Komunistyczny raj, samospalenia, Walenty Badylak

Nieświadomi zagraniczni turyści – bo skąd mają wiedzieć, jeśli nie ma stosownej informacji – profanują miejsce pamięci

Kraków 22.06. 2012 r.

Jeden po drugim szli na stos, a każdy pośród mąk konania
Pytał czy z dali nie brzmi głos, głos odrodzenia, zmartwychwstania,
Czy już nie szumi dębów gaj, czy obiat się nie wznoszą dymy,
Czy nie odżywa świat ich bóstw?...I w ogniu marli tak olbrzymy.
Aż arcykapłan został sam... Widział męczeńską śmierć współbraci,
A nie miał dotąd żadnych wróżb, że ich ofiarę los opłaci,
Że się marzony spełni cud. Jednak nie wahał się ni chwili.
Może tam już się budzi lud? Może śmierć jego - los przesili?
I wstąpił na ofiarny głaz ...

Zenon Przesmycki „Miriam”

„Święty ogień”

Szanowny Pan
Jerzy Fedorowicz

Przewodniczący Komisji
Kultury, Promocji i Ochrony Zdrowia
Rady Miasta Krakowa
Pl. Wszystkich Świętych 3-4
31-004 Kraków

Szanowny Panie Przewodniczący, Wysoka Komisjo!

Krakowski
Oddział Stowarzyszenia Solidarni 2010 wnioskuje niniejszym pismem o
umieszczenie na Studzience im. Walentego Badylaka kamiennej tablicy z
czytelnym napisem informacyjnym w języku polskim i angielskim oraz o
zabezpieczenie miejsca przed profanacją.

W
chwili obecnej o tragicznej śmierci Walentego Badylaka informują
metalowa tabliczka zawieszona na studzience, tablica wmurowana obok w
płytę Rynku oraz napis na cokole Studzienki. Ich stan nie jest naszym
zdaniem zadowalający. Po pierwsze brakuje informacji o wydarzeniu w
obcym języku. Informacja taka w najpopularniejszym obecnie języku
angielskim powinna znaleźć się na Studzience, aby tysiące zagranicznych
turystów spacerujących po naszym Rynku mogło dowiedzieć się o tym
wydarzeniu. Po drugie napis na cokole jest niepraktyczny, gdyż jest
bardzo słabo czytelny. Wreszcie tablica wmurowana w płytę Rynku zawiera
błąd ortograficzny związany z zapisem daty cyframi rzymskimi: jest
„21.III.1980 roku”, a powinno być „21.III 1980 roku”. W związku z
powyższym zgłaszamy wniosek o umieszczenie na Studzience kamiennej
tablicy informującej możliwie dokładnie o samospaleniu Walentego
Badylaka i motywach jego dramatycznej decyzji. Napis powinien być dobrze
widoczny i sporządzony w dwóch językach: polskim i angielskim
(załączamy projekt tłumaczenia). Wskazujemy przykładowe rozwiązanie, aby
tablicę wmurowaną w płytę Rynku umieścić pionowo na cokole Studzienki,
oczywiście po wcześniejszym usunięciu błędnego zapisu. Drugą tablicę w
języku angielskim należałoby posadowić obok niej.

Jednocześnie
pragniemy wyrazić oburzenie zachowaniem niektórych turystów
przebywających w pobliżu Studzienki. W związku z tym, iż dostęp do niej
jest z każdej strony otwarty, pijani ludzie urządzają sobie w tym
miejscu przystanek na swoich piwnych wycieczkach, kładąc się i skacząc
po Studzience (załączamy stosowne zdjęcia). Tym samym dochodzi do
sprofanowania miejsca, gdzie Walenty Badylak oddał życie za prawdę o
zbrodni katyńskiej i które powinno być miejscem szczególnego szacunku i
zadumy nad terrorem reżimu komunistycznego. Nie godzimy się na takie
zachowanie na symbolicznym grobie cichego bohatera. Dlatego wnosimy o
zabezpieczenie Studzienki przed dalszym bezczeszczeniem przez
nieodpowiedzialnych ludzi np. w formie stylowego łańcucha, chroniącego
dostęp bezpośrednio do cokołu Studzienki.

Na
koniec chcielibyśmy w kilku słowach wspomnieć postać Walentego
Badylaka. Ten skromny człowiek, żołnierz Armii Krajowej – jak głosi
napis na Studzience – „nie mógł żyć w kłamstwie”. Nie potrafił
pogodzić się z przemilczaniem zbrodni katyńskiej i lansowanej w czasach
komunistycznych tezy o rzekomej odpowiedzialności niemieckich okupantów.
Jego dramatyczny akt należy więc postrzegać przez pryzmat hołdu
pamięci, jaki należy się pomordowanym przez NKWD polskim oficerom. Jest
to ważne szczególnie obecnie, gdy podejmuje się śmiałe próby rozmycia
odpowiedzialności za zbrodnie II wojny światowej. Tym bardziej więc
należy przypominać, także gościom zza granicy, że za prawdę ludzie
dokonywali u nas aktów samospalenia. „W proteście przeciwko
demoralizacji młodzieży, zniszczeniu rzemiosła oraz przeciwko zmowie
milczenia wokół zbrodni dokonanej na polskich oficerach w Katyniu przez
komunistyczno-bolszewickich ludobójców”. Na szczęście pamięć o
ludziach, których komunizm doprowadził do próby samobójczej jest żywa: w
Pradze, na Placu Św. Wacława stoi symboliczna rzeźba Jana Palacha,
który w 1969 r. podpalił się w tym miejscu protestując przeciwko
interwencji wojsk Układu Warszawskiego przeciwko Praskiej Wiośnie;
Ryszard Siwiec z tych samych powodów podpalił się rok wcześniej na
Stadionie Dziesięciolecia, o czym można przeczytać w podręczniku
szkolnym „Od niepodległości do niepodległości. Historia Polski
1918-1989”. Niech dramatyczny krzyk Jana Palacha, Ryszarda Siwca,
Walentego Badylaka i innych sprawiedliwych, którzy własną i cudzą
wolność ukochali ponad wszystko, rozlega się donośnie z naszego Rynku.
Niech usłyszą go wszyscy!

Pozostajemy w nadziei na przychylenia się władz Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa do niniejszej inicjatywy obywatelskiej.

W imieniu Krakowskiego Oddziału Stowarzyszenia Solidarni 2010

Tadeusz Kaznowski

Załączniki:

1. Zdjęcia Studzienki.

2. Projekt tłumaczenia napisu.

Ad. 1

Ad. 2

The Little Well of Walenty Badylak

Here,
on the 21st of March 1980, Walenty Badylak (1904-1980), soldier of Home
Army (AK), committed a dramatic act of self-immolation as a protest
against depravation of the young, destruction of crafts, and against the
conspiratorial silencing of the genocide of Polish officers in Katyń
committed by communist-bolshevist murderers.

Unable to live in a lie, he died for the truth

http://solidarni2010.pl/n,3548,12,interwencja-solidarnych-2010-krakow.html