Kaczyński nie zadzwonił do Butkeviciusa – i dobrze.

14 stycznia opublikowałem tekst „Czy Kaczyński zadzwoni do Butkeviciusa?”*, w którym to tekście zaproponowałem, żeby oprócz niewątpliwie słusznego ścigania się z Platformą na to, kto się skuteczniej upomni o niedyskryminowanie 25 tys. polskich dzieci, którym brytyjski premier Cameron chce odebrać zasiłki w wysokości 90 funtów miesięcznie, PiS zajął się dyskryminowaniem 250 tys. mieszkających na Litwie Polaków.

Jako przykład podałem sprawę Bolesława Daszkiewicza, dyrektora administracji Samorządu Rejonu Solecznickiego (80% mieszkańców to Polacy), który skazany został przez litewski sąd na grzywnę w wysokości prawie 13 tys. euro (!) za odmowę zdjęcia z prywatnych domów tabliczek z dwujęzycznymi (a więc i polskimi) napisami.

Zaproponowałem też, aby w ramach troski o uciskanych Polaków europosłowie PiSu się na tę grzywnę zrzucili.

Minęły 4 tygodnie – a tu niespodzianka:

największe portale poinformowały rano na poczesnych miejscach, że topowi politycy PiS udają się na Litwę i podczas wizyty przekażą 30 tys. zł dyrektorowi administracji samorządu rejonu solecznickiego Bolesławowi Daszkiewiczowi i że pieniądze pochodzą ze składek członkowskich PiS.

To oczywiście doskonała wiadomość, która może świadczyć (wersja optymistyczna) o tym, że PiS uznało - pojedźmy klasykiem - oczywistą oczywistość, czyli fakt, że ze strony Litwy od zawsze jest prowadzona:

a/polityka faktów dokonanych = osłabiania za wszelką cenę polskiego żywiołu na Wileńszczyźnie, będąca realizacją litewskiej (modny ostatnio w Polsce termin) racji stanu.
b/ gra pozorów, polegająca na mamieniu strony polskiej deklaracjami i niedotrzymywaniu żadnych, ale to żadnych, rzucanych przez litewskich polityków wszystkich, ale to wszystkich opcji, od czasu do czasu obietnic.

Oczywiście w tym kontekście fakt, że Jarosław Kaczyński nie zdecydował się na zadzwonienie do premiera Litwy Butkeviciusa jest decyzją ze wszech miar racjonalną, a demonstracja komunikowania się z Polakami na Litwie bezpośrednio i konkretnie – miód na moje serce lejąca.
I przyprawiająca o palpitację serca  zwolenników  bezwarunkowego ustępowania Litwinom we wszystkim.

Może też być tak, że idą wybory i pisowscy spinfelczerzy (konsekwentnie będę promował określenie swojego autorstwa) uznali, że trzeba się czymś na odcinku kresowym wykazać, zwłaszcza po kontrowersjach (eufemizm) wynikłych z sekwencji wypraw kijowskich.

Mnie jest ganz egal, grunt, że coś się wreszcie konkretnego i dobrego stało i jeśli tak, to dla mnie wybory mogłyby się odbywać permanentnie, jeśliby to kresowym Polakom miało pomóc.

A panom posłom PiSu – owocnego pobytu na Wileńszczyźnie i szczęśliwego powrotu!


*http://blogmedia24.pl/node/66154
**http://wiadomosci.wp.pl/kat,1356,title,Politycy-PiS-udaja-sie-na-Litwe,wid,16385849,wiadomosc.html?ticaid=112279