KU PAMIĘCI ŚP. HOLFEIEROM

POGRZEB HENRYKA HOLFEIERA

Pogrzeb śp. Henryka Holfeiera, Żołnierza Wyklętego AK, długoletniego więźnia stalinowskiego i konspiratora KPN - w najbliższy poniedziałek, 22 kwietnia 2013 o godz. 13.40. Cmentarz Batowicki w Krakowie, ul. Powstańców, msza św. w nowym domu pogrzebowym.

Proszę byłych Konfederatów i naszych Przyjaciół o liczne przybycie i stawienie się pod historycznym sztandarem II Obszaru KPN.

Wiadomość powyższą podał przyjaciel Zmarłego, pan Ryszard Bocian - były prezes Oddz. Małopolskiego Związku K. P. N. z lat 1979-89.

Poniżej – pro memoria – umieszczam dwa skrócone biogramy tego - zasłużonego w walce o wolną Polskę - małżeństwa, Henryka Holfeiera i jego żony Marii, spisane w 2011 r. przez Kazimierza Korabińskiego.

Warto zauważyć ich podobne losy jako więźniów politycznych, po ciężkich wyrokach i wyjściu na wolność po "odwilży" 1956 r. nadal w swych narodowych ideach nieustraszonych i niezłomnych. A potem wspólne wspieranie się w działaniach opozycyjnych, przeważnie przy pomocy parafian, a zwłaszcza bohaterskich kapłanów, których WIELKIE nazwiska pojawiają się w tych biogramach.

Ze swej strony zwróciłem uwagę, że oprócz Krakowa śp. Państwo Holfeierowie otarli się o Śląsk, a także – co sam pamiętam – na Jego obecność (współudział, bo nagrywał, by wolne słowo szło w świat) w jakże ważnym epizodzie antykomunistycznym spod Makowa Podhalańskiego – owe ścigane przez bezpiekę patriotyczne msze i odważne homilie dla społeczności wiejskiej. Stanęły mi przed oczami eskapady przez pola na Juszczyńskich Polanach, gdzie trzeba było sprytnie omijać posterunki MO i szykany drogówki, by znaleźć się w tłumie wiernych pod kościołem.

HENRYK HOLFEIER, ur. 05.01. 1924 r. w Gnieźnie, syn Maksymiliana i Leogardy, wykształcenie wyższe – ekonomiczne, w latach 1956 – 1979 główny ekonomista w

Bytomskich Zakładach Przemysłu Terenowego. W 1979 r. przeszedł na rentę, potem emeryt.

Otrzymał wyrok 12 lat więzienia „za szpiegostwo i przygotowywanie zamachu stanu z bronią w ręku”. Więziony w Warszawie w Pawilonie X na Mokotowie i we Wronkach

(22.12.1947 do 1955 r.). Członek Światowego Związku Armii Krajowej, w latach 80-tych członek KPN.

W 1983 r. współzałożyciel Związkowej Niezależnej Oficyny Wydawniczej. Zajmował się fonografią, nagrywał na taśmy magnetofonowe m.in. homilie ks. Adolfa Chojnackiego, ks.

Kazimierza Jancarza, ks. Isakowicza-Zaleskiego, ks. Stanisława Koniecznego. Przekazywał na zachód wiadomości z wydarzeń, które środki masowego przekazu PRL zakła-mywały, lub w ogóle o nich nie informowały.

W 1985 r. uczestnik protestu głodowego w Krakowie – Bieżanowie.

Uczestnik comiesięcznych Mszy za Ojczyznę w Juszczynie k/Makowa Podhalańskiego, współzałożyciel (listopad 1984 r.) Apostolstwa Świeckich im. ks. J. Popiełuszki w kościele Matki Boskiej Dobrej Rady w Krakowie – Prokocimiu.

W latach 1984 – 1989 r. organizował w kościele w Prokocimiu Msze za Ojczyznę, które odbywały się każdego 19 – tego dnia miesiąca, zapraszał do głoszenia kazań ks. Stanisława Koniecznego, ks. Isakowicza–Zaleskiego, ks. Adolfa Chojnackiego i innych niezłomnych księży.

W latach 80 – tych, mimo inwalidztwa, był bardzo aktywny, zbierał podpisy do władz PRL o uwolnienie więźniów politycznych i przywrócenie NSZZ Solidarność. Był

obserwatorem w sądach, podczas procesów działaczy podziemia.

W 1988 r. wyróżniony medalem „Plus Ultra” za wytrwałość w pracy o ideały Solidarności.

Dobry organizator, dzielny i wytrwały – swoim doświad-czeniem wskazywał drogę do walki o niepodległość Państwa Polskiego.

MARIA HOLFEIER ur. 02.06.1924 r. we Lwowie, córka Grzegorza i Jadwigi (zmarła w

2008 r. – pochowana na cmentarzu w Krakowie – Batowicach), absolwentka Studium Ekonomii Przemysłu w Katowicach (1958).

1945 r. – pracownik Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Warszawie.

1947 r. otrzymała wyrok ośmiu lat więzienia „za przygotowywanie zamachu stanu i szpiegostwo” – więziona w Warszawie-Mokotowie i więzieniu w Fordonie (od 22.12.1947 r. do czerwca 1955 r.).

1985 r. wspomagała protest głodowy w Krakowie – Bieżanowie (nie mogła głodować ze względu na zły stan zdrowia, ale była stale obecna przy głodujących).

W latach 1984 – 1989 r. organizatorka Mszy za Ojczyznę 19-go każdego miesiąca w kościele w Krakowie – Prokocimiu, współzałożycielka (wraz z mężem Henrykiem) Apostolstwa Świeckich im. ks. J. Popiełuszki przy parafii Matki Boskiej Dobrej Rady w Krakowie – Prokocimiu.

Wyróżniony uczestnik pogrzebu ks. Jerzego Popiełuszki w Warszawie na Żoliborzu (by niosła transparent z napisem „Solidarność”).

W latach 80-tych zaangażowana w pomoc więźniom politycznym, była obecna jako obserwator w kolegiach i sądach przy procesach ludzi podziemia.

Od 1982 do 1989 r. współorganizatorka corocznych spotkań opłatkowych opozycji w Krakowie – Prokocimiu.