Kształt kuli jest idealny. Tak jest od zawsze.

Oskarżenia o faszyzm, antysemityzm, ksenofobię,
nacjonalizm wypowiadane są przez środowiska lewicowe niejako jednym
tchem. Zupełnie kuriozalne jest to, że w ogóle się tych pojęć nie
definiuje. Wszystko ma się w domyśle kojarzyć ze zbrodniami
hitlerowskimi z czasów II wojny światowej i ma dyskredytować tego, który
nie zgadza się z dominacją lewicy w przestrzeni publicznej. Mało kto
pamięta, że język ten w dużym stopniu był używany przez bolszewików w
czasach stalinowskich, którzy mianem faszystów, w zależności od
potrzeby, określali praktycznie wszystkich swoich przeciwników,
szczególnie tych na arenie międzynarodowej.

Przewrotność w tej współczesnej walce na „epitety” polega przede
wszystkim na używaniu pojęć niezgodnie z ich pierwotnym znaczeniem.
Zupełnie mylnie określa się ideologię narodowosocjalistyczną Hitlera
mianem „faszyzmu”. Czyni się tak dlatego, by ukryć socjalistyczny
charakter NSDAP, partii posługującej się socjalistyczną symboliką i
socjalistyczną ideologią. Lewicowość NSDAP jest nie tylko oczywista na
poziomie analizy ideowej. Sami działacze hitlerowscy za takich się po
prostu uważali (narodowi socjaliści – sic!). Ich ideologia była zupełnie
różna od włoskiego faszyzmu – innego, również totalitarnego systemu.
Faszyści (mający wprawdzie także lewicowe korzenie) przede wszystkim nie
opierali swojego systemu na rasizmie, który zafundował Europie
niewyobrażalne mordy na całych narodach, uznanych za podludzi.

Unikanie pokazania prawdziwego (lewicowego, antychrześcijańskiego)
oblicza hitleryzmu ma na celu z jednej strony obronę idei lewicowej jako
takiej (krytykowane są tylko tzw. skrajności – np. stalinizm), z
drugiej prosty atak na ludzi broniących tradycji narodowych. Wszelkie
zatem patriotyczne manifestacje (zob. w Polsce Marsz Niepodległości 11
listopada) są atakowane pod klasycznie komunistycznym hasłem: „Faszyzm
nie przejdzie”. Krytyka ahistorycznych publikacji Jana Tomasza Grossa to
objaw skrajnego antysemityzmu i negowania holocaustu. Tych historyków,
którzy ośmielają się wejść w polemikę z ludźmi w stylu Grossa, w prosty
sposób konfrontuje się z obrazami ofiar z obozów koncentracyjnych.
Protesty środowisk katolickich przeciwko lobby homoseksualnemu to
oczywiście objaw skrajnego „faszyzmu i fundamentalizmu”. Porównuje się
od razu cierpienia gejów z gehenną drugowojenną narodu żydowskiego
(przywoływane są tutaj fakty prześladowania homoseksualistów przez
Hitlera), w związku z czym przeciwnicy układów homoseksualnych to
oczywiście faszyści, antysemici, ksenofobowie itp. itd.

Manipulacje widać tu niemal gołym okiem, ale przy monopolu medialnym,
jaki posiadają środowiska lewicowo-liberalne, ataki te są niezwykle
skuteczne. Wystarczy użyć obrazu porównującego obrońców życia do
rozfanatyzowanych tłumów hitlerowców i w podświadomość szybko instaluje
się zbitkę: przeciwnicy aborcji to faszyści. I nic nie pomoże fakt, że
to Adolf Hitler wprowadził po raz pierwszy na ziemiach polskich
prawodawstwo aborcyjne. Nie liczą się fakty, liczy się medialny krzyk.
Absurdalność tego typu propagandy można było na poziomie międzynarodowym
zobaczyć po atakach na film „Pasja” Mela Gibsona, który uznano za
„antysemicki”. Widzimy więc, że tego typu manipulacje są obecne niemal w
całym zachodnim świecie.

Mamy więc tutaj do czynienia z czymś w rodzaju terroru
propagandowego, gdzie za pomocą prostych technik odbiera się ludziom ich
dobre imię, niejako morduje się ich cywilnie. Bardzo mocno tego typu
ataków doświadcza środowisko Radia Maryja. To, że społeczeństwo polskie w
większości mimo wszystko nie dało się w tej dziedzinie zmanipulować,
wynika z faktu, że mamy tu do czynienia z katolickimi mediami, a więc z
możliwością publicznej obrony swojego dobrego imienia.

Podsumowując, musimy stwierdzić, że masowe używanie przez środowiska
lewicowe pojęć typu: antysemita, ksenofob, faszysta, nacjonalista,
fundamentalista itp., ma charakter inwektyw, a więc nie ma najczęściej
nic wspólnego z realnym opisem rzeczywistości. Mało tego, używanie słów
niezgodnie z ich znaczeniem wprowadza kompletny zamęt, jeśli idzie o
rozumienie przez ludzi, czym był rzeczywiście faszyzm, nazizm, rasizm
itp.

Bronić się należy dwojako. Po pierwsze – poprzez pogłębianie wiedzy
historycznej, która zapewni nam również uporządkowanie podstawowych
pojęć wraz z ich prawidłowym rozumieniem. Po drugie – fundamentalna jest
walka o istnienie katolickich mediów, gdzie ludzie o zdrowym oglądzie
świata będą się mogli w sposób skuteczny bronić przed niesprawiedliwymi
atakami. W przeciwnym razie dojdzie do tego, że utrwali się w
społeczeństwie przekonanie, iż obrońcy życia to groźni faszyści,
przeciwnicy układów homoseksualnych – skrajni antysemici, a działacze
patriotyczni to już bez sądu powinni zostać uwięzieni.

Prof. Mieczysław Ryba