http://www.pjtv.com/?cmd=mpg&mpid=340&gclid=CMbKirOekKYCFQkSbAodmkyb0w

http://www.history.com/topics/the-holocaust/videos?paidlink=1&vid=HIS_SE...

http://www.internationalresearchcenter.org/en/outreach-contentious-issue...

http://www.internationalresearchcenter.org/en/punkt-widzenia/polska-jako...

Ale zbaw mnie od nienawiści I ocal mnie od pogardy, Panie... napisałem prawie dwa lata temu. Jak to znalazłaś Marylu?

A tę następną, pseudonaukową pracę Jana Grossa daje antypolska propaganda za polskie pieniądze, dokładnie dwa lata później, bo także w lutym 2011.

Michnik z Grossem przez każdą polską gminę się przedrą, w każdym polskim uniwersytecie wystąpią po wielokroć, spotkania ze studentami, ich matkami, a nawet polskimi kotami, wszystko, aby przypomnieć jakie to z Polaków potwornie zdemoralizowane i antysemickie społeczeństwo. Wstydź się Polaku i Ty zapewne masz w swojej rodzinie hienę cmentarną, która żydowskie kości pożerała.
I pozwolę sobie na cytat, z polecanego przez Marylę tekstu:

Taktyka tej polityki polega na wzmacnianiu, poszukiwaniu i pobudzaniu tego co w Polakach negatywne, a osłabianiu, ignorowaniu i gnojeniu tego co pozytywne.

Taka polityka może być skomentowana słowami jednego z jej żołnierzy, Janusza Grossa, który otwarcie powiedział, że napisał książkę, aby „odebrać Polakom dumę z faktu, że są najliczniejszym narodem, pośród sprawiedliwych tego świata”. Dlatego o pięknej działalności Pani Ireny Sendlerowej dowiedziały się przez przypadek dzieci szkolne w USA, a o Jedwabnem bębniły wszystkie media przez parę lat. Zadziwiające było to, że polska polityka musiała wiedzieć o roli Ireny Sendlerowej w ratowaniu polskich Żydów, bo Władysław Bartoszewski musiał wiedzieć o jej wojennej aktywności. Wiedział, ale nie powiedział.

Mamy do czynienia z nieustającą systematycznie wznawianą kampanią, przypominającą jedzenie kaszy szpilką. Pracowite rozdłubywanie, intensywne poszukiwanie, nanizywanie koralików, wciąż w trudnej służbie, w nieustannej walce z polskim patriotyzmem, który jest traktowany jako świadectwo polskiej podłości. Pracowite poszukiwanie, by z każdego kłopotliwego ziarenka zrobić możliwie największą awanturę.
Od 1989 roku dręczący problem polskiego nacjonalizmu, rasizmu i ksenofobii nie schodzi z pierwszych stron gazet. Władysław Bartoszewski, Adam Michnik, Jerzy Jedlicki, Janusz Gross, reporterzy Policji Myśli wciąż na tropie. Każda z takich prowokacji, to wiele miesięcy i lat usilnego wędrowania w cyrkowym wozie, od miasta do miasta, od konferencji do głośnego czytania, cierpliwa wędrówka prawie jak kiedyś Uniwersytetów Latających, niosąca jedyne posłanie, hiobową wieść o obrzydliwej polskiej duszy, o jej wrednej nazistowskiej posturze, o zakłamanym polskim charakterze. Tak przecież wyglądała kampania promująca ostatnia książkę Pana Grossa. Takie są po prostu fakty.

Wnikliwy badacz znajdzie z pewnością kilka przypadków, dobrze udokumentowanych aktami policyjnymi i sądowymi, o tym jak Polacy ludzi pożerali. To na kampanię roku 2013.

A na 2015 0 przykrej metodzie wachmistrza Soroki, ludzi na pal nawłóczącego. Polska ulubiona rozrywka, jeszcze z wieku XVII pochodząca, a polegająca na nieludzkim prześladowaniu Żydów i zadawanych im torturach, co jest dokładnie opisane w kultowej książce jednego z najpodlejszych polskich antysemitów, Henryka Sienkiewicza, piszącego o rzekomym żydowskim Potopie, zalewającym Rzeczpospolitą.

:) szukajcie, a znajdziecie. Pamiętałam poprzednią akcję promocji nienawiści do Polski i przypomniałam sobie Twój tekst.

Jak widac jest uniwersalną odpowiedzią dla Grossów i Michników.

Trzeba o nim pamiętać w następnej kampanii nienawiści do Polaków, bo że taka nastapi, dobrze wiemy.

pozdrawiam

ze swoimi kłamstwami.

"Nie ma sensu zastanawiać się nad motywacją Grossa. Facet zajmuje się przemilczanym od dziesięcioleci wycinkiem problemów polsko-żydowskich. Ma do tego prawo, czy nie? Książka ukaże się w Polsce, czyli jest zapotrzebowanie na wewnątrz polską dyskusję. Przy okazji..."
ELI BARBUR |

ow@nut@

ANDRZEJ.BUDZYK
2110
6936
 | 29.12.2010 11:26

Będą bardzo się starać żeby rozdmuchać sprawę i pompować Grossa. Ale im nie wyjdzie. To nie te czasy.

Gross zaczął poszukiwać kolejnych źródeł i doszedł do wniosku, że Polacy odnieśli na skutek holokaustu niemało korzyści o charakterze ekonomicznym.

- Pierwsze z nich nazwałbym ogólnonarodowymi - w trakcie okupacji na miejsce rzemieślników żydowskich, weszli Polacy, którzy zajęli tę niszę. Drugi rodzaj korzyści można nazwać lokalnymi - na mapie Polski dałoby się znaleźć trochę miejsc położonych w okolicy obozów koncentracyjnych. Znaleźli się tacy, którzy czerpali bezpośrednie korzyści z kontaktów z personelem tych obozów, czy z grabienia szczątków ofiar. Gross wskazuje na fakt, że to Niemcy, nie Polacy są odpowiedzialni za holokaust, nie mniej jednak zaraz potem dodaje, że w ewidentny sposób Polacy odnosili korzyści z tej tragedii - zaznaczył Olszewski.

Gross nie szacuje skali tych korzyści, które Polacy mieli odnieść na przejmowaniu pożydowskiego mienia. Olszewski powiedział, że w książce pojawiają się jedynie fragmenty pamiętników, do których dotarł autor "Złotych żniw".

Można w nich znaleźć informacje, że ktoś się wzbogacił na pożydowskim mieniu, że pewna wioska nieopodal Treblinki jeszcze podczas okupacji zdjęła strzechy i zastąpiła je blaszanymi dachami, co było w tamtych czasach ewidentnym symbolem dobrego statusu materialnego.

Wielkie oskarżenie Polaków

Olszewski przyznaje, że książka Grossa w swojej ogólnej wymowie jest wielkim oskarżeniem Polaków. - Z mojego punktu widzenia zabrakło mi w niej pewnej gradacji zła, odpowiedzi na pytanie, czy mordowanie Żydów jest takim samym złem jak przekopywanie i grabienie ich szczątków rozsypanych wokół obozów koncentracyjnych, czy zabijanie niewinnych ludzi jest tym samym, co prowadzenie handlu z personelem obozów koncentracyjnych. Zabrakło mi też rozważań, czy w końcu Polacy mieli jakieś wyjście podczas okupacji, kiedy z ich otoczenia zniknęli szewcy, krawcy, rzemieślnicy, sprzedawcy żydowscy, czy można było zachować się inaczej - ktoś przecież musiał te zajęcia wykonywać - dodaje Olszewski.

Michał Olszewski uważa, że książka Grossa nie przyczyni się bezpośrednio do podniesienia ponownie sprawy odszkodowań, jakie Polska miałaby wypłacić spadkobiercom wymordowanych przez Niemców polskich Żydów.

- Myślę, że tak się nie stanie. Gross tak naprawdę nie odkrywa niczego nowego. Cała ta książka jest bardzo bogata, inkrustowana cytatami z innych dział historycznych. Gross nie wykonał własnej pracy poszukiwawczej, bazuje na źródłach i opracowaniach wydanych już wcześniej, głównie zresztą w Polsce. Jeśli po publikacjach dziesiątek, jeśli nie setek materiałów dotyczących tematu, którym zajął się Gross, nie zostały one jakoś wykorzystane to nie sądzę, żeby wydanie "Złotych żniw" mogło coś radykalnie zmienić. Choć z drugiej strony - na osobie Grossa koncentruje się uwaga dziennikarzy, co może sprawić, że znane dotychczas fakty historyczne wybrzmią inaczej, głośniej niż dotychczas - spekuluje Olszewski.

Redaktor naczelny Znaku Jerzy Illg potwierdza, że wydawnictwo ma "Złote żniwa" w planach edycyjnych na luty. Wydawnictwo podjęło jednak decyzję, że w trakcie prac redakcyjnych, które jeszcze trwają, nie będzie udzielało obszerniejszych informacji.

Książka pierwotnie została zamówiona u Jana Tomasza Grossa przez wydawnictwo Oxford University Press, które ma ją w planach wydawniczych na sierpień.

http://www.rp.pl/artykul/10,585862.html

Ostatnie dni to dwa wydarzenia które poruszyły pewne środowisko, najpierw zatrzęsło sie ono z oburzenia na decyzję prokuratury-teraz natomiast zatrzęsło sie z podniety kolejnym tworem Grossa.....

http://zuberegg.salon24.pl/263381,najpierw-garbate-nosy-teraz-gross

kol
panie gros,przestań szkodzić Polsce

Gross zmienił front bo (wpisać odpowiednie). A wcześniej:
http://unicorn.ricoroco.com/nucleo/?itemid=543 :)
"Obecność zwykłych rzezimieszków w milicji, która przez pierwsze dni sprawowała władzę ograniczoną jedynie chaosem i zamieszaniem na terenach zajętych przez wojska sowieckie, to coś więcej niż pikantny szczegół wart przytoczenia w formie ośmieszającej sowietów dykteryjki.
Po pierwsze, rekrutacja elementu przestępczego do milicji nie wywodzi się jedynie z przypadkowego zbiegu okoliczności, lecz ma uzasadnienie, zarówno w doktrynie, jak i praktyce władzy sowieckiej; po drugie zaś, wiedza o tym, kim byli owi milicjanci, zanim się w milicji znaleźli, pozwala nam lepiej zrozumieć istotę terroru pierwszych dni okupacji.
(...)Przeciwnik klasowy burżuazji to oczywiście zwolennik i sojusznik władzy radzieckiej. Wniosek- ludzie z więzienną przeszłością w Polsce, są zgodnie z klasową teorią państwa, bardziej godnymi zaufania nowej władzy radzieckiej niż ci, którzy nigdy w więzieniu nie siedzieli."
Za: W czterdziestym nas matko na Sybir zesłali, oprac. J.T.Gross, I. Grudzińska- Gross, bmw, bdw (ok.1989), s. 21-22.

Oprócz "miejscowych"- Ukraińców, Białorusinów i Żydów, którzy z chęcią kapowali na swoich sąsiadów zwykłą codziennością stały się aresztowania i wywózki, nie tylko ludzi. Wywożono wszystko, co można było wywieźć:

"Przez stacje Uściług i Włodzimierz Wołyński dzień i noc szły wagony załadowane najróżnorodniejszymi przedmiotami do Rosji. Wywieziono szpital, elektrownię miejską, koszary i urządzenia mieszkań oficerskich i podoficerskich z Włodzimierza Wołyńskiego. Inwentarz majątków ziemskich z okolicy. W Równem zabrano druciane siatki, haki, słupki, stare miednice, czajniki, klamki mosiężne."
Ibidem, s. 27-28.

Elementem nowych czasów stali się miejscowi, w tym Żydzi, serdecznie witający kwiatami i bramami triumfalnymi- "wyzwolicieli":

"Wkraczająca Armia Czerwona przyjmowana była przez Żydów z radością. W każdej niemal miejscowości zajmowanej przez wojska sowieckie znalazły się grupy Żydów, czasem liczebnie spore, publicznie dające temu wyraz. Przeważnie była to młodzież i biedota, ale ponieważ i jednych i drugich było wśród Żydów co niemiara- to i entuzjastów nowej władzy pokazało się wielu, wystarczająco wiele w każdym razie, aby pozostawić trwałe wspomnienie w pamięci nie tylko Polaków i Ukraińców, których relacje można by podejrzewać o brak obiektywizmu (interesująca wykładnia "dobrego" świadka historii-Unicorn).
Żydzi z radością witali wojska radzieckie, młodzież spędzała wieczory i dnie wśród żołnierzy. Żydzi przyjęli wchodzących Rosjan entuzjastycznie. Ci też mieli do nich zaufanie.
Gdy bolszewicy wkroczyli na tereny polskie odnieśli się oni z dużą nieufnością do ludności polskiej, zaś z pełnym zaufaniem do Żydów...wszelkie urzędy obsadzili przeważnie Żydami i im też powierzali kierownicze funkcje.
(...)
W tym okresie miały również miejsce ze strony Żydów, akty zemsty, często symbolicznie wyrażanej w formie drwiny z Polaków poprzez złośliwe powiedzonka parodiujące przedwojenne slogany: chcieliście Polskę bez Żydów, macie Żydów bez Polski.
Oczywiście były i porachunki osobiste, denuncjacje do władz sowieckich i brutalne czy choćby tylko prowokacyjne zachowanie młokosów zatrudnionych w milicji.
Lekarz, Żyd z miasteczka Wielkie Oczy wspomina młodzież żydowską, która założywszy, jak powiada "komsomoł", objeżdżała później cały powiat strącając kapliczki przydrożne i rozbijając je."
Ibidem, s. 28-29.

reklama "dzieła", które okazuje sie być zbiorem cytatów z dwóch poprzednich ;))

Mam dla TVN24 kolejne pozycje do reklamowania i omawiania w dniu jutrzejszym :

Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989

http://www.ipn.gov.pl/portal/pl/237/Aparat_Represji_w_Polsce_Ludowej_194...

Stanisław Ciesielski, GUŁag. Radzieckie obozy koncentracyjne 1918–1953, Warszawa 2010, 572 s., (seria „Monografie”, t. 69)

http://www.ipn.gov.pl/portal/pl/229/14906/GULag_Radzieckie_obozy_koncent...

Lista strat działaczy obozu narodowego w latach 1939–1955. Słownik biograficzny, tom 1, red. Wojciech Jerzy Muszyński, Jolanta Mysiakowska-Muszyńska, Warszawa 2010, 344 s.

http://www.ipn.gov.pl/portal/pl/229/14773/Lista_strat_dzialaczy_obozu_na...

Krew zalewa na to żydowskie kręcenie kota ogonem!

WISŁA JAK KREW CZERWONA -Ronald Jeffery

ego fascynujące wspomnienia odtwarzają niezapomniany nastrój Warszawy w latach Polski Walczącej i są jedynym świadectwem tego, jak walka AK była widziana oczyma cudzoziemca. Rony przestał być jednak cudzoziemcem. Zakochał się nie tylko w Polce – Marysi, przyszłej żonie, która ukrywała go w Warszawie. Zakochał się w Polsce i Polakach. Pisze o niej z głębokim sentymentem. O tę Polskę walczył na polskiej ziemi, narażając na każdym kroku własne życie, które był gotów za nią oddać. Narażał się nieustannie na aresztowanie, tortury śledztwa i śmierć. Jego przygody opisane w tej książce są jednym pasmem cudownych ocaleń.

Jest w tej książce rowniez opis zdarzenia jak Żyd uratowany przez AK straszy polaków gestapowcami.
Najdziwniejsze jest to,ze Żydzi TYLKO w WARSZAWIE stawili opór niemiaszkom,a rabini nakazywali posłuszeństwo wszystkim Żydom wobec Niemców!

współpracowali nie tylko z Rosjanami, ale i Niemcami.
Wg badań Brayan`a Rigg`a z Cembridge University co najmniej 1.200
nazistów hitlerowskich miało pochodzenie żydowskie w tym:
2 marszałków polnych
2 pełnych generałów
8 generałów lejtnantów
5 generałów majorów
Tylko Bóg wie ilu Żydów zabili. Pod ich komendą pozostawało
około 150.000 żołnierzy. Tylko Bóg wie ilu Żydów zabili.
Około 20 żydowskich żołnierzy nazistowskiej armii otrzymało
Krzyż Rycerski - najwyższe odznaczenie armii hitlerowskiej.
http://just-another-inside-job.blogspot.com/2007/04/150-000-jews-in-hitl...
Ciekawe czy Gross oglądał zdjęcia tych pięknych wojaków w hitlerowskich mundurkach?

Szanowna Pani Marylo,

Niemcy po II Wojnie Światowej wypłaciły Żydom bajońskie sumy w ramach odszkodowań humanitarnych. Pieniądze miały być przeznaczone na rehabilitacje, leczenie.

Zostały przeznaczone na zbrojenia, podbijanie Palestyny, która nigdy nie należała do Żydów.
Niemcy o tym wiedzą !
Ręka rękę myje.

Różni Rothschildowie, Żydzi niemieccy mieszkający w Ameryce takich oszustów jak Gross finansują.
A nuż uda im się w Polsce stworzyć judeopolonie.

Ukłony moje najniższe

Niemcy wypłacili odszkodowania i dostali "rozgrzeszenie". Centrum Wypędzonych w Berlinie jest najlepszym tego świadectwem.
Teraz trwa próba przeniesienia z antypolskiej propagandy Zydów amerykańskich , która trwała także w czasie II WŚ, kiedy niemieccy zbrodniarze mordowali polskich Zydów w obozach koncentracyjnych , winy z Niemców na Polaków.
Nie jest przypadkiem, ze wszystkie antypolskie pseudo historyczne gnioty powstają za pieniądze w USA.
Każdy naród ma swoich bohaterów i zbrodniarzy, ale próba zrobienia z Polaków, ofiar dwóch zbrodniczych totalitaryzmów kata i hieny żerującej, winna sie spotkać z reakcją środowisk żydowskich, które znają historię i sa jej zywymi świadkami.

Pozdrawiam

"próba zrobienia z Polaków, ofiar dwóch zbrodniczych totalitaryzmów kata i hieny żerującej, winna sie spotkać z reakcją środowisk żydowskich, które znają historię i sa jej zywymi świadkami."

O tym mówił Norman Finkelstein,ale kto tego słucha w Polsce?
Mowil,ze jest w Izraelu wystarczajaca liczba swiadkow,którzy CHCA SAMI ZŁOŻYĆ ZEZNANIA W SPRAWIE REZYGNACJI Z ODSZKODOWAŃ NA RZECZ RP!!!
Jego rodzice sami zrezygnował mówiąc,ze POLSKA wyszła z tej wojny najbardziej pokrzywdzona! Jego rodzice żyli i mieszkali przed II wojna w Warszawie!Matka jego była wykładowcą,a ojciec miał jakieś przedsiębiorstwo!
Izrael nie wpuszcza Finkelsteina do kraju,bo "kontrowersyjny"!

Musiał Zbigniew,
Wolniewicz Bogusław

Ksenofobia i wspólnota. Przyczynek do filozofii człowieka.


http://www.ksiegarnia.antyk.org.pl/x_C_I__P_23016377.html

zuberegga (http://zuberegg.salon24.pl/263381,najpierw-garbate-nosy-teraz-gross) zdaje sie wyjasniać sensownie, DLACZEGO TERAZ (skoro książcyna będzie w lutym) ?

"Spokój,
bo to jest tylko próba odwrócenia uwagi Polaków od sytuacji w kraju.
Olać temat, bo znów nas próbuja na sznureczku prowadzic, a to już nawet takiej shiksie jak ja sie znudziło. Wywołują temat i chca na naszych emocjach budowac strategię, zeby osłabic i rozproszyc wk...wienie podwyżkami i odwrócic uwagę od tego, ze toniemy."
 ELENA4.1 0 284 | 29.12.2010 16:55

Niezłe.

Witam.
W 2010 roku,Niemcy zaplacili ostatnia transze z odszkodowan($92.000.000).

Pozdrawiam

ludzie sie jeszcze na to nabierali

Ciekawe, czy ta informacja o przyspieszeniu edycji gniota od Grossa z sierpnia na luty ma jakiś związek z sesja wyjazdowa polskiego rządu do Izraela w lutym 2011?

na cały świat.

TO "szczur" wpuszczony celowo,dla odwrocenia UWAGI od podwyzek.........w myśl zasady
a niech się Polacy leją,
a my i tak zrobimy "swoje" czyli zanim się się połapią,ze był to
TEMAT ZASTĘPCZY
.................."oni"resztkę majątku narodowego wyprowadzą na wyspy bananowe.......

dobrze płacą........ciekawe czy tym RAZem tez Znak wyda,te bajdy.........?

i być moze wyrwać odszkodowania.........

chyba nie na temat Rad Sika,ale
czy wiadomo,co się stało ze stroną niepoprawni.pl?

http://www.niepoprawni.pl/

musza mieć jakis chwilowy "pad" - rzeczywiście teraz strona sie nie otwiera

Serwer www.niepoprawni.pl zbyt długo nie odpowiada.

* Witryna może być tymczasowo niedostępna lub zbyt obciążona. Spróbuj ponownie za kilka minut.

założę się że to nie tylko moja osobista fobia?
Antypolski paszkwil wydaje Znak- prezes Izabela Sariusz-Skąpska - tak, córka tego Skąpskiego TW co rozp... od wewnątrz Federacje Rodzin Katyńskich - a może coś pomyliłem??

Sariusz-Skapska , nieodrodna córka TW z tyn ZNAKiem chyba nie ma nic wspólnego.

http://www.znak.com.pl/oNas,strona,kontakt,tytul,Kontakt

Ale wystarczy popatrzeć KTO ma z tym wspólnego.

pozdrawiam

ale zmartwiłam się,bo własnie toczyła się tam bardzo żywa dyskusja
na smolenskie tematy,gdy strona poleciała w" kosmos"
młodzi,z duzych miast mogliby powiedzieć,ze widzimy wszędzie spisek........
ale
niech się "śmieją" a spiski i tak istnieją,szczególnie te sieciowe.............
mam nieodparte wrazenie,ze coś się szykuje.................
ale pozyjemy,zobaczymy........TE podwyzki,ktore czekają Narod,mogą się zle skonczyć,a
oni chcą zyć lekko,łatwo i przyjemnie........
serd pozdr

myslałam,ze RAZ mogli coś takiego zrobic,ale kolejny RAZ / to juz prowokacja
A więc V kolumna iistnieje i robi swoje..........
wszak" złotowłosa ciocia" nie zostawi Donka samego.......a gros,to wymarzony podarunek
pozdr

serd pozdrawiam

Wydawnictwo „Znak”, katolickie z tradycji i polskie z miejsca urodzenia, znów rozpoczęło długą promocję kolejnego paszkwilu na naszą Ojczyznę, autorstwa pewnego socjologa, któremu wydaje się, iż jest także historykiem. Ponieważ ten Pan był łaskaw mnie personalnie zaatakować i ponazywać obraźliwym słowem (przynajmniej taka była intencja użycia pojęcia: „katoendecja”), nie widzę powodów by z przyczyn kurtuazyjnych tonować swoje oceny. Oczywiście nie znam najnowszej jego książki . Warto jednak przygotować się do jej lektury za sprawą przypomnienia najważniejszych tez, wyartykułowanych lub jedynie insynuowanych w poprzednich dwóch książkach tego samego autora.

W pierwszej z nich, pt. „Sąsiedzi”, obarczył on Polaków nie tylko współuczestnictwem w holokauście na terenach II RP zajętych wcześniej (w latach 1939 – 1941) przez Sowietów, ale nadto obarczył nas winą za pamięć – według autora antysemickie uprzedzenia – o postawach żydowskich wobec drugiego okupanta Polski po 17 września 1939 r. Wpisał się – po raz pierwszy, ale nie ostatni – w tradycję PRL-owskiej propagandy obecnej także w historiografii żydowskiej, wedle której komuniści byli alternatywnymi – do rządu RP w Londynie i Anglosasów – wyzwolicielami Polski i „ludu pracującego miast i wsi”. Nawet lepszymi, bo zwycięskimi, czyli wykazującymi realizm, a dla Żydów pierwszymi dającymi im prawo do samorozwoju. Jedynie przyjęcie tej wykładni dziejów miało zmazać z Polaków rzekomą hańbę kolaboracji z Niemcami skierowaną przeciwko Żydom, a w dalszym planie – światłym komunistom sowieckim i polskim.

W drugiej swej pracy, pt. „Strach” pogłębił niektóre tezy, którymi irytował nas i w pierwszej pracy, a także wyartykułował nowe – równie wątpliwe z punktu widzenia prawdy historycznej i szacunku do wrażliwości Polaków, ale tym ważniejsze z punktu widzenia realizacji pewnego projektu tyczącego się pamięci Polaków o własnych dziejach (ze szczególnym uwzględnieniem XX wieku). Otrzymaliśmy bowiem porcje kalumni na temat rzekomego zarażenia się przez Polaków hitlerowską nienawiścią do Żydów, co skutkowało masowym – rzecz jasna – udziałem w holokauście po holokauście, jaki odbył się na ziemiach polskich – w domyśle wyzwolonych od ciemiężcy – po 1945 r. Nosicielami hitlerowskiej tradycji, patologii, poglądów i praktycznego stosunku do Żydów, a zatem postaw, były – zdaniem autora „Strachu” – dwie instytucje najbardziej krwawe i antyludzkie: Kościół katolicki i podziemie niepodległościowe. To za ich sprawą, przez czynne wpisanie się w holokaust po holokauście lub zaniechanie, Żydzi zaczęli po lipcu 1946 r. opuszczać Polskę, mimo usilnych prób ratowania kultury żydowskiej podejmowanych przez światłych komunistów i postępową inteligencję, w tym nieliczną warstewkę tolerancyjnej inteligencji katolickiej funkcjonującej w getcie , na obrzeżach antyludzkiej i obskuranckiej „katoendecji’ , oczywiście w redakcji „Tygodnika Powszechnego” i „Znaku”. (W domyśle, fakt że ta ciemnogrodzka społeczność znajdowała się wówczas głównie kilka centymetrów pod ziemią lub w więzieniach stalinowskich uchodziła uwadze tak autora dziś, jak i światłej inteligencji lewicowej wówczas). Przyjęcie tej wykładni polskich dziejów, to warunek sine qua non osiągnięcia statusu narodu przyzwoitego, przyjaciela Żydów . Oczywiście, w tle jest jeszcze kwestia zadośćuczynienia za – przyjęte w domyśle – zbrodnie polskie.

I właśnie ta trzecia praca, wkrótce wydana przez wydawnictwo „Znak” ma zapewne przypomnieć - historykom, publicystom i w końcu politykom – ciąg myśli, który tu próbowałem wyjaśnić i rozjaśnić przyszłemu czytelnikowi. Teza o masowym udziale Polaków w okradaniu trupów, o polskich hienach cmentarnych, ma wywołać w nas (głównie w młodym pokoleniu) skruchę i gotowość do potępienia swych dziadków. I znów, inna wizja historii przyjmowana przez ksenofobicznych Polaków, będzie na zawsze – zdaniem autora – spychała nas w otchłań laickiego piekła, przygotowaną przez światowe siły postępu. Bicie się w piersi zaś dokonane przez w/w elity historyków, publicystów i polityków, pozwoli na ich zaistnienie w salonach postępowego świata. Wystarczy przecież tylko – de facto – wyrzec się polskości, wyrzec się prawdy o walce Polaków o niepodległość w XX wieku (przez rok 1920, okres II wojny i powojnia), wyrzec się niezdrowej pamięci o zdradzie komunistów i ich sojuszników, o bardziej skomplikowanych relacjach polsko-żydowskich, w których winą nie można obarczyć jedynie jednej strony. Postawa Polaków wobec narodu żydowskiego w czasie II wojny światowej była zależna od wielu czynników, wśród których z jednej strony najważniejszym było wychowanie katolickie z przykazaniem miłości normującym sumienie, a z drugiej strony lęk o swych najbliższych, o których bezpieczeństwo dopominało się to samo sumienie, a także naturalna bojaźń i słabość odkrywana w sobie w chwilach sprawdzenia. Niewątpliwie, na drugim czy trzecim planie dopiero należy widzieć inne czynniki wspierające lub oddalające chęć lub możliwość niesienia pomocy „obcym”, do których należała m.in. świadomość antypolskich postaw Żydów tak przed 1939 r., jak i po - żywych wśród widocznej w przestrzeni publicznej części narodu żydowskiego, szczególnie na Kresach Wschodnich pozostających od 1939 r. (z przerwą na lata 1941 – 1944) pod okupacja sowiecką. Z kolei, na dalszym planie można dopatrzeć się ewentualnie zależności między poglądem danego Polaka na temat Żydów sprzed 1939 r., a jego postawą wobec bliźniego w nowych warunkach okupacji niemieckiej. Fakt, że wielu narodowców ratowało Żydów świadczy jedynie o tym, że wnioski płynące z tej analizy nie powinny być zbyt płytkie.

Publikacje powyższe mają tę cechę, że opisując jednostkowe zjawiska prawdziwe dokonują fałszywych ocen syntetycznych, obraźliwych dla tej części Polaków, którzy utożsamiają się jeszcze z dziedzictwem swych przodków . Druga ich cecha polega na próbie zobiektywizowania egocentrycznego widzenia wydarzeń II wojny światowej, w którym nie ma miejsca na inny, narodowy punkt widzenia. Interesy i potrzeby narodu żydowskiego stają się dla autora potrzebami obiektywnymi, do których w pozycji klęczącej winny odnosić się inne społeczności, jeśli nie chcą otrzymać stygmatycznej etykiety: „antysemici”. Historiografia żydowska ma w tym względzie spore tradycje, także z okresu II RP, w którym to państwie instytuty naukowe żydowskie mogły w sposób zupełnie wolny budować swoją egocentryczną narrację, w zdecydowanej większości anty, bądź apolską, kontestującą szkołę tzw. asymilatorów.

Ta ostatnia dopuszczała bowiem konieczność dowodzenia, iż pobyt społeczności żydowskiej w granicach państwa polskiego wymagał także poświęcenia ze strony osiadłych przybyszów. Pozostałe szkoły, od syjonistycznych, po marksistowsko-prosowieckie, prowadziły egocentryczną politykę historyczną, szukającą odpowiedzi na pytania interesujące jedynie społeczność żydowską pozostającą w diasporze, w państwie – póki co – niechcianym. Praca socjologa zza oceanu wychodzi w Polsce w chwili, gdy instytucje odpowiedzialne za prowadzenie polityki historycznej przeszły z rąk ofiar katastrofy smoleńskiej w ręce miłośników tzw. „modernizacji”, dla których przeszłość, dziedzictwo pokoleń podtrzymywane w rzekomo „ksenofobicznej’ formie , może stać się balastem. Tym trudniej przyjdzie nam bronić się przed manipulacją, zastawionymi pułapkami i zdolnie przeprowadzonymi insynuacjami.

http://jan.zaryn.salon24.pl/264290,bez-kompromisu

wywodzi się z tej samej stajni co i Gross.

Dlatego w takich organizowanych polemikach muszą stać na przegranych pozycjach.

A wystarczyłoby ujawnić mocodawców Grossa , obnazyć cele takich akcji

propagandowych i ich animatorów, a samemu prowokatorowi dać ignora by

popsuć kolejną ,trzecią w ostatnich latach imprezę.

Praca socjologa zza oceanu wychodzi w Polsce w chwili, gdy instytucje odpowiedzialne za prowadzenie polityki historycznej przeszły z rąk ofiar katastrofy smoleńskiej w ręce miłośników tzw. „modernizacji”, dla których przeszłość, dziedzictwo pokoleń podtrzymywane w rzekomo „ksenofobicznej’ formie, może stać się balastem.

Jest to oczywiście cytat z artykułu Jana Żaryna
najlepiej oddający współczesną diagnozę polityczną.
http://jan.zaryn.salon24.pl/264290,bez-kompromisu

Modernizacja pchająca nas w najbardziej wsteczne myśli XVIII wieku i zbrodnicze, nieudane pomysły XIX wiecznego średniowiecza. Pieprzona modernizacja akurat na gusła ciemniaków. Te same koncepcje polityczne i ustrojowe stały się solidną podwaliną pod cały marksistowski komunizm, hitlerowski nazizm i sadystyczne wykwity w rodzaju Holocaustu, zbrodni katyńskiej albo ludobójstwa wzorowego studenta Sorbony Pol Pota.

Idiotyczna "modernizacja", prosto w kajdany lewackiego ciemnogrodu.

Powinniśmy wszyscy stawić się w sali sądowej prokuratorów Lisa i Grossa, ponieważ zostaliśmy oskarżeni o zbrodnie przeciwko "wiecznie ciemiężonemu" i "biednemu" narodowi żydowskiemu. Obaj prokuratorzy będą dochodzić czy Polacy MASOWO mordowali żydów (bo że mordowali jest dla obu oskarżycieli rzeczą oczywistą). Niestety prawdopodobnie zabraknie na sali sądowej mecenasa który wstawi się za Polską. Powodem tego może być obawa że mecenas znajdzie dowody w obronie Polaków takie jak obowiązywanie kary śmierci za pomoc żydom jedynie na terenie Polski, pomoc żydom w gettach i dostarczanie dla nich jedzenia i broni zza murów dzięki czemu żydzi w USA i Izraelu mogą szczycić się że rozpętali powstanie w 1943, na domiar złego mecenas mógłby przytoczyć niewygodne fakty dla prokuratorów o udziele ich rodaków w aparacie bezpieczeństwa ZSRR. Przez obecnośc mecenasa proces mógłby przebiec nie tak łatwo a i wyrok skazujący musiałby być o wiele łagodniejszy.

http://fronda.pl/angelight24/blog/jutro_przed_22_00_odbedzie_sie_w_tvp2_...

Stanisław Michalkiewicz "Nasz Dziennik" 31XII 2010- 2. I. 2011):

"Inspiracją do książki było podobno opublikowane w redagowanej przez red. Adama Michnika żydowskiej gazecie dla Polaków zdjęcie z Treblinki, na którym jacyś ludzie szukają złota na terenie dawnego obozu. Ludzie ci nie mieli oczywiście napisane na czołach, że są – dajmy na to – pozującymi do fotografii pracownikami spółki „Agora”, dzięki czemu redaktorzy „Gazety Wyborczej” mogli napisać reportaże z dużym ładunkiem tak zwanego „dramatyzmu” – takim samym, jaki zawierały kiedyś wypowiedzi anonimowych czytelników w „Telefonicznej Opinii Publicznej”. Tak właśnie funkcjonuje mechanizm samograja, przy pomocy którego opinia publiczna na świecie jest urabiana w przeświadczeniu, by Polaków nie zostawiać samopas, bo ZNOWU zrobią coś okropnego; że najlepiej będzie jak ktoś starszy i mądrzejszy weźmie ich pod kuratelę."
Na litość! Przecież istnieje prawda obiektywna. Gdzieś w rejonie Treblinki żyją ludzie, od których można się jeszcze tej prawdy dowiedzieć. Może ktoś, kto ma taką możliwość - np dzienikarze prawicowej prasy - by się do nich zwrócił. Ci dziennikarze juz tam już tam powinni być!! Tak samo, jak w Niemczech mogą żyć ludzie, którzy byliby w stanie opowiedzieć o niemieckich rozkazach w Jedwabnem. Może szarpie ich sumienie i chcieliby to wyznać? Ale nikt ich nie pyta... Kiedyś dotarłby do nich Krzysztof Kąkolewski, czy teraz nie ma nikogo z ta klasą?

Jutro, pod gmachem TV powinni stać ludzie, którzy już czegoś się dowiedzieli, już sprawę zbadali i krzyczeć - "Podli kłamcy!". Jutro pod gmach tV powinni przyjechac ludzie z Treblinki i wołać "Podli kłamcy!" Bo to j e s t kłamstwo - nawet jeżeli jest tam jakiś maleńki łut prawdy. Każda "pół- albo ćwierć prawda" to kłamstwo.

Czas na fotkę rodzinną:



"W styczniu 1962 powstaje , pod formalnym patronatem ZMS, "Klub
Poszukiwaczy Sprzeczności", którego członkami byli m.in. Jan Kofman,
Adam Michnik i Jan Gross."
"Grupa konfrontacyjnie nastawionej
młodzieży, z czasem nazwana komandosami: od lewej: Jan Kofman, Barbara
Skowrońska, stoją: Irena Grudzińska, Jan Lityński i Adam Michnik.
Siedzą: Jan Gross i Aleksander Smolar."

Źródło: Żydzi polscy, dodatek do Rzeczpospolitej, nr 27, Marzec '68 i później, s. 8.
http://unicorn.ricoroco.com/nucleo/?itemid=527 Skąd się wziął antypolonizm

wszyscy z "Koledzy z Gottwalda"

Korzenie tego "towarzystwa" nie wywodzą się z okresu Solidarności, więzy między jego nieformalnymi członkami zawiązano jeszcze w czasach szkoły średniej, w większości w latach 60 i 70, w liceum im. Klementa Gottwalda [czeskiego komunisty] przy ul. Nowowiejskiej w Warszawie [dziś nosi ono imię Staszica]. Utworzono je w 1951 r. Było to jedyne wówczas liceum w Warszawie gdzie nie było religii. Chodziły do niego przeważnie dzieci stalinowskich aparatczyków, prokuratorów wojskowych, oficerów politycznych, zamieszkujących pobliskie wojskowe bloki w rejonie ulic: Nowowiejska, Piękna, Filtrowa. Najważniejsza była niespotykana w zwykłych polskich szkołach specyficzna jednolitość społeczno-materialno-światopoglądowa środowiska uczniowskiego: większość dzieci była z domów komunistycznych, często związanych rodzinnie lub środowiskowo z komunistycznym establishmentem. Dzieci te nie chodziły do kościoła a ich status społecznomaterialny był stosunkowo wysoki.

W Gottwaldzie powstał Klub Poszukiwania Sprzeczności. Należeli do niego m.in. Adam Michnik, Jan Lityński, Helena Łuczywo, Jan Tomasz Gross (autor znanych książek "Sąsiedzi" i “Strach”), Seweryn Blumsztajn, Józef Zieleniec późniejszy minister spraw zagranicznych Czech w latach 90 w rządzie Vaclava Klausa) czy Józef Blass, późniejszy prezes funduszu emerytalnego w USA. Klub Poszukiwaczy Sprzeczności - nieformalny klub dyskusyjny członków ZMS, został założony w 1962 roku przez Adama Michnika. Część bywalców znała się jeszcze z okresu, kiedy należeli do kręgu drużyn walterowskich (tzw. czerwone harcerstwo), któremu patronował Jacek Kuroń. "Walterowcy" to potoczna nazwa powstałej w 1955 r. Organizacji młodzieżowej, nazwanej od nazwiska Karola Świerczewskiego Hufcem Walterowskim. Miała ona na celu stworzenie w Polsce drużyn na wzór radziecki. Młodzież wychowywana w tych hufcach została odcięta od tradycji przedwojennego skautingu. Drużyny walterowskie były używane m.in. podczas akcji tzw rozkułaczania zamożniejszych chłopów.

Do Gottwalda chodziły tak znane osoby jak prof. Michał Kleiber (były minister nauki i informatyzacji), Wanda Rapaczyńska (wówczas Gruber) - prezes Agory, Jerzy Woźnicki (były rektor Politechniki Warszawskiej), Józef Wajncier (dziś Wancer) - obecny prezes zarządu BPH PBK, który, podobnie jak wielu gottwaldowców, wyjechał z Polski w 1968 r., Marek Borowski, Karol Modzelewski, Allan Starski scenograf, zdobywca Oscara. Niektórzy z wychowanków liceum działali potem w środowisku KOR i Solidarności. Dziś część z nich skupia się wokół Agory.

Niedawno gazeta "Puls Biznesu" opisała podejrzane transakcje absolwenta Gottwalda, Józefa Blassa. Blass był konsultantem, któremu amerykański Gtech - za zdobyty w 2001 r. wart blisko 300 mln dol. kontrakt z Totalizatorem Sportowym - zapłacił 20 mln dol. "Puls Biznesu" ujawnił, że "w stanie Teksas prowadzone jest śledztwo w sprawie dziwnych umów konsultingowych, podpisywanych na świecie przez GTech, lidera na rynku systemów informatycznych dla branży hazardowej. Największą umowę podpisano z Józefem Blassem, bliskim znajomym Wiktora Markowicza, założycielem i byłym prezesem GTechu (obaj są matematykami, wyjechali z Polski w 1968 roku). Umowa dotyczy doradztwa przy zdobyciu przez GTech dziesięcioletniego kontraktu na obsługę online sieci lottomatów państwowego Totalizatora Sportowego". Amerykanie sprawdzają, za co GTech zapłacił Blassowi 20 mln dol. Kluczową informacją może okazać się dotarcie do dwóch ludzi, których Blass zatrudnił w naszym kraju do, jak to określił, "monitorowania polskiego rządu". Blass zna się dobrze z polskimi politykami zarówno z lewicy, jak i prawicy, w tym m.in. z Aleksandrem Kwaśniewskim (w 1999 r. Kwaśniewski wręczył mu Krzyż KawalerskiOrderu Odrodzenia Polski). W lutym 2006 r. Blass spotkał się z Lechem Kaczyńskim jako polski emigrant znany z udzielania pomocy opozycji demokratycznej przed 1989 r. Według "PB" prezydent Kaczyński poznał Blassa w 1999 r. w USA podczas zorganizowanej przez Blassa konferencji naukowej poświęconej 10 rocznicy "okrągłego stołu". Byli na niej, oprócz L. Kaczyńskiego, m.in. Aleksander Kwaśniewski i Adam Michnik.

W spotkaniu Lecha Kaczyńskiego z Blassem w lutym 2006 r. brał też udział m.in. prof. Michał Kleiber, były minister nauki i informatyzacji w rządzie SLD, dziś jeden z doradców społecznych prezydenta Kaczyńskiego. Kleiber to kolega z klasy Blassa w XIV Liceum im. Klementa Gottwalda. Jak ustalił "PB", Kleiber i Blass działają w spółce Bunge Mathematical Institute (BMI), polskiej placówce naukowej założonej w marcu 2006 r. przez Bunge, największego na świecie producenta tłuszczów roślinnych - choć Kleiber zaprzecza, że łączą ich jakieś interesy. W Polsce Bunge jest większościowym akcjonariuszem Kruszwicy, ma też 50% udziałów w Ewico (dawnej Kamie Foods). Wkrótce dzięki fuzji z kontrolowanymi przez Jerzego Staraka (też absolwenta Gottwalda) Olvitem i Olvitem-Pro koncern utworzy największą w Polsce firmę produkującą tłuszcze roślinne z przychodami ponad 1,5 mld zł.

Prezesem spółki jest Michał Kleiber, a szefem rady nadzorczej Józef Blass. Jak pisze "PB" na stronie internetowej, brat Józefa Blassa, Piotr (wyjechał z Polski te w 1968 r., dziś wykłada w USA matematykę), były niezależny kandydat na gubernatora Florydy, wymienia Michała Kleibera w gronie kilkunastu najbliższych "przyjaciół i współpracowników" rodziny Blassów, obok m.in. Jana Lityńskiego i Marka Borowskiego.

Stanisław Terlecki

http://www.propolonia.pl/blog-read.php?bid=66&pid=304

http://fronda.pl/news/czytaj/isakowicz_zaleski_gross_cierpi_na_antypolsk...

Gross cierpi na antypolską fobię, tak jak inni cierpią na fobie antysemickie - mówi o nowej książce Jana Tomasza Grossa ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski.

Fronda.pl: Już w lutym w Polsce ukaże się nowa książka J.T. Grossa "Złote żniwa", która dotyczy m.in. rzekomego rozgrzebywania zwłok ofiar holocaustu przez Polaków, poszukujących kosztowności... Czego możemy się spodziewać tym razem po J. T. Grossie?

Tego samego, co po jego pierwszej książce – tendencyjnego przedstawienia problemu. Dodam też, że Gross nie jest historykiem, ale socjologiem, więc jego warsztat naukowy nie odpowiada tym kryteriom, które obowiązują badacza historii.

Dwa lata temu, po lekturze "Strachu" J. T. Grossa, w rozmowie dla "Super Expressu" powiedział Ksiądz, że gdyby został napisany bez negatywnych emocji i jaskrawych przerysowań, mógłby stać się podstawą do dyskusji. Natomiast w takiej formie może być odbierany wyłącznie jako przejaw ostrego antypolonizmu. Czy tym razem może być podobnie?

Gdyby autor choć trochę starałby się być obiektywnym, to byłby punkt wyjścia do dyskusji. Niestety tak nie jest, więc jakakolwiek dyskusja z góry skazana jest na niepowodzenie. Oczywiście w społeczeństwie polskim (jak i francuskim czy czeskim) były szumowiny, które dorabiały się na żydowskich ofiarach, ale była to zdecydowana mniejszość.

Poza tym taka postawa była napiętnowana. Dla przykładu, w wiosce, w której byłem kiedyś duszpasterzem, żył pewien człowiek, co w czasie wojny za worek cukru wydał Niemcom ukrywającego się Żyda. Później sam musiał się ukrywać, gdyż AK wydała za to na niego wyrok śmierci. Z kolei po 1945 r. władze państwowe wsadziły go też za to do więzienia.

Propozycja wydania książki wyszła początkowo od Oxford University Press i dotyczyła napisania eseju o fotografii z dziedziny, którą J. T. Gross się zajmuje. Autor wybrał akurat zdjęcie ilustrujące artykuł "Gorączka złota w Treblince" opublikowany w "Gazecie Wyborczej". Czy wybór tematyki, dokonany przez Grossa, nie jest nieco obsesyjny?

Gross cierpi na antypolską fobię, tak jak inni cierpią na fobie antysemickie. Tego typu osoby będą dzieliły włos na cztery, aby udowodnić swoje racje. Znam człowieka, który swego czasu został oszukany przez Cyganów. Od tej pory nie tylko głosi rasistowskie hasła pod ich adresem, ale i podejrzewa ich o przeróżne przestępstwa. Kiedy w KL Auschwitz skradziono napis „Arbeit macht frei”, to napisał do mnie, że on wie na pewno, iż zrobili to Cyganie. Nawiasem mówiąc, jest to człowiek bardzo wykształcony, ale w tej kwestii nie przyjmuje żadnych argumentów rozumowych.

Powiedział Ksiądz kiedyś, że traktuje "Strach" jako prywatny odwet Grossa na narodzie polskim za to, że w 1968 roku musiał opuścić Polskę. Czy "Złote żniwa" będą kontynuacją tej samej zemsty?

Tak. Gross został skrzywdzony w czasie czystek antysemickich. Nie przyjmuje jednak do wiadomości, ze czystek tych dopuścili się nie Polacy jako całe społeczeństwo, ale komunistyczni aktywiści w ramach wewnątrzpartyjnych porachunków. Jak Gross chce się mścić, to niech atakuje elity PZPR, które czystkami tymi kierowały. Np. Wojciecha Jaruzelskiego, który odegrał haniebną rolę w usuwaniu z armii oficerów pochodzenia żydowskiego, albo tych działaczy partyjnych, którzy zajmowali posady ludzi zmuszonych wtedy do wyjazdy na stałe z Polski.

Wydawcą książki kontrowersyjnego autora znów będzie Znak. Czy nie dziwi Księdza ten fakt, zwłaszcza po licznych głosach krytyki pod adresem wydawnictwa za wydanie "Strachu"?

Bardzo mnie dziwi. Zwłaszcza, że to samo wydawnictwo ze względu na tzw. poprawność polityczną nie chce wydać żadnej książki historycznej np. o ludobójstwie dokonanym w czasie II wojny światowej przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach, Żydach i Ormianach. Wydawnictwo to odmówiło też wydania książki Romana Graczyka o agenturze Służby Bezpieczeństwa w środowisku Znaku, „Tygodnika Powszechnego” i krakowskiego Klubu Inteligencji Katolickiej. W tej sprawie nie ma ono po prostu odwagi. Jest to główny powód, dla którego książek w tym wydawnictwie publikować już nie chcę.
Rozmawiał Aleksander Majewski

Ale Gross przybliżenia tych różnych prawd nie ułatwia. Tworząc nowe stereotypy, utwierdza nawet umiarkowanych Polaków w obronnym odruchu.

Na pytanie, czy napisałby książkę o obojętności Żydów amerykańskich na los swoich braci, odpowiedział wymijająco. Polacy są łatwiejszym celem i można zbić majątek na kolejnych książkach, to już mój komentarz. Pytany, czy ci Polacy nie zastąpią Niemców jako twórcy Holokaustu , przypomniał z kolei o szacownych katedrach naukowych, które to badają. Ale współczesny człowiek nie uczy się historii z prac naukowych, a z dzieł popkultury. A takim popkulturowym czarodziejem staje się coraz bardziej sam Gross. Nie trzeba przeczytać jego najnowszej pracy aby to zauważyć.

http://www.wpolityce.pl/view/5717/Gross_i_o_Grossie_o_Lisa__Nie_trzeba_c...

To co przeżyłem dzisiaj oglądając program Lisa z udziałem Grossa można śmiało nazwać złym snem. Gdyby mi się to przyśniło to pewnie obudziłbym się zlany zimnym potem.

To co wygadywał Gross z żoną, Celiński i niejaki prof.Grabowski to woła o pomstę do nieba.Gross pływał ,jego żona bredziła. Ogólnie kłamstwo goniło kłamstwo. W całej rozciągłości.W komentarzach po Grossowych matactwach głos zabrali minn. poseł Celiński i niejaki profesor Grabowski z jakiegoś instytutu , pewnie na garnuszku tejże instytucji i najpewniej po konwersji.Poseł Celiński absolutnie i całkowicie się najzwyczajniej w świecie zeszmacił. Po profesorku niczego nie oczekiwałem i słusznie, jak się okazało.

Lis w czasie wywiadu z Grossami starał się stwarzać pozory ale później całkowicieposzedł po po bandzie razem z Celińskim.

Najśmieszniejsze że Gross używał w odniesieniu do informacji zawartych w swojej książce określeń typu :" Najprawdopodobniej, być może" Ciekawe jak na pozycję niby historyczną. Zacytowane przez Lisa fragmenty nie dały natomiast Celińskiemu nic do myślenia.To co on wygadywał to jakaś tragedia. Mam wrażenie że trzeźwy to on chyba nie był. Profesorek natomiastusilnie próbował wytłumaczyć rozbieżności między danymi Grossa. Wg Grossa mogło zginąć z rąk Polaków ok 300 tys Żydów. No więc "prof" Grabowski wydedukował że jeśli z transportów ocalało 50 tys Żydów to reszta została wymordowana. Najpewniej przez Polaków.

http://lech12.salon24.pl/

Wraz z publikacja nowej książki – powieści czy eseju, trudno to określić – znanego polskiego Żyda zaczęła się kolejna fala wyjaśniania czarnych plam z historii, obnażania mitów narodowych i uwalniania prawdy. W ramach przywracania prawdy chciałbym przypomnieć pewne zdarzenie z lat okupacji hitlerowskiej w Warszawie, zwane aferą Hotelu Polskiego. Afera to jest znana w historiografii, ale ta wiedza niesłusznie zamknięta jest w dość wąskim kręgu specjalistów. A historia ta jest warta przypomnienia i upowszechnienia. Niewiele jest tak wyrazistych opowieści o ludzkiej podłości, podstępie i okrucieństwie. Zainteresowanym tematem polecam teksty np. Marka Jana Chodakiewicza [1,2] czy Tomasz Szaroty.

Wiele wiadomo o żydowskich konfidentach Stalina, współpracujących aktywnie i gorliwie z NKWD czy sowieckim wywiadem wojskowym w czasie pierwszej (1939 - 1941) i drugiej okupacji sowieckiej (1944 - 1956). Natomiast mało znane są fakty o żydowskich konfidentach Gestapo. Skądinąd wiadomo, że niemieccy Żydzi często wstępowali do Wermachtu. Część by się ukryć przed prześladowaniami, inni by walczyć o wielkie Niemcy Hitlera! Liczbę żydowskich żołnierzy Hitlera szacuje się około 150 tys. Całkiem spora armia. Najdziwniejsze, że Żydzi, ukrywając swoje pochodzenie, wstępowali nawet do SS. Walczyli w Waffen – SS lub nawet brali udział w eksterminacji Żydów! Najsławniejszy, ale nie jedyny przykład takiego Żyda to – Fritz Scherwitz (alias Elke Sirewiza). Służył w SS jako Obersturmführer. Był komendantem obozu koncentracyjnego w Lenta pod Rygą na Łotwie. Osobiście nadzorował mordy Żydów, mordował Żydów i gwałcił Żydówki.1 Inny przykład. „Alex Kurzem - młodociany Żyd z Białorusi trafił do Łotewskiego Waffen-SS, gdzie został maskotką pułku. Jego zadaniem było m.in. wabienie czekoladą i cukierkami żydowskie dzieci broniące się przed wejściem do wagonów mających zawieźć je na śmierć. Alex żyje do dziś i mieszka od 1949 r. w Australii.”2. Jeszcze jedna żydowska ofiara Holocaustu.

Zakrawa to na paradoks, ale wielu z zasymilowanych niemieckich Żydów uwierzyło w propagandę hitlerowską i można by ich było określić jako zdeklarowanych hitlerowców (nazistów, wg. terminologii anglosaskiej). Nie przeszkadzało im to, jak Niemcy odnoszą się np. do Polaków, ale na przeszkodzie do pełnej akceptacji III Rzeszy Niemieckiej stanęła polityka zagłady Żydów przeprowadzona przez tą samą III Rzeszę. Trudno jest szczerze wspierać państwo, którego celem jest fizyczna eliminacja ciebie i twojej rodziny. Ale wielu Żydów wiele uczyniło w tej mierze, np. Żydzi aktywnie współpracowali z…Gestapo. Przykładem jest tu Stella Kuebler-Goldschlag. Kierowała grupą kilkunastu informatorów Gestapo w Berlinie. Zadaniem jej grupy było wyłapywanie współwyznawców. Jej ofiary posłano do gazu. Stella Kuebler-Goldschlag żyje do dziś w Berlinie.1 I pewnie otrzymuje sutą rentę od rządu niemieckiego, jako ofiara Holocaustu. Komu jak komu, ale pani Stelli Kuebler-Goldschlag ta renta słusznie się należy. Zapracowała na nią podczas wojny wysyłając do gazu dziesiątki jeśli nie setki ludzi – sowich ziomków – Żydów.

Polscy Żydzi w czasie drugiej wojny, będąc w znacznie gorszej sytuacji niźli ich pobratymcy – Żydzi niemieccy – wykazali równie wielką skłonność do kolaboracji z oboma okupantami: Rosią Sowieckiej we wschodniej Polsce i III Rzeszą w tzw. Generalnej Guberni (GG). Sowieci sprytnie wykorzystali Żydów do sparaliżowania polskiego podziemia niepodległościowego we wschodniej Polsce. Było to inteligentne i bardzo skuteczne posunięcie. Żydzi stanowi gros sowieckich konfidentów. Wielu z nich było (prawie) całkowicie zasymilowanych, znało polski język, kulturę i Polacy im niestety ufali.. Dzięki ich aktywnej współpracy NKWD odniosło ogromny sukces: udało jej się sparaliżować albo zinfiltrować struktury podziemia niepodległościowego na wschodzie tak dokładnie, że po ataku Niemiec na ZSRR (22 czerwca 1941) podziemie to musiało być dosłownie nie odtwarzane ale tworzone na nowo, postawać jak feniks z popiołów. Donos na NKWD oznaczał śmierć – wskazanego – ale też często jego rodziny, wywożonej na zatracenie na zesłaniu. Fizyczna eksterminacja olbrzymiej części polskiej kadry dowódczej i przywódczej, wywiezionej na Sybir bądź wymordowanej na miejscu, w miejscowych więzieniach i miejscach straceń, była niemożliwa do nadrobienia w tak krótkim czasie dwóch, trzech lat. Ludobójstwo Polaków na Wschodzie przez organizację ukraińskich nacjonalistów UPA (1943 - 1945) było pośrednim skutkiem działalności żydowskich konfidentów NKWD. Polska ludność kresów wobec wymordowania kadr przywódczych była często bezbronna i wystawiona na ataki ukraińskich nacjonalistów. Którzy, co warto przypomnieć, wcześniej w ścisłej współpracy z Niemcami wymordowali żydowskich mieszkańców miast i wsi Podola, Wołynia, czy Małopolski Wschodniej. Żydowscy konfidenci NKWD często uciekli na wschód przed Niemcami, ale ich rodzimy zostały wymordowane w swego rodzaju „podzięce” UPA i SS za ich owocną „współpracę” z NKWD. Tak to jedno wiążę się z następnym, a to z kolejnym. Warto wspomnieć, że po nawet w trzy lata później po „powrocie” w 1944 r. NKWD ponownie ożywiło swoich „uśpionych” agentów w AK. Tak skuteczna była infiltracja podziemia przez NKWD dokonana w latach 1939 - 1941.

Niemiecki okupant nie wykazał podobnej dalekowzroczności jak Sowieci i wzgardził wyciągnięta ręką i uchem, który tylko czekał na polecenia do wykonania. Polityka eksterminacji ruszyła. Zamknięci w gettach Żydzi mogli z natury rzeczy donosić tylko na innych Żydów. Współpraca żydowskich konfidentów z niemiecką policją tak polityczna (Gestapo), jak kryminalną (Kripo) jest znana tylko pośrednio. Rozróżnienie miedzy Kripo i Gestapo nie ma tu znaczenia. Niemieckie policje w GG ścisłe współpracowały i np. agenci Kripo wykonywali często zadania dla Gestapo. Nie zachowały się dokumenty niemieckie, a świadkowie zostali wymordowani. Znamy tylko doniesienia polskiego podziemia londyńskiego (ZWZ, AK) i komunistycznego. Tym nie mniej wiemy, że Żydzi aktywnie współpracowali z policją niemiecką w wielu gettach i obozach (Warszawa, łódź, Białystok, Wilno, Kraków i wiele innych). Przykładem niech tu będzie warszawskie getto, gdzie rządziły Żydowska Policja Porządkowa, osławiona i straszliwa „Trzynastka” (formalnie podległa Kripo, w istocie Gestapo), czy Żydowskie Pogotowie Ratunkowe. Leon Skosowski w getcie warszawskim dysponował sforą ponad dwustu agentów obojga płci (konfidentów) a były przecież i inne siatki żydowskich agentów służących władzom hitlerowskim. Nawiasem mówiąc, dwustu żydowskich agentów jednej tylko siatki konfidentów to więcej niż liczba żydowskich bojowników walczących z Niemcami w czasie tzw. powstania w gettcie warszawskim.

W tym tekście skupię się z konieczności na jednej, jakże znamiennej, akcji żydowskich konfidentów Hitlera. Była to tzw. w afera Hotelu Polskiego. Wiosną 1943, po powstaniu w getcie, roku Gestapo doskonale się orientowało, że w „aryjskiej” Warszawie ukrywa się wielu Żydów, bogatych Żydów. Miało tez wielu bezrobotnych konfidentów żydowskich, który nie mieli już nic do roboty w getcie. Władcy Gestapo w Warszawie postanowiło złapać (co najmniej) dwie sroki za ogon: wyłapać Żydów ukrywających się po „aryjskiej” stronie i jednocześnie potężnie się przy tym obłowić. Wojna trwała już czwarty rok, a po Stalingradzie czas był najwyższy pomyśleć jak ustawić siebie i swoją rodzinę po wojnie. Niestety, nie znamy autora(ów) tego piekielnego planu. Do wykonania zadania użyto żydowskich konfidentów.

http://bielinski.salon24.pl/264960,zydowscy-konfidenci-hitlera-afera-hot...

warto zajrzeć , co piszą lewacy o programie Lisa z Grossem. Oto znana salonowcom maia14
:
http://maia14.salon24.pl/264962,gross-wczoraj

.."Gros, a także pani Grudzińska-Gross, twierdzą, że stosunek Polaków do Żydów w okresie Holokaustu nie był na pewno gorszy, niż to miało miejsce w wypadku Francuzów, Węgrów czy Greków.

Na zarzut Tomasza Lisa, że w eseju "Złote żniwa" inne nacje są potraktowane tylko marginalnie, Gross stwerdził, iż jego książka jest o Polsce i Polakach, dlatego inne nacje wrzucił tylko, jako pewien rys historyczny. A gdy Lis zapytał go, czy byłby gotów napisać o braku pomocy Żydów amerykańskich, dla Żydów polskich w czasie Holokaustu, odpowiedział, że nie czuje się kompetentny, aby się tym zająć, a pozycje książkowe na ten temat w Stanach już się ukazywały.

W dalszej części programu Tomasza Lisa wypowiadali się goście zaproszeni do studia w Polsce.Ich wypowiedzi można streścić tak: Celiński-narcyz, Gontarczyk-pamflecista, Girzyński-demagog. Jedynie czwarty gość, Jan Grabowski, profesor Uniwersytetu w Ottawie był konkretny i opowiedział m.in. o tym, że w ostatnim etapie Holokaustu z gett czy transportów uciekło /na ziemiach polskich/ ok. 250 tys. Żydów. Przeżyło 50 tys. Można przypuszczać, że wielu zginęło, bo zostali zadenucjowani przez polskich sąsiadów. Ale też dodał, że Polacy ulegli wtedy destrukcyjnym zachowaniom, bo i okoliczności temu sprzyjały.

Wstrząsająca była końcówka programu Lisa, kiedy to pokazano współczesną relację rozmów z mieszkańcami okolic Treblinki. Wszyscy twierdzili, że było grzebanie w ziemi, a niektórzy sąsiedzi dzięki temu się wzbogacili. W ziemi grzebali i miejscowi i przyjezdni, także z Warszawy. Straszne."...

pod tekstem komentarz volksdeutscha Amsterna vel Moomintrolla

@ Maia14
Ladnie strescilas. Zbyt szczegolowo, bo gros ludzi ogladalo.
Kto nie zdazyl, ten ma dzisiaj o 15-tej na TV Polonia powtorke.

Dla mnie ludzie z Treblinki nie byli zaskoczeniem. Mowili to samo, co i ludzie w Shoah Lanzmana. Tak samo sam fakt grzebania za zlotem, to jeszcze male piwo.

Pan Grabowski, ekspert od szmalcownictwa (ksiazki jak "Ja tego Zyda znam!"), strzelil glownego gola. Gdzie podzialo sie tych 200 tysiecy zbieglych z ghetta i transportow.
Szmalcownicy w okupowanej Polsce to jest temat na jeszcze dobre 3 generacje. Szantaz w miescie. Polowania na Zydow po wsiach.

MOOMINTROLL 222 5311 | 04.01.2011 11:30

i co tam robi Sowiniec?

maia14
Widzę, że wszyscy ogladaliśmy ten świetny program.
Z charakterystyk postaci występujących w nim najbardziej podoba mi się ta dotycząca Celińskiego.
Pozdrawiam wciąż jeszcze noworocznie.
SOWINIEC 666 36708 | 04.01.2011 11:23

na początek - materiał za tezą Grossa, ze niby - gdzie podziali się Zydzi z podaniem ilości przed i po wojnie z jednej miejscowości.
Po tym - niby z drugiej strony - nagranie "ze sprawiedliwą" - według relacji, w jej domu , wdowy z siedmiorgiem dzieci przechowało się w czasie wojny kilkunastu do kilkudziesięciu (?!) Zydów.
Wywiad = starsza pani mówi - przed wojną, co to był za antysemitzm i spiewa piosenkę grajka ulicznego "bij Zyda bij, to będziesz lepiej zył".

SPASIBA ITI :)

http://www.brasschecktv.com/page/999.html

Nie wiem co robi. Pewnie znów się dobrze bawi. W kazdym razie całe to towarzystwo oglądało jakis inny program Lisa niż ja.

A jak się potrafi bawić Sowiniec? Nie żebym kogoś chciał na siłę katować, ale jak ktoś odważny, niech sobie zajrzy na ostatni wpis galopującego majora na salonie24 z 24 wrzesnia 2009 r. A właściwie nie na sam wpis tego lewaka, którego czytać nie warto, ale na jakieś 50 ostatnich tęsknych komentarzy Sowińca. Ostatni z 31 grudnia 2010 r.

http://galopujacymajor.salon24.pl/126942,pozegnanie-z-salonem

DYŻURNY "historyk"

bo Ksiądz mu pozwolił.
Co za k...wy nie ludzie.

http://www.radiomaryja.pl/artykuly.php?id=109603

W małej wiosce Paulinów na Podlasiu stoi niewielka kapliczka z figurą Jezusa Frasobliwego. Upamiętnia dwunastu mieszkańców gminy Sterdyń, którzy w nocy z 23 na 24 lutego 1943 r. zostali bestialsko zamordowani przez Niemców za pomoc Żydom, uciekinierom ze sterdyńskiego getta. Historia ta, choć tak mało się o niej mówi, jest szczególnym świadectwem tego, że podczas drugiej wojny światowej wielu Polaków w imię miłości bliźniego, okazanej swoim sąsiadom pochodzenia żydowskiego, płaciło najwyższą cenę. Historia niezwykła, wręcz gotowy scenariusz filmowy, a jednak chyba mniej nagłośniona niż ostatnia książka pseudohistoryka Jana Tomasza Grossa.

Co postanowisz, niech się ziści,
Niechaj się wola Twoja stanie,
Ale zbaw mnie od nienawiści,
Ocal mnie od pogardy, Panie.

Witam,

słuchałeś "Kropki" Stokrotki? Będzie jak zwykle na ONET, a potem do oglądnięcia na portalu.

Nawykłam do TVN24, więc żadnych uczuć we mnie wzbudzić nie potrafią. To są funkcjonariusze na posterunku.

pozdrawiam

To są naprawdę moje słowa.
Powtarzam te słowa od siebie, powtarzam tę modlitwę od serca, muszę to robić, muszę sobie to powtarzać, gdy nóż mi się w kieszeni sam otwiera,...

Cytat: Wstrząsająca była końcówka programu Lisa, kiedy to pokazano współczesną relację rozmów z mieszkańcami okolic Treblinki. Wszyscy twierdzili, że było grzebanie w ziemi, a niektórzy sąsiedzi dzięki temu się wzbogacili. W ziemi grzebali i miejscowi i przyjezdni, także z Warszawy. Straszne."...

Straszne, gdy w TVP1, tyle lat po wojnie, ktoś organizuje spotkanie szmalcowników.
Jeszcze w 1944 roku za szmalcownictwo była kara śmierci,
Najcięższa zbrodnia,
A dzisiaj, bohaterowie polskich telewizji?

ani Ostróżki Stonóżki. To jest przecież okropieństwo. W tym czasie mam telewizor mam wyłaczony. Ale czasem, z obowiązku,...

Nie znoszę widoku hieny, która je...
Dobrze, zobaczę jeszcze dzisiaj, to akurat wystąpienie.
Chyba tylko po to, abym mogł być świadkiem na procesie.

Szanowna Pani Marylo,

Już biegnę do s24 by przeczytać złote myśli Sowińca.

Ukłony

prof. Jan Grabowski, historyk Centrum Badań nad Zagładą Żydów. Jego własne badania, z którymi my Polacy będziemy musieli się zmierzyć:

- Moje badania oparte na badaniach w archiwach pokazują, że w szerokich rzeszach polskiego społeczeństwa od 19040-41 roku nastąpiło przyzwolenie, żeby zagarniać własność żydowską - uważa Grabowski. Zaznaczył, że nie chodzi o margines, ale masy, dziesiątki tysięcy osób.

Załóżmy, że dziesiątki tysięcy to nawet całe 100.000 (słownie: sto tysięcy)
Załózmy, że wtedy Polaków było jeszcze wtedy nie wymordowanych 35.000.000 (słownie: trzydzieścipięć milionów)
Podzielmy 100.000/35.000.000 = 0,0028571428571
To jest do cholery mniej niż 0,003 To jest mniej niż 0,3%, mniej niż 0,3 procenta.
To są kurna masy?
Nóż się w kieszeni otwiera.

Ja te czasy pamiętam.
W mojej świadomości, w świadomości moich rodziców, w świadomości wszystkich ludzi których znam, szmalcownictwo było i po dziś dzień jest, było i będzie czymś wstrętnym, obrzydliwym.
Nóż się w kieszeni otwiera.

Wszyscy wiedzieliśmy i wiemy,
że w Polsce są ludzie zdemoralizowani,
są zdrajcy i sprzedawczyki,
że są dziwki, złodzieje i mordercy,
są i byli szmalcownicy i donosiciele
wysługujący się gestapo.
To prawda.

Ale to jest nieunikniony statystycznie margines.
Taki margines istnieje w każdym narodzie.
Od tego jest kryminologia,
o tym pisała Agata Christie kryminały.
O tym jest film milczenie owiec.

Ale jeśli temu facetowi z badań tak wychodzi,
że Polacy masowo rabowali, palili
i wymiotowali mieniem mordowanych narodów.
Nóż się w kieszeni otwiera.

To jest to potwarz i zniesławienie,
zasługujące na najwyższe potępienie,
a może nawet, na zbiorowe doniesienie,
podpisane przez kilka tysięcy urażonych Polaków,
dla których takie pomówienie
KRAŃCOWĄ JEST OBELGĄ.

TEN FACET OSOBIŚCIE UCZESTNICZY
W ZBRODNICZYM LŻENIU POLSKIEGO NARODU.

.."TEN FACET OSOBIŚCIE UCZESTNICZY
W ZBRODNICZYM LŻENIU POLSKIEGO NARODU"...

powinien mieć odebrane wszystkie dotacje z kasy polskich podatników i nakaz zwrotu nakładów na jego kształcenie od przedszkola.

PROF. GRABOWSKI: TAKIE SĄ FAKTY
Cholera jasna.

Tak!
Tylko w ten sposob mozna takich SS (czyt.sk....sy....)
powstrzymac przed falszywymi oskarzeniami Polakow.

Ciekawe.jak zachowalby sie polski sad?
Zlozmy sie...wynajmijmy adwokata...niech spowoduje postawienie
go przed sadem.

Szlag mnie trafia

Więc tym bardziej modlę się:
... zbaw mnie od nienawiści I ocal mnie od pogardy, Panie...

Rany, skąd Ty do tego #$^%&% !!! czerpiesz siły?

Juz miałam powędrować na wiadomy portal do owej "kropki", ale ręce odmówiły mi posłuszeństwa...:(

Skala sk**ństwa wtłaczana Polakom do mózgów jest jak ocean - niezmierzona; A ja już nie widzę u siebie siły, żeby to znosić spokojnie...dopiero dziś, mając od 5.01. w domu płytę, odważyłam sie obejrzeć "Mgłę"...


Przeczytałam całą dyskusję pod zalinkowanym przez Ciebie tekstem P. Bielińskiego na S24 i pokrętną a bezczelną polemikę niejakiego "cichutkiego" (aktywista fżp?)
Jedno zdanie Bielińskiego WARTE CYTOWANIA NIEUSTANNIE:

[cichutki: "prawda ma moc ozdrawiającą. tylko dlaczego u licha, kiedy ją słyszycie wyciągacie królika z kapelusza zupełnie nie na temat?" ]

Bieliński:  "O jakim temacie
mowa? I kto ustala temat? Tematy moich notek ustalam sam i sam decyduję o
czym napisać. Nic nie wiem o żadnym prawie, że obowiązujący temat
narzucają inii, np. niejaki Gross z USA, czy Cichutki, czy Jakiś tam
inny obywatel."

I to jest najważniejsze stwierdzenie, które Polacy mają serwować w odpowiedzi grossom !

ktoś musi spisywać kto i z kim się k...wi, aby zniszczyć godność Polaków, sfałszować historię i zmienic ofiarę w kata.

Okradli nas i wymordowali, a dzisiaj kat pomaga nas dobić. Nie dobije, ale narzędzia k..skie trzeba rozpoznać, odnotować i czekać na osądzenie i zapłatę.

Jarosław ma rację - Polska się budzi, Śpiący Rycerze pod Giewontem już dostali pierwszy bodziec do pobudki, jeszcze drzemią, ale już czujnie nasłuchując.....

Profesor Jan Grabowski u Moniki Olejnik demoluje wszystkich wrogow Jana Tomasza Grossa.

www.tvn24.pl/12603,1,kropka_nad_i.html

"Ogromne rzesze szmalcownikow..."
"Multum relacji Sprawiedliwych, ktorzy mieli problemy po wojnie..."
Ludzie zaczynaja mowic.
Oj, co to bedzie?!

W lutym ukaza sie nowe ksiazki Grossa, profesora Grabowskiego i Barbary Engelking.

http://zachariasz.dorozynski.salon24.pl/267162,na-wsi-polskiej-zyd-kojar...

Nie moge uwierzyc. Wyglada i brzmi nadrealistycznie. Czy to nie jest jakas podrobka?

czym innym.

Jak pan nie wie , z czym, niech pan poczyta ksiązki Isaaca Bashevis Singera.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Isaac_Bashevis_Singer

W twórczości ukazywał religijno-filozoficzne problemy moralne oraz konflikty środowisk ortodoksyjnych i zasymilowanych Żydów. W barwny sposób przywoływał do życia nieistniejący już świat Żydów, a zwłaszcza chasydów we wschodniej Polsce. Do arcydzieł literatury należą krótkie opowiadania Singera, odznaczające się kunsztem narratorskim, często stylizatorskim, także wnikliwym portretowaniem postaci.

On opisuje, jak żył biedny Zyd i jak był postrzegany nie tylko przez chłopa polskiego, ale i bogatych, wykształconych Zydów.

Chłop polski miał do czynienia z handlarzem starzyzną, krawcem, karczmarzem żydowskim.
Biedny chłop mieszkał obok biednego Żyda.

Jak mieszkali Zydzi ? Zapraszam do Mogielnicy, gdzie ocalały pożydowskie drewniane domy. Dlaczego żaden Zyd nie upomina sie o nie?

Wstyd się przyznać, że taka nędza w nich mieszkała? No bo jak upomnieć się o "pozydwoskie mienie" jak można wycenić dokładnie ten "majątek"?

żadna podróbka, to film nakręcony i przetłumaczony na języki świata i okolic!

Prof. Grabowski: "Na podstawie 3-letnich badań mówię o szerokiej grupie Polaków grabiących Żydów"

"Dziesiątki tysięcy Polaków włączyły się w rabowanie Żydów".

Profesor z Centrum Badań nad Zagładą Żydów stwierdza to na podstawie
tysięcy stron przeczytanych źródeł znajdujących się w archiwach
polskich, niemieckich, izraelskich czy amerykańskich.

W swojej pracy ma przedstawić przerażające, udokumentowane fakty
wyłapywania ukrywających się wśród odważnych Polaków Żydów. Miały w tym
uczestniczyć całe umundurowane, polskie formacje, np. granatowa policja,
straż pożarna na wioskach.

Niebawem ukażą się trzy kolejne pozycje książkowe będące efektem
trzyletniego projektu badawczego pt. Ludność wiejska w Generalnym
Gubernatorstwie wobec Zagłady i ukrywania się Żydów, 1942-1945
realizowanego przez zespół Centrum Badań nad Zagładą Żydów oraz
współpracowników Centrum. Całość projektu zwieńczy zbiorowe wydawnictwo,
które do rąk czytelników trafi wiosną 2011 r.







Tymczasem już w lutym br. ukażą się dwie książki z tego cyklu



* Barbara Engelking, JEST TAKI PIĘKNY SŁONECZNY DZIEŃ ... Losy Żydów szukających ratunku na wsi polskiej, 1942-1945

* Jan Grabowski, JUDENJAGD. Polowanie na Żydów, 1942-1945. Studium z dziejów pewnego powiatu

Wyławianie ludności żydowskiej z kontekstu relacji międzyludzkich panujących w czasie II wojny, którego dokonuje Gross, jest nieuczciwym nadużyciem – mówi portalowi Fronda.pl prof. Jan Żaryn.

Fronda.pl: Czy Pana zdaniem uprawnioną tezą jest stwierdzenie, że Polacy ukrywali Żydów w czasie II wojny światowej ze względów finansowych?

Prof. Jan Żaryn*: Znane mi relacje, szczególnie polskie, ewidentnie zaprzeczają tej tezie. Podstawową motywacją widoczną w polskich postawach – tych dobrych – jest chrześcijaństwo i nakaz sumienia, by pomagać bliźniemu. To zostało skonfrontowane ze strachem, wynikającym z restrykcyjnego prawa okupacyjnego. Ono mówiło, że każda pomoc udzielona Żydom może być zagrożona utratą życia, śmiercią najbliższych. Ludzie mieli świadomość, że jakikolwiek przejaw miłosierdzia – od przekazania kromki chleba po ukrywanie Żydów – może skończyć się śmiercią. Po stronie polskiej istniała wewnętrzna trauma wynikająca ze spotkania z osobą potrzebującą pomocy. W tej traumie widoczna jest również obawa przed donosicielstwem, sąsiadów, czy obcych ludzi. Ludzie ukrywający Żydów nie wiedzieli, jak zareaguje ich otoczenie, gdy będzie podejrzewało, że pomagają oni Żydom.......

..."Polska z własnej woli tworzyła dla Żydów dogodne warunki bytowania?

Podtrzymywanie samorządności polskich Żydów wspierał tzw. traktat mniejszościowy narzucony Polsce. On został odrzucony przez II RP w 1932 roku przez ministra Augusta Zaleskiego. Jednak do tego momentu Żydzi mieli międzynarodowe prawo, na które mogli się powołać. Miało to oczywiście swoje minusy, ponieważ wiązało się z donoszeniem na własne państwo, wspieraniem niechęci między Polakami i Żydami."...

http://fronda.pl/news/czytaj/warsztat_grossa_jest_na_zenujacym_poziomie

"Inspiracją do powstania najnowszej książki był artykuł, jaki ukazał się trzy lata temu w "Gazecie Wyborczej". Piotr Głuchowski i Marcin Kowalski opisali w "Gorączce złota w Treblince" jak tereny wokół obozu koncentracyjnego były przekopywane przez poszukiwaczy kosztowności, którzy rozgrzebywali prochy zmarłych."....

http://www.rp.pl/artykul/55362,598065.html

Zdjęcie z najnowszej książki Jana Tomasza Grossa jest chyba najsłynniejszą fotografią w Polsce. Według autora przedstawia "najprawdopodobniej" wieśniaków, którzy rabowali zbiorowe mogiły Żydów zamordowanych w Treblince. Mamy wątpliwości, czy Gross się nie myli.

Byliśmy w obozowym muzeum, oglądaliśmy zdjęcie, szukaliśmy autora. Fotografia jest pożółkła, niewiele większa od paczki papierosów. Jej właścicielem był Tadeusz Kiryluk – wieloletni kierownik muzeum. Twierdzi, że przekazał mu ją w latach 60. Lucjan Sikora, dróżnik z Poniatowa: – Objaśniał, że zdjęcie przedstawia ludzi, których skrzyknął do uporządkowania szczątków na terenie obozu . Dróżnik nie żyje. Ślad się urywa.

Dziennikarze "Gazety Wyborczej" dostali fotografię od Kiryluka. Oni pierwsi ją opublikowali, wraz ze wstrząsającym reportażem o tym, co działo się w czasie wojny i po niej w Treblince. Według ich informacji zdjęcie przedstawia kopaczy: "w chłopskich kieszeniach były złote pierścionki i żydowskie zęby".

Reporterzy piszą, że wieśniacy z fotografii zostali pojmani podczas akcji jednostki z Ostrowi Mazowieckiej. Dokładniejszy opis operacji przeciwko hienom odnalazła w archiwach historyczka Martyna Rusiniak. Pojawia się tam data 4 marca 1946 r. W roczniku "Życia Warszawy" sprawdziliśmy pogodę: przymrozki, temperatura w okolicy zera, zatory lodowe na rzekach. Tymczasem ludzie na fotografii ubrani są w letnie rzeczy. Iwona Sobierajska, ekspertka z Muzeum Wojska Polskiego, mówi, że uzbrojeni ludzie na fotografii to raczej milicjanci niż żołnierze. Jeszcze trop wskazujący na milicję. Na odwrocie zdjęcia zanotowane jest nazwisko Tadeusza Krasnodębskiego i słowo: PKS. Krasnodębski, zanim zaczął wozić ludzi autobusami, był milicjantem. Zdjęcie dostał od kolegów z MO? Krasnodębski nie żyje, rodzina nie wie.

Możliwe, że zdjęcie nie dokumentuje obławy na kopaczy, ale inne wydarzenie. Kierownik muzeum Edward Kopówka przypuszcza, że może przedstawiać porządkowanie terenu. Zachowały się dokumenty, że miejscowi brali udział w takich pracach. Być może w ogóle nie chodzi o Treblinkę? Po wojnie wieśniacy byli zmuszani do udziału w ekshumacjach czerwonoarmistów.

Nie ma wątpliwości, że po wojnie dochodziło do rozkopywania żydowskich mogił w Treblince. Świadczą o tym relacje i dokumenty, które zachowały się w archiwach. Pytanie, czy akurat to zdjęcie jest tego dowodem?
Rzeczpospolita

Performer polskiej historiografii. "Gross jest przede wszystkim Polakiem".

http://www.wpolityce.pl/blog/post/6166/Performer_polskiej_historiografii...

Znamienne, że kwestią stosunków polsko-żydowskich Gross się zajął dopiero w drugiej połowie lat 80. Wcześniej jego prace dotyczyły Polaków pod okupacją sowiecką. Szczególnie na uwagę zasługuje opublikowana w roku 1983 wspólnie z Ireną Grudzińską (ówczesną żoną) książka „W czterdziestym nas Matko na Sybir zesłali – Polska a Rosja 1939-42", zawierająca wybór świadectw Polaków deportowanych w głąb ZSRR przez sowieckich najeźdźców. Poruszanie takich spraw w kraju, w którym stosunek kręgów akademickich do Związku Sowieckiego był niejednoznaczny, można uznać za przejaw nie tylko nonkonformizmu, ale i polskiego patriotyzmu. W roku 1984 Gross wydał w USA „Poland's self-limiting revolution" Jadwigi Staniszkis. Temat stosunków polsko-żydowskich pojawił się dopiero wtedy, gdy socjolog – jak sam twierdzi – trafił na notatkę legendarnego kuriera z Warszawy Jana Karskiego, który pisał w niej o „bezlitosnym stosunku mas społeczeństwa polskiego do Żydów w czasie wojny".

I teraz wrócmy do wczesnej młodości Grossa. Jego macierzyste środowisko to Adam Michnik i Klub Poszukiwaczy Sprzeczności, a więc ludzie postrzegani jako dzieci czerwonej nomenklatury, zbuntowane przeciwko rodzicom za niezrealizowanie szczytnych obietnic socjalizmu. Tyle że przypadek Grossa jest inny. Jego rodzice nie byli, w przeciwieństwie do innych „komandosów", aparatczykami totalitarnego państwa. Gross jest typowym przedstawicielem Pokolenia'68, lecz w wymiarze znacznie szerszym niż polski – w wymiarze wręcz globalnym. A skoro tak, to jego uczestnictwo w marcowej rewolcie studenckiej było podyktowane nie tylko rewizjonistycznym odrzuceniem peerelowskiego modelu socjalizmu. Było podyktowane także tym, co się stało udziałem rówieśników Grossa na Zachodzie – buntem przeciwko wszelkim świętościom, hierarchiom, autorytetom.

Kiedy autor „Strachu" natrafił w archiwum Instytutu Hoovera na notatkę Karskiego być może pomyślał, że staje przed szansą przeżycia drugiej młodości – przeżycia roku 1968 na nowo, ale w kontekście bardziej zachodnim. Dzieje Polski postanowił potraktować jako obiekt swoistego performance'u. Trzeba bowiem brać pod uwagę to, że Gross nie jest historykiem. Jego „Sąsiedzi" zostali uhonorowani Nagrodą Literacką Nike – wyróżnieniem z dziedziny literatury, a nie historiografii. W takim przypadku ważniejsza jest „narracja" niż fakty. Istotne są emocje, jakie wywołuje dane dzieło. Nie chodzi tu o dociekanie prawdy.

Gross jest więc postmodernistycznym dekonstruktorem mitów swojej wspólnoty narodowej. Za taki mit należy uznać przeświadczenie o tym, iż Polacy to naród bohaterów i męczenników, naród, który w czasie drugiej wojny światowej nie miał swoich Petainów i Qusilingów, naród, który na przestrzeni minionego tysiąclecia był na tle reszty Europy niewinny. Gross pod tym względem podobny jest do Noama Chomsky'ego i Normana Finkielsteina, żydowskich intelektualistów kalających – jak uważają ich krytycy – własne gniazdo. Chomsky i Finkielstein jako Żydzi oskarżają Izrael o zbrodnie ludobójstwa. Kiedy Grossa pod niebiosa wynoszą osoby, którym można byłoby zarzucić polonofobię, to Chomsky'ego i Finkielsteina chwalą ludzie o opinii antysemitów.

Wreszcie można odnieść wrażenie, iż kwestia stosunków polsko-żydowskich jest przez Grossa rozpatrywana w postmodernistycznym dyskursie „mniejszościowym". Polacy i Żydzi to nie są kategorie narodowe czy historyczne, lecz kulturowe. Polacy to jedynie przejściowy kostium opresywnej patriarchalnej cywilizacji białego męskiego szowinisty, natomiast Żydzi stanowią przejściowy kostium prześladowanych mniejszości: kobiet, ludności kolorowej, homoseksualistów (u Chomsky'ego i Finkielsteina jest odwrotnie: Żydzi są katami, a Palestyńczycy ofiarami).

Tak więc Gross to po prostu polski performer, tyle że performer w dziedzinie historiografii. Jedni performerzy delektują się maczaniem krucyfiksu w urynie, innych zaś kręci rzucanie brutalnych, bulwersujących oskarżeń pod adresem rodaków, które wywołują szok i oburzenie. Na debatę historyczną z prawdziwego zdarzenia i zbiorowy rachunek sumienia nie ma co jednak liczyć.

Wyborcza (rakiem) wycofuje się z opisu zdjęcia z Treblinki i (półgębkiem) odcina się od Grossa. Co zrobi wydawnictwo "Znak"?

Fot. wPolityce.pl

Wystarczyła jedna wyprawa reporterska dziennikarzy "Rzeczpospolitej" Michała Majewskiego i Pawła Reszki, żeby wykazać fałszywość całej "narracji" Jana T. Grossa przedstawionej
w jego książce "Złote żniwa". Książce, która buduje tezę o masowym
bogaceniu się Polaków na holocauście i równie masowym udziale w
grabieniu mienia żydowskiego i żydowskich grobów (ofiar mordów
niemieckich) po wojnie.

Przypomnijmy co ustalili reporterzy "Rz". Opisaliśmy to w tekście "Kolejne wątpliwości co do rzetelności Grossa. Czy z ludzi porządkujących groby ofiar zrobił haniebnych "kopaczy"?

http://www.wpolityce.pl/view/6556/Wyborcza__rakiem__wycofuje_sie_z_opisu...

Nie czytam gw od lat, więc o artykule i zdjęciu dowiedziałam się dopiero nie dawno z netu. Nawet obejrzałam program Lisa i wtedy, po raz pierwszy, zobaczyłam zdjęcie. Przeżyłam szok - no, jak to, to zdjęcie, SAMO zdjęcie - jest powodem napisania oszczerczej, ohydnej książki? Ale prawda okazała się nawet ciekawsza - przecież to gw rozpoczęła kampanię oszczerstw. Kilka tygodni temu dowiedziałam się, że lata temu gw opisało rzeczywistość na podstawie informacji o zdjęciu. Kim jest szef gw? Z wykształcenia historyk, osoba wpływowa, powszechnie uważana za intelektualistę i co ten pan robi, gdy przynoszą mu artykuł lub samą informację? Nie wiem, co robi Michnik, wiem, co zrobiłby intelektualista, historyk, Polak, lub choćby ktoś świadomy polskiej racji stanu i odpowiedzialności gazety, która uważana jest za największą w Polsce. Otóż, taki ktoś mówi - opieramy się na historycznych badaniach - IPN, PAN, pracach naukowych etc - jeżeli nie dotarli - co jest niemożliwe, to HISTORYK, sam przeprowadza krytyką dokumentu jakim jest zdjęcie /czynność wykonywana przez studentów na zajęciach z metodologii/ i drukując wyniki, podpisuje się pod tymi badaniami imieniem i nazwiskiem! Tymczasem - mamy, to co mamy. I takie szkalowanie poszło BEZ ECHA w Polskę i świat.
Przepraszam, że wypowiedź trochę chaotyczna ale się zdenerwowałam. Jeżeli nic innego to właśnie ten ohydny atak na Polaków powinien zakończyć karierę pana redaktora w Polsce.

problem w tym, że KŁAMSTWA Grossów otrztymuja oprawę medialną, konferencje.
A ci, którzy prostują te kłamstwa, są zamilczani.

Zamykani w małych salkach bez mozliwości dotarcia do szerokiego grona odbiorców.

Odbiorców w Polsce i w swiecie.

Bo kłamstwo Grossa jest nagłasniane w świecie i propagowane.

to akurat polskojęzyczna stacja ITI i jego organ zrobił zadymę wokół gniota Grossa , a nie żaden Zyd.

I prosze mi tu o żadnych "pożogach" nie pisac, bo to sie źle kojarzy, szczególnie dzisiaj.

ITI jest własnością tej nacji, a pożoga nadejdzie od Boga i nie moja w tym zasługa .
Pozdrawiam

Ale martwi mnie fakt, że ludzie tacy jak Jerzy Robert Nowak, który prostował kłamstwa Grossa z poprzedniej jego książki nie był partnerem dla polskich albo raczej "polskich" mediów publicznych - a powinien. Dobrze, że Radio Maryja udostępniało mu antenę. Myślę, że ci, którzy tak owocnie wspierają oszczerstwa Grossa przekroczyli granicę, ciekawe czy tym razem Polacy zareagują ostro i zdecydowanie. Choć mam wrażenie, że oszczercy sondowali naszą cierpliwość: najpierw byli "Sąsiedzi", później "Strach" - za każdym razem NIE POTRAFILIŚMY obronić naszej prawdy. A że jest z nami źle może świadczyć budżetowe finansowanie Żydowskiego Instytutu Historycznego, to z niego wywodzi się pani Cała z jej chorym pomysłem holocaustu, którego dopuścili się polscy chłopi, czy historyk /nazwiska nie pamiętam/ który w programie Lisa WSPARŁ oszczerstwa Grossa - dopiero teraz uświadomiłam sobie głębię manipulacji - bo przecież Lis nie zapytał żydowskiego historyka o badanie naukowe i krytykę /zewnętrzną i wewnętrzną/ samego zdjęcia. Nie wydaje mi się, że Polacy muszą koniecznie łożyć ze swoich podatków na tak oszczerczą i kłamliwą instytucję.

T. Lis jest na antenie telewizji publicznej, utrzymywanej z podatku zdzieranego od Polaków.
Dlatego napisaliśmyList w sprawie zapowiadanej likwidacji kanału TVP HISTORIA

Przypominam o dintojrze, jakiej dokonano na Pospieszalskim i Stankiewicz za dokument Solidarni2010.

Dzisiaj po dwudziestej z rozpaczą szukałem pilota, aby jak najszybciej wyłączyć Monikę Olejnik rozmawiającą ze sz. Tomaszem Nałęczem. Ten potwór w damskiej skórze śmiał zadać pytanie o wrażenia jej rozmówcy o programie z udziałem prow. Jana Grabowskiego. Sz. Tomasz Nałęcz zwijał się i prężył, by składać prow. Janowi Grabowskiemu wyrazy szacunku i uznania jego niebywałego dorobku naukowego. A gdy z ust prezydenckiego Ministra, doradcy i zausznika spłynęły już wyrazy urzędowego wyniesienia autorytetu tego prow. pod niebiosa, prezydencki Minister podjął się delikatnego złagodzenia tez prow. Jana Grabowskiego. Mówił, że to być może nie główny nurt, ale szeroki margines,...
To było najbardziej obrzydliwe.
Co za sz.

Ta haniebna, antypolska propaganda ma wsparcie gabinetu najwyższej polskiej władzy, gabinetu polskiej głowy państwa.

Czy to nadaje się do komentowania?
To jest po prostu wstrętne.
Ohydna, parszywa obrzydliwość.

.."Ohydna, parszywa obrzydliwość. "... takie ma zadanie i płatne zajęcie Monika O., takie samo ma Nałęcz. A, że do tego są oboje obrzydliwi, mali i ohydni?

To nas podwójnie odrzuca od tv.

pozdrawiam

"Podstawą wystąpienia Zarządu TVP do Rady Nadzorczej w tej sprawie był brak akceptacji widzów wyrażony wynikami oglądalności. Rada Nadzorcza nie oceniała zawartości programowej TVP Historia."
Bo chciałabym zadać pytanie /myślę, że je sformułuję jako mail i roześlę po znajomych do wysłania zarządowi TVP/ w jaki sposób zarząd tvp ZADBAŁ o to by kanał tvp historia docierał do jak najszerszego grona Polaków, szczególnie tych, którzy przez lata uczciwie opłacali abonament????? Niech zarząd UDOWODNI takie działanie.
Jasnym jest, że w sieciach kablowych tvp historia mogła być w ofercie pełnego lub rozszerzonego pakietu. Ale co z tymi, którzy opłacając abonament mieli / z różnych względów, często finansowych/ dostęp jedynie do ograniczonego pakietu? Na moim osiedlu taki pakiet dostarcza UPC i oprócz tvp1, tvp2, tvp info, tvp polonia, jako "bonus" dodatkowymi programami są: kanał reklamujący upc, polsat i kanał rosyjski. Więc na jakiej podstawie kryterium oglądalności legło u podstaw oceny i zmiany? Kto pozwolił zarządowi pisać o braku akceptacji kanału telewizyjnego, jeżeli nie zrobiono NIC, by tvp historię UDOSTĘPNIĆ Polakom opłacającym ABONAMENT????????????

w duzych miastach sa kablówki, a jak duzy obszar Polski i ABONENTÓW odbiera TVP tylko z anten naziemnych, gdzie W OGÓLE nie ma dostępu do TVP HISTORIA, ani do TVP KULTURA?

Najpierw rzeczywiście policzmy dostępność.
A po wtóre, w moim domu ta właśnie Historia oglądana jest bardzo często, ale nigdy nie byliśmy o to pytani.
Po trzecie, Historia była uruchamiana jako tak zwany kanał tematyczny, taka miała być strategia konkurowania ze stacjami "komercyjnymi", kanał tematyczny z definicji musi mieć mniejszą oglądalność, ale akurat ten kanał jeśli miał mniejszą oglądalność, bo co najmniej 80% telewiidzów nie miało do niego żadnego dostępu, a często nawet wiedzy o jego istnieniu.

Wymyślili sobie nazewnictwo, prawda? Oczywiście po to, by być "zwolnionym" od inwestycji w jego emisję. właśnie tam, gdzie nie ma kabli. Ale tego programu NIE MA nawet w kablach /pisałam o tym/. No nic - jutro wyślę przygotowane maile i poproszę o rozesłanie do znajomych, bo to się w głowie nie mieści!!

Książka Jana Tomasza Grossa wciąż wzbudza wiele reakcji. Na portalu
społecznościowym Facebook właściwie się zaczęło. Powstała tam specjalna
strona, na której ogłoszono bojkot najnowszej książki Grossa "Złote
żniwa", a także bojkot Wydawnictwa ZNAK, które tę kiążkę wydało.
Aktualnie już niemal dwa tysiące internautów wpisało się na tę stronę
jako osoby popierające. Za Facebookiem apele o bojkot pojawiły się na
wielu stronach internetowych.

Ostatnio do bojkotu przyłączyła się także księgarni internetowa Multibook.pl. Portal Prokapitalizm.pl opublikował oświadczenie księgarni, w którym jego właściciel, Paweł Toboła-Pertkiewicz zapowiada m.in, że "odpowiadając
na apel licznych środowisk patriotycznych i naukowych oświadczamy, iż
od tej chwili w ofercie księgarni internetowej www.multibook.pl nie
będzie książek wydawnictwa “Znak”. Wszystkie one będą widoczne wciąż na
stronie, ale bez możliwości dodania do koszyka. W opisie książek
znajdzie się niniejsze oświadczenie tłumaczące naszą decyzję...".

Całe oświadczenie...

założycielem Izraela
http://www.naszawitryna.pl/ksiazki_40.html

Brawo wydawnictwo Znak! Zdjęcia "żniwiarzy" nie broni nawet "GW", warsztat naukowy wyśmiany - ale książka już się drukuje...

http://www.wpolityce.pl/view/6759/Brawo_wydawnictwo_Znak__Zdjecia__zniwiarzy__nie_broni_nawet__GW___warsztat_naukowy_wysmiany___ale_ksiazka_juz_sie_drukuje____.html

Wydawnictwo
Znak anonsuje na swojej stronie internetowej książkę Jana Tomasza
Grossa pt. "Złote żniwa. Rzecz o tym, co się działo na obrzeżach zagłady
Żydów".

Podtytuł "na obrzeżach zagłady Żydów" można uznać za znaczące
ustępstwo wobec Polaków, bo przecież każdy cywilizowany Europejczyk już
wie, że Zagładę zrobili "naziści" (dziś nie wiadomo już, gdzie
mieszkali) oraz Polacy.

Historycy na książce Grossa nie zostawili suchej nitki. Profesor Jan
Żaryn w rozmowie z "Polską the Times" tak recenzował ten utwór:

Z mojej perspektywy "Złote żniwa" są książką, która w ogóle nie jest
warta dyskusji. Jest tak dalece pozbawiona kontaktu z rzeczywistością
historyczną, że trudno odnosić się do zawartych w niej tez.

Pani Maryla zamieściła link ("List w sprawie zapowiadanej likwidacji kanału TVP HISTORIA"), który właściwie powinien pojawiac się w większości poruszanych na tym Forum tematów. Wydaje mi się, że temat likwidacji TVP HISTORIA jest chyba na zupełnym marginesie uwagi szanownych Uczestników BM24. Tymczasem jest to istotny i potężny cios w podstawy świadomości narodowej organicznie przecież związanej ze świadomością historyczną. Przy tak burzliwych i długich dyskusjach na tym forum, polegających na przekonywaniu przekonanych, przyznam zaskoczony jestem tym brakiem zainteresowania. Nie chcę tutaj powtarzać swoich argumentów zamieszczonych w projekcie i komentarzach pod Listem BM24, ale w tym przypadku istotnie warto byłoby nadsyłaniem listów do TVP wymusić przynajmniej relację jak to TVP "intensywnie" pracowała nad udostępnieniem emisji HISTORII. Bo prawda jest taka, że np. olewała udostępninie kanału UPC aż do zeszłego roku mimo wielu protestów ( także mojego ). Czyli nie była dostępna ( z winy TVP S.A. ) w ofercie jedego z 2 najważniejżych dostawców w Posce - UPC, przez prawie cały okres istnienia kanału. Tak więc pojawiła się w tej ofercie tuż przed podjęciem decyzji o likwidacji !!! Jest więc zwykłą świńską manipulacją zwalanie przyczyn "słabej oglądalności" na brak zainteresowania telewidzów. To w związku z komercyjnymi argumentami ale przecież istnieje jeszcze ustawowy obowiązek nadawcy publicznego dotyczący "misji publicznej". Z tego już polityczni macherzy delegowani z PO i zatrudnieni w strukturach TVP już się nie tłumaczą, uważając przeciętnego odbiorcę za debila oszołomionego serialami i tańcami na lodzie. A że nie tacy odbiorcy będą chronić i budować Polskę, to właśnie nadzieja "reformatorów TVP" i beneficjentów ogłupienia jak największej ilości potencjalnych wyborców PO/SLD. A także nadzieja naszego "Ałtorytetu", który dziś nawołuje do rozpędzenia całego "towarzystwa z IPN". Chodzi bowiem o to, by polską historię reprezentowała "prawda historyczna" Grossa i byłych aparatczyków PRLu, wyczerpując limit czasowy tematów historycznych w nowym kanale "DOKUMENT".

Moj list otwarty do Wydawnictwa Znak 2011-02-03

Wczoraj wysłałem do Zarządu "Znaku" następujący list.

Szanowni Państwo!

Siostra cioteczna mego Ojca, śp. Maria Odud, rodem z Korościatyna k. Monasterzysk na Tarnopolszczyżnie, z narażeniem życia uratowała w czasie II wojny światowej, Żyda Teofila Finkelperla, późniejszego skrzypka Filharmonii Krakowskiej. Za swój bohaterski czyn nigdy nie otrzymała medalu "Sprawiedliwy wśród narodów świata", choć jej rodzina w tym kierunku czyniła wiele starań.

Z kolei inny mój krewny, ks. prałat Leon Isakowicz, ormiańskokatolicki proboszcz ze Stanisławowa, ratował Żydów, wystawiając im w czasie okupacji niemieckiej katolickie metryki. Podobnie czynił jego zwierzchnik, ks. infułat Dionizy Kajetanowicz ze Lwowa, ostatni administrator ormiańskokatolickiej archidiecezji w Lwowie i proboszcz tamtejszej parafii katedralnej. Za tę pomoc został przez Niemców wtrącony do więzienia. W 1944 r. aresztowało go równiez NKWD, choć z innych powodów. Zmarł z wycieńczenia w 1954 r. w radzieckim łagrze Abież pod Kołymą. Obaj duchowni nigdy też za swoje czyny nie otrzymali medalu "Sprawiedliwy wśród narodów świata".

Z powyższych powodów przeczytałem maszynopis najnowszej książki Jana Tomasza Grossa, spodziewając się, że będzie to rzetelna praca naukowa o postawach Polaków wobec Żydów. Niestety po uważnej lekturze przekonałem się, że publikacja ta nie ma nic wspólnego z poszukiwaniem prawdy historycznej. Co więcej, zawiera ona tak ogromną ilość przekłamań i demagogicznych sformułowań, że ma ona wyłącznie charakter paszkwilu, nasączonego osobistymi fobiami autora. Szczególnie szokujące są oskarżenia pod adresem ks. kardynała Adama Stefana Sapiehy, który w czasie okupacji okazał się autentycznym "Księciem Niezłomnym".

Jako autor dwóch książek wydanych w "Znaku" wstydzę się więc za Wasze Wydawnictwo, zwłaszcza, że ów intelektualny gniot macie Państwo zamiar wydawać wraz książkami Ojca Świętego Benedykta XVI. Szczególnie wstydzę się za rodzinę Wożniakowskich, która od wspomnianego metropolity krakowskiego, jak i jego następców, doznała tyle dobra.

Swoje opinie wyraziłem w felietonie pt. "Antypolonizm", zamieszczonym w jednym z numerów "Gazety Polskiej".

http://www.isakowicz.pl/index.php?page=news&kid=88&nid=3682

oraz w wczorajszym wpisie na blogu pt. "Maszynopis Grossa krąży po Krakowie".

http://www.isakowicz.pl/index.php?page=news&kid=8&nid=3748

i w dzisiejszym pt. "Publikuję tekst Grossa o Kościele i kardynale Sapieże".

http://www.isakowicz.pl/index.php?page=news&kid=8&nid=3750

Na temat meandrów Wydawnictwa pozwolę sobie jeszcze raz wypowiedzieć się , gdy już niedługo nastąpi promocja książki Romana Graczyka, której Państwo tak bardzo baliście się wydać u siebie.

Uważam, że w chwili obecnej nasze drogi ostatecznie rozeszły się. Proszę więc, aby na mój adres nie przesyłać żadnych zaproszeń i informacji wydawniczych.

Na mój list, który ma charakter otwarty, nie oczekuję żadnej odpowiedzi.

Żegnam

ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski

http://www.isakowicz.pl/index.php?page=news&kid=8&nid=3758

dziękujmy Panu Bogu za takich pasterzy, jak ks Isakowicz-Zaleski, świadczą prawdę.

pozdrawiam

Jestem przekonany, ze takich mamy większośc.
No ale przecież Michnik innego rodzaju hierarchów potrzebuje, a pRezydent nie wziął do Kapituły Orderu księdza Isakowicza-Zaleskiego, ale znanego z miłości do napojów wyskokowych byłego szefa Centrum Solidarności ks. Ziembę.

Niestety, społeczeńswto jest otumanione. Udało się wmówić ludziom, że wymieszanie pasterzy na złych i dobrych idzie po równo.

http://www.newsweek.pl/artykuly/sekcje/spoleczenstwo/zginal-ratujac-zydo...

Antoni Kotowski właściwie już nie wierzy w sprawiedliwość. Jakże
to tak – zastanawia się przy stole w odnowionej niedawno kuchni –
przecież wszystko jest czarno na białym. Na stole plik dokumentów i
rozrzucone zdjęcia. Na jednej fotografii trzy trumny zbite ze zwykłych
desek. Leżą w nich dziadkowie i wujek. Zginęli za czarny chleb, którym podzielili się z Żydami. Okna
kuchni Kotowskiego wychodzą na zabielone śniegiem pola. Wtedy, w lutym
1943 roku, też było biało. Tylko miejscami śnieg zrobił się czerwony.

Fot. PAP

Odwaga






Irena Steinfeldt, dyrektorka oddziału Sprawiedliwi wśród Narodów Świata
Instytutu Yad Vashem w Jerozolimie: – Pomysł przyznawania tytułu
powstał z głębokiego pragnienia samych ocalonych, jak i całego narodu
żydowskiego, by uhonorować nie-Żydów, którzy ryzykując życie, ratowali
Żydów w czasie Holokaustu. Każdy przypadek badamy osobno. Weryfikujemy i
sprawdzamy. Nie stosujemy czarno-białych standardów.


Antoni Kotowski, rocznik wczesnopowojenny, poznawał historię rodziny
przez dziurkę od klucza. Ojciec, Czesław Kotowski, nigdy nie chciał o
niej mówić. Gdy przyjeżdżała do nich ciotka, zamykała się z ojcem w
pokoju i prowadzili długie rozmowy. Często kończyły się wspólnym
płaczem. Antoni słyszał wszystko przez drzwi. Zanim dorósł, wiedział
już, że babcię, dziadka i wujka zabili Niemcy za pomaganie Żydom w czasie wojny. Mieszkali
w Paulinowie, wsi przy majątku. Opodal był las. Ukrywali się w nim
uciekinierzy z getta w pobliskiej Sterdyni. Dwaj bracia, Szlojne i
Szymel, przychodzili do wsi po jedzenie. Na noc stajenny wpuszczał ich
do stajni w majątku. Któregoś dnia z Szymelem przyszedł obcy. Podawał
się za francuskiego Żyda, uciekiniera z transportu do Treblinki. Babka
Antoniego przegoniła obu, zabraniając Szymelowi przyprowadzać
nieznajomych. Ale Szymel zaraz wrócił sam, wysłany zapewne przez
„Francuza”. I dostał, jak zawsze, pół czarnego chleba.


Po pewnym czasie obcy zniknął. W okolicy zaczęły się pojawiać niemieckie
patrole. Czesław natknął się na jeden z nich, gdy szedł do gorzelni.
Dwuszereg Niemców rozstąpił się, puszczając go środkiem. Wtedy rozpoznał
w jednym z Niemców owego obcego. Ich spojrzenia się spotkały. W nocy z
23 na 24 lutego 1943 roku dwa tysiące niemieckich żołnierzy urządziło
obławę. Dzięki szpiclowi wiedzieli, kogo ukarać za pomaganie Żydom.
Józefa Kotowskiego z żoną zastrzelili w domu. Jednego z ich synów
zabrali do lasu i tam zabili wraz z innymi mieszkańcami. Zginął też
stajenny, który wpuszczał Szlojne i Szymela do stajni. Niemcy
rozstrzelali 12 osób. Czesław Kotowski ocalał, bo sąsiedzi ostrzegli go o
obławie.


– Dopiero pod koniec lat 80. ojciec opisał naszą rodzinną tragedię w
liście do Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich – opowiada Antoni
Kotowski. – Świadkowie, sąsiedzi z Paulinowa, jeździli do Lublina, żeby
zeznawać. Dokumenty trafiły do Jerozolimy. Ojciec nie chciał żadnych
pieniędzy ani nagród. Tylko żeby jakoś uhonorować ofiary mordu. Zginęli przecież za to, że się podzielili chlebem z Żydami.

• Jednak poznamy historię kontaktów „Tygodnika” z SB

  

  23
  lutego w księgarniach pojawi się książka Romana Graczyka o inwigilacji
  środowiska „Tygodnika Powszechnego” przez SB. Opublikowania tej książki
  odmówiło autorowi krakowskie wydawnictwo „Znak”, związane z „TP”.

  więcej…

Gross zmniejsza liczbę ofiar

Dyskusja, która od początku stycznia toczy się wokół zapowiadanej na
marzec książki Jana Tomasza Grossa i Ireny Grudzińskiej-Gross "Złote
żniwa", dotąd opierała się na tekście przed pracami redakcyjnymi.
Dopiero we wtorek wydawnictwo Znak przedstawiło ostateczną wersję
książki. W porównaniu z wersją "surową" autor i redaktorzy dokonali
kilku zmian.

Jedną z ważniejszych jest zmiana szacunków autorów
dotyczących liczby Żydów zamordowanych "przez sąsiadów i współobywateli
na terenach rdzennie polskich". W pierwotnym tekście znalazło się
sformułowanie "między 100 a 200 tysięcy". W ostatecznej wersji książki
liczbę Żydów wymordowanych przez Polaków Grossowie oceniają na
"kilkadziesiąt tysięcy". W przypisie do akapitu z tymi liczbami autorzy
odwołują się do artykułów, które w styczniu ukazywały się w polskiej
prasie - wywiadów z Barbarą Engelking, Janem Grabowskim, Jackiem
Leociakiem - pracownikami Centrum Badań nad Zagładą Żydów Instytutu
Filozofii i Socjologii PAN, którzy, podkreślając, że opisywane przez
Grossów przypadki prześladowania i grabienia Żydów przez Polaków miały
miejsce, z dystansem odnosili się do podawanych przez niego liczb.

W
porównaniu z pierwszą wersją tekstu pozostałe zmiany są mniej znaczące.
Główną tezą "Złotych żniw" jest stwierdzenie, że normą w polskim
społeczeństwie czasów okupacji było tropienie i wynajdowanie
ukrywających się Żydów oraz czerpanie zysków z Holokaustu.

Woźniakowski to gnida i zwykła cholera
Która się panoszy w Polskim Kraju
Trzeba go przegonić do żydowskiego raju
Tam zazna od nich przyjemności
A stąd jak nie ucieknie dostanie po kości
Pozdrawiam

"Danuta Skóra dodała, że z przeprowadzonych ostatnio badań wynika
 niewielki spadek poziomu nastrojów antysemickich w Polsce. - Jeśli ta 
książka przyczyni się do tego, że trend się odwróci, to będzie nasza 
porażka..." 

Zawiadomienie do prokuratury w sprawie Grossa 2011-02-06

Nadesłane przez Internautów.

Wrocław, dnia 24 stycznia 2011 r.

Tadeusz Świerzbiński

(adres do wiadomości prokuratury)

Zawiadomienie Obywatelskie

Prokuratura Generalna

ul. Barska 28/30
02-315 Warszawa

Zawiadamiam o zamiarze popełnienia przestępstwa przez :

1. Jana Tomasza Grosssa, Princeton University , 129 Dickinson Hall, Princeton, NJ 08544-1017

2. Jana Grabowskiego, Université d’Ottawa ,155 Séraphin Marion Street, room 214 , Ottawa, Kanada

3.Prezesa Zarządu Społecznego Instytutu Wydawniczego „Znak” sp. z o.o , ul. Kościuszki 37, 30-105 Kraków , Henryka Woźniakowskiego

- polegającego na publikowaniu książek szkalujących Polskę i wszystkich Polaków zapowiedziane w programie "Tomasz Lis na żywo". TVP 21.50, poniedziałek 3 stycznia 2011 r.

Dobre imię Polski jest dobrem wspólnym Polaków i dobra te już w przeszłości(książka „Strach”)zostały przez Jana Tomasza Grosa i Wydawnictwo „Znak” powaznie naruszone czego dowodem jest publikacja na portalu internetowym Facebook tekstu „J hate Poland” , czyli „Nienawidzę Polski”.

Ze względu na ogromną szkodliwość społeczną zamierzonych czynów, wnioskuję o wszczęcie postępowania wyjaśniającego i ewentualnego postawienia zarzutów ww. osobom .

„Ponosimy winę za Polaków, którzy mordowali Żydów”

ENGELKING-BONI: KOŚCIÓŁ NIE UDOSTĘPNIA ARCHIWÓW

http://www.tvn24.pl/0,1692219,0,1,8222ponosimy-wine-za-polakow--ktorzy-mordowali-zydow8221,wiadomosc.html

Fot. TVN24"Ponosimy winę za morderców"

-
Ponosimy winę metafizyczną za to, co się naszej ziemi działo. Za to, że
niektórzy Polacy wydawali i mordowali okrutnie Żydów – uważa prof.
Barbara Engelking-Boni z Centrum Badań nad Zagładą Żydów. Według niej
skupianie się na liczbach ofiar i oprawców nie ma sensu. - Jest presja,
żebyśmy mówili o liczbach. To ślepy zaułek – stwierdziła.

W
ostatecznej wersji "Złotych żniw" autorzy, Jan Tomasz Gross i Irena
Grudzińska-Gross zmienili szacowaną liczbę Żydów wymordowanych podczas
okupacji przez Polaków z "między 100 a 200 tysięcy" na "kilkadziesiąt
tysięcy", tłumacząc to niepewnością szacunków. Książka jeszcze przed
publikacją wywoływała kontrowersje.


Prof. Barbara Engelking-Boni z Centrum Badań nad Zagładą Żydów
przestrzega, żeby kwestia liczb nie przysłoniła problemu polskiej
odpowiedzialności za Holokaust. - Jest presja, żebyśmy mówili o
liczbach. To ślepy zaułek. Ilu dokładnie Żydów zginęło, tego jeszcze w
tej chwili nie wiemy, więc najlepsze, co możemy zrobić, to pogodzić się,
że było takie zjawisko, miało miejsce, i powinniśmy się postarać, żeby
liczby nam nie przysłaniały tego, co było naprawdę najważniejsze –
stwierdziła.


Kamieniem, sztachetą, widłami


Zdaniem profesor skupienie się na sobie, czy to negując rolę Polaków w
zbrodniach, czy to ją podkreślając, mija się z celem. – Jest w tym taki
element narcyzmu, że my to byliśmy tacy okropni - i nie widzimy tych
ofiar, które mamy na sumieniu. Tragiczny los tych ludzi, to jak szukali
pomocy, jak byli osamotnieni, w rozpaczy, jak bardzo liczyli, że dostaną
kawałek chleba, a dostawali kulę w łeb – to jest najważniejsze w tym
wszystkim – stwierdziła.


Dopytywana, czy strzelali sąsiedzi, odparła: - Było zabijanie z broni
palnej, ale najczęściej na wsi czym kto miał pod ręką. Kamieniem,
sztachetą, widłami – wyjaśniła. - Chodzi o brak szacunku i pogardę.
Żydzi już nie byli ludźmi w oczach tych, którzy ich łapali, wydawali i
więzili – dodała.


"Jesteśmy coś winni tym ludziom"


Engelking-Boni przyznała, że wielu Polaków ratowało Żydów podczas
okupacji, ale wielu też ich zabijało. - Byliśmy narodem, który też
ratował i pomagał. Tu wypada nam uogólniać, dlaczego nie możemy
przyznać, że byliśmy narodem, który też mordował? – pytała. Według
profesor nie chodzi o samobiczowanie i porównywanie się z innymi.


- Zawsze bardziej  widać drzazgę w oku bliźniego, a to nasza sprawa.
Jesteśmy coś winni tym ludziom, powinniśmy się zastanowić, jakiego
cierpienia żeśmy im przysporzyli i co możemy z tym faktem zrobić. Jest
coś takiego jak wina metafizyczna. Nie ponosimy winy karnej czy
politycznej, ale może ponosimy winę metafizyczną na to, co się naszej
ziemi działo podczas wojny. Za to, że niektórzy Polacy wydawali i
mordowali okrutnie Żydów.


Profesor zaznaczyła, że historykom nie jest znane stanowisko Kościoła w
sprawie mordów, do których dochodziło na terenie parafii. - Kościelne
archiwa są prywatne i nie ma obowiązku udostępniania. Staraliśmy się o
dostęp, jak na razie bezskutecznie. Mam nadzieje, że kiedyś zajrzymy do
dokumentów Kościoła na ten temat – dodała.


kaw/fac

chłopaka? Tak, macie krew na rękach, wszyscy szczujący na Polaków i zakłamujący historię

http://fronda.pl/news/czytaj/anglia_19_latek_zginal_za_obrone_polskiej_h...

Jak poinformował serwis Narodowcy.net, powołując się na BBC News, przed sądem w Londynie stanął obywatel Holandii, oskarżony o zamordowanie 19-letniego Polaka. Powodem morderstwa była narodowość chłopaka.

Marcin B. został zaatakowany nożem w pobliżu stacji autobusowej Finsbury Park w północnej części Londynu. Polak mieszkał w Tottenham. Atakującym okazał się 33-leni Holender. Przed sądem nie przyznaje się do zabójstwa.

Policja ustaliła, że Polak tuż przed zdarzeniem był nagabywany przez 33-latka. Holender publicznie wygłaszał tezy m.in. o tym, że „Polska odpowiada za wybuch II wojny światowej”. Narzekał też na Polaków twierdząc, że wkrótce poleje się krew. – Mówił wiele dziwnych rzeczy. Groził Polakom, że dopadnie każdego z nich – powiedział prokurator Roger Smart.

Obraźliwe wywody Holendra pod adresem Polaków sprawiły, że Marcin i jego dziewczyna zareagowali. Zaczęła się kłótnia. Nagle 33-latek wyciągnął nóż i zadał śmiertelne ciosy 19-letniemu Polakowi.
AM

http://toughduckoo.salon24.pl/277153,jak-zabiliscie-swojego-zyda

Musze sie z wami podzielic, ze jestem pod wrazeniem wywiadu pani Boni-Eglenking w "kropce nad i" na temat losu polskich Zydow w czasie wojny. Pani Boni (sorry wkurzaja mnie te podwojne nazwiska, o co chodzi jestes zona czy jestes corka?..prosze sie zdecydowac albo zachowac nazwisko ojca) wspomina "piekny, sloneczny dzien", kiedy to Zyd prowadzony przez pijanych (oczywiscie) chlopow na posterunek granatowej, polskiej policji chcial wymusic swoja wolnosc przez obserwacje przyrody, na co uslyszal "zamknij sie skurwysynu".

To wszystko mamy dzieki swiadectwu innego Zyda, ktory to wszystko widzial, slyszal i zapisal ku chwale badaczy holokaustu i pani Boni moze dzieki temu wydac jedyna i prawdziwa ksiazke o zagladzie.

Pani Boni zapytana jak ustalono liczbe Zydow zabitych przez polskie chlopstwo odparla, ze dokladnych liczb nie ma ale oparto sie na jakis ustaleniach zydowskiego badacza z lat 60-tych. Ja tylko przypominam, ze w latach 60-tych wciaz obowiazywala wersja, ze w Auschwitz zginelo 4 i pol miliona wiezniow, w wiekszosci Zydow a teraz badacze holokaustu zmniejszyli cudownie te liczbe do okolo miliona.

Pan Gross wydajac swa najnowsza ksiazke w wersji angielskiej wspomina. ze polscy chlopi zamordowali pomiedzy 100 a 200 tysiecy swoich zydowskich rodakow a w polskim wydaniu ta liczba cudownie zmniejsza sie do nieokreslonego "kilkudziesieciu" tysiecy.

Pani Boni wspomina w rozmowie z nieoceniona Monika Olejnik, ze chlopi wydawali Zydow w zamian za nagrode od Niemcow. Nie wspomina jednak jaka to byla nagroda.

Czy wycieczka do Egiptu?

Czy za roboty do Niemiec, o czym marzy teraz kazdy leming?

Czy wiekszy przydzial miesa?

Czy moze przyszla przynaleznosc do salonu jak dzisiejsi czolowi dziennikarze? (tak, tak mowie o panu panie Zakowski).

Wiem jaka byla kara. Kara jak zaplacila rodzina Ulmow w liczbie 17 rozstrzelanych osob.

Dobra, dobra, pani Olejnik nie posypala swojej glowy popiolem. Przeciez jako pochodzaca z rodziny milicyjnej na pewno ma niejedna smierc na sumieniu.

Ja tam mowie prosto z mostu.

Moja rodzina zabila trzech Zydow za nagrode dwoch gum do zucia tak zwanych "donaldow".

Dziadek walnal palka a babcia przypiekala dwoje niemowlat w piecu chlebowym.

Mam na to zdjecia z SS-manami.

Moge zaplacic za to po 100 dolarow od glowy i odwalcie sie ode mnie, ok?

Teraz wasza kolej. Jak wy zabiliscie swoich Zydow? Walcie smialo, 200 tysiecy zabiliscie za niemieckie nagrody!!!!!!!!

Man nadzieje, ze Igor Janke i Krzysztof Leski powiedza ile Zydow ich rodzina ma na sumieniu.

Tylko nie kreccie!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Tę
prawdę trzeba nagłaśniać, bo za chwilę Polacy okażą się głównymi
sprawcami Holocaustu. Polacy i "naziści", którzy zmarli bezpotomnie

"Historia Kowalskich" to film poświęcony Polakom, którzy oddali życie, by ratować swych sąsiadów - polskich Żydów.

na Polskich Bohaterów......ścigany jest Listem specjalnym,
wstyd Szwecjo,ze bronisz go
dlaczego wciąż to przypominam......? bo skoro mówimy,ze trzeba prawdzie spojrzeć w twarz..
to PATRZMY i TO bardzo UWAŻNIE.....
Patrzmy i przypominajmy.............
Przypominajmy co zrobił KETMAN,nie zapomnijmy ofiary Pyjasa
i nie zapomnijmy kto GO sprzedał........
KetmanoPOdobni.......prawda jest straszna,to Polki i Polacy broniąc Zydów,płacili Śmiercią,za TO.....
TO Niemcy mordowali Żydów i pali nimi w piecach..........,
czy od nowa musimy uczyć HISTORII ?
co tym RAZem chcą zakryć,jakiego szczura nam znowu wpuscili........byśmy
nie patrzyli im na ręce.........?
czy gros ma przykryć Smolenski DRAMAT ?,czy ma odwrocić uwagę
od
kolejnego "przekrętu"?
pozdr..
ps dzisiaj będziemy się modlić w Polskich Kościołach,za OFIARY SMOLENSKIEGO DRAMATU......Katowice po RAZ 10 podadzą sobie dłonie na znak POKOJU,kolejny 1o RAZ
spojrzymy sobie głęboko w oczy i w serca............
Jest taka piękna pieśń:
"Zaszum nam Polsko
nad Katyńskim Lasem,gdzie odprawiamy codziennie nieszpory
Zaszum nam Polsko jak husarskie skrzydła/.../"
Dobrej Nocy.......POLSKO.......

http://www.tvn24.pl/2411250,0,0,0,1,wideo.html

http://www.tvn24.pl/12840,1,kropka_nad_i.html

Środa, 9 lutego

- Ponosimy winę metafizyczną za to, co się naszej ziemi działo. Za to, że niektórzy Polacy wydawali i mordowali okrutnie Żydów – uważa prof. Barbara Engelking-Boni z Centrum Badań nad Zagładą Żydów. Według niej skupianie się na liczbach ofiar i oprawców nie ma sensu. - Jest presja, żebyśmy mówili o liczbach. To ślepy zaułek – stwierdziła.

Nieznany epizod tragicznych losów rodziny Ulmów. Słynni polscy Sprawiedliwi pomagali jeszcze jednej rodzinie

źródło: Archiwum

Nieznana dotąd fotografia Żydówek, którym pomagali Ulmowie. Widać na niej ślady krwi zamordowanej polskiej rodziny

+zobacz więcej

Stara pożółkła fotografia, jakich setki można znaleźć w
niemal każdym domu. Jest wiosna albo wczesne lato. Dwie dziewczyny w
sukienkach w kwiatki siedzą na łące i uśmiechają się do obiektywu.
Między nimi dziecko na kocyku. W tle mężczyzna na rowerze. Do
sielankowego obrazu nie pasuje tylko jeden szczegół – młode kobiety mają
na ramionach opaski z gwiazdą Dawida.

Zdjęcie upstrzone jest
rdzawymi plamkami. – To krople krwi członków rodziny Ulmów i ukrywanych
przez nich Żydów. Mój brat Kazik z innymi chłopakami ze wsi pobiegł do
ich domu zaraz po tym, gdy zostali zamordowani przez Niemców. Zdjęcie
znalazł na podłodze – opowiada Helena Bar, mieszkanka Markowej.

24
marca 1944 r. żandarmi zamordowali w tej miejscowości na
Rzeszowszczyźnie 16 osób. Józefa i Wiktorię Ulmów, szóstkę ich małych
dzieci i ośmioro członków rodzin Szallów i Goldmanów. Masakra stała się
symbolem martyrologii Polaków, którzy ukrywali żydowskich sąsiadów i
zapłacili za to najwyższą cenę.

Zdjęcie dotyczy nieznanego do tej
pory epizodu z tragicznych losów Ulmów. – Są na nim młode Żydówki z
Markowej, którym Józef pomagał się ukryć. M. im. zbudował dla nich w
lesie ziemiankę, zapewne dostarczał jedzenie. Działo się to w 1942 roku –
opowiada historyk IPN Mateusz Szpytma.

Tożsamość dziewcząt ze
zdjęcia nie jest znana. Mieszkańcy wsi pamiętają tylko, że przedstawia
dwie córki niejakiej Ryfki. Młodsza nazywała się Fredzia. Starsza była
matką siedzącego na kocyku dziecka. W leśnej ziemiance ukrywały się we
cztery. Ryfka, jej dwie córki i malutka wnuczka. Mężczyźni z tej rodziny
zostali wcześniej zamordowani przez Niemców.

– Żandarmi cały czas
szukali Żydów. W końcu wpadli na ich trop – opowiada Bar. – Wyciągnęli
je z lasu i zawieźli na miejsce, gdzie chłopi zakopywali zdechłe konie i
krowy. Najpierw zastrzelili dziewczyny. Babci z wnuczką na ręku dwa
razy kazali wychodzić z dołu. Nie mogli się zdobyć na zastrzelenie
dziecka. Zrobili to za trzecim razem.

Egzekucji Żydówek dokonali
żandarmi z Łańcuta. Według Mateusza Szpytmy egzekucją kierował niejaki
Konstanty Kindler. Folksdojcz z Wielkopolski.

Dwa lata później,
gdy do Markowej przybyła niemiecka ekspedycja karna, ojciec pani Heleny
Bar – Teofil Kielar – sprawował funkcję sołtysa. – Żandarmi przyjechali
do nas. Nakrzyczeli na ojca, że nie zawiadomił ich, że w jego gromadzie
ukrywają się Żydzi – opowiada pani Bar. – Potem zabrali go do Ulmów.
Ojciec opowiadał nam to później. Najpierw Niemcy zamordowali na strychu
Żydów. Potem kazali Józefowi wynosić z domu własne dzieci. Strzelali do
nich na jego rękach. Mój ojciec zaczął krzyczeć: „Dlaczego zabijacie te
biedne dzieci?!”. Jeden z Niemców odwrócił się do niego i powiedział:
„Żeby nie pałętały się po świecie, kiedy zabijemy rodziców”.

Zdjęcie,
które przez pół wieku przeleżało w domu Heleny Bar, zostało zrobione
przez samego Ulma za pomocą własnoręcznie skonstruowanego aparatu.

–
To, że dwa lata po zamordowaniu młodych Żydówek na ich fotografię
spadły krople krwi samych Ulmów, jest wymownym symbolem koszmaru, jakim
dla Żydów i Polaków była niemiecka okupacja – mówi Szpytma.

http://www.rp.pl/artykul/2,610623.html

http://www.wpolityce.pl/view/7200/Roman_Graczyk_ujawnia_nazwiska_wspolpr...

Autor książki "Cena przetrwania. SB wobec Tygodnika Powszechnego" w
rozmowie z Robertem Mazurkiem w "Plusie-Minusie" po raz pierwszy
ujawnia najważniejsze nazwiska tajnych współpracowników SB w "Tygodniku
Powszechnym":

Halina Bortnowska, Stefan Wilkanowicz, Marek Skwarnicki i
nieżyjący dziś Mieczysław Pszon - wszyscy z nich w jakiś sposób
współpracowali ze Służbą Bezpieczeństwa. (...) Wilkanowicz, Skwarnicki i
Pszon byli zarejestrowani jako TW, a Bortnowska jako kontakt
operacyjny.

Stopień uwikłania we współpracę z SB był różny, ale - jak podkreśla Graczyk - nie można udawać, że go nie było.

Książka
o działaniach SB wobec "Tygodnika Powszechnego" budzi duże emocje od
czasu pojawienia się informacji, że wydawnictwo "Znak" odmówiło jej
publikacji. Roman Graczyk wydanie książki zaproponował
wydawnictwu Znak, ponieważ wydawnictwo to jest ideowym dziedzicem
ówczesnego środowiska „Tygodnika Powszechnego". Spotkał się jednak z
odmową prezesa Henryka Woźniakowskiego.

Od stanowiska prezesa Znaku Henryka Woźniakowskiego zdystansowała się Danuta Skóra - dyrektor finansowa SIW Znak, która przepraszała za książkę Grossa - przewidując, że środowisko wystawi Romana Graczyka i zrobi z niego chłopca do bicia.

Jak mówi Graczyk, niektórzy redaktorzy "Tygodnika" robili wszystko,
aby książka w ogóle się nie pojawiła. Wspomina w tym kontekście
Krzysztofa Kozłowskiego i ludzi z nim zaprzyjaźnionych:

Według niego to, co zostało w archiwach jest tak wątłe, że nie pozwala wysnuwać żadnych wniosków. (...)
Jeszcze w zeszłym roku zaatakował mnie w "Super Expressie".  (...)
nawiązując do postaci Mieczysława Pszona - użył dziwacznego argumentu,
że skoro ktoś był w pewnym okresie prześladowany i inwigilowany przez
SB, to nie mógł być w innym okresie jej agentem.

Zachowanie obecnej redakcji "Tygodnika Powszechnego" również
pokazuje, że to środowisko, mimo zmiany pokoleniowej, wciąż nie jest
gotowe na rozliczenie się z własną, trudną przeszłością. Mówi Graczyk:

. ..Młody
mężczyzna rozbił kamieniami wystawę w księgrani Matras w Rynku Głównym w
Krakowie, na której prezentowane były książki redagowane przez Adama
Michnika.

 - To nie był przypadkowy, zwykły akt chuligański - uważają
pracownicy księgarni.

Adam Michnik na spotkaniu promującym antologię "Przeciw antysemityzmowi 1936-2009"

Fot. Krzysztof Karolczyk / Agencja Gazeta

Rozbita szyba w księgarni Matras przy Rynku, gdzie wystawione były książki...

 więcej zdjęć

http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80273,9096185,Siatka_kamieni_w_witryne_z_ksiazkami_Michnika.html

"Złote żniwa" to nie książka historyczna - mówi teolog ks. Waldemar Chrostowski

http://www.polskatimes.pl/opinie/wywiady/367839,waldemar-chrostowski-gro...

Wydana w 2000 r. w Polsce pierwsza głośna książka Jana Tomasza Grossa o stosunkach polsko-żydowskich "Sąsiedzi" doprowadziła do debaty na temat postaw Polaków wobec Żydów w czasie wojny. Za tę zbrodnię w 2001 r. przepraszał prezydent Aleksander Kwaśniewski, a Ksiądz Profesor przygotowywał wtedy teksty liturgiczne na nabożeństwo pokutne, jakie za grzechy polskich katolików wobec Żydów w warszawskim kościele Wszystkich Świętych celebrowali polscy biskupi. Czy "Złote żniwa", nowa książka Grossa, którą na razie znamy z przekazów, też może doprowadzić do jakichś przełomowych wydarzeń w stosunkach polsko-żydowskich?

Dziś sytuacja jest zasadniczo inna niż 10 lat temu. Wówczas mogliśmy przynajmniej przypuszczać, że Jan Tomasz Gross ma dobre intencje i chce sięgnąć do tych fragmentów przeszłości polsko-żydowskiej, które z polskiej perspektywy są bardzo trudne. Można było wtedy sądzić, że z tymi dobrymi intencjami próbuje Polaków w jakiś sposób pobudzić do myślenia o przeszłości, a także do odniesienia się do niej. Również tamta działalność pozostawała w konwencji Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 i oczyszczania pamięci, które miało miejsce w Kościele katolickim. Z czasem okazało się jednak, że twórczość Grossa ma nie tyle charakter historyczny, a przez to etyczny i moralny, lecz głęboko polityczny. I że wcale nie chodzi o budzenie sumień, ile raczej o obrzydzenie Polakom ich własnej przeszłości. Ten niesłychanie niebezpieczny zabieg został użyty w jego kolejnej książce "Strach", a teraz osiągnął apogeum w "Złotych żniwach".

Zatem późniejsza działalność Grossa unieważnia to kościelne i polskie oczyszczanie pamięci, jakie nastąpiło po jego publikacji na temat zbrodni w Jedwabnem?
Nie na tym polega problem. Od początku cała wiedza i refleksja wokół Jedwabnego zostały przesterowane w kierunku politycznym. Gross i ci, którzy go promują, chcą zawłaszczyć pamięć Polaków, w tym o wspólnej polsko-żydowskiej historii. Ani Jan Tomasz Gross, ani wydawnictwo Znak nie zrobili nic, żeby się przyjrzeć również temu, co jest trudne i co stanowi analogiczne wyzwanie po stronie żydowskiej. Historia nie rozgrywa się w próżni, ma swoje uwarunkowania i konteksty. Historia, jeżeli już tak na nią popatrzymy, miała dwa bieguny, i Polaków, i Żydów. A Grossa nie interesuje historia Żydów, tylko historia Polaków, i do tego jej najbardziej mroczne karty. Poza tym metoda pisarska Grossa polega na tym, że z pojedynczych przypadków wysnuwa on uogólnienia, czego żaden profesjonalny historyk nie może pochopnie czynić. Pojedyncze przypadki rozmaitych nadużyć, perwersji i zła zawsze i wszędzie miały miejsce, a zwłaszcza w kontekście tak okrutnej wojny, jaką była II wojna światowa. Grossa to wszystko nie interesuje, wybiera przypadki pojedynczych ludzi - o ile są one prawdziwe, bo to jest osobna sprawa - i uogólniając, wydaje sądy o Polakach jako takich. Jest to niedopuszczalne i na tym polega problem.
Książka Grossa może powiększyć brak zaufania Polaków do Żydów. Dobrze by było, gdyby także w środowiskach żydowskich zmalał antypolonizm, z którym często się stykamy
Jeśli chodzi o to narodowe podejście, to Gross pisał także o cierpieniach Polaków i jako jeden z pierwszych historyków zajmował się sowieckimi deportacjami obywateli II RP z Kresów w głąb ZSRR (w 1983 r. wydał "W czterdziestym nas matko na Sybir zesłali - Polska a Rosja 1939-42").
Początkowy kierunek był dobry, ale potem poszedł on radykalnie w inną stronę. Jedna dobra czy interesująca rzecz na samym początku działalności nie może być przykrywką dla twórczości, która pojawia się znacznie później.

Trafilas. W jezyku polskim
my" jest raczej rozmazane. Moze obejmowac mowiacego, jak i sluchaczy. W innych jezykach jest precyzyjniej.
Tak czy inaczej, Eng-Boni, w kazdym jezyku swiata przyznala sie.

Przykład rodziny Ulmów pokazuje, jak krzywdzące jest szkalowanie Polaków i ukazywanie nas jako prześladowców Żydów. Celuje w tym choćby Jan Tomasz Gross...
- W Markowej, podobnie jak w innych naszych miastach i wioskach, nie tylko Ulmowie ukrywali ludność narodowości żydowskiej z narażeniem własnego życia. Zajmujący się naukowo tym zagadnieniem dr Mateusz Szpytma (krewny Wiktorii Ulmy z domu Niemczak) ustalił ponad wszelką wątpliwość, że w samej Markowej w czasie wojny przechowało się 17 Żydów, z których do niedawna żyło jeszcze 7. Trudno nawet polemizować z twierdzeniami pseudobadaczy historii, którzy chcieliby narzucić obraz Polaków właśnie jako prześladowców Żydów. Taka teza nie jest do utrzymania choćby w świetle symbolicznego i bardzo wymownego wydarzenia z 24 marca 1944 r. w Markowej...

http://www.radiomaryja.pl/artykuly.php?id=110164

Żydzi , którzy stawili opór TYLKO (nie tylko) w Warszawie byli przygotowani do powstania w getcie przez Żydowski Związek wojskowy czyli przez oficerów polskiej armii pochodzenia Żydowskiego. Prawie wszyscy zginęli w walce przy pl . Muranowskim. Słynna jest tez historia z wywieszeniem przez Nich 2 flag -żydowskiej i białoczerwonej. Po ich śmierci w sytuacji niemożności obrony dobrego imienia w obliczu kłamstw byli okrutnie sekowani przez czerwonych ŻOBowców z p. Edelmanem na czele. Nota bene w bunkrze sztabu ŻÓ znaleziono wyłącznie flagę czerwoną, żadnej żydowskiej nie było. O dobre imię ŻZW upominają się od lat prawie bez echa polscy Żydzi głównie w Kanadzie.
dodatkowe linki:
http://www.polish-jewish-heritage.org/pol/artykuly.html
http://bernardo.salon24.pl/11257,zydowski-zwiazek-wojskowy-zolnierze-wyk...
http://www.osiol.net/index.php?showtopic=33105

a przede wszystkim opluta przez salon książka "Dwa sztandary"

czasem warto przyjrzeć się dokładniej.

jest bardzo skomplikowana. Czasem myślę , że warto byłoby powołać komisję historyków reprezentujących obydwie opcje, dla zebrania podstawowych faktów i ujednolicenia terminologii. Do tej pory z obydwu stron posługujemy się bardzo pojemnymi i nieprecyzyjnymi pojęciami Polacy-Żydzi, co uniemożliwia prowadzenie jakiegokolwiek rozsądnego dialogu. Pytanie tylko kto miałby reprezentować stronę polska , a kto żydowską.

IPN bada „Złote żniwa" Jana Tomasza Grossa

Publikację analizuje kilku historyków. – Wyniki badań przedstawimy opinii publicznej – mówi rzecznik Instytutu

Historycy IPN na bieżąco zapoznają się z książką prof. Jana Tomasza
Grossa. Analizują, odnoszą się do niej merytorycznie, a wyniki swoich
badań przedstawiają opinii publicznej – mówi "Rz" Andrzej Arseniuk,
rzecznik prasowy IPN.

Wskazuje przy tym m.in. na niedawną
publikację dr. Piotra Gontarczyka. Historyk IPN zrecenzował już na
łamach "Rz" książkę Jana Tomasza Grossa, którą na początku marca
zamierza wydać krakowska oficyna Znak. W "Złotych żniwach" Gross zarzuca
Polakom masowy współudział w zagładzie Żydów i prowadzone na równie
masową skalę szabrownictwo majątków żydowskich.

Gontarczyk
zarzucił autorowi manipulowanie faktami historycznymi i dokumentami,
podawanie nieprawdziwych informacji i nadinterpretację.

"Istotniejszą
rolę odgrywa tu sposób, w jaki ów autor posługuje się cudzymi tekstami
naukowymi lub wskazanymi przez innych źródłami. Jednym nadaje fałszywe
znaczenie, inne wypacza, robiąc z nich wycinanki, jeszcze innym,
opisującym wydarzenia skrajnie patologiczne, ale incydentalne – nadaje
walor opisów uniwersalnych" – pisał w "Rz" historyk IPN.

Jak
informowała już wcześniej "Rz", w sieci trwa akcja wysyłania wielu
wiadomości na konto e-mailowe wydawnictwa. W ten sposób internauci chcą
zmusić oficynę do rezygnacji z publikacji "Złotych żniw".

Ponad
tysiąc osób włączyło się w akcję bojkotu wszystkich książek wydawanych
przez Znak. Ten protest poparli m.in. ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski i
Romuald Szeremietiew, były wiceszef MON.

Jak AK uratowała 200 więźniów z niemieckiego obozu zagłady Żydów

W zespole „Akta Jana
Gozdawy-Gołębiowskiego” będącego częścią zasobu Archiwum Akt Nowych,
znajdują się materiały archiwalne dokumentujące akcję pomocy uwięzionym
Żydom w obozie w Treblince. Jej organizatorem był Władysław Rażmowski
ps. „Poraj”. Po wojnie opublikował wspomnienia, które zebrał
Gozdawa-Gołębiowski. Są one dostępne historykom badającym II wojnę
światową

W latach 1940–1942 Rażmowski był
komendantem terenowym Organizacji Wojskowej Wilków (OWW) na powiat
węgrowski. Po akcji scaleniowej, w której OWW podporządkowała się Armii
Krajowej, został mianowany zastępcą komendanta powiatu i dowódcą
oddziału partyzanckiego „Poraj”. W obszarze jego działań znalazła się
m.in. stacja kolejowa Małkinia i obóz Treblinka leżące na linii
kolejowej Małkinia–Sokołów. W Treblince znajdowały się dwa obozy:
Treblinka I będący obozem pracy dla Polaków i Treblinka II obóz zagłady
Żydów.

Rażmowski w lipcu 1943 roku za namową dawnego przyjaciela Kazimierza
Grodziskiego (późniejszego członka PPR) zdecydował się pomóc Żydom –
powstańcom z warszawskiego getta w zorganizowaniu buntu. (Zresztą
wcześniej był przygotowywany przez AK szerszy plan opanowania obozu w
Treblince i uwolnienia wszystkich więźniów, do którego przygotowywał
swój oddział „Poraj”).

http://tysol.salon24.pl/278593,akcja-treblinka

"Złote żniwa" Jana Tomasza Grossa, fot. Reuters

- Książka Grossa po prostu nas obraża (...). Zawsze
można dowieść tchórzostwa i innych niegodnych zachowań, ale autor
patologiczne zachowania przyjmuje za normę społeczną - powiedział w
wywiadzie dla "Super Expressu" prof. Jan Żaryn, historyk z IPN.

Zdaniem profesora z IPN nie ma podstaw do oskarżenia Grossa, bo "mocno
się pilnuje i nie tworzy jednoznacznych zdań, które mogłyby stanowić
podstawę oskarżenia". - Złych intencji nie da się udowodnić -
konkluduje.

W rozmowie z Franciszkiem Tyszką Żaryn stwierdził, że książki Grossa
"obrażają nasz naród, bo próbują udowadaniać te rzeczy abstrahując od
realiów II wojny światowej". Według profesora "Złote Żniwa" pisane są z
niechęcią "a nawet nienawiścią do polskości".

- Osobiście nie znam przypadku, by IPN
kiedykolwiek skierował postępowanie wobec jakiegoś autora na drogę
sądową. To byłby absurd - mówi Żaryn pytany o możliwość postawienia
Grossa przed sądem za znieważenie narodu polskiego. - Nie uważam Grossa
za przestępcę, ale za marnego historyka - dodaje.

Jak stwierdził prof. Żaryn obecny bojkot książki Grossa na portalach
internetowych jest wyjściem optymalnym, a wydawnictwo Znak, którego
nakładem ukazały się "Złote Żniwa", zachowuje się cynicznie najpierw
publikując książkę, a potem za to przepraszając. - Jeśli uważa się
książkę za obraźliwą to się odstępuje od zamiaru publikacji - stwierdza
profesor w wywiadzie dla "Super Expressu".

(Pog)

http://wiadomosci.onet.pl/kraj/historyk-ipn-te-ksiazki-obrazaja-nasz-nar...

Polka nagrodzona w USA za ratowanie Żydów

Franciszka Halamajowa, Polka, która w czasie okupacji hitlerowskiej - narażając się na ogromne niebezpieczeństwo - ukrywała w swoim gospodarstwie Żydów, została odznaczona pośmiertnie przez Ligę Przeciwko Zniesławieniu (Anti-Defamation League - ADL). Dotychczas nagrodę tę otrzymało zaledwie 20 osób.

Nagrodę odebrały w poniedziałek wnuczki bohaterki Grace Kucharzyk i Jolanta Steron, podczas posiedzenia Krajowego Komitetu Wykonawczego ADL w Palm Beach na Florydzie, gdyż Franciszka Halamajowa zmarła w 1960 roku. Polka została uhonorowana nagrodą Courage to Care Award, czyli przeznaczoną dla osób, które miały odwagę opiekować się Żydami, gdyż przez ponad dwa lata wraz z córką Heleną, ukrywała 13 żydowskich sąsiadów (trzech mężczyzn, pięć kobiet i pięcioro dzieci) z Sokala, nie bacząc na to, że na terenie gospodarstwa stacjonowali żołnierze niemieccy. - Podtrzymała honor ludzkości i sumienie świata - w ten oto sposób określił postawę Polki krajowy dyrektor ADL, Abraham H. Foxman. Wcześniej, bo w 1986 roku, także instytut Yad Vashem uznał Halamajową za "Sprawiedliwą wśród Narodów Świata", zaś w 2009 roku powstał film dokumentalny "No. 4 Street of Our Lady", który opowiada historię kobiety. Inspiracją do jego nakręcenia był pamiętnik Moshe Maltza, jednego z uratowanych przez Polkę i jej córkę Żydów.
Courage to Care Award, nagroda ustanowiona w 1987 roku przez Ligę Przeciwko Zniesławieniu, przyznawana jest osobom, które w czasie II wojny światowej ratowały Żydów. Dotychczas otrzymało ją ok. 20 osób, w tym Jan Karski - emisariusz Państwa Podziemnego, który przekazywał na Zachód informacje o ludobójstwie Żydów.
MBZ, PAP

za srebrniki - grossie mowa, chciałabym przypomnieć coś, co niedawno przeczytałam i co wprawiło mnie w najwyższe zdumienie: otóż podobno "w obiegu" są DWIE wersje owego ostatniego "utworu" tego antypolaka - pierwsza, zbieranina, kakofonia "faktów", jakby szkic, z dopiskiem autora, że prosi innych (chyba wymieniał kilkanaście nazwisk?) o "dopisanie, wygładzenie stylu..." oraz druga wersja - podobno zbliżona do tej która ma być wydana.
O ile mnie pamięc nie myli, na okładce wymieniana jest dwójka autorów?
Cóż to za hucpa ? Cóż to za "zbiorowe plucie"?

Widać już - ze przebrała się miara, cokolwiek na ten temat nie maja jeszcze do plucia na Polaków M.O. i jej "dyskutanci" oraz całe szambo agorowe!

Ja sądzę, że to KONIEC "Znaku", ale to za mała kara! (dzięki, Panie Graczyk, odsłaniać to szalbierstwo najczystszej wody - ile i jak się da! Chylę czoła.Twardy gość z Pana!)

Za tym powinna iść wieczna niesława dla ludzi umoczonych, zasłaniających sie przez lata...krzyżem!

Tfu!

Grossowie juz sie kończą, już nie pociągną swojego szmatławego wózka, teraz rusza nowa "para gniadych"

Tym razem z Kanady opluwacz kolejny , co ma za klacz Boniową.
Oni tak zawsze muszą w parze?

http://www.polskatimes.pl/opinie/wywiady/367826,grabowski-nazwisko-gross...
Po pierwsze, chodzi o nazwisko Grossa, które na bardzo wiele osób działa jak czerwona płachta na byka. Dla wielu wszystko, co on pisze, z założenia jest kłamstwem i obelgą wobec etosu narodowego. Z historykiem Janem Grabowskim rozmawiał Agaton Koziński.
Właściwie nikt jeszcze nie zna książki Jana Grossa "Złote żniwa", ale od kilku tygodni niewiarygodnie rozpala ona emocje. Skąd one się biorą?
Po pierwsze, chodzi o nazwisko Grossa, które na bardzo wiele osób działa jak czerwona płachta na byka. Dla wielu wszystko, co on pisze, z założenia jest kłamstwem i obelgą wobec etosu narodowego. Po drugie, emocje wzbudza poruszany przez niego temat.
Wszyscy w Polsce wychowaliśmy się na tradycji, na etosie niewinnej ofiary. Osobom w ten sposób myślącym o własnym narodzie trudno jest przełknąć fakt, że naród ten jest oskarżany o bycie również katem. W dodatku to oskarżenie zostało sformułowane w sposób niezwykle ostry. Zbieg tych dwóch ścieżek narracyjnych, czyli osoby pisarza i podjętego przez niego tematu, sprawia, że dochodzi do erupcji emocji.

Piotr Gontarczyk: List otwarty do wydawnictwa "Znak" i Jana T. Grossa. "Byłem wstrząśnięty poziomem grafomaństwa autora"

http://www.wpolityce.pl/view/7571/Piotr_Gontarczyk__List_otwarty_do_wyda...

Dr Piotr Gontarczyk*:

LIST OTWARTY DO WYDAWNICTWA „ZNAK" I JANA TOMASZA GROSSA

W końcu grudnia ubiegłego roku dotarł do mnie maszynopis nowej książki Jana Tomasza Grossa pt. „Złote żniwa". Po lekturze byłem wręcz wstrząśnięty poziomem grafomaństwa autora, który w wypisywaniu ewidentnych, wielokrotnie wytykanych mu fałszerstw i manipulacji jest po prostu nieuleczalny. Napisałem więc szybko recenzję książki i opublikowałem ją w „Rzeczpospolitej". Odsądzając Grossa od czci i wiary, pośród spraw naprawdę ważnych, zarzuciłem mu, iż nie ma on pojęcia gdzie leży obóz zagłady, o którym pisze. Napisałem:

Treblinka leży w gminie Małkinia Górna pow. Ostrów Mazowiecka, a więc na Mazowszu, a nie na Podlasiu. („Rzeczpospolita" z 8-9.01.2011 r.)

Jan Tomasz Gross na skutek mojej sugestii w ostatecznej wersji książki mieszkańców okolic Treblinki zmienił podlaskich na mazowieckich chłopów (s. 18). To był dzień mojego naukowego triumfu. Przez poprzednie 10 lat Gross ignorował poważnie zarzuty warsztatowe i w ogóle przemilczał moje istnienie. Jego opiekunka i promotorka „Gazeta Wyborcza" przekręcała moje nazwisko z Gontarczyka na „Gontarza" (propagandysty z marca 1968 r.), opisując mnie jako ideologa i pętaka. A teraz proszę, taka nobilitacja. Gontarczyk napisał i Gross jednym ruchem zmienił geograficzno-historyczną przynależność okolic Treblinki na Mazowsze, ze wspomnianego już Podlasia.

Do głębi wzruszony takim potraktowaniem muszę się Państwu do czegoś przyznać. Otóż jest tak, że w tej sprawie to Gross miał rację, a ja się pomyliłem. Chodzi o to, że Małkinia i Ostrów Mazowiecka to rzeczywiście północne Mazowsze, ale w ramach ostatniego wytyczania granic administracyjnych województw ktoś z głupia frant do gminy Małkinia przyłączył kilka wsi leżących po drugiej stronie Bugu, a więc z terenów ewidentnie należących do Podlasia. A tam właśnie leży Treblinka. Sprawdzając położenie obozu za pomocą mapy administracyjnej popełniłem ewidentny błąd i - za magikami od administracji – przyłączyłem do Mazowsza Treblinkę odrywając ja od Podlasia.

No i cóż, stało się. Ja palnąłem głupstwo, które Gross przepisał do swojej nowej książki w ramach ostatnich poprawek. Moją winę za całą sprawę łagodzi okoliczność, że przecież autor mógł sprawdzić wiarygodność moich uwag w atlasach historycznych albo w podstawowej literaturze przedmiotu. O tym że Treblinka leży tam, gdzie leży, pisały także Wprost" i „Wyborcza". W tej ostatniej wydrukowano nawet artykuł pod tytułem „Eldorado Podlasia". Przyjmuję, a nawet po części podzielam opinię Grossa w kwestii wiarygodności wspomnianych tytułów, ale bez przesady. Tym razem jest tak, że to oni napisali prawdę.

Cały czas ciężar odpowiedzialności za tą fatalną sprawę cały czas przyciska mnie do ziemi. Ponieważ do premiery książki zostało kilkanaście dni, chciałbym wydawnictwu „Znak" i Janowi Tomaszowi Grossowi publicznie zaoferować swoją pomoc w usunięciu skutków mojej niefrasobliwości. Gotów jestem w każdym z wydrukowanych już kilkudziesięciu tysięcy egzemplarzy książki ręcznie pozamieniać tych mazowieckich na podlaskich chłopów. Jako ten świstak, co to w znanej reklamie zawija wszystko w sreberka. Kłopot w tym, że jak się wszyscy dowiedzą, skąd wziął się ten błąd, to znów jakieś oszołomy będą opisywać autora „Złotych żniw" jako niepoważnego hucpiarza, a wydawanie takich książek, to dla „Znaku" kompletna kompromitacja.

Może więc, Drodzy Państwo, zastosujemy metodę „na Grossa" i razem z wielkim namaszczeniem będziemy publicznie przekonywali, że Treblinka nigdy nie leżała na terenie Podlasia?

* Dr Piotr Gontarczyk

Urodził się 29 kwietnia 1970 r. w Żyrardowie. Absolwent Instytutu Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, studiował również w Instytucie Historii UW. W marcu 2003 r. w macierzystym Instytucie Nauk Politycznych UW obronił pracę doktorską na temat Polskiej Partii Robotniczej.

Współautor trzytomowej publikacji „Tajne oblicze GL-AL, PPR. Dokumenty", wyróżnionej nagrodą im. Jerzego Łojka. W 2000 r. opublikował książkę „Pogrom? Zajścia polsko-żydowskie w Przytyku 9 marca 1936 r. Mity, fakty, dokumenty". W 2003 r. nakładem wydawnictwa Fronda ukazała się jego praca doktorska „Polska Partia Robotnicza. Droga do władzy 1941–1944", książka w 2004 r. została wyróżniona nagrodą im. Jerzego Łojka. W 2005 r. ukazała się kolejna jego książka „Tajny współpracownik »Święty«''.

Autor kilkudziesięciu artykułów, recenzji i polemik opublikowanych w „Życiu", „Rzeczpospolitej", „Gazecie Polskiej", „Naszym Dzienniku", „Polityce", „Gazecie Wyborczej", „Zeszytach Historycznych WIN", „Glaukopisie", „Biuletynie Kwartalnym Radomskiego Towarzystwa Naukowego", „Dziejach Najnowszych", „Biuletynie IPN" i „Aparacie Represji".

Wiceprezes Stowarzyszenia Filistrów Polskich Korporacji Akademickich.

Marylu, podałaś info za PAPem w skróconej wersji. W pełnej jest niestety łyżka dziegciu.

Po wojnie było jeszcze wciąż tyle strachu i wrogości, że Franciszka nigdy nie ujawniła, w jaki sposób opiekowała się Żydami i uchroniła ich od pewnej śmierci z rąk nazistów" - powiedział podczas uroczystości krajowy dyrektor ADL Abraham H. Foxman. On sam także ocalał z Holokaustu dzięki temu, że ukrywała go polska katoliczka.

Niemiecka
polityka historyczna zmierza do ograniczenia skali ludobójstwa
realizowanego przez III Rzeszę i zrzuca współodpowiedzialność za
zbrodnie na Polskę

Niemcy w roli ofiary

Próba
pisania historii na nowo, przedstawianie Niemców w roli ofiar oraz chęć
obarczenia współodpowiedzialnością za rozpętanie drugiej wojny
światowej i holokaust Polaków - ten realizowany od dłuższego czasu
projekt nowej polityki historycznej Niemiec potwierdza przyjęta 10
lutego 2011 r. przez niemiecki Bundestag uchwała "60 lat Karty
niemieckich wypędzonych ze stron ojczystych". Szefowa Związku
Wypędzonych Erika Steinbach odniosła kolejny sukces - przy kompletnym
milczeniu polskich władz.

> Więcej <

Przy pomocy żydów szukają pochodni
Którą przypiąć można będzie Polakom
Oddających władzę w Państwie burakom
Skoro brak świadomości ich zniewala
To bat im pracę ustala
Tego sami chcą otumanieni manipulacją
Zbudzą się co będzie frustracją
Pozdrawiam

Niemiecka prasa: Polacy skorzystali na Holocauście?

"Holocaust jako polowanie na okazję". Pod takim
tytułem ukazał się w berlińskiej "Die Welt" felieton Gerharda Gnaucka. W
artykule pojawia się pytanie, czy Polacy skorzystali na Holocauście.
Odniesieniem jest książka Jana Tomasza Grossa "Złote żniwa", a w niej
zdjęcie przedstawiające domniemanych polskich "poszukiwaczy złota" na
terenie byłego obozu zagłady w Treblince - informuje Deutsche Welle.

Obok artykułu zamieszczono wykonane tuż po wojnie zdjęcie. Co na nim
widać? "Gdyby to był obraz, można by go zatytułować »Po pracy w polu«
albo »Dożynki« - stwierdza Gnauck i uzupełnia - "gdyby nie
czaszki i kości, starannie ułożone u stóp chłopek i chłopów". Autor
zastanawia się, czy zdjęcie, zrobione w okolicach Treblinki, przedstawia
"szabrowników grobów - którzy na terenie obozu zagłady poszukują
»żydowskiego złota« i wartościowych przedmiotów i którzy zostali przy
tym nakryci przez umundurowanych funkcjonariuszy - czy też porządnych
ludzi, którzy - jak twierdzi wieloletni właściciel zdjęcia - udali się
do obozu, żeby uporządkować doszczętnie przekopany teren i oddać
ostatnią posługę zmarłym".

"Gdzie leży prawda? Czy tak luźna atmosfera pasuje do
(rzekomego) zatrzymania winowajców? I dlaczego chłopi są ubrani tak
odświętnie" - to kolejne pytania, na które autor nie znajduje
odpowiedzi.

PROMOCJA ksiązki Grabowskiego i Boni.

Rebelya.pl

Czy ktoś ma może kontakt do Jana Tomasza Grossa? Chcemy temu wybitnemu historykowi podsunąć ciekawy temat badawczy.

Rebelya.pl - Złote żniwa Izaaka Luxenberga

rebelya.pl

„[...]
Żydzi dla zysku podniecali chłopów, aby rabowali, zabijali, aby mogli
od nich fanty najdroższe za parę grajcarów nabywać” – pisał Franciszek
Ksawery Prek, naoczny świadek rabacji galicyjskiej 1846 r. Franciszek
Ksawery Prek – wybitny malarz, literat, pamiętnikarz i społecznik,
przeszedł do h

Dzięki za tekst, podrążę temat.

Sikorski: Polska jest filosemicka

Polska jest krajem
filosemickim, a z Izraelem łączą nas stosunki strategiczne - powiedział
minister spraw zagranicznych Radosław Sikorski w... więcej

Świat
-
PAP
| 33 minuty temu

Radosław Sikorski, Izrael

IVONA Webreader. Wciśnij Enter by rozpocząć odtwarzanie

Sikorski: Polska jest filosemicka

Szefowie MSZ Polski i Izraela, fot. Reuters

Polska jest krajem filosemickim, a z Izraelem łączą
nas stosunki strategiczne - powiedział minister spraw zagranicznych
Radosław Sikorski w obszernym wywiadzie, który ukazał się w niedzielę w
anglojęzycznej edycji izraelskiego dziennika "Haarec".

- Rzadko używamy określenia "stosunki strategiczne" - i tylko w
odniesieniu do kilku krajów - podkreślił szef polskiej dyplomacji.
Zaznaczył jednocześnie, że jako były minister obrony jest szczególnie
zadowolony ze współpracy w dziedzinie obronności.

Sikorski zapewnił, że Izrael może liczyć na przyjaźń i solidarność z
polskiej strony. - Odczuwamy solidarność z dwoma narodami Ziemi Świętej
(Palestyńczykami i Izraelczykami - PAP), oba mają prawo żyć w
bezpiecznych granicach. Ale najważniejsze jest to, że państwo polskie
było zbyt słabe w 1939 roku, by przeciwstawić się nazistowskim Niemcom.
Nie było zdolne do obrony wszystkich swoich obywateli. Nazistowskie
Niemcy dokonały Holokaustu na naszej ziemi - wbrew naszej woli, ale na
naszych oczach. To, co się wtedy stało, również jest duchowym źródłem
naszej solidarności z Izraelem - tłumaczył.

Na pytanie, jakie są granice przyjaźni polsko-izraelskiej, Sikorski
odpowiedział, że wyznacza je prawo międzynarodowe. - Sądzimy, że budowa
osiedli (izraelskich na terytoriach palestyńskich - PAP) szkodzi
Izraelowi, Palestynie i sprawie pokoju. Nie popieramy tego programu.
Zaprowadzenie pokoju, znalezienie rozwiązania konfliktu jest w waszych
rękach. W końcu Izrael i Palestyna muszą znaleźć sposób na to, jak ze
sobą żyć - oświadczył minister.

- Wątpię w to - tak odpowiedział na pytanie, czy przewiduje, że Unia
Europejska jednostronnie uzna niepodległość Palestyny - jak uczyniły to w
ostatnim czasie państwa latynoamerykańskie.

Sikorski dodał, że Polska chce podniesienia na wyższy poziom stosunków
Izraela z UE. - Obecnie Izrael ma uprzywilejowane relacje z UE, w tym
regularne spotkania na szczycie i regularne kontakty wysokiego szczebla,
ale chcielibyśmy więcej, a to zależy od tego, czy Izrael wznowi proces
pokojowy - wyjaśnił.

Na pytanie dziennikarza "Haareca", czy to prawda, że Polska jest obecnie
krajem filosemickim, Sikorski odparł: "Jestem zaskoczony Pana
zdziwieniem. (...) Przez pokolenie Polska przyjmowała Żydów, podczas gdy
inne kraje ich wypędzały. (...) Teraz po prostu wolna Polska wraca do
naturalnego stanu, do tradycji tolerancji, z której jest dumna".
Podkreślił, że liczba antysemickich incydentów w Polsce jest minimalna w
porównaniu do innych krajów europejskich i USA.

Gorączka złota w Oświęcimiu

Auschwitz, brama do Byłego Nazistowskiego Obozu Koncentracyjnego / fot. MK

Zobacz także:

• Zostało po żniwach...
• Nr 11 (3128), 13 marca 2011

Tak
naprawdę o wszystkim wiedzieliśmy na długo przed Grossem – chciałoby
się powtórzyć za Jackiem Leociakiem z artykułu w marcowym numerze
„Znaku”. Nawet jeśli Michał Majewski i Paweł Reszka na łamach
„Rzeczpospolitej” przekonująco podważyli narzucającą ton „Złotym żniwom”
interpretację słynnej fotografii z Treblinki, świadectw na temat
powojennej „gorączki złota” można odnaleźć bardzo wiele.


Tam już nic nie ma


Jedno z nich ukazało się w 27. numerze „Tygodnika Powszechnego” z 1947
r., a jego autorem był Stanisław Stomma. O tym, że proceder
„gospodarczej eksploatacji miejsc masowej zagłady” był wówczas obiektem
powszechnej wiedzy, świadczą już pierwsze zdania tekstu jednego
z najważniejszych wówczas (i w ciągu następnych dekad) redaktorów pisma:
„Przybywających obecnie na tereny byłych obozów Oświęcimia oczekuje
pewne – jeżeli się można tak wyrazić – dodatnie rozczarowanie. Okazuje
się, że sprawa zniszczenia i rozszabrowania tutejszych pamiątek
historycznych nie przedstawia się aż tak źle, jak się o tym uprzednio
słyszało. Gdy mówiłem komuś o zamiarze zwiedzenia Oświęcimia, słyszałem
z reguły jednaką odpowiedź: »Po co? Tam już nic nie ma do oglądania«.
Wszystko rozszabrowane i zniszczone”.

"ZŁOTE ŻNIWA" W DĄBROWIE TARNOWSKIEJ - REPORTAŻ TVN24

"Zabili go w pszenicy. Ale świadków nie było"

-
Zabili Żyda Horna w pszenicy. Mówią, że Polacy - opowiadają mieszkańcy
powiatu Dąbrowa Tarnowska. Przed wojną zamieszkiwało go...czytaj dalej »

W dniach 1–31 marca br. w Miejskiej Bibliotece Publicznej Łódź-Bałuty, filia nr 21 (ul. Żubardzka 3) eksponowana jest wystawa Instytutu Pamięci Narodowej i Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi pt. „Zagłada żydowskich miasteczek".

Ekspozycja po raz pierwszy została otwarta 24 sierpnia 2009 r., w Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi w ramach obchodów 65. rocznicy likwidacji Litzmannstadt Ghetto. Jej autorami są pracownicy Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Łodzi (Milena Romanowska – projekt graficzny, Paweł Kowalski – komisarz wystawy, Artur Ossowski, Adam Sitarek, Michał Trębacz) oraz Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi (Anna Kulazińska). Wykorzystano materiały archiwalne, zdjęcia i eksponaty ze zbiorów Archiwum IPN w Łodzi i w Warszawie, Archiwum Państwowego w Łodzi, Archiwum Państwowego w Piotrkowie Trybunalskim, Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie, Fundacji Monumentum Iudaicum Lodzense, Muzeum w Piotrkowie Trybunalskim, Muzeum w Tomaszowie Mazowieckim, Muzeum byłego Obozu Zagłady w Chełmnie nad Nerem, Muzeum Historii Miasta Łodzi, Muzeum Historii Miasta Zduńska Wola, Muzeum Miasta Zgierza, Muzeum Okręgowego w Koninie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Regionalnego w Radomsku, Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi, Muzeum Ziemi Wieluńskiej w Wieluniu, Narodowego Archiwum Cyfrowego, Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Łodzi oraz Benny Katzenelsona.

***

Nie masz już, nie masz w Polsce żydowskich miasteczek, [...] krew piaskiem przysypano, ślady uprzątnięto

– pisał Antoni Słonimski w wierszu „Elegia miasteczek żydowskich". Holokaust zmiótł z powierzchni polskiej ziemi 3,5-milionową żydowską diasporę, jedną z największych na świecie. Zagłada unicestwiła żydowskie społeczności zakorzenione na polskiej ziemi niekiedy od setek lat, zniweczyła dorobek wielu pokoleń mieszkańców sztetl – żydowskich miasteczek.

W przedwojennym województwie łódzkim mniejszość żydowska stanowiła 25 proc. jego mieszkańców, a Łódź była drugim, po warszawskim, skupiskiem Żydów (233 tys. osób, tj. 32 proc. populacji). Żydzi odegrali znaczącą rolę w rozwoju gospodarczym i kulturalnym całego regionu, uczestniczyli w jego życiu politycznym. Kwitło życie religijne – Aleksandrów Łódzki do 1939 r. był jednym z najważniejszych ośrodków chasydyzmu w Polsce. Z ziemi łódzkiej wywodziło się wielu wybitnych artystów, literatów, działaczy politycznych i społecznych.

Od pierwszych dni okupacji Żydzi byli obiektem niemieckich prześladowań: bito ich, poniżano i mordowano, dewastowano i rabowano żydowskie sklepy i mieszkania, palono synagogi. Od jesieni 1939 r. Niemcy zaczęli wprowadzać w Polsce antyżydowskie zarządzenia, których konsekwencją była najpierw izolacja, a potem fizyczna eksterminacja Żydów. To właśnie tu, na ziemi łódzkiej, najwcześniej powstały getta: w Piotrkowie Trybunalskim w październiku 1939 r. (pierwsze getto w okupowanej Polsce), w Łodzi w lutym 1940 r. (największe getto w regionie i drugie, co do wielkości, po warszawskim). Tu także – w Chełmnie nad Nerem – Niemcy stworzyli pierwszy obóz zagłady. W Chełmnie, Treblince i Auschwitz-Birkenau zagazowano większość żydowskich mieszkańców woj. łódzkiego.

Ostatnie większe skupisko Żydów na ziemi łódzkiej – Litzmannstadt Getto – Niemcy zlikwidowali w sierpniu 1944 r. Powojenna emigracja, dobrowolna i przymusowa, na którą udała się większość ocalałych z Zagłady, dopełniły spustoszenia. Dziś, poza Łodzią, nie ma zorganizowanej społeczności żydowskiej w regionie, a i ta, w porównaniu z okresem międzywojennym, jest niewielka liczebnie. Często jedynym śladem wielowiekowej obecności Żydów są, trawione przez czas, żydowskie cmentarze oraz tablice i pomniki upamiętniające ich zagładę.

http://www.wpolityce.pl/view/8348/Wystawa_Instytutu_Pamieci_Narodowej__Z...

Polski i będa go obwozić, jak przy pierwszej promocji. Kto głupi, ten to kupi.
Dzisiaj na portalu ITI ONET WISI IDIOTYZM z socjologa Grossa, ana 20 u Moniki O. ciąg dalszy. Monika O. dostała swój odcinek do propagandy - była juz Boniowa, teraz Gross.

Gross: ludzie błagali, żeby nie ujawniać prawdy

ludzie błagali, a ten nie, on będzie robił swoja robotę, za to mu płacą, dzięki tej działalności istnieje gdzieś tam, na choćby w mediach ITI i AGORY.

Mam nadzieję, że rząd jeszcze raz zastanowi się nad kwestią reprywatyzacji; odmowa zwrotu własności jest niemoralna - mówi naczelny rabin Polski Michael Schudrich.
Rabin Michael Schudrich
autor: Michał Walczak
źródło: Fotorzepa
Rabin Michael Schudrich
+zobacz więcej

W ubiegły czwartek Ministerstwo Skarbu Państwa poinformowało, że projekt ustawy reprywatyzacyjnej jest przygotowany, ale ze względu na "globalny kryzys finansowy" oraz duże obciążenia finansowe wynikające z tej ustawy, "w obecnej sytuacji ekonomicznej projekt ustawy nie może być przeprowadzony". Według resortu ustawa reprywatyzacyjna powodowałaby "skokowy wzrost długu publicznego o 18 mld zł". Sprawa dotyczy dawnych właścicieli, którzy utracili swoje nieruchomości w efekcie nacjonalizacji z lat 1944-1962. Prace nad projektem trwały od 2008 r.

W ocenie rabina Schudricha, reprywatyzacja jest wyzwaniem moralnym dla rządu i narodu. - Nie ma znaczenia, czy właścicielami nieruchomości byli Żydzi, czy chrześcijanie - Biblia mówi: "nie kradnij" - powiedział.

- W jaki sposób państwo powinno oddać nieruchomości, ile procent, to nie są moje kompetencje, ale odmowa zwrotu własności jest niemoralna. Mam nadzieje, że rząd jeszcze raz zastanowi się nad tą kwestią - dodał naczelny rabin Polski.

Według mediów projekt, nad którym pracował rząd, przewidywał wypłatę świadczeń pieniężnych dla dawnych właścicieli (którzy byli obywatelami Polski w chwili utraty mienia) lub ich spadkobierców. Zgodnie z założeniami mieli oni występować do wojewodów, którzy wydawaliby decyzje o prawie do zadośćuczynienia i wartości danego majątku. Wysokość świadczeń zależałaby od podzielenia przeznaczonej na ten cel kwoty ok. 20 mld zł przez ogólną wartość przejętego mienia, wynikającą z decyzji wojewodów.

Projekt nie przewidywał restytucji mienia w naturze, przez co był krytykowany przez ograbionych w PRL właścicieli. Podkreślali oni wielokrotnie, że przejęte przez państwo zespoły dworsko-parkowe często popadają w ruinę.

Jak poinformował resort skarbu na swojej stronie internetowej, projekt ustawy jest przygotowany, ale "ze względu na znaczące, czynione w ostatnich latach oszczędności, związane z globalnym kryzysem finansowym w wielu dziedzinach naszego życia społecznego i gospodarczego oraz duże obciążenia finansowe wynikające z tej ustawy, w obecnej sytuacji ekonomicznej projekt ustawy nie może być przeprowadzony".

PAP

http://www.rp.pl/artykul/17,626633.html

Gross: przyjmijmy to z pokorą

Jan Tomasz Gross zgadza się, że "Złote żniwa" mogą być
odbierane jako książka jednostronna, a szacunki żydowskich ofiar
Polaków są niepewne. - To jednak nie zmienia meritum sprawy, że Żydzi
ginęli także z rąk Polaków. Trzeba to przyjąć z pokorą - powiedział
Gross w rozmowie z Polską Agencją Prasową

Na zarzuty o jednostronność "Złotych żniw", pominięcie w książce
zachowań Polaków, którzy ratowali Żydów, Gross odpowiada pytaniem: "A
czy ta cała literatura na temat polskich Sprawiedliwych wśród Narodów
Świata nie jest nieco jednostronna? Nie opisuje przecież tej drugiej
strony rzeczywistości, brutalizacji stosunków pomiędzy Żydami i
Polakami.

-To prawda, że obraz przedstawiony w "Złotych żniwach" jest niepełny,
ale wypełnia pewną lukę. Dotąd napisano bardzo wiele o ratowaniu Żydów
przez Polaków, a o mrocznym aspekcie okupacyjnych stosunków pomiędzy
Polakami a Żydami mówiono bardzo niewiele - powiedział Gross, dodając,
że "Złote żniwa" sprawiają, że teraz obraz tego, co działo się podczas
okupacji, jest bardziej całościowy i obiektywny.

Odwołując się do przedstawianych w "Złotych żniwach" danych, że z rąk
Polaków zginęło "kilkadziesiąt tysięcy" szukających schronienia Żydów,
Gross podkreśla, że stosowanie dokładnych liczb w stosunku do
rzeczywistości okupacyjnej jest niezwykle trudne. Obrazuje to przykład
obozu Auschwitz: zaraz po wojnie historycy uważali, że zginęło tam 4
miliony ludzi, przez następnych 20 lat podawali, że liczba ofiar to 2,5
miliona, potem - że półtora miliona, a ostatnio uważa się, że w
Auschwitz zamordowano około miliona ludzi.

-To pokazuje, do jakiego stopnia nie sposób liczbowo uchwycić rzeczywistości okupacyjnej - powiedział Gross.

Proces za publiczne znieważenie narodu żydowskiego

Dwóch kibiców z
Rzeszowa odpowiada za publiczne znieważenie narodu żydowskiego podczas
piłkarskich derbów w 2010 r. Mieli oni trzymać transparent z napisem
"śmierć garbatym nosom". Dziś przed Sądem Rejonowym w Rzeszowie
rozpoczął się ich proces. więcej

Jan Tomasz Gross u Olejnik szokuje: Żydzi byli zwierzyną łowną dla Polaków

http://www.wpolityce.pl/view/8487/Jan_Tomasz_Gross_u_Olejnik_szokuje__Zy...

W "Kropce nad i" Jan Tomasz Gross, autor "Złotych żniw" przekonywał, że w czasie II wojny światowej Żydzi byli traktowani przez Polaków, jak zwierzyna łowna. I twierdzi, że takie zachowanie nie dotyczyło tylko ludzi z marginesu społecznego, ale i normalnych obywateli.

Gross zaznaczył, że historycy znają problematykę, którą poruszył w swojej książce. - Ona nie otwiera nowych perspektyw dla specjalistów - powiedział. I szybko dodał, że jest duże zainteresowanie książką, dlatego sądzi, że poruszy ona Polaków.

Opowieść, która została skonstruowania jest bardzo dramatyczna. Na obrzeżach Holokaustu, w jego ostatniej fazie, rejestrujemy - rozpowszechnioną na terenie całego kraju i angażującą normalnych obywateli, lokalnych przywódców - działalność ze strony Polaków, która prowadzi do śmierci Żydów

- powiedział Gross.

I zaznaczał, że książka odnosi się do potencjału zła, jaki jest w człowieku i jak łatwo go uruchomić. Pytany, czy owo zło dotyczyło chłopów, czy inteligencji, odpowiedział, że człowieka. Choć - jak zaznaczył - opisy w książce dotyczą głównie ludności chłopskiej, ich przywódców. Zastrzegł też, że nie wysnuwa w swojej książce wniosku, iż chłopi w ogóle nie pomagali w czasie wojny Żydom.

Książka dotyczy następującego pytania, na które szukamy rozstrzygnięcia. A mianowicie, czy mordowanie i rabowanie Żydów było związane tylko z działalnością marginesu społecznego, czy też raczej były to działania ludzi, którzy byli normalnymi obywatelami społeczności wiejskiej. Krótko mówiąc, czy było to zachowanie oparte na społecznej normie

- tłumaczył Gross.

Niestety materiały i dokumentacja z tego okresu mówią, że normą zachowania, która aktualizowała ze strony polskiej ludności w zetknięciu się z Żydami, było traktowanie ich jako zwierzyny łownej - mówił historyk. I przekonywał:

Ludzie, którzy denuncjowali Żydów, dostarczali ich w ręce żandarmów nie wstydzili tego, robili to publicznie, byli traktowani w swojej społeczności jako pełnoprawni jej członkowie.

Pytany z czego to wynikało, zastrzegł że nie wie.

To jest taki długi proces odczłowieczenia Żydów, w sposób fundamentalny to kwestia przyzwolenia, które dali Naziści. Ludność miejscowa poszła tym tropem. Większość to nie byli ci, którzy pomagali (Żydom - red.)

- stwierdził historyk.

jm/tvn24

Zgłoś nadużycie

Kto profanował groby ofiar Treblinki
Żołnierze Armii Czerwonej zorganizowali w 1945 r. na skalę przemysłową grabież masowych grobów w Treblince. "Eksploatowali" teren poobozowy w poszukiwaniu cennych kruszców przy pomocy materiałów wybuchowych i zdetonowanych ciężkich bomb lotniczych - pisze Kazimierz Krajewski, historyk IPN.

http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20110315

JUDZIĆ - ma odpowiedź ustami grossa...

http://wiadomosci.onet.pl/kiosk/mordowanie-bylo-norma,1,4210566,kiosk-wi...

Irena Grudzińska-Gross i Jan Tomasz Gross, fot. Marcin Wyrwał

Mordowanie Żydów przez polskich sąsiadów było
powszechne – twierdzą Jan Tomasz Gross i Irena Grudzińska-Gross, autorzy
książki "Złote żniwa".

Marcin Wyrwał: Otwierające "Złote żniwa" zdjęcie kopaczy z
Treblinki stało się najbardziej znaną fotografią tego roku. Sęk w tym,
że wiąże się z nim wiele wątpliwości.

Irena Grudzińska-Gross: Co do jego autentyczności, to
zdjęcie pochodzi od Tadeusza Kiryluka, byłego kierownika Muzeum
Męczeństwa Żydów w Treblince. Otrzymał to zdjęcie od osoby z okolicznej
wsi Wólki Okrąglik, która powiedziała mu, że są to kopacze. W tej formie
zdjęcie zostało złożone w muzeum, a następnie wydrukowane i przekazane
dziennikarzom z bardzo dokładnym opisem. To zdjęcie zostało opublikowane
w "Dużym Formacie" trzy lata temu i aż do momentu ukazania się "Złotych
żniw" nikt nie podał go w wątpliwość.

REKLAMA

Obecnie jednak trwa dyskusja, czy ono faktycznie pochodzi z Treblinki.

IGG: Żaden z dotychczas opublikowanych artykułów nie zdołał podważyć wersji, że to zdjęcie pochodzi z Treblinki.

Jan Tomasz Gross: Opieramy się na słowach pierwszego
dyrektora muzeum w Treblince, który stwierdził, że ono faktycznie
pochodzi z Treblinki. Kolejny dyrektor muzeum trzymał je w zbiorach
także jako zdjęcie z Treblinki.

Więcej o "Złotych żniwach" w Czytelni

Dziennikarz "Gazety Wyborczej" Marcin Kącki doszukał się na nim
budynku w kształcie litery T, który podobno nigdy nie stał w pobliżu
Treblinki.

JTG: Trzeba być jasnowidzem, żeby zobaczyć na nim jakikolwiek budynek.

Wysuwają państwo tezę, że na zdjęciu widać kopaczy przyłapanych
przez milicję. Inne teorie mówią jednak o grupie ludzi sprzątających
teren.

JTG: Ci ludzie mają różne parafernalia, którymi można
kopać lub grzebać. Poza tym zdjęcie pochodzi z drugiej połowy lat 40., a
tych terenów nikt nie porządkował aż do późnych lat 50. Być może ci
ludzie zostali złapani i polecono im wszystko zebrać na kupkę. Ale
sprzątaczy jako takich w tamtym okresie po prostu nie było. My jednak
tego zdjęcia nie traktujemy jako dowodu, że tam się kopie, a raczej jako
wizualny obraz z przeszłości, na którym znajduje się to wszystko, o
czym było wiadomo już z innych źródeł: popielisko, kości i czaszki, na
oko miejscowi ludzie ze sprzętem do kopania w ziemi i jakaś milicja. No
więc co to ma być, na litość boską?

IGG: To zdjęcie było dla nas po prostu inspiracją do napisania "Złotych żniw".

W debacie nad książką mamy do czynienia z dwiema wizjami
wydarzeń z czasów II wojny światowej. Jedna z nich przedstawia Polaków,
jako bohaterski naród gorliwie wspomagający Żydów. Druga wersja to ta,
która mieści się w cytacie z państwa książki: "Mordowanie Żydów było
zjawiskiem na tyle powszechnym, że traktowano te czyny jako swoistą
normalność". A może prawda leży jednak gdzieś pośrodku?

JTG: W jakimś sensie prawda zawsze leży gdzieś
pośrodku, ale ten cytat odnosi się do czegoś, co w tej książce zostało
bardzo skrupulatnie opisane. "Złote żniwa" są książką głęboko zanurzoną w
faktach. Twierdząc, że zabijanie Żydów przez Polaków było normą
społeczną, opieramy się głównie na aktach ze śledztw i procesów
powojennych. Znajdują się tam wielokrotnie powtarzane przez Polaków
opisy mordowania Żydów bądź łapania ich i wydawania w ręce policji lub
żandarmerii niemieckiej. Są to wydarzenia publiczne, w których bierze
udział mnóstwo ludzi z danego miasteczka czy wioski.

Z jakich warstw pochodzą ci ludzie?

JTG: Obok zwykłych ludzi, mamy też osoby na
stanowiskach, tu komendant straży pożarnej, tam sołtys, a innym razem
tak zwani solidni gospodarze. Co ciekawe, ci ludzie, zachowują funkcje i
prestiż w swoich społecznościach, mimo zbrodni, których się dopuścili.
Wiemy o tym, bo sądy otrzymywały świadectwa z ich miejscowości, że są to
bardzo porządni ludzie. Więc mordowanie Żydów nie było w tamtych
czasach czymś, co kojarzyłoby się ze słowem "morderstwo", w sensie
"skrytobójstwo". Publiczne złapanie Żyda i prowadzenie go za kark przez
wieś przez dużą grupę mieszkańców, a potem wspólne zastanawianie się,
czy go utopić, czy może oddać żandarmerii, było zjawiskiem, które się
powtarzało. A zatem ówczesna norma społeczna akceptowała tego rodzaju
zachowania, bo inaczej byłyby one niemożliwe. Do tego rodzaju sytuacji
dochodziło na całym terenie Generalnej Guberni, czyli obszarze okupacji
hitlerowskiej.

A więc nie chodzi tu jedynie o margines społeczny?

IGG: Nasz argument o powszechności wyłapywania i
mordowania Żydów podważa podtrzymywane przez wielu historyków
samozadowolenie Polaków, którzy do tej pory wychodzili z założenia, że
tego rodzaju zachowania dotyczyły tylko marginesu społecznego.

Nie obawiają się państwo, że "Złote żniwa" w znaczny sposób zaszkodzą dialogowi polsko-żydowskiemu?

IGG: Nasze doświadczenia w związku z poprzednimi
książkami Jana Grossa, a także oczekiwania dotyczące tej książki, są
dokładnie przeciwne. Wiedza, którą przekazujemy w "Złotych żniwach",
jest znana w środowiskach żydowskich. Reakcje na takie książki są
ogromnie pozytywne, ponieważ Polska jest jedynym krajem na wschód od
Niemiec, który dyskutuje o tych trudnych sprawach w sposób otwarty.
Dlatego opinie na temat Polski w świecie są coraz lepsze.

JTG: W segmencie ludzi, którzy interesują się tym
tematem w Ameryce, mamy do czynienia z wielkim i pozytywnym zdziwieniem,
że w Polsce otwarcie rozmawia się o prześladowaniach Żydów przez
ludność autochtoniczną podczas wojny. Dodajmy jednak, że jest to bardzo
niewielka grupa.

Niewielka, lecz wpływowa.

JTG: Opinie na temat wpływowych amerykańskich Żydów
biorą się z tych samych wyobrażeń, które mówią, że wszyscy Żydzi mają
złoto. (śmiech)

IGG: W Polsce straszy Żyd amerykański.

Czy jednak ten amerykański Żyd nie postrzega Polaków jako antysemitów?

JTG: Istniejąca wśród Żydów amerykańskich opinia o
Polakach jako antysemitach nie jest utwierdzana przez takie książki jak
"Złote żniwa", bo oni tę wiedzę mają od dawna z przekazów rodzinnych.
Natomiast ta opinia jest utwierdzana przez amerykańską Polonię i to nie
tylko w wypowiedziach zwykłych członków tej społeczności, ale także jej
oficjalnych przedstawicieli, jak na przykład byłego Prezesa Kongresu
Polonii Amerykańskiej Edwarda Moskala, który ze względu na swoje
rasistowskie i antysemickie poglądy był uznawany za persona non grata w
Waszyngtonie. Jeżeli polska dyplomacja chce poprawić wizerunek swojego
kraju, powinna zacząć organizować seminaria dotyczące tolerancji wśród
Polonii.

W pierwotnej wersji tej książki przytoczyli państwo liczbę
"między 100 a 200 tysięcy" Żydów, którzy zostali zabici przez polskich
sąsiadów. W ostatecznej wersji liczba ta wynosi już tylko "kilkadziesiąt
tysięcy". Skąd taka rozbieżność?

JTG: Liczba 100-200 tysięcy pojawiła się w bardzo
wczesnej wersji książki, którą rozesłałem do znajomych z prośbą o
krytyczne uwagi. W wersji przesłanej do Wydawnictwa Znak było już
kilkadziesiąt tysięcy – jest to bezpieczna wycena, a nam chodziło o
podanie takiej liczby, która z jednej strony wskaże, że to było zjawisko
na wielką skalę i wokół której nie będzie gwałtownych sporów. Problem
ogólny polega na tym, że rzeczywistości okupacyjnej nie da się ująć w
liczbach. Na przykład przez pierwsze lata po wojnie historycy uważali,
że w Oświęcimiu zamordowano 4 miliony ludzi i to nie z powodu prób
manipulacji, tylko braku możliwości dokładnych obliczeń. Dziś mówi się o
nie więcej niż milionie.

Skąd jednak wzięła się liczba 200 tysięcy?

JTG: Ona pojawiała się w wypowiedziach kolegów
pracujących w Centrum Badań nad Zagładą Żydów, którzy wielokrotnie
mówili w wywiadach, że po likwidacji gett przy życiu pozostawało około
250 tysięcy Żydów, którzy starali się ukryć po aryjskiej stronie. Z
kolei w 1945 roku żyło ich już tylko 50-60 tysięcy. To są wyceny jeszcze
z lat 60., które powstały w kręgu historyków Żydowskiego Instytutu
Historycznego. Jak się odejmie jedną liczbę od drugiej to daje około 200
tysięcy.

To jedyne źródło tego wyliczenia?

Istnieje jeszcze parę śladów, które sugerują tak wysoką liczbę. Jedną z
nich podaje wielki historyk tego okresu Emanuel Ringelblum. Otóż mówi on
w pewnym momencie o dziesiątkach tysięcy Żydów wymordowanych przez
granatową policję. Poza tym kiedy Niemcy napadli na Związek Radziecki
zaczynając pierwszą falę mordowania Żydów, to już w lipcu 1941 roku w
dwóch tuzinach miejscowości, w tym w Jedwabnem, Radziłowie, Wąsoszy,
można się doliczyć wielu tysięcy Żydów zabitych przez swoich sąsiadów.
Dlatego liczbę "kilkadziesiąt tysięcy" traktujemy jako bardzo ostrożne
wyliczenie.

W książce znajduje się 180 przypisów. Większość nich odnosi się
do poważnych książek i relacji z tamtego okresu. Ale w dwóch miejscach
cytują państwo anonimowe wpisy internetowe, których nie można przecież
traktować jako wiarygodnych źródeł.

JTG: Jeden z takich wpisów dotyczy zjawiska płukania w
Wiśle ludzkich prochów w poszukiwaniu kosztowności w okolicach obozu
koncentracyjnego w Oświęcimiu. To jest powszechnie znany fakt. W
tekstach z "Tygodnika Powszechnego" z drugiej połowy lat 40. znajduje
się wiele relacji z takich praktyk, między innymi Stanisława Stommy. Ja
dla zobrazowania tego procederu wybrałem akurat cytat z internetu, który
zamieścił człowiek podający się za byłego pracownika muzeum w
Oświęcimiu, ponieważ wpis ten zwięźle i dobrze ujmował co tam się
działo. Drugi wpis powołuje się na dokumenty brygady wileńskiej AK,
która przechodzi w okolicach Treblinki i szlag ich trafia z tego powodu,
że ci ludzie tam kopią, więc postanawiają po prostu ich sprać. Jest to
szlachetny i dość niezwykły gest ze strony podziemia, które w sprawach
pomocy Żydom nie miało czystych rąk.

Problem grabienia i mordowania upośledzonej grupy ludności jest
tylko problemem polsko-żydowskim, czy też takim, który mógł zdarzyć się
wszędzie?

JTG: To jest zjawisko uniwersalne. W ostatnich dekadach
pojawiało się przy okazji ludobójstwa w Rwandzie lub wojny w
Jugosławii. Jeżeli organizator porządku publicznego w sposób otwarty
rozpala konflikt etniczny, zachęca do przemocy i jeszcze daje bodziec
materialny, to wiele ludzi będzie skłonnych wykorzystać tę sytuację,
choćby na zasadzie, że jeśli ja tego nie wezmę, to weźmie to sąsiad. To
jest bardzo prosty mechanizm. Zło tkwi w człowieku bardzo głęboko.

IGG: A poza tym zezwalając na grabieże okupant
realizuje swoje cele rękami miejscowej ludności, zyskując zwolenników,
którzy de facto stają się wspólnikami zbrodni.

Na temat losów Żydów na ziemiach polskich ukazuje się coraz
więcej książek, dlaczego więc wielką ogólnonarodową debatę są w stanie
wywołać jedynie te pisane przez Jana Grossa?

JTG: To pytanie można sobie zadać tylko w stosunku do
"Sąsiadów". Od tamtej pory moje nazwisko wiąże się z czymś, co wywołuje
dyskusję, więc ludzie naturalnie się tym interesują. Natomiast
"Sąsiedzi" byli przede wszystkim wstrząsającą historią i kompletnym
otwarciem klapek w głowie na temat tego, co się działo w Polsce podczas
okupacji. Dlatego pewnie ludzie na to zareagowali.

IGG: Jest jeszcze jeden powód. W Polsce uważa się, że
poważna historia musi być pisana w stylu aptekarskim. My jednak uważamy,
że przysypując tak gwałtowne wydarzenia aptekarskim stylem oddalamy się
od tego, czym one naprawdę były. Nasze książki są bardziej gorącą
historią i przez to wydają się prawdziwsze i bardziej docierają do
czytelnika.

JTG: Poza tym rola historyka nie polega jedynie na
opisywaniu faktów, ale także formułowaniu hipotez i zadawaniu faktom
pytań. Trzeba być odważnym w stosunku do materiału, na którym się
pracuje. Tym różni się właśnie książka historyczna od telefonicznej. Tam
dopiero gdzie kończy się książka telefoniczna, zaczyna się historyczna.

Autor:
Marcin Wyrwał


Źródła:
Onet.pl

"Skąd jednak wzięła się liczba 200 tysięcy?

JTG: Ona pojawiała się w wypowiedziach kolegów
pracujących w Centrum Badań nad Zagładą Żydów, którzy wielokrotnie
mówili w wywiadach, że po likwidacji gett przy życiu pozostawało około
250 tysięcy Żydów, którzy starali się ukryć po aryjskiej stronie. Z
kolei w 1945 roku żyło ich już tylko 50-60 tysięcy. To są wyceny jeszcze
z lat 60., które powstały w kręgu historyków Żydowskiego Instytutu
Historycznego. Jak się odejmie jedną liczbę od drugiej to daje około 200
tysięcy."

Czy słowa "To są w y c e n y" to oryginalne słowa Grossa? Czy jakaś pomyłka?

“UB, sądownictwo są całkowicie w ręku Żydów. W ciągu tych przeszło dwu lat ani jeden Żyd nie miał procesu politycznego. Żydzi osądzają i na kaźń wydają Polaków.” Maria Dąbrowska w Zapiskach w swym dzienniku pod datą 17 czerwca 1947 r.

(...)Wkroczenie Niemców w czerwcu 1941 r. do Międzyrzeca Koreckiego pan Julian zapamiętał równie dobrze jak Sowietów w 1939 r. W jakiejś mierze było ono podobne do ich wejścia do miasta. Nowych okupantów witał ten sam kahał żydowski. - Byłem znowu na rynku i widziałem, z jakim entuzjazmem Żydzi witali Niemców - wspomina Julian Jamróz (...)Żródło - http://www.kresy.pl/kresopedia,historia,ii-wojna-swiatowa?zobacz/ten-sam...

“Pierwsze strzały w getcie warszawskim oddali Żydzi do Żydów. Mordechai Anielewicz, 23 letni przywódca powstania w getcie został wydany przez własnych ludzi.” Lesław Giermański, świadek współpracy Żydów z Niemcami

ragment uzasadnienia sporządzonego przez Ministerstwo Sprawiedliwości Izraela z 5 czerwca 2005 r., odmawiającego zgody na ekstradycję do Polski Salomona Morela,żydowskiego ludobójcy odpowiedzialnego za zamordowanie co najmniej 10 tysięcy osób: “…uważamy, iż nie ma żadnych podstaw do przedstawienia Morelowi zarzutów popełnienia poważnych przestępstw, nie mówiąc już o ‘ludobójstwie’ czy ‘zbrodniach przeciwko narodowi polskiemu’. Jeżeli już, to wydaje się nam, że Morel i jego rodzina byli ewidentnie ofiarami zbrodni ludobójstwa popełnionych przez hitlerowców i Polaków z nimi współpracujących”.

27 maja 1956 r. ta sama Dąbrowska pisała: “Ostatnimi tygodniami byłam w Nieborowie w towarzystwie samych Żydów oprócz Anny i Bogusia. Częste ich rozmowy o wzrastaniu antysemityzmu. Czemu dziś sami są częściowo winni – bo jak można było dać sobą obsadzić wszystkie ‘kluczowe pozycje’ życia Polski: prokuratury, wydawnictwa, ministerstwa, władze partii, redakcje, film, radio itp.”

Zapisek z Dzienników Stefana Kisielewskiego z 18 października 1968 roku: “Dwadzieścia lat temu powiedziałem Ważykowi, że to, co robią Żydzi, zemści się na nich srodze. Wprowadzili do Polski komunizm w okresie stalinowskim, kiedy mało, kto chciał się tego podjąć z ‘gojów’ (…)”.

Zapisek z Dzienników Stefana Kisielewskiego ,z dnia 4 listopada 1968 roku: “Po wojnie grupa przybyłych z Rosji Żydów-komunistów (Żydzi zawsze kochali komunizm) otrzymała pełnię władzy w UB, sądownictwie, wojsku, dlatego, że komunistów nie-Żydów prawie tu nie było, a jeśli byli, to Rosja się ich bała. Ci Żydzi robili terror, jak im Stalin kazał (…)”.

Dane podawane przez sowieckiego doradcę MBP płk Sieliwanowskiego w raporcie skierowanym do Berii z 20 października 1945 roku: „[…] W Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego pracuje 18, 7 proc. Żydów, 50 proc. stanowisk kierowniczych zajmują Żydzi. W I Departamencie tego Ministerstwa pracuje 27 proc. Żydów. Zajmują oni wszystkie stanowiska kierownicze. W Wydziale Personalnym – 23 proc. Żydów, na stanowiskach kierowniczych – 7 osób. W Wydziale ds. Funkcjonariuszy (inspekcja specjalna) – 33,3 proc. Żydów, wszyscy zajmują odpowiedzialne stanowiska. W Wydziale Sanitarnym MBP – 49,1 proc. Żydów, w Wydziale Finansowym – 29,9 proc. Żydów”.Po zakończeniu drugiej wojny światowej liczba ludności polskiej zamieszkałej w PRL wynosiła 24 miliony, a ilość ludności pochodzenia żydowskiego w latach 1947-49 ustabilizowała się na poziomie 100 000 osób. Łatwo obliczyć, że stanowiło to 0, 42% ogółu mieszkańców Polski.

Z wywiadu K.Piaseckiego z Grossem /Interia.pl - 14.03./:
Pan uważa, że Polacy nie zdali egzaminu wojennego?
- Jeśli chodzi o stosunek do Żydów - moim zdaniem nie.
Zachowali się zbyt obojętnie, czy zbyt okrutnie?
- Nie, obojętność tutaj nie jest dla mnie niepokojąca. Zachowali się niestety w sposób, który utrudniał Żydom przeżycie".
Utrudniał Żydom przeżycie!!!
http://fakty.interia.pl/fakty-dnia/news/gross-polacy-nie-zdali-egzaminu-...
Uzupełnienie tego jest też niebywałe: mordowanie Żydów przez polskich sąsiadów było powszechne.
Jak nie Gross, to Bikont, a rząd, MSZ, Ambasady, albo milczą, albo
pod presją /jednak/, wykonują pozorowane ruchy w żaden sposób nie zapobiegające planowemu rozpowszechnianiu antypolskich kłamstw.
Przed chwilą, rząd w bezprecedensowym, 55 osobowym składzie,
wizytował Izrael na jego zaproszenie. Z obu stron płynęły puste slogany
i zapewnienie Tuska, że Izrael może na nas liczyć!
Na kogo - premierze? Na kogo, po tych nieustających oskarżaniach Polaków?
Chyba na pana i pana kolesi. To o wiele, o wiele za mało.

Po każdym występie typu Gross/Bikont, powinniśmy powracać do listów
gończych zamieszczonych od miesięcy w internecie.
Listów poszukujących 15 podejrzanych o zbrodnie wojenne, przeciw ludzkości,
aktywnych polityków Izraela.

http://www.wanted.org.il/tzipi_livni_en.htm

Ta pani jest obecnie szefem partii opozycyjnej. Premier Tusk miał
z nią zaplanowane podczas pobytu w Jerozolimie spotkanie. Brak
wieści o jego przebiegu.

PS Tłumaczenie listu gończego za ówczesnym ministrem obrony Izraela:
Za naruszenie Statutu Rzymskiego
& 4th Konwencji Genewskiej
NAKAZ: Tzipi Livni
POSZUKIWANA za zbrodnie wojenne i zbrodni
przeciwko ludzkości!

W dniu 12 lipca 2006, podejrzana wraz z jej wspólnikami nakazała bombardowanie lotnicze i atak artyleryjski na obszary zamieszkałe w Libanie. Przez 34 dni z jej upoważnienia dokonano 12.000 powietrznych nalotów,wystrzelono 100.000 pocisków artyleryjskich, niszcząc ok. 350 szkół i 15.000 domów w Libanie. 130.000 domy zostały częściowo zniszczone. Ataki zniszczyły źródła wody, szpitale, elektrownie i inne elementy infrastruktury niezbędne do życia. 900.000 ludzi zostało zmuszonych do opuszczenia swych domów i pozostały bez dachu nad głową przez wiele dni. Około 1.200 osób zginęło, a 4400 zostało rannych. Wśród 30% zabitych, około 360, były dzieci poniżej 13 roku życia.

W dniu 27 grudnia 2008, podejrzana i jej wspólnicy zarządzili atak sił powietrznych, naziemnych i morskich na gęsto zaludnione obszary, w Strefie Gazy. Ataki ponownie uszkodziły domy, szpitale, szkoły i infrastrukturę, a zginęło ponad 1300 osób, w tym setki dzieci. 20.000 domów zostało częściowo zniszczone, a 50.000 osób zostało bez dachu nad głową w wyniku rozkazów
podejrzanych.

Atakowanie niewinnych ludzi, strzelanie na oślep na terenach mieszkalnych, powodując obrażenia, niszczenie podstawowej infrastruktury, takich jak woda, elektryczność i szpitale są zakazane na mocy prawa międzynarodowego i są zbrodniami wojennymi i przeciwko ludzkości.

Opis podejrzanego: biała kobieta, 50 lat, powyżej średniego wzrostu, blond włosy
.
Każdy, kto posiada informacje na temat podejrzanych, kiedy jest poza granicami Izraela, proszony jest o natychmiastowe zgłoszenie tego do prawnika praw człowieka. Odnosi się do państw o jurysdykcji powszechnej.
---------------
Pozostałe 14 listów - do przeczytania na dole strony - w tym samym duchu.
Nic, tylko zapytać Grossa czy ta plejada gwiazd zdała egzamin, i z czego, a mordowanie czy aby na pewno BYŁO normą?
PS W Izraelu, Polak próbujący prowadzić taką kampanię nienawiści i kłamstw
przeciw temu krajowi jak to robi Gross przeciw Polsce, nie opuściłby nawet
samolotu na lotnisku Ben Guriona. Tymczasem Gross z uporem wzniecający antysemityzm, jest u nas przyjmowany jak godny szacunku i respektu autorytet
- oczywiście przez "jasnogród"..

Musiał: Polacy nie ponoszą winy za zagładę Żydów

– Stawiana przez Jana Tomasza Grossa teza, że Polacy są współodpowiedzialni za Holokaust, jest skandalem - mówi Bogdan Musiał

źródło: ROL

Bogdan Musiał

+zobacz więcej

Albo wynika to ze złej woli, albo z niewiedzy – zauważył w rozmowie z tv.rp.pl Bogdan Musiał.

To mieszkający w Niemczech historyk, profesor Uniwersytetu Kardynała
Stefana Wyszyńskiego zajmujący się m.in. badaniem zagłady Żydów w
Europie Wschodniej.

Oglądaj na tv.rp.pl

Według niego rzeczywiście podczas wojny byli Polacy, którzy pomagali
Niemcom w mordowaniu Żydów. Na pewno nie było to jednak w polskim
społeczeństwie „normą", jak pisze w swojej nowej książce „Złote żniwa"
Gross. – To był margines, patologia, której sprzyjał niemiecki okupant.
Zawsze znajdą się bandyci i mordercy, którzy są gotowi obrabować
bezbronne ofiary – dodał Musiał.

Zdaniem historyka liczba „kilkudziesięciu tysięcy" Żydów zabitych
przez Polaków to „konfabulacja Grossa wzięta z powietrza". – Polacy
zabili parę tysięcy Żydów – uważa.

http://www.rp.pl/artykul/591486,627319.html

. W dodatku nie dowie się, że miejscowa bezpieka korzystała z usług paserów (swych informatorów) skupujących złoto i inne cenne przedmioty od "kopaczy".
Tu pojawia się kolejna odsłona omawianego problemu - w Powiatowym Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego w Siedlcach odsetek Żydów był wyjątkowo wysoki, zwłaszcza w 1945 roku. Ktoś pokroju Grossa mógłby wysunąć tezę, że być może na grabieży grobów ofiar Treblinki bogacili się także Żydzi z okolicznych "powiatówek" bezpieki... A przynajmniej tolerowali istniejący stan rzeczy i mając w ręku pełnię władzy - nie uczynili nic, by przerwać patologiczne zjawisko. Ja jednak poprzestanę na zasygnalizowaniu, iż sprawa ta wymaga dalszych, dogłębnych badań.
Cóż, dla nikogo nie będzie pociechą, że niejeden bolszewik z Ceranowa i innych garnizonów okupacyjnych na Podlasiu zginął w latach 1945-1946 od polskiej - partyzanckiej kuli.
Autor jest pracownikiem Biura Edukacji Publicznej IPN w Warszawie.

Kazimierz Krajewski

Sowieci przyjeżdżają prawie co drugi dzień ciężarówkami, przywożąc półtonowe bomby. Bomby podkopują pod mogiły i przez zapalenie lontów bomby wyrzucają w górę zwłoki. [...] Następnie oficerowie wraz z żołnierzami i ludnością wyszukują wśród trupów złoto i biżuterię. Z raportu polskiego podziemia niepodległościowego, czerwiec 1945 r.

http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20110316&typ=my&id=my03.txt

fot. TVN24

fot. mat. organizatora

Gebertowie

Socjalistyczny faszysta. Prosty post sentymentalny.

Adam Michnik, absolutnie lepszy Polak

http://www.holocaustresearch.pl/index.php?show=480

http://niniwa2.cba.pl/nie_tylko_jedwabne.htm

http://www.isppan.waw.pl/ksiegarnia/holland.htm

antypolskimi kalumiami.

TVP juz ma to za sobą , promocja leci.....

Grossowie w TVP …

Wczoraj w programie „Mam inne zdanie” małżeństwo autorów dyskutowało …
Zanim Ci z was którzy tego programu nie widzieli go obejrzą, polecam refleksje ks. Isakowicza-Zalewskiego, który był także gościem tego programu …
http://rebelya.pl/discussion/21279/cyrk-z-grossami-w-tvp/#Item_12

tutaj natomiast dyskusja w TVP
http://www.tvp.pl/publicystyka/tematyka-spoleczna/mam-inne-zdanie/wideo/...

Marszałek Schetyna blokuje uchwałę dotyczącą pomagania Żydom podczas wojny. Czy Sejm zdąży przed 24 marca?

"To oznacza w praktyce odłożenie uchwały ad acta. Uzgodnienia
byłyby gwarancją, że uchwała wejdzie szybko pod obrady. A 24 marca mija
rocznica tego strasznego mordu."

Śledztwa i postawienia zarzutów w związku z rzekomym
zamiarem popełnienia przestępstwa przez Jana Grossa i wydawnictwo „Znak"
żąda mieszkaniec Wrocławia, który złożył zawiadomienie w tej sprawie do
prokuratury

autor: Karol Zienkiewicz

źródło: Fotorzepa

Jan Tomasz Gross

+zobacz więcej

Trafiło ono w styczniu do Prokuratury Generalnej, a ta
właśnie przesłała je do krakowskiej prokuratury. Bogusława Marcinkowska,
jej rzecznik, informuje, że tym doniesieniem zajmie się prokuratura dla
Krakowa-Krowodrzy. Na razie zostanie wszczęte postępowanie sprawdzające
w tej sprawie. Kraków zajmie się nim, bo tu siedzibę ma oficyna „Znak".

Zdaniem autora doniesienia, mogło dojść do „zamiaru szkalowania
Polski i Polaków", bo w innych publikacjach Jana Grossa – np. w głośnym
"Strachu" - naruszano dobre imię Polski i Polaków. Dlatego domaga się on
śledztwa i ewentualnych zarzutów dla pisarza oraz krakowskiego
wydawnictwa. Opublikowało ono najnowszą książkę Grossa. – „Złote żniwa",
ale tytuł ten w zawiadomieniu do prokuratury nie pada.

Informacja o tym doniesieniu pojawiła się natomiast dokładnie w dniu,
w którym Jan Gross spotyka się z czytelnikami „Złotych żniw" w
krakowskiej PWST. Na wieczorne spotkanie z autorem kontrowersyjnej
książki dostać można się tylko ze specjalnymi wejściówkami, które
rozdawał „Znak".

Gdy oficyna opublikowała „Strach" tego autora, do krakowskiej
prokuratury także w 2008 roku trafiały zawiadomienia o możliwości
popełnienia przestępstwa. Postępowanie zakończyło się jednak wówczas
umorzeniem, gdyż przestępstwa autora publikacji nie stwierdzono.

 http://www.rp.pl/artykul/17,628734.html

skandal ! Roma Ligocka , Jankowska, Olga Krzyżanowska - TO SA FAKTY, TAKA BYŁA PRAKTYKA, TAKA BYŁA POLSKA WIEŚ.
Zadowolona Grossowa - zbiera pochwały za "otwarcie dyskusji o zbrodniach Polaków".

SKANDAL !

http://januszwojciechowski.salon24.pl/289192,skad-u-zydow-wiecej-zlej-pa...

Holland - "sprawiedliwi" musieli sie ukrywać po wojnie, albo uciekać z miejsca zamieszkania ze strachu, bo im grożono, że ratowali Zydów.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Henryk_Holland
-

http://pl.wikipedia.org/wiki/Boles%C5%82aw_Bierut
- 20 godz. temu

http://salski.salon24.pl/116181,instykt-plemienny-a-antysemityzm

http://www4rzeczpospolita.blox.pl/2007/05/STALINOWSKIE-KORZENIE.html


tę komunistkę Bredzisław odznaczył dopiero orderem

To jest straszna agresja na nasze dobre
samopoczucie, na poczucie, ze jesteśmy niewinni i nie mamy się czego
wstydzić. Ale możemy być dumni ze sprawiedliwych dopiero wtedy, gdy
potępimy zbrodniarzy - tak Agnieszka Holland oceniła wkład książek Jana
Tomasza Grossa o polskim udziale w Holokauście w świadomość historyczną
Polaków.Według Agnieszki Holland, której
ostatni film „Ukryci” opowiada o Polaku ukrywającym Żydów w lwowskich
kanałach, książki Jana Tomasza Grossa pomogły Polakom lepiej zrozumieć
własną historię, zwłaszcza te najbardziej bolesne i niewygodne
fragmenty.


- Po „Sąsiadach” była ogromna dyskusja i całkowity odrzut tych faktów.
Ale dzięki odwadze Grossa Polacy przeszli ogromną drogą. Jestem dumna z
Polaków i ich odwagi moralnej, żeby konfrontować się z tą ciemną,
bolesną i zaskakującą przeszłością – przyznała reżyserka.

"To jest straszna agresja na nasze dobre samopoczucie"


Jak dodała, ta konfrontacja była „strasznie trudna” i rozumie ludzi,
którzy odrzucają wizję historii, w której Polacy byli nie tylko
bohaterami i ofiarami, ale i katami. - To jest straszna agresja na nasze
dobre samopoczucie, na poczucie, że jesteśmy niewinni i nie mamy się
czego wstydzić. Ale możemy być dumni ze sprawiedliwych dopiero wtedy,
gdy potępimy zbrodniarzy – oceniła.


Pytana o zarzuty, że Gross w swoich książkach przerysowuje
rzeczywistość, przez co wielu ludzi odrzuca nawet udokumentowane fakty,
Holland odparła: - Gross przeorał naszą świadomość. Jego pewna
brutalność czy wyrazistość, to, że nie relatywizuje niczego, powoduje,
ze słuchamy tego, nawet przez oburzenie. Pies z kulawą nogą by nie
wiedział o Jedwabnem, gdyby nie te ksiązki Grossa. Przecież o tym mówiło
się wcześniej, były artykuły, był dokument, ale dopiero ta książka
obudziła nasze sumienie i potrzebę zmierzenia się z tym, czasem
negatywnie – dodała.

"Nie był to margines, tylko dość powszechna postawa"


Według reżyserki jednak w przyjmowaniu prawdy o polskim udziale w
Holokauście widać „ogromny postęp”. - Teraz dyskutuje się na temat
proporcji, nie faktów – przypomniała. Według Holland udział polskich
„sąsiadów” w prześladowaniach Żydów był większy, niż chcą tego krytycy
Grossa.


- Nie był to margines, tylko dość powszechna postawa, a świadczy o tym
powojenne milczenie na ten temat i odrzucenie sprawiedliwych. Ci, co
ratowali Żydów, musieli się ukrywać albo uciekać przed ostracyzmem
sąsiadów. Uważano, że naruszyli zmowę wspólnoty, albo robili to dla
pieniędzy, albo im zazdroszczono. Następowała reakcja psychologiczna, że
skoro my nie byliśmy wspaniali, to ci wspaniali są dla nas wyrzutem
sumienia i ich nie lubimy – wyjaśniła.


"Zaczynamy szanować sprawiedliwych w Gomorze"


Przykładem tego, według reżyserki, były powojenne losy Ireny Sendlerowej
– Polki, która podczas wojny ratowała żydowskie dzieci, a następnie
została zapomniana. - Świadczy to o tym, ze ci, których teraz wyciąga
się jako kontrargument dla Grossa, nie byli uznawani za bohaterów. Teraz
się to zmienia, również pod wpływem tych książek. Zaczynamy szanować
sprawiedliwych w Gomorze. Długo ta sprawa została wypchnięta z naszej
świadomości jako bolesna, nie nasza i niedobra, powoli zaczynamy się z
nią mierzyć, także dzięki Grossom – dodała.

Holland odrzuca też argument, że książki o polskim udziale w Holokauście
szkalują naród, który też w czasie wojny cierpiał. - Tak naprawdę
odgrywa to zupełnie inną rolę. Znam środowiska amerykańskie i
francuskie, gdzie krytyka polskiego antysemityzmu była mocna, ale gesty
Aleksandra Kwaśniewskiego i Lecha Kaczyńskiego, który wykazywał w tej
sprawie niebywałą wrażliwość, to, że istnieje nowatorskie środowisko
historyków, którzy zajmują się Zagładą i nie pudrują naszych przewinień,
to budzi ogromny szacunek. To pokazuje, ze Polaków stać na moralna
odwagę – podsumowała.


kaw/tr

http://www.tvn24.pl/24467,1696966,0,1,8222gross-przeoral-nasza-swiadomos...

"Jan Tomasz Gross był w 1968 roku więźniem marcowym, załamał się w śledztwie i obciążył swych kolegów. Czytałem jego zeznania w materiałach własnego śledztwa i pamiętam obrzydliwości, jakie ze strachu opowiadał przesłuchującym go oficerom SB. Dziś odreagowuje swe frustracje, obciążając odpowiedzialnością za ówczesny komunistyczny antysemityzm Bogu ducha winny naród polski."

źródło: Antoni Zambrowski, "Antypolski spisek w mediach", AntySocjalistyczne MazowszE, 3 sierpnia 2006
http://www.asme.pl/11546356565801.shtml

"Janek Gross ― zaliczany do przywódców marcowych >>komandosów<< ― załamał się w śledztwie jako jeden z nielicznych uczestników Ruchu 8 marca, którzy w większości odmawiali zeznań. Mało, że obciążył w zeznaniach swych kolegów, ale wygadywał do protokółu obrzydliwe rzeczy o Basi Toruńczykównie i o jej zachowaniu na Zachodzie. Nie miało to związku z problematyką śledztwa i świadczyło jedynie o chęci podlizania się ubekom. Dlatego po wyjściu z więzienia był poddany przez kolegów ostracyzmowi i przed tym uciekł z Polski do USA. Dlaczego środowisko >>Gazety Wyborczej<< tak go dzisiaj wspiera, nie bardzo jestem w stanie zrozumieć."

źródło: Antoni Zambrowski, "Wojna chwalebna z Żydami", AntySocjalistyczne MazowszE, 21 lutego 2008
http://www.asme.pl/120361270373498.shtml

.."Nie miało to związku z problematyką śledztwa i świadczyło jedynie o chęci podlizania się ubekom."...

WIDAĆ TO STAŁY MOTYW JEGO DZIAŁANIA. MARNY, MAŁY CZŁOWIECZEK KREOWANY PRZEZ AGENTURALNE MEDIA.

cytat z publicystyki Pana Antoniego Zambrowskiego.
..."Obchodziliśmy ostatnio 60. rocznicę krwawego "pogromu" kieleckiego. W polskich mediach elektronicznych obowiązuje oczywiście stara komunistyczna wersja, że mord na kieleckich Żydach był dziełem klerykalnej i antysemickiej tłuszczy, choć już we wspomnieniach premiera Stanisława Mikołajczyka napisanych na emigracji na Zachodzie i zatytułowanych "Rape of Poland" można wyczytać, że ten pogrom był dziełem funkcjonariusza UB majora Władysława Spychaja - Sobczyńskiego, wykonanym na zlecenie NKWD. Bezpośrednim sprawcą mordu był oddział wojska pod dowództwem sowieckiego oficera w polskim mundurze. Stanisław Mikołajczyk dodaje, że major Spychaj - Sobczyński wcześniej, jako szef UBP w Rzeszowie, zamordował wybitnego działacza ludowego z opozycyjnego PSL Władysława Kojdera. Sprawa "pogromu" kieleckiego została po latach podjęta przez znanego polskiego reportera Krzysztofa Kąkolewskiego, który wyniki swych badań opisał w książce "Umarły cmentarz", wydanej przez wydawnictwo von Borowiecki. Wynika z niej, że mjr Władysław Spychaj - Sobczyński jako szef wojewódzkiego UBP kolejno w Rzeszowie, Krakowie i Kielcach organizował pogromy antyżydowskie w tych właśnie miastach. Pogrom kielecki był z nich najgłośniejszy, gdyż pociągnął za sobą największą liczbę ofiar śmiertelnych wśród Żydów i zbiegł się z rocznicą amerykańskiego Dnia Niepodległości. Wskutek tego warszawscy korespondenci pism zachodnich zostali poinformowani o krwawym pogromie w Kielcach tegoż dnia na przyjęciu zorganizowanym w warszawskim hotelu "Polonia" przez ambasadora USA. I natychmiast wysłali korespondencje do swych gazet i agencji.
Brat naszego noblisty Andrzej Miłosz nakręcił następnie w wytwórni Media-Kontakt, prowadzonej przez znanego opozycjonistę antykomunistycznego Mirosława Chojeckiego - członka KSS KOR oraz założyciela podziemnego wydawnictwa NOWa dwa filmy telewizyjne poświęcone tej sprawie. W filmach tych pt. "Pogrom" oraz "Henio" demonstruje on prawdę o pogromie, przygotowanym pod nadzorem NKWD przez majora W. Spychaja - Sobczyńskiego, a wykonanym siłami oddziału KBW pod dowództwem sowieckiego oficera w polskim mundurze oraz PPR-owskiej, względnie ubeckiej bojówki, pozorującej robotników pobliskiej fabryki metalowej. Ci bojówkarze zostali przyjęci do fabryki na kilka dni przed pogromem i ulotnili się jak jeden mąż następnego dnia po uwieńczonej sukcesem akcji. Oni wraz z żołnierzami zmasakrowali Żydów mieszkających w domu na Plantach, ale tylko z jednej klatki schodowej. Chodziło o wykonanie misternego zadania odstrzelenia wyłącznie Żydów wybierających się do Palestyny (Żydzi z drugiej klatki schodowej pozostawali pod ochroną UB). Dlatego nie mogło być mowy o dopuszczeniu pod dom niekontrolowanego motłochu.
Chłopiec Henio Błaszczyk - jak sam opowiadał Andrzejowi Miłoszowi w nakręconym przez niego filmie - był dzieckiem konfidenta UB. Najpierw został wywieziony poza miasto, aby później na polecenie ojca opowiadać, iż był więziony przez Żydów w piwnicy domu na Plantach i im się wymknął. W dzień pogromu oprowadzali go po mieście umundurowani milicjanci i ci milicjanci opowiadali, iż Żydzi go więzili dla rytualnego mordu. Po pogromie tenże Henio był ukrywany przez dłuższy czas w piwnicy Urzędu Bezpieczeństwa, dla większej pewności, aby afera się nie wydała. Wszystko to opowiedział dorosły już Henryk Błaszczyk przed kamerą Andrzeja Miłosza już w III RP, nie ukrywając strachu, że może go spotkać kara za ujawnienie prawdy z ręki wszechpotężnych wciąż ubeków. I istotnie zginął wkrótce w podejrzanych okolicznościach zapewne z rąk podziemia ubeckiego.
Można byłoby sądzić, że te dwa filmy Andrzeja Miłosza powinny być przypomniane polskim telewidzom przy sposobności uroczystych obchodów rocznicy pogromu kieleckiego. Jak mówił mi Mirosław Chojecki, z Media-Kontakt zgłosił on taką propozycję kierownictwu TVP, ale jego pomysł został zignorowany. W polskich elektronicznych środkach przekazu obowiązuje wszak antypolska wersja prof. Jana Tomasza Grossa, autora kłamliwej książki pt. "Sąsiedzi" o mordzie na Żydach z podlaskiego miasteczka Jedwabne w lipcu 1941 roku oraz świeżo wydanej po angielsku w USA pod tytułem "Strach" - jeszcze bardziej załganej książki o polskim powojennym antysemityzmie. Prawdy o Polsce powojennej nie uświadczysz nawet w działającej za nasze pieniądze telewizji publicznej. W odróżnieniu od prof. Jana Tomasza Grossa pamiętam tamte czasy (chodziłem do szkoły podstawowej na dolnym Mokotowie w Warszawie) i niczego takiego, co by świadczyło o opisywanym przez prof. Grossa "pogromowym polskim antysemityzmie" - nie zaobserwowałem. Nie zetknąłem się też z tego objawami podczas wyjazdów w Polskę na wakacje - na obozy młodzieżowe lub kolonie szkolne. Nie darmo więc już po jego pierwszej książce "Sąsiedzi" mówiono w Warszawie: "Łże jak Gross". (wytł. ASME) Jan Tomasz Gross był w 1968 roku więźniem marcowym, załamał się w śledztwie i obciążył swych kolegów. Czytałem jego zeznania w materiałach własnego śledztwa i pamiętam obrzydliwości, jakie ze strachu opowiadał przesłuchującym go oficerom SB. Dziś odreagowuje swe frustracje, obciążając odpowiedzialnością za ówczesny komunistyczny antysemityzm Bogu ducha winny naród polski.
Co więcej: dla zapewnienia monopolu michnikowo-grossowej wersji wydarzeń jakieś anonimowe krasnoludki w IPN dokonały kontrolowanego przecieku "informacji", w taki sposób, aby red. Krzysztof Kąkolewski - autor książki "Umarły cmentarz" i prawdziwy odkrywca prawdy o pogromie kieleckim jako dziele NKWD i UB został ustrzelony jako rzekomy współpracownik PRL-owskich służb specjalnych. Jakieś krasnale pokazały poza plecami osoby zainteresowanej jego akta w IPN kierownictwu gazet, z którymi współpracował, jego o niczym nie powiadamiając. Jest to akt lustracyjnej dintojry wykonany przez ludzi, którym zależy na zapewnieniu monopolu michnikowo-grossowej wersji wydarzeń.
Adam Michnik jest przeciwnikiem lustracji, ale do głowy mu nie przyjdzie potępić takie praktyki lustracyjne. A chodzi o osobę, której dokonania można by porównać do zasług rosyjskiej odkrywczyni prawdy o zbrodni katyńskiej w archiwach sowieckich prof. Natalii Lebiediew. Red. Krzysztof Kąkolewski odkrył prawdę o zbrodni kieleckiej i za to ma taką właśnie zapłatę. W dodatku insynuuje się mu nieistotnie, godne potępienia donoszenie na kolegów z opozycji antykomunistycznej w roli TW Służby Bezpieczeństwa, niczym TW "Ketman", czyli Lesław Maleszka z "Gazety Wyborczej". Nic z tych rzeczy. Zarzuca mu się jedynie opłacanie się jakimiś sprawozdaniami wywiadowi PRL podczas wyjazdów zagranicznych, aby opisać hitlerowskiego zbrodniarza na spokojnej emeryturze w RFN lub zbrodnie bandy Mansona w USA. I za to organizuje się ostracyzm wobec tak zasłużonej dla prawdy historycznej osoby tuż przed uroczystymi obchodami rocznicy kieleckiego mordu. Co gorsza, nikt nie protestuje przeciwko takim gangsterskim praktykom. Ciekaw jestem, czy Jego Ekscelencja ksiądz metropolita lubelski, abp Józef Życiński również jemu wyrazi publicznie swój gniew i współczucie?

Antoni Zambrowski

Artykuł pierwotnie ukazał się w tygodniku "Najwyższy CZAS!" pt. "Cenzura pogromu?".

PS. Z przykrością stwierdzam, że zawarte w mym artykule uszczypliwe uwagi odnośnie anonimowych krasnali z IPN, które ustrzeliły autora "Umarłego cmentarza" red. Krzysztofa Kąkolewskiego tuż przed obchodami 60. rocznicy pogromu kieleckiego, po głębszym zbadaniu okazały się pozbawione podstaw. Osoby, które poczuły się dotknięte moimi uwagami, najserdeczniej przepraszam. Nie zmienia to podstawowej tezy mego artykułu, iż w polskich mediach, zwłaszcza elektronicznych, panuje kłamliwa wersja o klerykalnym i antysemickim motłochu jako sprawcy pogromu, podczas gdy dobrze wiemy, że bezpośrednimi wykonawcami mordu na zlecenie NKWD była bojówka PPR-owska z miejscowej huty oraz milicjanci i oddział KBW pod dowództwem sowieckiego oficera w polskim mundurze.

AZ

Publicystyka Antoniego Zambrowskiego na ASME

http://www.asme.pl/11546356565801.shtml

Ten tekst - (no, chyba "antysemity" Zambrowskiego? :)) - powinien być przez Polaków rozplakatowany gdzie się da i jak się da!

Już sam TEN fakt, zamilczenia na śmierć książki Kąkolewskiego i Jego badań oraz OD LAT W III RP - suflowanie wersji UBeckiej - powinien DAWNO dać Polakom do myślenia GDZIE ŻYJĄ !
Może dziś...pomnik wystawiany radzieckim barbarzyńcom w Ossowie przez rezydenta by tak nie dziwił?...

tyle mądrych i cennych tekstów siedzi w sieci , trzeba tylko miec czas i sie do nich dokopać.
A takich ludzi, jak Zambrowski, który powinien byc wyrzutem dla całej tej sitwy komun istycznej z rodowodem z KPP i UPP, powinno się nagłaśniać i a jest tak samo zamilczany, jak inni piszący prawdę.
IPN juz dorżnięty, takie teksty trzeba zachowywać, aby nie zniknęły.

Jednego za bardzo nie rozumiem, nie jestem pewien.
Czy PS. p. Zambrowskiego oczyszczające pracowników IPN-u (uszczypliwości o przecieku) ma znaczyć, że wie na pewno, iż żaden z nich nie wysypał, czy też, hmm, sugeruje, że ktoś spoza IPN-sypnął by Kąkolewski przestał z dnia na dzień pisać w "Naszej Polsce", zresztą, tuż nad Michalkiewiczem?
Diabli wiedzą!

wszystko jest zabagnione, że dojście do prawdy jest dzisiaj prawie niemożliwe. Wczorajsi herosi jutro mogą się nam ukazać w mniej przyjemnej postaci.
Nawet postaci bardzo pozytywne mają swoje "szarości" - to nasze nieszczęsne - trzeba iśc na układ, żeby zdobyc łyżeczkę, bo inaczej cała beczka zostanie w ukryciu.
Rumuni załatwili to inaczej, ale też nie dlatego, żeby ukarać winnych, o nie.

Nie wpadaj! Przecież nie mam z tym nic wspólnego.
Jeszcze się ułoży.
Pozdrawiam.