Kustosze historii odchodzą ... "Tak bardzo tego pragnę..." - odszedł Zbigniew Kabata "Bobo"

avatar użytkownika Maryla

  W wieku 90 lat zmarł w Kanadzie podpułkownik Zbigniew Kabata-„Bobo” - żołnierz słynnego oddziału Armii Krajowej Jędrusie i autor piosenki o nim pt. „Jędrusiowa dola”.

"Tak bardzo tego pragnę..." - Zbigniew Kabata "Bobo"

Tak bardzo tego pragnę ażeby moje słowa,

ażeby wiersz choć jeden, ktoś w pamięci zachował

w dalekim moim Kraju, w moim Kraju dalekim

ażeby go powtórzył, kiedy zamknę powieki,

kiedy na zawsze zasnę w gościnnej obcej ziemi.

 

Tak bardzo tego pragnę, aby słowami mymi

ktoś do życia przywołał, choćby na okamgnienie,

w historię odchodzące wojenne pokolenie,

pokolenie Kolumbów, pokolenie bojowców,

za nawias wyrzucone pokolenie akowców.

 

Nie aby mnie, z nazwiska, ktoś w pamięci zachował,

chcę by mymi słowami wołał: ARMIO KRAJOWA!

Chcę aby z moich zgłosek pieśń wykrzesał jak diament,

tęczą w słońcu błyszczący nasz akowski testament.

 

Ale najbardziej chciałbym, aby mymi słowami

wyśpiewał chwalę tamtych, którzy nie mogą sami

krzywdy swojej dochodzić, których zmurszałe kości

nie zapłaty żądają tylko sprawiedliwości.

 

Chcę, by stalą hartowną moje słowa się stały

aby z serc skamieniałych ogień święty krzesały

I aby nikt nie wiedział, skąd te słowa przybyły

i aby drogi nie szukał do mej dalekiej mogiły.

 

Chcę, cóż z tego, wiem jednak: tak się nigdy nie stanie.

Chęci siły nie mają, chęci zawsze są tanie.

Oparem są porannym słabiutkie moje słowa.

Przewieją snem jesiennym i nikt ich nie przechowa.

 

A jednak - mimo wszystko - nie daję milknąć słowom

i wiążę je koślawą, kanciastą moją mową

I chociaż czuję oddech idącej Wielkiej Ciszy

wołania nie przestanę. Może mnie kto usłyszy.

Zbigniew Kabata, ps. Bobo – urodził się 17 marca 1924r. w Jeremiczach. Po ukończeniu szkoły powszechnej w 1936 r., wstąpił do Korpusu Kadetów we Lwowie, gdzie uczęszczał do czerwca 1939 r. Jednocześnie rozwijał swoje pasje związane z morzem i żeglarstwem. Tuż przed wybuchem wojny zdążył odbyć swój pierwszy rejs do krajów skandynawskich na statku szkoleniowym ZHP „Zawisza Czarny”. Wojenna zawierucha przygnała go na teren powiatu sandomierskiego. Wraz z rodzicami i rodzeństwem zatrzymał się we wsi Wiśniowa pod Staszowem. Przebywając tu, razem ze swoim ojcem – Piotrem Kabatą, będącym oficerem zawodowym, brał czynny udział w organizacji podziemnej. Tutaj również zaczął stawiać ” pierwsze kroki” jako konspirator. W 1941 r. wszedł w szeregi organizacyjne „Jędrusiów” i działał w siatce kolportażu partyzanckiego pisma „Odwet”. Swój pseudonim otrzymał ze względu na młody wiek i miłą powierzchowność. W 1942 r. dołączył do oddziału leśnego „Jędrusiów”, gdzie w 1943 r. wsławił się m. in. jako wykonawca wyroku na współpracowniku gestapo Gaszyńskim podczas meczu piłkarskiego w Sandomierzu na stadionie wypełnionym po brzegi hitlerowcami. Biorąc udział we wszystkich akcjach bojowych oddziału był jednocześnie członkiem zespołu redakcyjnego „Odwetu”. Ponadto uczestniczył w akcji rozbicia więzienia w Opatowie /12 III 1943/ oraz w Mielcu /29 III 1943/. W obu przypadkach w grupie uderzeniowej – w akcjach tych uwolniono ok. 259 więźniów.
  Przez cały okres trwania okupacji niemieckiej był członkiem słynnej grupy partyzanckiej „Jędrusie”, działającej również na terenie Sandomierza i sandomierszczyzny. 
W partyzantce ukończył tzw. małą maturę i kurs szkoły podchorążych, awansując w 1944 r. do stopnia porucznika. Po wojnie wyjechał do Anglii, dostał się na studia a po ukończeniu ich uzyskał stopień doktora nauk filozoficznych. 
Do chwili odejścia na emeryturę kierował instytutem naukowym w Kanadzie. Przez dwie kadencje był prezydentem międzynarodowego stowarzyszenia parazytologów. 
  Zyskuje sławę wybitnego uczonego, szereg tytułów dr honoris causa na wielu polskich i zagranicznych uczelniach. Jest cenionym naukowcem, opublikował wiele prac, odkrył nieznanego dotąd pasożyta, którego od jego nazwiska nazwano Kabatia ostorhinchi, jest także członkiem komitetu redakcyjnego czasopisma amerykańskich parazytologów „The Journal of Parasitology”. W wolnych chwilach nadal układa wiersze oraz piosenki o partyzantach i wiernych druhach „jędrusiowej doli”. W latach wojny napisał kilkanaście utworów, a wśród nich Pieśń „odwetu” na melodię Pod gwiaździstym niebem, Jak daleko wolności droga na melodię Tipperary, Piosenkę „Grajków” (inc. „Gdy człowiek jest morowy”) i Czy znasz poszum drzew.
  Przez cały czas pobytu poza granicami Polski zachowuje kontakt ze środowiskiem Żołnierzy Armii Krajowej.

 

Uchwała Rady Miasta Sandomierza nr XXI / 129 / 99 z dnia 28.10.1999 r.

http://www.sandomierz.pl/o-sandomierzu/znani-sandomierzanie/zbigniew-kabata-/

 

Zbigniew Kabata - "Bobo"

Sztafeta

Czaka mieli wysokie, koliste,
mundury o żółtych epoletach.
Na czakach lśniły orły srebrzyste,
a słońce im lśniło na bagnetach.

W dym kartaczy szli ławą na wroga,
nie żałując ni życia ni męki,
i ciernista zawiodła ich droga
od Grochowa aż do Ostrołęki.

Nim ostatni żołnierz Listopada
przed niebiańskie zgłosił się ołtarze,
już z dwururki się składa
kryjak Stycznia w wytartej czamarze.

Rzucił dom i rodzinę i wszystko
w beznadziejnym do wolności biegu.
Na styczniowych zmagań bojowisku
krwawe ślady zostawił na śniegu.

Nim ostatni powstaniec styczniowy
przed tron odszedł meldować się boski,
walkę podjął strzelec legionowy,
z Oleandrów buntownik krakowski.

Ruszył w Polskę strzelec zuchowaty
zdobyć to co "obca przemoc wzięła".
Na wielki bój grały mu armaty...
i stał się cud - "jeszcze nie zginęła"!

Wyrosły hufce jak smocze zęby,
odparły falę nawały wrażej,
wolnego kraju dźwignęły zręby
i na granicach zatknęły straże.

Budowało się państwo od nowa
pod osłoną rodzimych puklerzy,
aż runęła lawina stalowa
przez granicę, po sercach żołnierzy.

Nie pomogła ni krew ni ofiary
ni uparta obrona stolicy.
Rozgniecione upadły sztandary
pod pancerną stopę gąsienicy.

Nam wypadło przejąć spadek krwawy,
podnieść broń co z martwych rąk wypadła
i zapomnieć o sobie dla Sprawy
w ciemną noc co na kraju osiadła.

Długa była ta droga krzyżowa
młodych ludzi mego pokolenia.
Żaden rozkaz nas z niej nie odwołał,
ni zwycięstwo nie dało wytchnienia.

Nasze kroki są dzisiaj wolniejsze,
nasze oczy dzisiaj widzą tępiej,
nam zostały już tylko te wiersze -
a was młodych są całe zastępy.

Weźcie od nas pałeczkę sztafety.
Niech was wiedzie ten sam Orzeł Biały
do tej samej od wieków już mety
dla Jej dobra, dla Jej wiecznej chwały.

A gdy sił wam już zacznie brakować
aby sprostać kolejnej potrzebie,
nie przestańcie dalej maszerować,
rzućcie okiem w historię, za siebie.

Wtedy wspomnisz nas, młody dziś druhu
i pojmiesz, bez żadnych wątpliwości,
że ty jesteś ogniwem w łańcuchu,
jak i my, małą cząstką całości.

Nanaimo, B.C. Nowy Rok 1997 r.

 

Zbigniew Kabata "BOBO" (1924)

Wybitny intelektualista. Podpułkownik Wojska Polskiego. Poeta. Badacz-odkrywca. Jeden z najwybitniejszych współczesnych uczonych parazytologów.

  • 1936 - rozpoczyna naukę w Pierwszym Korpusie Kadetów Marszałka Józefa Piłsudskiego we Lwowie;
  • Oficer Armii Krajowej w oddziale partyzanckim "Jędrusie", następnie w 2 pp. Leg. AK;
  • Uczestnik akcji dywersyjnych, potyczek i bitew partyzanckich, m.in. uderzenia na więzienie w Opatowie (12.03.1943), w którym uwolniono 55 więźniów i Mielcu (29.03.1943), w którym odbito 136 więźniów;
  • Redaktor i kolpolter pisma podziemnego "Odwet";
  • 24 października 1943 - jedna z najbardziej brawurowych akcji - wykonanie wyroku śmierci na agencie gestapo, wydanego przez sąd Polski Podziemnej, w Sandomierzu na stadionie pełnym Niemców, podczas przerwy w meczu piłkarskim;
  • Od 1945 w II Korpusie WP we Włoszech - dowódca plutonu strzeleckiego w 3 Kompani 1 Batalionu Strzelców Karpackich ("Szczury Tobruku");
  • 1948-1951 - rybak dalekomorski w Szkocji;
  • 1951-1955 - studia biologiczne na uniwersytecie w Aberdeen w Szkocji;
  • 1958 - doktor filozofii; 1966 - doktor nauk;
  • Od 1967 - kierownik zespołu naukowo-badawczego w Pacific Biological Station w Nanaimo w Kanadzie;
  • 1975-1981 - kieruje Wydziałem Rybactwa Morskiego obejmującego wszystkie wody kanadyjskiego Pacyfiku;
  • 1984 - profesor uniwersytetu Simon Fraser w Burnaby;
  • Członek zespołu redakcyjnego 5 czasopism; członek 7 towarzystw naukowych, egzaminator prac magisterskich lub doktorskich na 8 uniwersytetach (w Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Australii i Indiach);
  • Autor 153 prac naukowych w 3 językach, 15 krajach, 41 czasopismach (największe dzieło to monografia "Parasitic Copepoda of British Fishes" 1979).

Jego wiersze i opowiadania - wspomnienia wojenne, publikowane w radiu BBC i Radiu Wolna Europa; nagradzane na konkursach literackich Koła Byłych Żołnierzy AK i przez prasę emigracyjną w Londynie.

Najsłynniejszy utwór - "Armia Krajowa" - napisany w 1964 r. w Aberdeen w Szkocji, do którego muzykę skomponował Tadeusz Kaczyński. Podczas jej wykonywania w czasie uroczystości, po usłyszeniu pierwszych wersów ludzie wstawali i wysłuchiwali jej na stojąco. Stała się ona nieoficjalnym hymnem środowisk AK; Jest wielokrotnie cytowana na tablicach upamiętniająych działalność AK, a w całości znajduje się na Pomniku Armii Krajowej w Bazylice w Licheniu;

  • Odznaczony m.in.: Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Medalem Wojska, (trzykrotnie) Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Partyzanckim, Złotym Medalem Za Zasługi Dla Obronności Kraju;
  • Doktor honoris causa Akademii Rolniczej w Szczecinie;
  • 28.10.1999 r. - uchwałą Rady Miasta Sandomierza - Honorowy Obywatel Sandomierza;
  • 29 lipca 2007 roku ppłk. Zbigniew Kabata za swą pracę naukową otrzymał najwyższe kanadyjskie odznaczenie państwowe Order of Canada Member (C.M.).

http://lo1.sandomierz.pl/cg/?id=bobo

 

Etykietowanie:

7 komentarzy

avatar użytkownika Maryla

1. Kabata: Evolution of a Scientist Meet Dr. Bob Kabata, Polish re

Kabata: Evolution of a Scientist

Meet Dr. Bob Kabata, Polish resistance fighter, British deckhand and Canadian scientist, who showed how parasites could be used to track fish populations, and who challenges the next generation to study the ocean as one huge interacting ecosystem.
45 MB, 28:50 min.

http://www.science.gc.ca/default.asp?lang=en&n=A06EAAE3-1

Zbigniew Kabata cz. 1

Zbigniew Kabata ps. Bobo – (ur. 17 marca 1924 w Jeremiczach na Polesiu – uczony, badacz, parazytolog, podpułkownik WP w stanie spoczynku, porucznik cz.w. Armii Krajowej, żołnierz oddziału partyzanckiego Jędrusie.

Harcerz, który pływał pod rozkazami gen. Mariusza Zaruskiego na jachcie harcerskim "Zawisza Czarny". Do 1939 wychowanek Pierwszego Korpusu Kadetów Marszałka Józefa Piłsudskiego we Lwowie.

Podczas wojny – redaktor, drukarz, kolporter prasy podziemnej ("Odwet"). Bohaterski partyzant – oficer Armii Krajowej w oddziale partyzanckim "Jędrusie" na ziemi sandomierskiej i tarnobrzeskiej, w Operacji "Burza" w 2 Pułku Piechoty Legionów Armii Krajowej. Uczestnik akcji dywersyjnych, potyczek, bitew partyzanckich.

W 1945 roku ścigany przez NKWD i UB dotarł do II Korpusu WP we Włoszech, następnie w Anglii. W latach 1948-1951 – w Szkocji – rybak dalekomorski. W latach 1951-1955 – studiował biologię na Wydziale Zoologii w Uniwersytecie w Aberdeen. W 1959 uzyskał stopień naukowy doktora filozofii, a w 1966 – doktora nauk przyrodniczych. Po ukończeniu studiów podjął pracę w Marine Laboratory (Scootish Department of Agriculture and Fisheries, a w 1967 został kierownikiem Laboratorium Parazytologii w Pacific Biological Station w Nanaimo w Kanadzie, gdzie pracował do chwili przejścia na emeryturę w 1989 r.

Autor ok. 150 prac naukowych z zakresu parazytologii, wydanych w 15 krajach w różnych językach świata. Środowisko naukowe uhonorowało Z. Kabatę nadając nazwy gatunkowe pochodzące od nazwiska i pseudonimu kilku odkrytym organizmom, w tym prehistorycznemu pasożytowi ryb. Autor zbioru wierszy pisanych po polsku (Wiersze – 1993 r. Wrocławskie Zakłady Graficzne, "Byłaś Radością i Dumą" – Richter Polska) i pięknej książki biograficznej w języku polskim "Żniwa na głębinie".

W latach wojny – autor pieśni i wierszy partyzanckich. Po wojnie autor wspomnień w prasie emigracyjnej (Dziennik Polski – Dziennik Żołnierza). Opowiadania dla radia BBC w języku angielskim. Wśród ponad 50 wierszy opowiadających głównie o bohaterskiej walce i składających hołd poległym żołnierzom Armii Krajowej. W 1964 roku napisał wiersz "Armia Krajowa" będący nieoficjalnym hymnem środowisk żołnierzy AK. Wiersz ten jest wielokrotnie cytowany we fragmentach na wielu Pomnikach Armii Krajowej, a pełen tekst znajduje się na Pomniku AK w Licheniu na terenie Bazyliki (odsł. 6 września 2004 r.).

Za szczególny wkład wniesiony do światowej nauki odznaczony przez Kanadyjskie Towarzystwo Zoologiczne Wardle Medal, przez Polskie Towarzystwo Parazytologicz­ne Medalem im. Konstantego Janickiego, przez Instytut Rybacki w Gdyni Medalem im. Prof. Kazimierza Demela (1998). Doktor honoris causa Akademii Rolniczej w Szczecinie (1993), profesor Uniwersytetu Simon Fraser w Burnaby. Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari, a ostatnio Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. W 1999 roku Rada Miasta nadała mu tytuł Honorowego Obywatela Miasta Sandomierza. 29 lipca 2007 roku ppłk Zbigniew Kabata otrzymał najwyższe kanadyjskie odznaczenie państwowe Order of Canada Member (C.M.)

Zbigniew Kabata w internetowej encyklopedii.

Maryla

------------------------------------------------------

Stowarzyszenie Blogmedia24.pl

 

avatar użytkownika guantanamera

2. Przechowamy!

"Oparem są porannym słabiutkie moje słowa.
Przewieją snem jesiennym i nikt ich nie przechowa."

Słowa Twojej pieśni znamy...
Przechowamy je, Panie Podpułkowniku Profesorze.

Przyrzekamy.

avatar użytkownika intix

3. [*]

Jakimi słowami
Dziękować Ci, Panie Boże...
Za Polaka o tak piękej Duszy...
Za Jednego z  Żołnierzy Krajowej Armii...

Ojcze nasz...
Zdrowaś Maryjo...
Chwała Ojcu...

Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie...
A Światłość wiekuista niechaj mu świeci na wieki wieków... Amen.

avatar użytkownika Maryla

4. Chwała bohaterom!

Chwała bohaterom!

16 czerwca odszedł od nas na zawsze Krzysztof Lubicz-Szydłowski,
ostatni prezes Koła Byłych Żołnierzy Armii Krajowej, Oddział Toronto,
prezes Stowarzyszenia Żołnierzy 1. Dywizji Pancernej w Kanadzie,
współzałożyciel Muzeum i Archiwum Żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych im.
płk. Pilota Bolesława Orlińskiego.
Krzysztof Lubicz-Szydłowski urodził się w 1927 r. w rodzinie wojskowej.

W latach 1939–1943 brał czynny udział w konspiracji w harcerskich
akcjach Szarych Szeregów. Skończył kursy wojskowe Armii Krajowej, w
trakcie Powstania 1944 r. walczył w Plutonie "Podkowa". Został
dwukrotnie ranny. Po ucieczce z niewoli w Niemczech dostał się do 1.
Polskiej Dywizji Pancernej z przydziałem 10. Pułku Strzelców Konnych. W
Anglii skończył szkołę podchorążych. Od 1947 r. służył w armii
brytyjskiej w oddziałach broni pancernej.
W 1956 r. zamieszkał w
Toronto, gdzie pracował aktywnie w harcerstwie, w Kole AK w Toronto, a
przede wszystkim w swojej jednostce macierzystej, w Stowarzyszeniu
Żołnierzy 1. Dywizji Pancernej w Kanadzie.
Wierny tradycjom żołnierskim wyniesionym z domu rodzinnego. Doskonały organizator, wielki patriota.
Krzysztof Szydłowski pełnił funkcję prezesa Koła AK od kwietnia 1985 do lutego 1996 roku i od marca 2000 roku aż do śmierci.

W 1991 roku Koło AK otrzymało pokój w Domu "Wawel Villa", gdzie złożono
zbiory dokumentów, pamiątki, obrazy, książki i filmy o tematyce AK.
Wszystkie zbiory, tak pieczołowicie zabezpieczone, w roku 2002 przeszły
pod opiekę powstałego Muzeum i Archiwum płk. Pilota Bolesława
Orlińskiego, gdzie stanowią część dużych zbiorów oręża polskiego.

Krzysztof Lubicz-Szydłowski pozostawił w żałobie żonę Jadwigę, córkę Małgosię, synów Piotra i Jana, wnuków i wielu przyjaciół.

"Nas nie stanie, leczy Ty nie zginiesz, pieśń Cię weźmie, legenda
przechowa, wichrem chwały w historię popłyniesz ARMIO KRAJOWA" –
Zbigniew Kabata.

Jerzy Kowalczyk
założyciel Muzeum
im. Bolesława Orlińskiego
czerwiec 2004

  • Jerzy Kowalczyk
  • sobota, 05, lipiec 2014

http://www.goniec.net/goniec/inne-dzialy/zycie-polonijne/chwa%C5%82a-boh...

Maryla

------------------------------------------------------

Stowarzyszenie Blogmedia24.pl

 

avatar użytkownika Michał St. de Zieleśkiewicz

5. Do Pani Maryli

Szanowna Pani Marylo,

Bohaterowie odchodzą bo tak Bóg stworzył Świat.
Naszym obowiązkiem jest pamiętać o nich
Pamiętamy



Wieczna cześć Jego pamięci





Wyrazy szacunku

Michał Stanisław de Zieleśkiewicz

avatar użytkownika Maryla

6. Szanowny Panie Michale

Cześć Ich pamięci!

Pamiętamy i pamiętać będziemy! Będą wzorem dla kolejnych pokoleń Polaków.

Maryla

------------------------------------------------------

Stowarzyszenie Blogmedia24.pl

 

avatar użytkownika Maryla

7. Zmarł kpt. Stanisław

Zmarł kpt. Stanisław Kowalczyk - żołnierz NSZ, prezes Okręgu im. Brygady Świętokrzyskiej Związku Żołnierzy NSZ.

Kpt. Stanisław Kowalczyk zmarł 7.07.2014 r. Był wieloletnim prezesem Okręgu im. Brygady Świętokrzyskiej ZŻNSZ we Włoszczowie. Okręg jest organizatorem corocznych uroczystości bitwy pod Olesznem, w której oddziały Narodowych Sił Zbrojnych i Armii Krajowej powstrzymały oddziały niemieckie przez dokonaniem ludobójstwa na polskiej ludności cywilnej.

Pogrzeb kpt. Stanisława Kowalczyka odbędzie się w dniu 9.07.2014 r. w Olesznie.

WIECZNE ODPOCZYWANIE RACZ MU DAĆ PANIE

Maryla

------------------------------------------------------

Stowarzyszenie Blogmedia24.pl