Wzór "republikańskiej" rewolucji
Unicorn, czw., 03/11/2011 - 19:00
O wojnie w Hiszpanii napisano tyle kłamstw, ile tylko wystarczyło papieru i osób kształtujących historię niczym śmierdzącą masę dla przyszłych pokoleń. Swoich pokoleń. Bohaterscy bojownicy republikańscy to mordercy, złodzieje, żulia wypuszczona z więzień. "Ludowa" dzicz łaknąca rozrywek dawnych wyższych sfer. A zarazem nienawidząca przedstawicieli obcego im i nienawistnego reżimu.
Sprofanowane kościoły, zabici kapłani, zgwałcone siostry. Tak wygląda ideał "rozdziału państwa od Kościoła" w praktyce. Poszukiwanie ukrytych skarbów w mumiach, wyciąganie zwłok i "zabawy". Oto lewacki ideał kultury. Nowej. Ofiary ucisku kapitalistów skrzętnie wykorzystują sytuację. Tak rodzi się ludowa milicja. Sztandar rewolucji, jak zawsze, jest łaskawy. Nowy język, stare narzędzia. Nie ma już więzień. Są reedukatoria, prewentoria, ludzie skazani są rozdzieleni od "wspólnego życia obywatelskiego." Nowomowa. Masowe egzekucje to spacery "za miasto."
Podobieństwo z zachowaniem Sowietów (i Sowietek) na Kresach w 1939 jak najbardziej wskazane. Wbrew propagandowym bajkom ulubionym symbolem był sierp i młot oraz kolory: czerwony i czarny. Oczywiście, możemy wchodzić w nudne dyskusje o frakcjach, odłamach i nurtach albo zastanawiać się nad istotą anarchizmu albo czy faktycznie ów anarchizm był "prawdziwy". Pytanie, po co. Liczą się efekty a efekty działań lewackich ekstremistów były przerażające. Terror zresztą był obecny po obu stronach barykady i nikt tutaj nie będzie nikogo usprawiedliwiał- kwestię- kto pierwszy pozostawiam do przemyśleń. Hiszpania nadal zmaga się z "dziedzictwem" konfliktu. Społeczeństwo jest przeorane niczym linoleum przerżnięte szkłem z butelki. Nieprzypadkowo przywołuję Hiszpanię. Wielu prawicowców uważa, że Palikot jest potrzebny bo brakuje walki, konkretnego przeciwnika i w ogóle zapanowało rozprzężenie ideowe. Czyżby? Nie wiem czy warto hodować potwora. Moim zdaniem, nie.
tags: Hiszpania,, wojna,, polityka,, społeczeństwo,, podziały,, lewactwo,, antykultura
- Unicorn - blog
- Zaloguj się, by odpowiadać
4 komentarze
1. Warto poczytać
"Anarcho-etatyści z Hiszpanii. Historyczna, ekonomiczna i filozoficzna analiza hiszpańskiego anarchizmu"
http://wgogloza.com/wolnosciowa-biblioteka/caplan-anarcho-etatysci/
2. "Wiele innych przykładów
"Wiele innych przykładów nietolerancji religijnej hiszpańskich anarchistów znajdujemy w pracy Frasera, przytacza on jednak także interesującą wypowiedź jednego z liderów ruchu anarchistycznego Caroda, w której zakazuje on swoim stronnikom przemocy wobec Kościoła i jego personelu. „Palicie kościoły nie zastanawiając się nad tym jaki ból sprawiacie swym postępowaniem swoim matkom, siostrom, córkom czy rodzicom, w których żyłach płynie chrześcijańska, katolicka krew. Nie łudźcie się, iż paląc kościoły zmienicie tą krew i że jutro wszyscy wyzwolą się i zostaną ateistami. Przeciwnie! Im bardziej zaatakujecie ich sumienie, tym bardziej będą oni opowiadali się po stronie Kościoła. Co więcej, głęboko w sercu większość z Was jest wierząca"
:::Najdłuższa droga zaczyna się od pierwszego kroku::: 'ANGELE Dei, qui custos es mei, Me tibi commissum pietate superna'
3. RADIO WATYKAŃSKIE
RADIO WATYKAŃSKIE
|
Kościół w Hiszpanii wspomina męczenników prześladowania
religijnego, jakie miało miejsce w latach 30. ubiegłego wieku podczas
wojny domowej.
Wikipedia / CC 3.0
Katedra w Barbastro...
W
tym roku przypada 75. rocznica tych dramatycznych wydarzeń, w których
tysiące Hiszpanów oddało życie za Jezusa Chrystusa, otwarcie wyznając
swoją wiarę i przypieczętowując ją własną krwią. Przypomniał o tym w
liście pasterskim bp Demetrio Fernández. „Około tysiąca męczenników
zostało już beatyfikowanych; proces jeszcze kilku tysięcy jest w toku –
poinformował ordynariusz diecezji Kordoba. – Męczennicy nie należeli do
żadnego ugrupowania politycznego. Nie zginęli na froncie czy w bitwie,
ale szukano ich w domach, aresztowano, więziono i rozstrzeliwano tylko
dlatego, że byli chrześcijanami, kapłanami bądź zakonnicami; tylko
dlatego, że należeli do Akcji Katolickiej lub do Kościoła. Zostali
rozstrzelani za wiarę” – podkreślił bp Demetrio Fernández.
Szczególnie uroczysty charakter mają dzisiaj uroczystości w
miejscowości Barbastro. 75 lat temu, latem 1936 r., rozstrzelano tutaj
51 klaretynów, w większości młodych kleryków. „Nie znaleziono nam
żadnego powodu politycznego. Nie mieliśmy żadnego sądu. Wszyscy umieramy
szczęśliwi, za Chrystusa, za Jego Kościół i za wiarę Hiszpanii” –
napisał jeden z nich. Krwią, która płynęła z młodych serc, pełnych wiary
i hojności, zapisali piękną kartę heroizmu. Było to prawdziwe
„seminarium męczeństwa” – powiedział Jan Paweł II podczas ich
beatyfikacji (25.10.1992).
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl
4. dzieło Zapatero :) czego dokona palikot?
ks. Tomasz Jaklewicz
Czegoś takiego Hiszpania nie widziała od czasów św. Teresy z Avila. Fala powołań nawiedziła rejon Burgos
www.asomatesinmiedo.blogspot.com
Wspólnota Iesu Communio
Już ponad 200 dziewcząt wstąpiło do nowego zgromadzenia Iesu Communio,
na którego czele stoi 46-letnia siostra Weronika Berzosa. Nawet lewicowy
dziennik „El Pais” określił to zjawisko mianem cudu.
Huragan w sercu
A wszystko zaczęło się 22 stycznia 1984 r., kiedy 18-letnia Marijose
Berzosa, studentka o pięknych zielonych oczach, zdecydowała się porzucić
medycynę, przyjaciół, dyskoteki, koszykówkę, gitarę, teatr i… zostać
zakonnicą. Zapukała do bram klasztoru klarysek w miasteczku Lerma
w regionie Burgos. Tam Marijose stała się siostrą Weroniką. „Nikt mnie
nie rozumiał” – wyznała później. „Zakładali się, że to nie potrwa długo,
ale nie wiedzieli, że w moim sercu był huragan, który mnie pociągał”.
Nawet jej rodzony brat, wówczas kleryk, odwożąc ją do klasztoru,
zapytał, kiedy ma przyjechać po nią z powrotem.
Maryla
------------------------------------------------------
Stowarzyszenie Blogmedia24.pl