Otto Skorzeny współpracował z nazistami i z Mosadem

avatar użytkownika Maryla

 W dodatku Gazety Wyborczej "Ale Historia" zapowiedź artykułu "Współpracował z nazistami i z Mosadem. Uwolnił Mussoliniego. Kim był Otto Skorzeny? ". Otto Skorzeny - ulubiony komandos Hitlera, który - choć nigdy nie przestał być nazistą - po wojnie rozpoczął współpracę z izraelskim wywiadem. Jak możliwy był taki sojusz? http://wyborcza.pl/alehistoria/12,128608,14885274,Wspolpracowal_z_Nazistami_i_z_Mosadem__Uwolnil_Mussoliniego_.html

Ciekawa informacja, dotąd nie prezentowana w opracowaniach,choć wyjaśniająca dlaczego Skorzeny nie był sądzony w Norymberdze. Warto mając taką wiedzę, spojrzeć jeszcze raz na przebieg służby "ulubionego komandosa Hitlera" i zastanowić się, w którym momencie Skorzeny zaczął pracować dla Mosadu. 

Portal historyczno-militarny konflikty.pl tak pisze o Skorzenym http://www.konflikty.pl/a,409,Czasy_najnowsze,Otto_Skorzeny.html

Urodził się 12 czerwca 1908 we Wiedniu. Jego ojcem był średnio zamożny przedsiębiorca, a rodzina wywodziła się podobno z Wielkopolski. Ukończył studia na Wyższej Szkole Technicznej, po czym prowadził własne przedsiębiorstwo inżynieryjno-budowlane. W 1932 r. wstąpił do NSDAP.

 


Podczas Anschlussu Austrii (marzec 1938) kierowany przezeń nieregularny oddział, wespół z SA "zabezpieczał" dom prezydenta Wilhelma Miklasa. W roku 1940, po odmowie przyjęcia go do Luftwaffe, wstąpił w szeregi SS. Przydzielono go do batalionu zapasowego pułku "Leibstandarte SS Adolf Hitler". Podczas kampanii na Zachodzie (1940) służył jako podoficer "SS-Verfügungsdivision", przemianowanej następnie na "Das Reich". W tej jednostce walczył również w Jugosławii (kwiecień 1941). Szczęśliwym zbiegiem okoliczności w ciągu jednego dnia awansował o dwa stopnie i ukończył tę kampanię jako Obersturmführer. Podczas operacji "Barbarossa" (druga połowa 1941) przeszedł wraz ze swoją dywizją szlak bojowy od Brześcia aż pod Moskwę, walcząc m. in. pod Jelnią i Możajskiem.

Kłopoty zdrowotne sprawiły, iż na początku roku 1942 przeniesiono go na tyły. Po wyzdrowieniu ponownie trafił do batalionu zapasowego LSSAH. Krótko służył również w dywizji SS "Totenkopf". Zabiegi o przydzielenie do bardziej aktywnej służby zakończyły się 18 kwietnia 1943 objęciem (w stopniu Hauptsturmführera) dowództwa Sonderverbänd z.b.v. "Friedenthal" - jednostki komandosów SS, nazywanej również Friedenthaller Jagdverbände. Od sierpnia 1943 oddział ten nosił nazwę "SS-Jägerbataillon 502", a później został przemianowany na "Jagdverbänd-Mitte" - tymczasem jednostki podległe Skorzeny'emu rozwinęły się już do kilku batalionów komandosów SS i jednostek szkolnych. 12 września 1943, ze swoimi komandosami i wraz ze spadochroniarzami Luftwaffe uwolnił uwięzionego Mussoliniego. Wspólny sukces zdyskontował całkowicie dla siebie - zyskał uznanie w oczach Hitlera, odznaczenie Krzyżem Rycerskim, awans na Obersturmbannführera oraz niewątpliwą sławę.



Kilka operacji, które planowano lub przygotowywano z jego udziałem, nie doszło do skutku. Były wśród nich próba porwania marszałka Pétaina i zamachy na "Wielką Trójkę" podczas konferencji w Teheranie oraz Tito. Organizował również operację zaopatrywania odciętego rzekomo na tyłach Armii Czerwonej oddziału pułkownika Scherhorna (możliwe, że istnienie tego oddziału było prowokacją radzieckiego wywiadu). Natomiast z powodzeniem przeprowadził (15 października 1944) operację "Panzerfaust", mająca na celu opanowanie budapeszteńskiej Góry Zamkowej z siedzibą regenta, adm. Miklosa Horthye'go (który został jednak wcześniej wywieziony przez niemieckiego ambasadora; Skorzeny'emu udało się natomiast wcześniej pojmać syna admirała). Podczas ofensywy w Ardenach (grudzień 1944-styczeń 1945) dowodził 150. Brygadą Pancerną. Jej żołnierze, przebrani w amerykańskie mundury i wyposażeni częściowo w amerykański sprzęt, mieli opanować przeprawy na Mozie oraz wywołać zamieszanie i panikę za liniami przeciwnika. To drugie w znacznym stopniu się powiodło.
Komandosi Skorzeny'ego byli wykorzystywani również jako płetwonurkowie-dywersanci. Od 30 stycznia do 3 marca 1945 walczył na froncie wschodnim, dowodząc zgrupowaniem w sile dywizji, broniącym miasta Schwedt nad Odrą. 20 maja 1945 poddał się Amerykanom w rejonie Salzburga. Został uwięziony, lecz 9 września 1947 amerykański sąd wojskowy w Dachau oczyścił go z zarzutów prowadzenia przez jego żołnierzy w Ardenach działań sprzecznych z prawem. Aresztowany z kolei przez Niemców, zbiegł w 1948 r. do Hiszpanii. Tam otworzył (1951) przedsiębiorstwo zajmujące się handlem zagranicznym. Działał w tajnej organizacji ODESSA oraz Międzynarodówce Faszystowskiej i Neonazistowskiej, współpracował także z HIAG (organizajcją weteranów SS) i Deutscher Soldatenbund. W końcu lat 50. nabył farmę w Irlandii, na której spędzał wakacje. Zmarł w Madrycie 5 lipca 1975.

Tajemnice II wojny światowej - 19. Otto Skorzeny - najgrożniejszy człowiek w Europie. Historia II wojny światowej kryje w sobie wiele zagadek, takich jak choćby zaginięcie Bursztynowej Komnaty czy akcja „Odessa”, czyli ucieczka nazistów do Ameryki Południowej wraz ze zrabowanym złotem. Nie wyjaśniono również zdarzeń, które miały wpływ nie tylko na przebieg działań wojennych, lecz także na sytuację po zakończeniu wojny – przykładem mogą być tu niejasne okoliczności śmierci generała Sikorskiego.

 

Rewelacje Otto Skorzenego, Część 1
Martin Bormann: Reichsleiter na wygnaniu & Amerykański emeryt

By Ken Adachi <Editor>
Polish Translation by Wojciech Lysakowski <wlysakowski@gmail.com>
http://educate-yourself.org/cn/martinbormannphotostocompare02jul07Polish.shtml
6 lipiec, 2007

Reweleacje Otto Skorzenego, Część 1: Martin Bormann, Reichsleiter na wygnaniu & Amerykański emeryt (6 lipiec, 2007)

Był to w roku 1998 kiedy 29 letni Eric Bermen z Florydy zaczął umawiać się na randki z miejscową dziewczyną, której 90 letni ojciec mierzący mniej więcej 195 cm posiadał "największą dłoń jaką kiedykolwiek uścisnąłem" - tak twierdził. Po jakimś czasie "Wielki Ed", bo tak nazywali go znajomi, wyjawił swoje prawdziwe nazwisko a brzmiało ono Otto Skorzeny czyli, legenda  komandosów SS (Schutzstaffel) z czasów II Wojny Światowej , osobisty ochroniarz Adolfa Hitlera i kolejny agent CIA piastujący dożywotnią posadę. To był jednak dopiero początek.

W miesiącach poprzedzających śmierć Skorzenego, która nastąpiła w 1999 roku, Skorzeny podzielił się z Bermanem informacjami o niesamowitej treści dotyczących miejsc pobytu i działalności głównych osobistości Trzeciej Rzeszy, którzy zostali uznani albo za zmarłych albo żyjących w miejscach skrzętnie utrzymywanych w tajemnicy. 

Bliskimi wspólnikami Skorzenego żyjącymi w Stanach Zjednoczonych byli między innymi Martin Bormann, Josef Mengele, Alois Brunner, Walter Rauff, oraz Reinhard Gehlen. Jednak najbardziej zaskakująca rewelacja Skorzenego dotyczy krajowych agentów Nazi, którzy byli dobrze znani w Ameryce: Prescott Sheldon Bush i jego "syn", George Herbert Walker Bush,  41-y Prezydent Stanów Zjednoczonych.

Aby uwiarygodnić całą historię, Skorzeny zebrał ponad setkę fotografii i umieścił je w pudełku po butach, które przekazał Bermanowi. Są to zdjęcia  zrobione na przestrzeni 60 lat i przedstawiają rodzinne wesela, urlopy, różnego rodzaju uroczystości pomiędzy rokiem 1930 i 1990. To co czyni te zdjęcia wyjątkowe to możliwość identyfikacji postaci na nich uwiecznionych. Zdjęcia z kolekcji Skorzenego przedstawiają np. jego samego pozującego z powyżej wymienionymi osobistościami Trzeciej Rzeszy, są tam ponadto zdjęcia ukazujące Skorzenego razem z Prescottem Bushem, jego żoną Dorothy Walker Bush, i ich syna, Georga HerbertaWalkera Busha. Twierdzenie, że Berman był "we właściwym miejscu o właściwym czasie" i że uzyskał dostęp do być może materiałów, które wstrząsną opinią publiczną, byłoby niedomówieniem stulecia. 

Jeszcze przed śmiercią Skorzenego, która miała miejsce 31 grudnia 1999 roku, Bermen zebrał dodatkowe informacje o wojskach Nazi i umieścił ten materiał razem z 60 lub 70 zdjęciami w nieopublikowanym manuskrypcie, któremu nadał tytuł  "Powiązania rodziny Bushów" (http://www.thebushconnection.com/ - na tej stronie można otrzymać kopie CD z tym manuskryptem).

Skorzeny powiedział Bermenowi, że głównym motywem, który nim kierował przy wyjawianiu tych informacji była chęć zemsty na George Bushu za  to iż był oszukiwany i ograbiony przez niego z pieniędzy w trakcie swojego życia. Skorzeny przeczuwał, że wkrótce umrze i uznał iż Eric Bermen , który jest Żydem, sprawi iż cała historia ujrzy światło dzienne (trudno jest jednoznacznie stwierdzić czy jest to prawdziwa i jedyna przyczyna rewelacji Skorzenego. W sumie brzmi to całkiem logicznie i wygląda jak na typowe ludzkie zachowanie. Jest też prawdopodobne iż powodem zemsty było coś więcej. Biorąc pod uwagę iż Martin Bormann wraz ze swoją organizacją posiadał olbrzymią władzę nad różnymi korporacjami na świecie (około 750), być może chciał wraz ze swoimi starzejącymi się kumplami z Nazi by cała sprawa wyszła na jaw jako swoistego rodzaju testament. Takie wyjaśnienie zasugerował Paul Manning w swojej książce z 1981 roku pt. Martin Bormann, Nazista na wygnaniu, jednak jest to wyłącznie moje przypuszczenie i czysta spekulacja. Chęć zemsty brzmi bardziej wiarygodnie i faktycznie mogła być głównym powodem, który kierował Skorzenym).

Skorzeny od 1950 roku publikował książki o swoich wyczynach z czasów II Wojny Światowej 

Niektóre z rewelacji Skorzenego dotyczą: 

1. prawdziwej tożsamości i zaplanowanej przez Nazi wywrotowej działalności George Herberta Walkera Busha, 41-go Prezydenta Stanów Zjednoczonych; rzekomo sprowadzonego do Ameryki (ze Skorzenym jego ochraniarzem) i potajemnie adoptowanego przez Handlującego-z-Wrogiem skazańca Prescotta Busha. Skorzeny twierdził przy tym, że prawdziwe nazwisko GHW Busha brzmi George H. Scherff, Jr., syn George Scherffa, Seniora, urodzonego w Niemczech asystenta Nikola Tesli.  Pierwsze 5 lat w Ameryce George spędził  węsząc w laboratorium Tesli, pomagając przy tym swojemu ojcu (Georgeowi Scherffowi Seniorowi) wykradać w latach trzydziestych wszystko co się tylko dało z wyników badań prowadzonych przez Teslę a następnie wysyłając zdobyte materiały do Niemiec. Tesla żalił się pewnemu małżeństwu rzemieślników o szkodniczej i przebiegłej naturze "małpki", która krzątała się po jego laboratorium nazywając ją "ciekawski George". Na tej podstawie powstała w późniejszym czasie seria bajek dla dzieci pod tytułem "Ciekawski George".

2. roli jaką Skorzeny odegrał (razem z Reinhardem Gehlenem) w zabójstwie Nikoli Tesli (uduszenie)  6 stycznia, 1943 roku po tym jak dzień wcześniej, 5 stycznia podstępem zmuszono go do wyjawienia wszystkich szczegółów jego najważniejszych odkryć a następnie kradnąć jego najwartościowsze wynalazki włącznie z zawartością sejfu, który został dostarczony Hitlerowi. 

3. sfingowania "samobójstwa" Hitlera w kwietniu 1945 roku w berlińskim bunkrze (potwierdzone w 1948 w trakcie przesłuchania szefa Gestapo Heinricha Muellera, w Raporcie Nordona a także  przez rosyjską Komisję Śledczą w 1946 roku raportującej Stalinowi)

4. kluczowej roli jaką Skorzeny odegrał w konsolidacji wywiadu Nazi Gestapo i infiltrowanej przez Nazi OSS (Biuro Służb Strategicznych) a następnie w przekształceniu jej w Centralną Agencję Wywiadowczą (CIA) in 1947, pracując z Georgem Herbertem Walkerem Bushem (wtyczka Nazi - George H. Scherff, Jr.), i szpiegiem Nazi SS  Reinhardem Gehlenem, który miał przydomek "Dziki Bill" Donovan, a także sabotażystą, Allenem Fosterem Dullesem. Skorzeny ponosił też odpowiedzialność za operację Odessa. Głównym celem tej operacji było potajemne przemieszczenie 50 tysięcy członków Nazistów to Północnej i Południowej Ameryki przy współudziale i ochronie CIA.  

5. twierdzeń Skorzenego, iż Reinhard Gehlen, Josef Mengele, and George HW Bush bezpośrednio uczestniczyli w zabójstwie JFK.

i wielu innych spisków przy udziale Nazistów, których tutaj nie wymienię a o których można się dowiedzieć z płyty CD Erica Bermena Powiązania rodziny Bushów  (poniżej).

Don Nicoloff opublikował w dwóch częściach niezwykle szczegółowy traktat w kwietniowym wydaniu Idaho Observer z 2007 r. pod tytułem: "Zeznania na łożu śmierci, fotografie świadczące o tym iż George H. Scherf(f), Jr., był  41-ym Prezydentem Stanów Zjednoczonych" ). Don nie tylko wykorzystał informacje Bermena/Skorzenenego ale przeprowadził również własne śledztwo. Don podczas niedawnej rozmowy telefonicznej powiedział mi, że pracował już nad przekrętami związanymi z genealogią rodziny Bushów/Walkerów na rok przed przed  odkryciem zdumiewających materiałów Erica Bermana. Rewelacje Skorzenego pomogły mu w wyjaśnieniu wielu wątków a także w złożeniu w całość dowodów iż Prescott Sheldon Bush and George Herbert Walker Bush ( i inni członkowie klanu Bushów/Walkerów) nie są w istocie tymi za których się podają. Okazuje się iż są  urodzonymi w Niemczech sabotażystami wysłanymi do Ameryki. Fotografia Skorzeny widoczna na samej górze w artykule Don Nicoloffa może się okazać najważniejsza w całej kolekcji Skorzenego; a może nawet się stać Fotografią Stulecia. Jest to fotografia "rodzinna" i została wykonana prawdopodobnie w bawarskim domu letniskowym, którego właścicielem była rodzina Scherffów mniej więcej w roku 1930. Prawdopodobnie na tej fotografii znajdują się:  Martin Bormann, Reinhard Gehlen, Josef Mengele, Otto Skorzeny, George H. Scherff, Jr (GHW Bush), Prescott Bush, "Mama" Scherff  a także Dorothy Walker Bush (Szczegółowa analiza postaci uwiecznionych na tym zdjęciu znajduje się w innym artykule Część 2,).

Jeśli w przeglądarce internetowej wpiszesz nazwisko "Otto Skorzeny", źródła historyczne podadzą iż zmarł on w Madrycie w 1975 roku. Skorzeny powiedział Bermanowi, że data jego śmierci została sfingowana przez CIA tak jak to miało miejsce z większością "zgonów" najbardziej wpływowych postaci Trzeciej Rzeszy. Aparat Trzeciej Rzeszy kontrolowany przez generała Reinharda Muellera pod koniec wojny, również sfingował wiele "zgonów" tuż przed zakończeniem II Wojny Światowej. Martin Bormann posunął się jeszcze dalej i znalazł w jednym z obozów koncentracyjnych więźnia, który był bardzo podobny do niego i posiadał też podobne uzębienie. Ciało tego więźnia zostało wykorzystane jako dowód śmierci Bormanna co zostało  ogłoszone w wiadomościach w 1972 i ponownie w 1998 roku.

Martin Bormann
Żadna z najbardziej znanych postaci Trzeciej Rzeszy nie wytworzyła wokół siebie tyle spekulacji i kontrowersji co Reichsleiter Martin Borman. Był on wyjątkowo przebiegłym i inteligentnym graczem Trzeciej Rzeszy. To od niego zależało kto może się widzieć z Hitlerem w końcowych etapach wojny. Hitler ufał Bormannowi bezgranicznie i powierzył mu nawet kierowanie Trzecią Rzeszą w swojej Ostatniej Woli podpisanej w berlińskim bunkrze na krótko przed zakończeniem wojny. Bormann zdawał sobie jednak sprawę z tego, że wojny nie da się wygrać i w związku z tym rozpoczął zakrojone na szeroką skalę przygotowania mające na celu wywiezienie z kraju wszelkich tajemnic technologicznych, skradzionego majątku a przede wszystkim najcenniejszych mózgów Trzeciej Rzeszy zanim zostaną pojmani przez aliantów. 

Porównanie zdjęć Bormana z czasów Trzeciej Rzeszy ze zdjęciami Skorzenego. 

Pierwsze 3 rzędy zdjęć zamieszczonych przeze mnie poniżej przedstawiają Martina Bormanna z lat 30-ych i 40-ych i pochodzą z oficlanych źródeł Trzeciej Rzeszy dostępnych w Internecie. Celowo wykadrowałem z nich twarz Bormanna i jest ich w sumie 9. Zdjęcia, które znajdują się w kolejnych 5-u rzędach zostały przeze mnie również wykadrowane i pochodzą z kolekcji Otto Skorzenego udostępnione na CD przez Erica Bermena. Skorzeny twierdził iż przedstawiają tego samego Martina Bormanna. Każde ze zdjęć zostało wykadrowane a także powiększone i przedstawia twarz Martina Bormanna - tak twierdził Skorzeny. Skorzeny zdradził Ericowi  przydomek jakim posługiwał się Bormann. Używał ksywy: "Ed Kobylarz".

Pierwszą rzeczą, która rzuca się w oczy jest uśmiechnięty Martin Bormann różniący się od zdecydowanie od tego, gdzie ukazany jest z zaciśniętymi ustami jako poważny Aryjczyk,  z pozą twardziela czyli taka jaką Naziści propagowali w oficjalnych fotografiach przedstawiających Trzecią Rzeszę. Ostatnie zdjęcie w trzecim rzędzie pochodzące z oficjalnego zbioru Trzeciej Rzeszy ukazuje Bormanna uśmiechnietego, stojącego obok Hitlera i spoglądającego na dokumenty. Zwróć uwagę na wygląd jego uzębienia a zwłaszcza na przerwy między poszczególnymi zębami (środkowa tutaj jest najszersza). Ta charakterystyczna cecha pojawia się również na zdjęciach ze zbioru Skorzenego gdzie Bormann ukazany jest jako 10 bądź 11 letni chłopiec.

Na dwóch czarno-białych zdjęciach Skorzenego, na których Bormann nosi okulary powinieneś dostrzec, że ten facet wygląda na nich MŁODZIEJ niż na oficjalnych zdjęciach Trzeciej Rzeszy z lat 30-ych i 40-ych. Skorzeny powiedział Bermenowi, że Mengele i Bormann poddali się wielokrotnym operacjom plastycznym twarzy. Być może to sprawiło iż na tych zdjęciach wygląda młodo. Przerwy w uzębieniu pozostały niezmienione. Samemu możesz zadecydować czy te zdjęcia Skorzenego przedstawiają Reichsleitera czy też nie. Weź jednak pod uwagę to iż większość zdjęć Skorzenego przedstawia takie postacie jak Skorzeny, Reinhard Gehlen, Alois Brunner, Josef Mengele i Walter Rauff. Skorzeny, Brunner i Gehlen są łatwi do rozpoznania na zdjęciach z czasów Nazi i prawdopodobnie nie poddali się żadnym operacjom mających na celu poprawienie swojego wyglądu. Mengele, Rauff i Bormann są trudniejsi w identyfikacji na zdjęciach Trzeciej Rzeszy. Wszystkie daty na zdjęciach Skorzenego zostały wzięte z CD Erica Bermena pt Koneksje rodziny Bushów. Ja nie daję żadnej gwarancji, że są dokładne. Daty pochodzące z 21 wieku ukazane na zdjęciach Bormanna po śmierci Skorzenego, która miała miejsce w grudniu 1999 nie mają dla mnie żadnego sensu. Ja tylko przedstawiam to co zostało zebrane na CD Bermena.

Oficjalne zdjęcia Martina Bormanna z czasów Trzeciej Rzeszy

Martin Bormann Reichleiter uniform   Bormann     Martin Bormann uniform portrait

 

   Bormann   Bormann    Bormann  

 

z kalendarza Nazi 1939 r.               Impreza urodzinowa Hitlera, 20 kwiecień 1938 r.       Pozując z Hitlerem na Berchtesgarden

Martin Bormann from 1934 calendar       Martin Bormann at 1938 Hitler birthday party          Martin Bromann with Hitler at Berchtesgarden


Zdjęcia Skorzenego poniżej:

Jako chłopiec, 10 lub 11 lat                    W mundurze niemieckiego marynarza       Impreza świąteczna w 1930 r. (z innymi Nazistami)   

Martin Bormann as child    Martin Bormann ca. 1938 Germany    Martin Bormann 1930s Christmas party

    

Data nieznana (prawdopodobnie lata 50-e)      Data nieznana (prawdopodobnie lata 50-e)     Wesele (późne lata 50-e?)                 

Martin Bormann ca. 1950s    Martin Bormann B ca. 1959s    

[Młodzieńczy wygląd Bormanna po zakończeniu II Wojny Światowej:
Na powyżej załączonych czarno-białych zdjęciach Bormann wygląda znacznie młodziej niż na zdjęciach z czasów Nazi. Porównaj zdjęcie z jego  wesela, na którym trzyma swoją wybrankę  (na oryginalnej fotografi w tle znajdują się automobile, przypuszczalnie są to modele z lat 1950ych) ze zdjęciem z ok 1930 przedstawiającym imprezę bożonarodzeniową. Zdjęcie to jest umieszczone zaraz w rzędzie powyżej. Różnica  wynosi mniej więcej 20 lat pomiędzy zdjęciem z imprezy w 1930r. a zdjęciem z wesela z ok 1950r. Mimo to Bormann wygląda na tych zdjęciach jakby był w tym samym wieku.

Eric Bermen próbował wyjaśniać ten paradoks spekulując iż Bormann urodził się bliżej 1920 roku a nie 1900. Nie jest to jednak możliwe opierając się na poniżej przedstawionych powodach. Bermen wspominał również o operacjach plastycznych dzięki uprzejmości CIA co jest również możliwe.  Tak czy inaczej, Al Bielek być może rozwiązał tą zagadkę w trakcie swoich wykładów wspominając o tym, że kluczowi gracze Trzeciej Rzeszy mieli dostęp do technologii pochodzącej od Obcych a mianowicie: technologia odmładzania mniej więcej w połowie lat 30-ych (jak również latające spodki). To nie powinno być trudne do uwierzenia zwłaszcza iż Francuz Antoine Priore (z pomocą rządu Francji) stworzył  machinę odmładzającą (opartej na fazie sprzężenia zwrotnego) w końcu lat 60-ych i na początku 70-ych, która mogła cofać stany chorobowe u zwierząt  (także u ludzi) poprzez odwracanie starzenia się komórek w ciele i cofnięcie ich do stanu wcześniejszego, aż do momentu gdzie komórki były w stanie przedchorobowym. Ludzkie ciało poddane temu procesowi wróci do wybranego momentu z przeszłości. Ja tu oczywiście spekuluję ale jednak wierzę, że to właśnie przytrafiło się zarówno Bormannowi jak i Mengele bowiem obaj wyglądają znacznie młodziej niż to by wynikało z ich faktycznej daty urodzin. Bormann i Mengele prawdopodobnie wciąż żyją do dzisiaj czyli w roku 2008. Obaj mają zatem około  108 lat....Ken]

Ślub z nową wybranką (późne lata 50-e)                                                    1974 pozując z żoną (zobacz oryginalne zdjęcie)

 

Martin Boprmann and new wife (late 1950s) Martin Bormann with Wife 1974 Anniversay


1974 (stojąc obok swojej żony)                           1979  (przyjęcie weselne)                         
11 sierpień, 1979 r.                                             

Martin Borman 1974   Martin Bromann 1979 wedding reception   Martin Bormann 11Aug 1979 wedding  


 
3 kwiecień, 1983 r. (Wielkanoc)              1986 r. Boynton Beach, Floryda          23 Październik, 1989 (Zatoka Boynton Beach, Floryda

Martin Bormann Easter 1983   Martin Bormann 1986 Boynton Beach, Fllorida    Martin Bormann 23 Oct. 1983 Florida

 

Październik 1998 r.                                    30 wrzesień, 2000 r.                                         Czerwiec, 2003 r.

Martin Bormann October 1998    Martin Bormann 2000 Florida  Martin Bormann June 2000

 

Styczeń,  2003 r.                                                 2003                                                "Ed Kobylarz" 2003

Martin Bormann 2003  Martin Bormann 2003 B  Martin Bormann Jan 2003

Rola Erica Bermena

Nie ujrzelibyśmy tych wszystkich niezwykłych fotografii i nie zostalibyśmy wtajemniczeni w tajemnice Skorzenego gdyby nie Eric Bermen, który otrzymał te wszystkie materiały od Skorzenego a następnie umieścił je na płycie CD. Za to tylko jesteśmy mu winni słowa uznania. Rewelacje Skorzenego wraz ze zdjęciami mają istotny wpływ na postrzeganie historii a zwłaszcza tego co się stało z głównymi osobistościami Trzeciej Rzeszy. 

Eric pracował nad dalszym zbieraniem dowodów o kolesiach Skorzenego z czasów Trzeciej Rzeszy pomiędzy 31 grudnia 1999 roku czyli rzekomo datą śmierci Skorzenego a 2005 rokiem czyli datą publikacji CD. W niektórych wątkach Eric snuje jedynie domysły np w przypadku daty urodzenia Bormanna i Mengele aczkolwiek wyciaga przy tym logiczne wnioski. Poza tym Eric spekuluje iż Bormann urodził się bliżej roku 1920 niż 1900 (czyli oficjalna data urodzin tj. 17 czerwiec 1900, Wegeleben, Prusy, Niemcy). To jest raczej niemożliwe bowiem Bormann osadzony został w więzieniu w 1924 (na jeden rok) razem z  Rudolf Höss  za brutalne morderstwo nauczyciela ze szkoły podstawowej Bormanna, Walthera Kadowa.

(Analizując tekst Bermena dotyczący Bormanna od strony 36 jego pdf-a i porównując z materiałem dostępnym w Internecie zauważyłem, że Eric często wycina i wkleja artykuły z różnych stron Internetowych. Przez to trudno wywnioskować co pochodzi z oryginalnych źródeł a co zostało przekopiowane z Internetu. Jako pisarz, którego słowa często są przepisywane, jestem uczulony na tego rodzaju ludzi. By być fair z twórcą danego tekstu po prostu umieściłem oryginalne źródło, z którego wiedzę czerpał Bermen. Ma to miejsce właśnie od strony 36 materiału dotyczącego Bormanna.  

Al Bielek sygnalizował w trakcie swoich wykładów iż czołowe postacie Nazi weszły, mniej więcej od połowy lat 30-ych, w posiadanie technologii umożliwiającej odmłodzenie ciała. To, że kompani Skorzenego z czasów Trzeciej Rzeszy włączając w to Adolfa Hitlera (przydomek William Coates ) pozostali przy życiu nie było bynajmniej dziełem Natury. Większość z tych zdjęć pochodzi z drugiej połowy 20-go wieku i widać na nich żywotnych "staruszków".  W trzeciej części Rewelacji Skorzenego dotyczącej Josefa Mengele będziecie zdumieni tym iż w roku 2003 wygląda na 50 ewentualnie 60 lat


Fragment dotyczący Martina Bormanna, zaczynający się na stronie 36 Koneksje rodziny Bushów:

"Hitler miał plan aby Trzecią Rzeszę poprowadzili młodzi  SS-mani. Żywił przy tym nadzieję, iż będą żyli na tyle długo by utworzyć w pewnym momencie Czwartą Rzeszę lub Nowy Porządek Świata (NWO) w Ameryce w  roku 2004.(28)

Bormann jednym z  "Czterech Jeźdźców Apokalipsy". Pozostali trzej to: George Bush, Mengele, i Gehlen . Skorzeny nieoficjalnie był Piątym "Jeźdźcem."(29). Bormann był synem byłego pruskiego sierżanta-majora, który w późniejszym okresie został pracownikiem poczty. Zrezygnował z nauki w szkole i rozpoczął pracę na farmie w Meklenburgii. Tam wstąpił do prawicowej Rossbach Freikorps gdzie był łączony z tzw. mordercami "Femme". Był pracowity, szybko się adaptował co umożliwiło mu szybki marsz ku rządzącemu aparatowi, powoli nabywając biurokratyczne umiejętności a co najważniejsze, zaufanie Hitlera. To on powołał do życia a Fundusz Hitlera zarządzający niemieckim przemysłem, którym następnie kierował. Był to potężny fundusz, na który składały się "dobrowolne" składki najbogatszych przedsiębiorców skupiających się przy Fuhrerze, którym Bormann  zrewanżował się powierzając kluczowe funkcje w Partii. 

Do roku 1944 Bormann był wirtualnym zastępcą Hitlera i jego najbliższym współpracownikiem, okazując przy tym osobliwą wręcz zdolność do obnażania własnych słabości by tylko zdobyć władzę.  Zwykle w obecności Fuhrera, Bormann zajmował się drobnymi administracyjnymi czynnościami, przy tym  zręcznie sterując Hitlerem tak by ten aprobował wszelkie jego pomysły. Bormann znalazł też sposób na usunięcie w cień swoich groźnych rywali takich jak  Goeringa, Goebbelsa, Speera a nawet samego Himmlera, dla którego dostęp do Fuhrera był kontrolowany osobiście przez Bormanna.

Bormann wykorzystywał swoją pozycję i zaufanie do wybudowania wokół siebie chińskiego muru przeciwko rzeczywistości, w której Hitler mógł cierpliwie znosić jego fantazje i w której bardziej świadomie  analizował wszelkie pojednawcze propozycje napływające od członków Partii. Bormann maksymalnie wszystko uprościł uwalniając Hitlera od uciążliwej papierologii. Poprzez wpisy w kalendarzu decydował o tym z kim Hitler może się zobaczyć. Hitler odwdzięczył się za to wszystko zaufaniem jakim obdarzył Bormanna, którego pewnego razu nazwał "najbardziej oddanym członkiem Partii". Został mianowany przewodniczącym Volkssturm, formacji o charakterze pospolitego ruszenia powołanej do życia by odeprzeć ataki Aliantów, którzy szykowali się do inwazji na Rzeszę.

Nawet do tej pory ten właściwie przywódca Niemiec, Bormann nie zaprzestał swoich makiawelistycznych  biurokratycznych intryg przeciwko swoim wrogom. W wyniku jego podstępów Hitler zdymisjonował Goeringa, natomiast wpływ Himmlera został drastycznie ograniczony. To była robota niezastąpionego Bormanna, tajemniczej postaci, czarnego charakteru Trzeciej Rzeszy. To on podpisał polityczny testament Hitlera, był też świadkiem na ślubie swojego przywódcy z Evą Braun i (rzekomo) był świadkiem popełniania samobójstwa przez Fuhrera w bunkrze Kanclerza.

Nakłoniony przez Hitlera by 'nie przedkładać jego uczuć nad dobrem kraju' i by uratować swoją skórę, Bormann opuścił bunkier Fuhrera 30 kwietnia 1945 roku. Istniejące dowody na to co się stało później różnią się od siebie znacząco. Według  Ericha Kempki (kierowcy Hitlera), Bormann został zamordowany przy próbie przekraczania frontu, na którym obecni byli Rosjanie. Podobno wszyscy siedzieli w czołgu, który stanął w płomieniach po tym jak został trafiony przez pocisk. Pomimo tego iż Kempka stracił wzrok to twierdził, iż widział mimo to ciało Bormanna. Lider Młodzieżówki Hitlera, Artur Axmann twierdził natomiast, że Bormann popełnił samobójstwo i że widział jego ciało 2 maja 1945 roku w północnej części Szprewy w Berlinie.

Wątpliwości jednak pozostały a na domiar tego wiele razy widziano Bormanna począwszy od roku 1946 gdzie pokazał się w klasztorze w północnej części Włoch. W tym samym roku jego żona Gerda (zagorzała Nazistka i córka Przewodniczącego Sądu Najwyższego Partii, Waltera Bucha) umarła na raka w południowym Tyrolu. Miał dziesięcioro dzieci, które przeżyły wojnę. Potem chodziły słuchy, że Bormann uciekł (tak jak zresztą większość Nazistów) przez Rzym do Ameryki Południowej. 

Podobno osiadł w Argentynie gdzie żył jako milioner, był widziany również w Brazylii i Chile. Trop jaki pozostawił za sobą Bormann okazał się nieuchwytny tak jak jego anonimowość dzięki której rósł w siłę. Skazany został zaocznie na karę śmierci podczas procesu w Norymbergi, 1-go października 1946,  natomiast uznano go formalnie za martwego przez Sąd w Niemczech Wschodnich w kwietniu 1973 roku. Jego prawdziwy los do tej pory jest nieznany.

Ta historia pochodząca od CIA jest brednią. On wciąż żyje i jest przez nich chroniony!

Bormann żyje do dnia dzisiejszego a przez jego ręce przechodzą miliardy dolarów skradzionych Żydom w trakcie Holokaustu. Wydawane są na anty-wolnościowe, anty-żydowskie, anty-murzyńskie, anty-zbrojeniowe konserwatywne kampanie republikańskie takie jak np. Busha Juniora a służące Nowemu Porządkowi Świata. Do tego prawicowe,  chrześcijańskie koalicje, anty-wolnościowe grupy takie jak "Operation Rescue"  popierające aborcję a także "Braterstwo Narodów Aryjskich" zorganizowana grupa nienawiści KKK czy CIA sponsorująca terrorystów Al Quedy(31).

ORION


Umieszczone pod adresem: http://www.geocities.com/CapitolHill/Congress/2106/bios/bormann.htmbb

Wikipedia

http://pl.wikipedia.org/wiki/Otto_Skorzeny

Będący pod wrażeniem sukcesu w operacji, Hitler powierzył Skorzenemu kontrolę nad wszystkimi siłami specjalnymi III Rzeszy. Postępujący upadek III Rzeszy sprawił, że powstały plany kolejnych akcji specjalnych[18]. Jednym z kolejnych planowanych celów mieli być Winston Churchill, Franklin Delano Roosevelt i Józef Stalin podczas konferencji teherańskiej (listopad 1943) w operacji "Weitsprung" ("Długi Skok"). Planu jednak zaniechano z powodu zbyt dużej odległości[4].

Dodatkowo Skorzenemu przekazano dowództwo nad kilkoma jednostkami sił specjalnych Luftwaffe (m.in. 500 Batalion Strzelców Spadochronowych SS) i Kriegsmarine. Z marynarki wojennej otrzymał jednostkę miniaturowych okrętów podwodnych i żywych torped (Neger), zwanych małą grupą bojową (Kleinkampfverband lub K-Verband). W skład wchodzili również płetwonurkowie-saperzy. Pierwsza akcja z ich udziałem miała miejsce w styczniu 1944 na froncie włoskim (po rozpoczętej przez aliantów operacji Shingle). Wśród jego sił znalazła się tajna formacja KG 200 (Kampfgeschwader Zwei Hundert), która używała przechwyconych samolotów na tyłach wroga[4]. Podjął także próby zwiększenia skuteczności latających bomb Reichenberg[34].

Otto Skorzeny na Pomorzu, styczeń 1945

Inne operacje:

Po uchwyceniu w marcu 1945 przez Amerykanów mostu na Renie w Remagen, służył on aliantom do wkraczania na terytorium Niemiec. Pomimo niemieckich prób zniszczenia, most pozostawał czynny. Siły Skorzenego otrzymały zadanie zniszczenia mostu, jednak podjęte bez powodzenia; most zawalił się w końcu w wyniku uszkodzeń[4].

W ostatnich miesiącach wojny Skorzeny organizował w Niemczech oddziały partyzantów[18].

Na początku kwietnia 1945 został w Berlinie odznaczony przez Hitlera Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego z liśćmi dębu i otrzymał rozkaz udania się w Alpy, gdzie miał objąć dowództwo i przygotować się do walki w górach. Dotarł do Bawarii, ale nie było tam żadnych wojsk[4].

Otto Skorzeny jako świadek podczas Procesów norymberskich, listopad 1945

Po wojnie

Został aresztowany przez żołnierzy amerykańskich dziesięć dni po zakończeniu wojny w okolicach Salzburga[4]. W 1947 stanął przed sądem w Dachau za zbrodnie wojenne popełnione podczas ofensywy ardeńskiej. Został oskarżony o złamanie prawa wojennego, poprzez noszenie nieprzyjacielskich mundurów i planowanie zabójstwa generała Dwighta Eisenhowera. Zarzuty zostały jednak wkrótce oddalone, a Skorzeny 9 września 1947 został uniewinniony. Niedługo został ponownie aresztowany - przez władze niemieckie, by odpowiedział za zarzuty innych państw[4][34]. Alianci osadzili go w obozie dla jeńców wojennych, z którego w tajemniczy sposób uciekł w lipcu 1948[18]. Jego dawni towarzysze z SS przebrani za amerykańskich żołnierzy, w amerykańskich wojskowych samochodach zjawili się w więzieniu w Darmstadt i umożliwili ucieczkę. Skontaktował się z byłym szefem wywiadu Hitlera na froncie wschodnim - gen. Reinhardem Gehlenem, który teraz pracował dla CIA. Z jego pomocą otworzył firmę zajmującą się projektowaniem oraz głównie pracami w przemyśle stalowym i maszynowym (reperezentował firmy niemieckie i austriackie)[4]. Osiedlił się w Hiszpanii.

Był związany z tajną nazistowską organizacją ODESSA, która miała ułatwiać przerzut zbrodniarzy hitlerowskich do krajów nie posiadających umowy o ekstradycji, takich jak np. Argentyna, Brazylia, Chile.

Francuska gazeta Le Figaro kupiła prawo do publikacji jego wspomnień, które wyszły drukiem w 1950[4].

Umarł w Madrycie 5 lipca 1975 roku na raka. Jego ciało zostało poddane kremacji, prochy umieszczono w Döblinger Friedhof w Wiedniu[35].

Etykietowanie:

2 komentarze

avatar użytkownika Maryla

1. data śmierci

Otto Skorzenego w wiki - Umarł w Madrycie 5 lipca 1975 roku na raka. Jego ciało zostało poddane kremacji, prochy umieszczono w Döblinger Friedhof w Wiedniu[35].
W materiale GW - Mosad znalazł go w 1963 roku. Pracował dla CIA i dla Mosadu.

"Jeśli w przeglądarce internetowej wpiszesz nazwisko "Otto Skorzeny", źródła historyczne podadzą iż zmarł on w Madrycie w 1975 roku. Skorzeny powiedział Bermanowi, że data jego śmierci została sfingowana przez CIA tak jak to miało miejsce z większością "zgonów" najbardziej wpływowych postaci Trzeciej Rzeszy. Aparat Trzeciej Rzeszy kontrolowany przez generała Reinharda Muellera pod koniec wojny, również sfingował wiele "zgonów" tuż przed zakończeniem II Wojny Światowej. "
------------------------------------------------------
Różne spekulacje przez lata o śmierciu/życiu zbrodniarzy niemieckich i ostania z nich


www.bild.de)">z



"Szef gestapo spoczywa na cmentarzu żydowskim

Niemieccy badacze potwierdzili, że jeden z największych zbrodniarzy nazistowskich, były szef gestapo Heinrich Mueller nie przeżył drugiej wojny światowej.

Przez lata spekulowano, że Mueller po wojnie uciekł z kraju. Niesmak wywołuje informacja, że zbrodniarza pochowano na jednym z cmentarzy żydowskich w Berlinie. Służby wywiadowcze państw zachodnich przez lata podejrzewały, że Heinrich Mueller przeżył wojnę i ukrywał się poza granicami Niemiec. Świadkowie twierdzili, że w 1949 roku widzieli go na terytorium Czechosłowacji. Odkryte właśnie dokumenty ucinają jednak spekulacje na ten temat.

Jak donosi niemiecki dziennik Bild, ciało Mueller'a zostało znalezione w Berlinie w sierpniu 1945 roku w prowizorycznym grobie. Następnie zostało pochowane w zbiorowej mogile znajdującej się na terenie cmentarza żydowskiego. Wiadomość zirytowała przedstawicieli środowisk żydowskich. "To potworność, że jeden z najbrutalniejszych nazistowskich sadystów spoczywa w takim miejscu" - mówi przewodniczący Centralnej Rady Żydów w Niemczech Dieter Graumann.

Dokumenty na temat grobu Muellera zostały odnalezione przez badaczy Fundacji Miejsce Pamięci Niemieckiego Ruchu Oporu. Nie wyjaśniają jednak w jakich okolicznościach zapadła decyzja o pochowaniu Muellera na cmentarzy żydowskim.

Informacyjna Agencja Radiowa (IAR)Wojciech Szymański,Berlin/dyd

http://tvp.info/informacje/swiat/grob-szefa-gestapo-na-cmentarzu-zydowsk...

Maryla

------------------------------------------------------

Stowarzyszenie Blogmedia24.pl

 

avatar użytkownika Michał St. de Zieleśkiewicz

2. Do Pani Maryli

Szanowna Pani Marylo,

Otto Skorzeny, to austriacki Żyd. Dziadkowie chyba mieszkali w pólnocnej Wielkopolsce. Otto Skorzeny pracował za pieniądze dla wszystkich, którzy mu zapłacili.
Wspomniany Adolf Otto Eichmann to też Żyd.

Ukłony moje najniższe

Michał Stanisław de Zieleśkiewicz