Nasz Dziennik, Poniedziałek, 12 grudnia 2011, Nr 288 (4219)

Na stronach internetowych gimnazjum w miejscowości Kirchheim informuje o uroczystym spotkaniu w jednej z auli szkoły uczniów dziewiątej klasy z Abbą Naorem, który najpierw - jak czytamy na stronach www.gymnasium-kirchheim.de - został w 1942 roku osadzony w getcie na Litwie, a później jako 16-letni chłopiec znalazł się w "polskim obozie koncentracyjnym Stutthof", gdzie zamordowano jego brata i matkę. Dodatkowym skandalem w tym przypadku jest to, że gimnazjum, dla którego niemiecki obóz koncentracyjny KZ-Stutthof założony przez Niemców niedaleko wsi Stutthof, w obrębie Wolnego Miasta Gdańska jest "polskim obozem koncentracyjnym", szczyci się historycznym profilem nauczania. Ale na tym nie koniec. "Maerkische Algemeine Zeitung" informuje o wyprawie uczniów 10. i 11. klasy ze szkoły w Werder, którzy m.in. - co wybija w czołówce gazeta - w Polsce odwiedzili "polski obóz koncentracyjny" ("polnisches KZ Auschwitz"). W tym wypadku także pada dodatkowa informacja, że byli to uczniowie uczęszczający do klas o profilu historycznym. Dziesiątki fałszywych i obraźliwych dla Polski określeń "polski obóz zagłady" lub "polski obóz koncentracyjny" pojawiły się w tych dniach w niemieckich mediach w związku z premierą filmu "Die Verlorene Zeit" ("Stracony czas"), który wszedł na niemieckie ekrany 24 listopada (grają w nim także polscy aktorzy, m.in. Mateusz Damięcki). Z podanych na dziesiątkach portali filmowych informacji wynika, że główna bohaterka Hannah Silberstein z Berlina wraz z rodziną została w 1944 r. osadzona w "polskim obozie koncentracyjnym", gdzie poznała polskiego więźnia. Komentując ten film, także publiczna stacja telewizyjna NDR na swoich stronach pisze o "polskim obozie koncentracyjnym".
Halina Morhofer-Wójcik, która jest członkiem Związku Kombatantów Polskich w Niemczech w rozmowie z "Naszym Dziennikiem" przyznaje, że Polacy w RFN są bezradni wobec takiej narracji. Podobnego zdania jest szefowa Powiernictwa Polskiego Dorota Arciszewska-Mielewczyk. - Jeżeli przyjrzymy się bliżej, w jaki sposób polski rząd podpisywał przedłużanie traktatu o współpracy i przyjaźni polsko-niemieckiej, w którym bojąc się Berlina, nie umieścił żadnych trudnych spraw, jakie ujawniły się podczas dwudziestu lat jego obowiązywania, mam tu na myśli kwestie własności, status mniejszości polskiej w Niemczech, to nie może dziwić, że w kwestii ciągłego stosowania przez niemiecką stronę obraźliwych dla Polski fałszywych nazw "polski obóz koncentracyjny lub zagłady", ta sama władza nie wykazuje żadnej determinacji - mówi.
Jej zdaniem, dobór tego typu siatki pojęciowej nie jest przypadkowy. To rozpisany na długi czas proces stopniowego oswajania opinii publicznej ze sformułowaniem typu "polski obóz śmierci" i próba relatywizacji niemieckich zbrodni. - Jedynym skutecznym sposobem na zatrzymanie procederu bezkarnego używania takich słów, jest natychmiastowe wytaczanie za takie określenia procesów - uważa Arciszewska-Mielewczyk.

Waldemar Maszewski Hamburg

Poniżej artykuł o polskim obozie koncentracyjnym w "Maerkische Algemeine Zeitung"

Das Grauen von Auschwitz

Geschichte Schüler besuchten polnisches KZ

Die Verbrechen des NS-Regimes mögen im Geschichtsunterricht noch so oft Thema sein. Die Zahlen der Millionen Toten bleiben abstrakt. Das Ausmaß der Gräueltaten entzieht sich jeder Vorstellungskraft. Nur an den Orten des Verbrechens ist es möglich, das Schicksal dieser Menschen zu begreifen. Die Erfahrung, wie es ist, vor dem großen Tor mit den Worten „Arbeit macht frei“ von Auschwitz-Birkenau zu stehen, machte eine Gruppe von Schülern und Lehrern des Oberstufenzentrums Werder, die sich im November für einige Tage auf einer Bildungsreise in Polen befanden. Vielen stockte der Atem bei dem Gedanken, direkt in der Stätte des Massenmordes an Frauen, Kindern und Männern vieler Nationen zu stehen. Hier wurden hunderttausende unschuldige Menschen zusammengepfercht, den Unbilden der Natur wie Wind, Kälte und Schnee ausgesetzt, brutal geschlagen und ermordet. Berge von Kinderschuhen und Menschenhaaren erstickten die Worte der Führerin und verdrängten alle anderen Gedanken.

Neben Auschwitz besuchte die Gruppe auch Krakau. Organisiert wurde die Reise von der Karl-Hamann-Stiftung Brandenburg. Beeindruckt von der Schönheit der Altstadt, dem faszinierenden Reichtum der Kirchen und der tiefen Gläubigkeit besonders junger Menschen, trafen die deutschen Besucher in Krakau auf Stadtführerin Theresa. Sie berichtete davon, dass Polen ein Land sei, das immer wieder unterdrückt wurde und sich dennoch in seiner Kultur und Tradition nicht auslöschen ließ.

Nicht nur die Besichtigung des großen Staatsmuseums, sondern auch der geschichtlich bekannten Schindler-Fabrik waren Höhepunkte der Exkursion. Die Teilnehmer der Fahrt lernten aber auch Besonderheiten jüdischen Lebens in Krakau kennen.

Im Bus wurde noch mal ausführlich unter den Schülern über den Nationalsozialismus diskutiert. Wie kann so etwas alles überhaupt passieren? Das war eine der Fragen, die immer wieder auftrat. Eine andere: Wurden die Täter zur Rechenschaft gezogen? Viele konnten einfach nicht begreifen, wie Auschwitz überhaupt möglich wurde. Die Schüler der elften Klasse beschäftigten sich parallel auch im Unterricht mit den Themen der NS-Zeit. Für sie war es ganz besonders erschreckend, die Orte aus dem Geschichtsbuch in der Wirklichkeit zu erleben. Besonders die Worte der Führerin und die Kälte in den Gesichtern der Opfer auf den Bildern haben die Schüler tief berührt. „Ich fand es sehr bewegend und es war unfassbar, wie es in einem solchen Arbeitslager aussah und unter welchen Bedingungen die Menschen dort leben mussten“, erzählt Jerome. Die Reise hat ihm viel Verständnis für den Unterricht gebracht. (Von Julian Stähle)

http://www.maerkischeallgemeine.de/cms/beitrag/12225064/60709/Geschichte-Schueler-besuchten-polnisches-KZ-Das-Grauen-von.html

Dziesiątki fałszywych i obraźliwych dla Polski określeń "polski obóz zagłady" lub "polski obóz koncentracyjny" pojawiły się w tych dniach w niemieckich mediach w związku z premierą filmu "Die Verlorene Zeit" ("Stracony czas"), który wszedł na niemieckie ekrany 24 listopada (grają w nim także polscy aktorzy, m.in. Mateusz Damięcki). Z podanych na dziesiątkach portali filmowych informacji wynika, że główna bohaterka Hannah Silberstein z Berlina wraz z rodziną została w 1944 r. osadzona w "polskim obozie koncentracyjnym", gdzie poznała polskiego więźnia. Komentując ten film, także publiczna stacja telewizyjna NDR na swoich stronach pisze o "polskim obozie koncentracyjnym".

Verlieren und Finden zweier Liebender

Seit 60 Jahren herrscht Frieden, der Zweite Weltkrieg scheint weit weg. Doch für die Filmwelt scheint das Thema noch lange nicht zu Ende. In dieser Woche kommt "Die verlorene Zeit" in die Kinos. Die Geschichte: Im Konzentrationslager verlieben sich ein Pole und eine Jüdin - 30 Jahre später finden sie sich wieder.

Kurze Augenblicke des Glücks

Hannah und Tomasz gelingt die gemeinsame Flucht aus dem Konzentrationslager. Kurze Augenblicke der Zweisamkeit erkämpft sich das verliebte Paar, die Jüdin Hannah und der Pole Tomasz, im Konzentrationslager. Tomasz soll Partisanen brisantes Material überreichen. Untergrundkämpfer bereiten seine Flucht vor.

Tomasz gelingt getarnt mit einer Nazi-Uniform die Flucht, gemeinsam mit Hannah. Beide kommen bei seiner Familie unter, obwohl Tomasz' Mutter absolut gegen eine Verbindung mit einer Jüdin ist.

http://www.ndr.de/kultur/kino_und_film/dieverlorenezeit105.html