Kto mnie (nas) urabia...?, czyli zamieszajmy wśród wierzących...

władny opieprzać kard. Dziwisza, który dotąd był spolegliwy i prowadził "dobry kościół łagiewnicki" dla towarzyszy z PO.

Ale kard. Dziwisz dopuścił sie dwóch niewybaczalnych przez towarzyszy z PO i SLD czynów.

1) ostro zareagował po produkcji TVN24 Ewa Ewart z Gorbaczowem o stosunku JP II do stanu wojennego

2) Homilia świateczna

Witam

Szczerze powiedziawszy to bardzo trudno mi podejmować ten temat. Każdy hierarcha Kościoła Katolickiego, podobnie jak my wszyscy, ma prawo do błędów a nawet grzechu. Każdy tez może żałować, postanowić poprawę, wyznać grzechy i dalszym działaniem za nie zadośćuczyniać.

Nie mam zaufania do Kardynała S. Dziwisza, nie mam zaufania do bpa Pieronka, czy bpa Nycza... podobnie jak nie miałem zaufania do bpa Życińskiego, ale nawet na łożu śmierci można się nawrócić... przy czym zawsze winno być wyznanie winy i ewentualna próba jej naprawienia. Bez tego nie wierzę w przemianę...

Trudno, może grzeszę, ale zachowanie kardynała Dziwisza wobec śp. Kurtyki czy też dziwne tolerowanie wokół siebie PO-wców, ciche rodzinne wspieranie członków tej partii, stosunek do lustracji i ks. Isakowicza-Zaleskiego, przyjaźń z wolnomulartswem (masonami) i odbieranie nagród przyznawanych przez to gremium, nawet stosunek do ks. Natanka... nie pozwalają mi w pełni zaakceptować jego osoby.

Cieszę się, że zauważył w końcu zmasowany atak na katolicyzm w Polsce, ale właśnie... a nie zauważył tego podczas usuwania krzyża z Krakowskiego Przedmieścia?

Może masz rację... może znów mamy do czynienia ze starym sposobem kanalizowania sceny politycznej poprzez jej całkowite zagospodarowanie i marginalizację opcji nietolerowanych przez "homo sovieticus": w tym wypadku chodzi o Kościół katolicki, gdzie nagle kard. Dziwisz ma być obrońca krzyża a dotychczasowi jego obrońcy niemal sektą (jak określa się już zarówno Natanka jak i Rydzyka)... Nycz z Pieronkiem maja się ustawić jako liberalne skrzydło, ale akceptowane, natomiast "ko.sciół łagiewnicki" ma być "złotym środkiem".

Atak na JPII był nieudanym falstartem, ale nie ma co się uspokajać: powróci ze zdwojoną siłą. Podobnie przygotowywany jest zmasowany atak na Kościół Katolicki i nie tylko w Polsce (dotychczasowe działania wobec planowanych staną się naprawdę tylko działaniami zaczepnymi).

Mam nadzieję jednak, że wreszcie mieszkańcy Europy (i nie tylko) zorientują się, że powszechna "lewicowość marksistowska" staje się (i zawsze była) ich zniewoleniem a wartości chrześcijańskie ostoją odpowiedzialnej wolności i rozwoju...

Życzę tego też hierarchom polskiego (może nie tylko) Kościoła Katolickiego i jeszcze radziłbym im notoryczne wsłuchiwanie się w słowa papieża Benedykta XVI. Na szczęście jest on ostoją istoty wiary i warto modlic się, aby jak najdłużej sprawował swoją posługę!

Pozdrawiam

Od kilku tygodni zastanawiam się czy dobrze widzę, bo wydaje mi się, ze wygraliśmy konflikt kulturowy a przywoływana zmiana postawy m.in. Kard Dziwisza jest tego skutkiem. Myślę, że osoba o mentalności kapciowego musi mieć świetne wyczucie wiatru i właśnie widzimy jak ustawia się zgodnie z nowym kierunkiem. Bp Nycz nie ma takiego wyczucia i dlatego mówi jak mówił.
Z reguły istotne zmiany społeczne, w tym zmiany trendów, występują jednocześnie w całym społeczeństwie, przejawiają się w sprawach małych i dużych, w życiu rodzinnym i w wielkich instytucjach publicznych w zasadzie podobnie.
Gdy w 2004 roku spotykałem znajomych po Świętach i pytałem się o to jak im one minęły to od wielu osób słyszałem, że były niezbyt udane, gdyż spory polityczne stały się silniejsze od więzi rodzinnych, że podziały polityczne dzielą rodziny.
Zaraz od Nowego roku 2005 zaczęła się kampania wyborcza, której kulminacyjnym momentem było stwierdzenie, chyba w maju, że PO ma zamiar powierzyć Rokicie stworzenie rządu i dla dobra kraju ma to być jego rząd "autorski", czyli, że ewentualny koalicjant ma nie mieć wpływu na wybór ministrów, bo o wszystkim ma decydować premier, w domyśle premier z Krakowa. Stanowisko takie było konsekwencją stwierdzenia, że podziały są silniejsze od czynników integrujących obie partie wywodzące się z "rodziny AWS" i w tym sensie było to zjawisko analogiczne do tego, o którym mówili mi znajomi relacjonujący głębokość podziałów w rodzinach uwidocznionych przy stołach świątecznych. W następnych latach kwestia podziałów poliytycznych w rodzinach była stałym elementem życia społecznego.
W tym roku nie mam już żadnych takich relacji natomiast wielu moich znajomych, przede wszystkim ci, którzy skarżyli się uprzednio na podziały polityczne w rodzinach spędzało święta samotnie. Dotyczyło to jednak tych, którzy nie mieli naszych poglądów. Przy czym jak wynika z ich wypowiedzi "nasi", w przeciwieństwie do "nich" spędzali święta wspólnie, nie byli samotni.
Zastanawiam się, czy jest to pierwszy objaw dezintegracji ich środowiska? Niby jest to możliwe. W życiu społecznym widać również analogię do zasad znanych z fizyki. Jeśli uderzymy ręką w cegłę i cegła pęknie to nawet nie poczujemy bólu, bo cała energia zderzenia został przekazana cegle, jeśli jednak ona nie pęknie to możemy uderzeniem połamać sobie samemu kości, bo całą energię będzie musiała pochłonąć nasza ręka. Niewątpliwie przetrzymaliśmy uderzenie w nas z 2010 roku , czyli jego "energia" powinna zaszkodzić uderzającemu i spowodować to, czego oczekiwał - czyli dezintegrację, ale nie naszego środowiska!

Bo jego wybrana droga
Wiodła go od Boga
Czy to interes jego
Czy przemiana wewnętrzna onego
Ważne że broni Krzyża
Bo atakuje małpa ryża
Jakiej jest nacji wiadomo
Więc Polska jest stroną
Pozdrawiam

Widzisz, właśnie to mnie uderzyło. Jak bym obuchem po głowie dostał... Gdyby nie Siwiec i jego wypociny na S24 natychmiast rozchwytywane przez usłużne merdia...w ogóle bym nie zwrócił uwagi na te nietypowe bądź co bądź wypowiedzi Jego Eminencji. Co prawda u nas też kazania rocznicowe i Bożonarodzeniowe były w tym samym kontekście i z tym samym przekazem. Lecz u nas to norma, stad moje zaskoczenie... Mam nadzieje że to trwałe będzie i kard. S. Dziwisz podaży sladem swego wielkiego poprzednika, którego to był sekretarzem więc miał i czas i sposobność nauczyć sie wiele... szczególnie właśnie tej bezkompromisowości tak potrzebnej w obecnych czasach... jeszcze moze się zapisać wielkimi czcionkami w naszych dziejach... wszak to "PURPURAT" i powinien świadczyć nawet ....wiadomo.

Dziękuje za komentarz, w swej istocie mamy podobne zdanie. Też mam nadzieje i ufność w Bogu pokładam, że wybrał właściwych robotników na właściwe czasy.... i że ci będą szli drogą Pana bez względu na przywileje i korzyści... że przestana kalkulować i ważyć, a zaczną zwyczajnie głosić i działać w myśl nauki którą to maja nam przekazywać... nie oczekując korzyści i awansów... zapłatę wszak wiedzą kiedy otrzymają... ale też brzmi mi ciągle przypowieść o winnicy gdzie to pierwsi będą ostatnimi a ostatni pierwszymi...
Pozdrawiam serdecznie.

Obyś miał rację, a Twe słowa były prorocze...
Pozdrawiam.

Dziękuję za wierszyk, wpada w ucho, jeszcze ktoś melodię do niego ułoży i będzie pod oknem kardynałowi ku pamięci śpiewał...:-)
Jak onegdaj Janowi Pawłowi studenci barkę...
Pozdrawiam serdecznie.