„Rycerz Niepokalanej” O. Maksymiliana Marii Kolbe ma 90 lat

Zbieram numery przedwojenne. Idzie mi nieźle :) Polecam wszystkim, oprócz części religijnej prawdziwa kopalnia wiedzy...statystycznej o II RP i ówczesnym świecie. Dodatkowo, interesujące artykuły o komuniźmie i masonerii. Plus nieodłączne relacje z misji japońskich.
http://blogmedia24.pl/node/45165
http://blogmedia24.pl/node/44974

Szanowna Pani Marylo,

Jeden z pierwszych egzęmlarzy "Rycerza Niepokalanej" być może wydawanego w Grodnie.

"W styczniu 1922 roku zaczął wydawać w Krakowie Rycerza Niepokalanej. Przełożeni jednak w obawie, że o. Kolbe zadłuży klasztor, wysłali go do Grodna, gdzie Święty założył zaraz drukarnię. Pracował niestrudzenie nad nowym dziełem, które uważał za program swojego życia. Ale też owoce rychło okazały się w całej pełni: w 1927 roku Rycerz Niepokalanej wychodził już w nakładzie 70 000 egzemplarzy, a liczba członków Milicji Niepokalanej (MI) wzrosła do 126 000 członków.

W roku 1927 założył Niepokalanów. Kiedy wybuchła wojna światowa w 1939 roku, klasztor w Niepokalanowie liczył 13 ojców, 18 kleryków nowicjuszów, 527 braci profesów, 82 kandydatów na braci i 122 chłopców w małym seminarium. Był to więc największy klasztor w owych latach na świecie i jeden z największych, jakie znają dzieje Kościoła.

drukarnia w Niepokalanowie w końcu lat dwudziestych

Nakład Rycerza Niepokalanej doszedł do 750 000 egzemplarzy, Rycerzyk Niepokalanej dla dzieci miał nakład 221 000 egzemplarzy, Mały Dziennik osiągnął już cyfrę 137 000 egzemplarzy, a jego wydanie niedzielne 225 000 egzemplarzy. Od roku 1938 Niepokalanów posiadał własną radiostację. Nie obywało się oczywiście bez trudności. Prasa wolnomyślna robiła wszystko, by dzieło ośmieszyć i odstręczyć od niego przyjaciół, ale twór Niepokalanej pokonywał wszystkie przeszkody.

W 1936 roku roku Rycerz Niepokalanej w języku japońskim miał już nakład 65 000 egzemplarzy. "Szaleniec Boży" zamierzał otworzyć podobne do Niepokalanowa polskiego i japońskiego ośrodki w całym świecie ku chwale Niepokalanej i rozszerzeniu Jej królestwa na ziemi. To jednak było piekłu za wiele. Bohaterskie życie miał Święty zakończyć jeszcze piękniejszą śmiercią. Czerwona korona męczeństwa była już blisko.

Z tekstu Księdza Wincentego Zaleskiego SDB "Święci na każdy dzień", Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa 1998

Ukłony moje najniższe

dziękuję bardzo za uzupełnienie informacji.
Współczesnie podobne dzieło buduje redemptorysta, o.Rydzyk.
I tak samo jest atakowany przez te same środowiska, jak św. o.Maksymilian.

Pozdrawiam serdecznie

Szanowna Pani Marylo,

W obliczu reżimowych mediów, tylko rozgłośnie Ojca Rydzyka docierają do Polaków.

Ukłony moje najnizsze

Opublikowano 17 sie 2013

Dwaj bohaterowie z Auschwitz - św. Maksymilian Maria oraz rtm. Witold Pilecki stanowią wielkie przesłanie Boga dla Polaków, pokazując jak należy bronić naszych katolickich wartości!

Słowo ks. prałata Romana Kneblewskiego, proboszcza parafii NSPJ w Bydgoszczy, wygłoszone podczas nabożeństwa rozpoczynającego XXIV Pielgrzymkę Maksymilianowską.

100 lat temu św. Maksymilian Kolbe założył organizację, której przesłanie współgrało z objawieniami fatimskim

w 1917 roku na wyzwania nadchodzących czasów przyszły dwie
odpowiedzi: jedna z Nieba, a druga z ziemi. Orędzie fatimskie i
Rycerstwo Niepokalanej.
Równo 100 lat temu – 16 października 1917 roku – kleryk Kolegium
Serafickiego w Rzymie brat Maksymilian Kolbe założył Rycerstwo
Niepokalanej. Było to dokładnie trzy dni po ostatnim objawieniu
w Fatimie. Choć późniejszy męczennik z Auschwitz nie znał treści orędzia
fatimskiego, to jednak program założonej przez niego organizacji
korespondował z przesłaniem, jakie otrzymała trójka
portugalskich pastuszków.

Powstanie Rycerstwa związane było z dwoma obchodzonymi w 1917 roku
rocznicami: 400-leciem reformacji (przybicie przez Lutra swych 97 tez
na drzwiach kościoła w Wittenberdze) oraz 200-leciem
masonerii (inauguracja Pierwszej Wielkiej Loży w Londynie). Z tej
okazji wolnomularze organizowali demonstracje na placu św. Piotra
w Rzymie. Podczas jednej z nich uczestnicy nieśli sztandary
z wizerunkiem Lucyfera, który miał pod swymi stopami Michała Archanioła.
Skandowali okrzyki, że za 100 lat diabeł zacznie rządzić w Watykanie,
a papież będzie mu służył jako szwajcar.

Manifestantów obserwował
23-letni franciszkański kleryk Maksymilian Maria Kolbe z Polski. Udał
się potem do swego rektora, o. Stefana Ignudiego i poprosił, by mógł
udać się do wielkiego mistrza masonerii, aby go nawrócić. Przełożony nie
wyraził zgody, lecz dał młodemu bratu radę, by modlił się za przywódcę
wolnomularzy, a szczególnie prosił o wstawiennictwo Matkę Bożą. To był
dla Maksymiliana impuls, by założyć Rycerstwo Niepokalanej.

Charyzmat
organizacji od początku współgrał z orędziem fatimskim. Była nim walka
o przyszłe oblicze naszej cywilizacji z potęgami tego świata za pomocą modlitwy. Podobnie jak w Fatimie nacisk położony został na różaniec oraz kult Matki Bożej Niepokalanej.

Obchodzona
tym roku setna rocznica objawień fatimskich przyćmiła inne wydarzenia
w Kościele, w tym także jubileusz stulecia Rycerstwa. Warto jednak o tym
pamiętać, tym bardziej, że – jak mówią franciszkanie – w 1917 roku
na wyzwania nadchodzących czasów przyszły dwie odpowiedzi: jedna z Nieba, a druga z ziemi. Orędzie fatimskie i Rycerstwo Niepokalanej.

Niepokalanów. Byłem tam wiele razy, ale pierwszy raz odwiedziłem cmentarz zakonny. Cmentarzyk ten był świadkiem wielu ważnych pochówków. 7 listopada 1945 roku, po mszy św. odbył się tu pogrzeb o. Alfonsa Kolbe (brata św. Maksymiliana) – tego, który pierwszy wszczął starania o założenie nekropolii. Spoczął tu także zmarły 13 marca 1995 roku Franciszek Gajowniczek, za którego życie oddał o. Maksymilian Kolbe. Tu znajduje się także grób zmarłego 12 sierpnia 1990 roku Jana Marii Druckiego-Lubeckiego, który przekazał w darze swoje grunty pod założenie klasztoru w Niepokalanowie.

Polecam też, jeśli jeszcze ktoś nie był, Muzeum Św. Maksymiliana Kolbe. Koniecznie z przewodnikiem. Wspaniałe, wzruszające zbiory. Tu dopiero widać, co komuna uczyniła Polakom, jak bardzo odcięli nas od źródeł naszej tożsamości, ile zła wyrządzili przez te wszystkie lat. Historia walki "Rycerza Niepokalanej" o dostęp do domów Polaków, mówi wszystko, w jakie szpony się dostaliśmy, jak bardzo niszczyli podstawy duchowości i wiary.

Rycerstwo Niepokalanej

Rycerstwo Niepokalanej ma przyszłość? Jaką? Bożą i wiekuistą – podkreśla ks. prof. Tadeusz Guz

90. rocznica wydania „Rycerza Niepokalanej” po japońsku

„Rycerz Niepokalanej” wydawany jest po japońsku do dnia dzisiejszego,
w nakładzie 8 tys. egzemplarzy. Miesięcznik ma również wersję
internetową. W obu wydaniach od początku roku publikowane są artykuły o
90. rocznicy przybycia św. Maksymiliana do Japonii i wydaniu „Rycerza”,
zamieszczane są też listy o. Kolbego oraz wspomnienia innych polskich
franciszkanów.

Wydanie „Rycerza Niepokalanej” w Japonii było głównym celem misji o.
Maksymiliana. Pierwszy numer został wydrukowany w Nagasaki 15 maja 1930
roku, czyli trzy tygodnie po przybyciu polskiego misjonarza do Japonii. W
ciągu tego czasu o. Kolbe zdołał kupić maszyny drukarskie i mógł
samodzielnie drukować miesięcznik. Większość z 10 tys. egzemplarzy
nakładu (8 tys.) zamieszczona została jako wkładka do gazetki
diecezjalnej wydanej w Nagasaki 24 maja. Resztę br. Zenon Żebrowski
rozdawał przechodniom przed katedrą w Nagasaki.

W majowym wydaniu japońskiego „Rycerza Niepokalanej” są wspomnienia
dotyczące początków pisma. Pierwszy numer miał format A5 i zaledwie 16
stron. Miesięcznik zamieścił artykuł prezentujący czym jest
Niepokalanów. O. Maksymilian wyjaśnił, że pismo służy zdobyciu jak
największej liczby dusz dla Pana Boga za pośrednictwem Matki Bożej.
Polski misjonarz zamieścił artykuł nawiązujący do ujawnienia się
japońskich katolików w 1865 r. co wskazuje na to, że znał historię
chrześcijaństwa w Japonii.

W pierwszym numerze był również artykuł o Matce Boskiej Niepokalanej i
cudownym medaliku oraz o św. Teresce od Dzieciątka Jezus, patronce
misjonarzy. O. Maksymilian zamieścił prośbę o pomoc w wydawaniu
„Rycerza” w Japonii.

Zaczynając wydawanie „Rycerza” o. Maksymilian nie znał japońskiego.
Teksty artykułów pisał po włosku i po łacinie. Były one tłumaczone przez
japońskich zakonników. Japoński „Rycerz Niepokalanej” finansowany był
początkowo ze składek wiernych uzbieranych w Niepokalanowie.

Po wojnie w Nagasaki powstało również działające do dziś wydawnictwo
„Rycerstwa Niepokalanej”. Zajmuje się ono wydawaniem książek na temat
wiary katolickiej, w tym poświęconych ojcu Kolbe i jego misji. „Rycerz
Niepokalanej” przybliżył wielu Japończykom naukę Kościoła katolickiego, a
niektórych skłonił do przyjęcia chrztu.

O. Maksymilian Maria Kolbe przybył do Nagasaki 24 kwietnia 1930 roku.
Głównym celem jego przyjazdu była chęć wydawania w Nagasaki
miesięcznika „Rycerz Niepokalanej” po japońsku i po chińsku. Po
przyjeździe został wykładowcą filozofii w seminarium duchownym w
Nagasaki.

Chęć obejrzenia misjonarskiego dorobku Maksymiliana Marii Kolbe była
jednym z głównych powodów pielgrzymki Papieża Jana Pawła II do Japonii.
Polski Papież odwiedził Nagasaki w lutym 1981 roku.

W założonym przez o. Maksymiliana w Japonii 89 lat temu zgromadzeniu
franciszkanów konwentualnych jest obecnie 60 zakonników. Przebywają oni
głównie w klasztorach w Nagasaki i w Tokio.

Ukazał się tysięczny numer japońskiego odpowiednika „Rycerza...

W majowym numerze, prowincjał zgromadzenia franciszkanów
konwentualnych i przedstawiciel wydawnictwa „Rycerz Matki Bożej” o. Luka
Shinichiro Tanizaki przypomniał historię magazynu cytując fragmenty
listów św. Maksymiliana. Słowami polskiego świętego o. Luka opowiedział o
historii czasopisma.

W numerze zostały zamieszczone listy od czytelników. Są wśród nich
świadectwa osób, które pod wpływem duchowości św. Maksymiliana i
„Rycerza” przyjęły chrzest, a na nim imię Maksymiliana lub Maksymilian
Kolbe. (W Japonii wierni przyjmują niekiedy na chrzcie imię i nazwisko
świętego, aby nie było wątpliwości co do osoby świętego patrona.) O
wydaniu jubileuszowego numeru napisali na internetowej stronie japońscy
franciszkanie konwentualni.

„Nakładu [japońskiego «Rycerza»] mamy teraz 20 tys., a na grudzień
podrukowaliśmy 25 tys., bo to miesiąc Niepokalanej” – pisał św.
Maksymilian pod koniec 1930 r. do swojego prowincjała w Polsce. „Co do
planów na przyszłość, myślę, idąc w kierunku celu M.I. [Rycerstwa
Niepokalanej], tj. zdobycia całego świata dla Niepokalanej, rozwijać jak
najsilniej placówkę tutejszą, by «Rycerz» jak najszybciej zaglądał do
każdego japońskiego domu” – pisał polski święty w tym samym liście.
Chcąc dotrzeć do jak największej grupy ludzi św. Maksymilian rozdawał
lub rozsyłał 32-stronnicowego „Rycerza” dostarczając go czytelnikom za
darmo.

W 1937 r. japoński „Rycerz” stał się najpopularniejszym magazynem
katolickim w Japonii, a jego nakład wzrósł do ponad 60 tys. egzemplarzy.
Czytelnikami byli nie tylko katolicy, ale również protestanci i
buddyści.

Św. Maksymilian uważał, że celem wydawanego w Japonii miesięcznika
jest przyciągniecie, za pośrednictwem Matki Bożej, jak największej
liczby dusz do Najświętszego Serca Jezusowego. Pierwszy numer wydany
został w Nagasaki 24 maja 1930 r. , miesiąc po przybyciu świętego do
Japonii. W wydawaniu miesięcznika pomagali o. Maksymilianowi, oprócz
miejscowych księży, również ludzie spoza Kościoła w tym kilku
protestantów, którzy tłumaczyli artykuły o. Kolbe na japoński.

Chcąc dotrzeć do jak
największej liczby czytelników z poza Kościoła Katolickiego. o.
Maksymilian posłuchał rady nielicznych w Japonii katolików i w 1936 r.
zmienił nazwę magazynu na „Rycerz Matki Bożej”. Taką nazwę japoński
odpowiednik „Rycerza Niepokalanej” nosi do dziś.

W marcu 1931 r. polski święty prosił o datki na powstanie klasztoru
franciszkanów konwentualnych w Nagasaki, którego budowa rozpoczęła się
dwa miesiące później. Nagasaki miało być główną siedzibą wydawnictwa
azjatyckiego, w którym wydawany byłby „Rycerz” dla mieszkańców Chin i
Indii.

W jubileuszowym numerze zamieszczone zostały zdjęcia św. Maksymiliana
Kolbe oraz innych polskich franciszkanów podczas pracy nad
przygotowaniem kolejnych numerów. Opublikowano również, poczynając od
pierwszego, zdjęcia okładek sześciu przełomowych numerów „Rycerzy”. Są
wśród nich numer 72. z maja 1936 r. kiedy św. Maksymilian na zawsze
opuścił Japonię oraz numer 84. z maja 1937 r., kiedy wydawcą magazynu
został o. Mieczysław Maria Mirochna, następca św. Maksymiliana w
japońskim Niepokalanowie. Zaprezentowana została też okładka Rycerza (nr
126.) z listopada 1940 r., tj. ostatniego numeru przed atakiem Japonii
na USA, po którym wydanie magazynu zostało na rozkaz władz japońskich
wstrzymane. Po zakończeniu wojny „Rycerz” ukazał się w grudniu 1946 r.
Od 1970 r. wydawcami są księża japońscy.

Wydanie jubileuszowego numeru „Rycerza” zbiegło się ze śmiercią
jednego z jego stałych publicystów br. Tomeia Ozaki. Br. Tomei przeżył
wybuch bomby atomowej w Nagasaki w 1945 r. i został w jego wyniku
sierotą. Po wojnie wstąpił do zgromadzenia franciszkanów konwentualnych i
choć nigdy nie spotkał św. Maksymiliana był autorem licznych książek i
publikacji o polskim świętym. 12 razy odwiedził Polskę, w tym celę
śmierci św. Maksymiliana Kolbe, i dwa razy spotkał się z Franciszkiem
Gajowniczkiem, za którego o. Kolbe oddał życie w niemieckim obozie
koncentracyjnym Auschwitz w Oświęcimiu.

Br. Tomei zmarł 15 kwietnia w wieku 93 lat. W jubileuszowym „Rycerzu”
opublikował swego rodzaju testament, w którym napisał: „Życie pochodzi
od Boga. Dziękuję Panu Bogu, że pozwolił mi tak długo żyć i obdarzył
mnie tak licznymi łaskami”. W 2018 r. br. Tomei Ozaki otrzymał od
polskiego ministerstwa spraw zagranicznych odznaczenie Bene Merito,
nadane za krzewienie wiedzy i umacnianie więzów z Polską.

„Rycerz” jest do tej pory jednym z najważniejszych wydawnictw i magazynów katolickich w Japonii.

Rycerz Niepokalanej założony przez o. Maksymiliana Marię Kolbego, który
był jego pierwszym redaktorem, od lutego 2021 r. oprócz tradycyjnej
drukowanej formy oraz e-wydania, dostępny jest także w nowatorskiej
wersji audio.

Redakcja "Rycerza Niepokalanej" przygotowała nagrania tekstów swojego
miesięcznika. Artykuły czyta m.in. nowy redaktor naczelny pisma o.
Piotr Szczepański.

Odsłuch dostępny w serwisie soundcloud: Zobacz oraz na stronie "Rycerza": Zobacz

Pierwszy numer czasopisma ukazał się w styczniu 1922. Zgodnie z
zapowiedzią o. Kolbego celem „Rycerza Niepokalanej” jest nie tylko
pogłębić i umocnić wiarę, wskazać prawdziwą ascezę i zapoznać wiernych z
mistyką chrześcijańska, ale także w myśl zasad „Milicji Niepokalanej”,
starać się o nawrócenie katolików.

W pierwszym wydaniu miesięcznika ze stycznia 1922 o. Kolbe ogłosił
patronem „Rycerza Niepokalanej” zmarłego w roku 1921 o. Wenantego
Katarzyńca. Od pierwszego numeru czasopisma są drukowane na jego łamach
podziękowania kierowane do Najświętszej Marii Panny Niepokalanej. W
pierwszym numerze pisma przedstawiono zarys historii oraz program
stowarzyszenia Rycerstwo Niepokalanej.

Za prenumeratę czasopisma "Rycerz Niepokalanej" redakcja przyjmuje
dobrowolne ofiary, podobnie jak to czynił św. Maksymilian Maria Kolbe.
Czytelnicy, których nie stać na opłacenie prenumeraty, a pragną
czasopismo otrzymywać, powinni zgłosić to do administracji Wydawnictwa
pod koniec każdego roku.

https://www.niedziela.pl/artykul/64197/Miesiecznik-zalozony-przez-sw

100. rocznica wydania pierwszego numeru „Rycerza Niepokalanej” przez o. Maksymiliana Kolbe