A więc, jeśli w naszym Kraju miało się zmienić, zmieniajmy!

Napisałem parę godzin temu odpowiedź, przeznaczoną dla blogera o kryptonimie "Błękitny Ocean Istnieje". Molestuje mnie bardzo długiego czasu, abym skończył z nieustannym pisaniem jak jest, abym zaproponował coś konstruktywnego. Ostatnio zauważył w moich postach, na razie starannie pochowane, odsunięte do przypisów, pisane drobniejszym drukiem odpowiedzi na pytanie: - Co robić? Napisał mi więc coś takiego: - Nareszcie.

Odpisałem mu więc pod takim dziwnym tytułem: Kolaboracja administracji Salonu24 z polityką braci Kaczyńskich. @ Błękitny Oceanie

Absolutnie słusznie zauważasz, konieczna jest Budowa Marzeń. Mówiłem często o "pokrzepieniu serc", chodzi o to samo. Kiedyś w XIX wieku to sienkiewiczowskie hasło miało wyraźnie patriotyczną orientację, chodziło wręcz o budowę mitu Rzeczypospolitej, który konsolidowałby siłę polskich marzeń o niepodległości. Nawiązuję do tego skojarzenia w ostatnim fragmencie tekstu PAMIĘĆ i TOŻSAMOŚĆ, ponieważ sytuacja teraz, u progu XXI wieku, jest podobna.

Dlaczego nareszcie? Nawiązując wprost do "copyright maryla&michael" wskazuję tylko początki, sięgające maja 2007. To trwa już naprawdę długo. Odsyłam do wpisu i dyskusji pod tym wpisem z 3 maja 2007 tutaj. Są tam komentarze zatytułowane ”Do przodu Marylo, do przodu!” i „Siła nas!!!!!. Jest tam rozwinięcie tej konkretnej papieskiej wskazówki.

Od kilku tygodni tu i ówdzie pokazuję teksty już zawierające konstruktywne propozycje rozwiązań. Robię to w bardzo oględnej formie, ale jest to już jazda wprost. Tekst o pamięci i tożsamości - na przykład. Sporo jest innych komentarzy, które składają się na pewien ciąg logiczny, którego początek w blogosferze jest gdzieś w okolicy maja 2007.

Robię to bardzo ostrożnie i powoli, właśnie ze względu na diagnostyczny czas przed najbliższymi wyborami. Większość jętek politycznych widzi siebie na urlopie już od poniedziałku 8 czerwca. Vivat Monsieur le Chatbrûlée.*)

Do czego zmierzam? Czas wyborczy do Parlamentu Europejskiego widzę jako czas próby. Patrzę na trendy. Widać jak opadają maski. Niejednego polityka rzeczywistość całkiem nieźle przegoni przez zaklęte rewiry ich własnego przerośniętego ego. Nieoczekiwany koniec kariery**). Siódmego czerwca. Hi.

Ten czas widzę przede wszystkim jako oczyszczenie przedpola, w naprawdę ważnej dla nas kampanii. Od długiego czasu ujawnia się kto jest kto, a także komu o co chodzi. Wiele spraw i traktowanie polskiej przyszłości widać jak na patelni. Widać i czasem rzygać się chce. Dupki stanu, głupki stanu, to mało. Wrogowie stanu.

Osobistym dla mnie probierzem była reakcja na orędzie prezydenta.

To co ostatnio powoli pokazuję to już konstruktywny program. Robię to, chcąc przekazać idee niewielkiej grupie osób. Wcale nie zależy mi na ich przedwczesnym rozpowszechnieniu, nie chcę, aby zbyt szybko dotarły do takich ludzi, jak Tomasz Lis czy Jan Hartman. Jan Hartman od czasu tej publikacji jest dla mnie symbolicznym uosobieniem kolonialnej mentalności polskich elit najgorszego sortu. Jest uosobieniem polityki i propagandy obrzydzenia do polskości.

Stali czytelnicy powolutku znajdą co trzeba, nie mam obaw. Teraz, przed czerwcowymi wyborami zbyt wiele nie powinno dotrzeć do obozu politycznego naszych przeciwników spod znaku sierpa i młota, dla których Polska jest obrzydliwym bękartem traktatu wersalskiego. Tak rozumiem ich obrzydzenie do tradycyjnej idei polskości, tak rozumiem ich zachłyśnięcie ideą Ribbentropa i Mołotowa.

Administracja Salonu24 jak widzę, doskonale rozumie moją intencję i uczyniła wszystko, aby wiadomość o ukazaniu się moich ostatnich postów nie dotarła do nikogo. Samo dno Salonowych piwnic. Serdecznie dziękuję i pozdrawiam.

____________________________________________________________________

Przypisy:
*) le Chatbrûlée (franc.) – Przypiekany, zarumieniony w ogniu kot
**) J. Przybora, J. Wasowski – Nieoczekiwany koniec lata.

* * *

______________________
następny - poprzedni