Litwo, quo vadis

 

Święty Brunon z Kwetlinburga, na misję udał się wyposażony przez Króla Bolesława I Wielkiego. Poszedł tą samą  drogą co Jego wielki poprzednik Święty Wojciech.

Bracia Litwini bardzo szybko zapomnieli o świętym mnichu z Quedlinburga tym bardziej, ze ten uczony i święty mnich chciał Litwinów pozbawić ich  wiary pradawnych przodków.

Na dodatek prawdopodobnie jest pochowany w Polsce w Mogilnie.

Więc na patrona milenium wybrali sobie koronacje pierwszego i jedynego króla Litwy Mendoga.

To, ze Litwa stała się młodsza o lat 244 nie miało dla naszych dawnych braci, dziś sąsiadów żadnego znaczenia.

 

 Pod koniec X wieku pojawia się u Latopisów ruskich;

 Mniej więcej do XIII wieku, Litwę zamieszkiwały liczne luźne  plemiona, nie posiadające żadnej organizacji.

Dopiero  w XIII wieku rodzi się państwowość Litewska. Tworzy ją ród Ryngoldowiczów. Jako samodzielny władca występuje Mindaugas, Mendog, który koronuje się 6 lipca  1253 roku za zgodą papieża Innocentego IV. Taką sytuacje wymuszają sąsiedzi, których jedynym celem jest podbój Litwy. Mimo konieczności władzy centralnej, która mogła by przeciwstawić się najeźdźcom. Litwa to kraj dziki, pogański nie uznający żadnej władzy zwierzchniej. Mendog zostaje zamordowany w 1253 r przez członków własnego rodu. Jeszcze za życia Mendoga Litwa przyjmuje chrzest w 1251 roku. Przyjęcie chrztu, pozwala Mendogowi koronować się . Po śmierci Mendoga na Litwie dochodzi do kolejnych mordów w walce o władze. Kres walkom położył Gedymin, żyjący w latach 1317-1341. W 1316 roku objął władze po bracie Witenesie, którego kazał zamordować. Mimo , iż ciąży na nim piętno mordercy to on wyprowadza Litwę z mroków ciemności. Giedymin,Gediminas,twórca dynastii Gedyminowiczów podzielił swój kraj miedzy siedmiu synów Monwida, Kiejstuta, Olgierda,Narymunta,Koriata, Lubarta i Jawnutę.. Jego córka Aldona Anna Giedyminówna, wyszła za mąż za przyszłego Króla Polski, Kazimierza Wielkiego. Jej matką była Jewna.

Ślub odbył się w Krakowie 16 października 1325 roku.W dniu 25 kwietnia 1333. koronowana na Królową Polski. Giedymin miał ośmiu synów i sześć córek. Znając stosunki panujące w ówczesnej Litwie nie sądze aby matką wszystkich dzieci była Jewna. Okres Panowania Giedymina to najświetniejszy okres w tysiącletnich dziejach Litwy. W 1344 r Olgierd i Kiejstut nie podporządkowali się woli sławnego ojca. Bracia podzielili się władzą na Litwie. Olgierd zmarł w roku 1377 roku przekazując władztwo Jagielle, synowi z drugiego małżeństwa z Julianną Twerską, córką  Aleksandra. Pozostał jeszcze Stryj Kiejstut, którego Jagiełło kazał zamordować w Krewie, a dzieci utopić.  Kiejstut z drugą żoną Birutą, pogańska kapłanką  Praurimy z Połągi, miał synów: Witolda  Wojdata, Butawda, Zygmunta,Tautwila, córki Miklasę, Danutę, Ryngałłe.  Jagiełło, kazał zamordować żonę stryja Birutę, po ucieczce aresztowanego Witołda. Braci Witołda prawdopodobnie kazał utopić. Witołd Vytautas, urodził się około 1350 roku, Zmarł 27 października 1430 roku, jako Wielki Książe Litewski. Dwaj stryjeczni bracia Jagielło i Witold prowadzili nieustanne, mordercze wojny o panowanie na Litwie. Panowie, byli tak okrutni, że dzieci stryjecznego żywcem topili. W Czasie wojen u boku ojca Kiejstuta; w wyniku różnych aliansów politycznych, Jagiełło te bratobójczą wojnę wygrywa. Z więzienia ucieka na Mazowsze do Księcia Mazowieckiego Janusza. Być może w tym czasie, Witold myśli o mariażu z Jadwigą, królową Polski. Jagiełło wyprzedza stryjecznego, ma poparcie panów Małopolskich. Wyjeżdża do Malborka w 1382 roku, gdzie przyjmuje chrzest po raz drugi lub trzeci ???, jako Wigand. Jagiełło w tym czasie był chrzczony juz cztery razy. Czekał go piąty jako Króla Polskiego. Po opuszczeniu zakonu, Witołd ponownie wraca do pogaństwa. W tym okresie stryjeczni dochodzą do wnioski , że dalsze wojny szkodzą i jednemu i drugiemu. Panowie zawierają w dniu 14 sierpnia  1385 roku Unie w Krewie. Unie personalną królestwa Polskiego z Wielkim Księciem Litewskim. Mimo Unii w Krewie, panowie bracia stryjeczni nadal toczą wojny. Na tronie książęcym w Wilnie zasiada brat Skirgiełło. Witołd po raz trzeci przyjmuje chrzest od zakonu i kolejny raz przyjmuję imie Aleksander. W wyniku negocjacji w które wkracza Królowa Jadwiga, Witold opuszcza cichcem obóz Krzyżaków. W wyniku porozumienia wymuszonego przez Królową Jadwigę,zostaje zawarte porozumienie w dniu 4 sierpnia 1392 roku w Ostrowie Między Władysławem a Witoldem. Aby zakończyć kres wojen domowych na Litwie, Jagiełło prosi Henryka Mazowieckiego, biskupa nominata Płockiego. Henryk Mazowiecki ze swej roli wywiązuje się znakomicie, Witołd Opuszcza Zakon i wraca na Litwę.  W tym czasie dochodzi do skandali. Władysław zakochuje się w siostrze Witolda Ryngałłe. W okolicznościach bliżej nie znanych Witołd zaczął używać od  1395 tytułu Wielkiego Księcia Litwy. W 1399 roku, 12 sierpnia nad brzegami   Worskli Witold ponosi sromotną klęskę. Ponosi klęskę z Tatarami Złotej Ordy dowodzonymi przez Timura Kołtuka. Wojska rusko -litewskie wspierali polscy pancerni. Unia w Horodle podpisana w 1413 roku, daje Witoldowi prawo do tytułu wielkiego Księcia Litewskiego. Witołd miał trzy żony.

 

W dniu  11 stycznia 1386 roku  w Wołkowysku, panowie małopolscy formalnie dokonali wyboru Jagiełły na tron polski.

 Sześćset dwadzieścia trzy  lata temu, 4 marca 1386 roku,Wielki  Książe Litewski Władysław Jagiełło, Jogaila Algirdaitis, został koronowany w Krakowie, w Katedrze Wawelskiej na   Króla Polski przez Arcybiskupa Gnieźnieńskiego Bodzante, herbu Szeliga, wielkorządcę krakowskiego. Po koronacji Władysław II Jagiełło przyjął tytuł: