tak było w powszechnym posiadaniu u wszystkich, jak (dziś) srebro, srebro zaś było tak tanie, jak słoma. Zważywszy na jego chwałę i potęgę, i bogactwa, cesarz rzymski zawołał w podziwie:
 "Na koronę mego cesarstwa, to, co widzę, większe jest, niż wieści niosły!"...
Otton III następnie zdjąwszy swój diadem cesarski, włożył go na głowę Bolesława na zadatek przymierza i przyjaźni i dał mu w darze gwóźdź z Krzyża Pańskiego wraz z włócznią św. Maurycego, w zamian za co Bolesław ofiarował mu ramię św. Wojciecha.
 
Moim zdaniem był to największy sukces polityczny Państwa Polan w jego dwutysięcznej historii.
W wyniku ustaleń i decyzji Cesarza Ottona III na  Zjeździe Gnieźnieńskim, utworzono Arcybiskupstwo w Gnieźnie. Nowe biskupstwa w Krakowie, we Wrocławiu i Kołobrzegu. Być może pełne biskupstwo  w Poznaniu.
 
 Bolesław na równi z królami miał prawo obsadzania biskupów.
 
Tak powstała nowa prowincja Polańska, kościelna, która obejmowała wszystkie ziemie piastowskie. Prowincja Polska była tylko zależna od Papieża. Arcybiskupem Gnieźnieńskim został brat Świętego Wojciecha Radzym Gaudenty,  najwierniejszy towarzyszem św. Wojciecha i świadek  jego męczeńskiej śmierci.
Na Zjeździe Gnieźnieńskim, Otton III zamierzał swoim spadkobiercą na tronie cesarskim uczynić Bolesława Wielkiego.
Bolesław osobiście odprowadził Ottona do  Niemiec, co najmniej do Magdeburga,   Akwizgranu.
 
 Cesarz  Otto III,  urzeczony  wizją państwa powszechnego. Nocą, potajemnie kazał otworzyć  grób Karola Wielkiego, króla Franków.  Zwłoki cesarza spoczywały na tronie w pozycji siedzącej. Otto zdjął z nich złoty krzyż i zabrał, jako relikwie,  strzępy szat. Jedna z zachodnich kronik zapisała, iż Bolesław otrzymał w darze tron Karola.
 My Polacy powątpiewamy w ten czyn.

napisz pierwszy komentarz